[Krystyna]

   
https://en.wikipedia.org/wiki/Porphyry_(...y_2015.jpg
Sarcophagus of Frederick II in Palermo Cathedral, Sicily, made of porphyry

   
https://en.wikipedia.org/wiki/Porphyry_(...1870s).jpg
Interior of the de' Medici Cappella dei Principi in Florence (1870s photograph)
Sarkofagi Porphyry w Europie Zachodniej po Okresie Rzymskim
Tradycję Cesarskich Sarkofagów Porphyry naśladował Ostrogothic King Theodoric the Great (454-526), którego mauzoleum w Rawennie nadal zawiera Porphyry wannę, która służyła jako jego sarkofag. 
Podobnie Karol Łysy , król Zachodniej Francji i Cesarz Rzymski, został pochowany w Saint-Denis w porfirowej wannie, która może być tą samą, znaną jako "Dagobert's tub" (cuve de Dagobert ), obecnie znajdującą się w Luwrze

Grobowiec Piotra III Aragońskiego w klasztorze Santes Creus w pobliżu Tarragony wykorzystuje Porphyry wannę lub alweus, o którym przypuszcza się, że pierwotnie był sarkofagiem późnorzymskiego cesarza Konstansa w jego mauzoleum w Centcelles , pobliskim miejscu z dobrze zachowaną rotundą z IV w

Na Sycylii w XII i XIII wieku inna grupa Porphyry Sarkofagów była produkowana od panowania Rogera II i była używana do pochówków królewskich, a następnie cesarskich, mianowicie Sarkofagów króla Rogera II, króla Wilhelma I, cesarza Henryka VI, cesarzowej Konstancji i cesarza Fryderyka II
Wszystkie znajdują się obecnie w katedrze w Palermo, z wyjątkiem Sarkofagu Wilhelma w katedrze w Monreale
Uczona Rosa Bacile twierdzi, że zostały wyrzeźbione przez lokalny warsztat z Porphyry sprowadzonego z Rzymu , przy czym cztery ostatnie prawdopodobnie (na podstawie obserwacji ich żłobkowania ) wszystkie pochodziły z pojedynczego trzonu kolumny, który mógł pochodzić z Term Karakalli lub Term Dioklecjana 
Zauważa, że te sycylijskie Sarkofagi porfirowe „są pierwszymi przykładami średniowiecznych wolnostojących grobowców świeckich na Zachodzie i dlatego odgrywają wyjątkową rolę w historii włoskiej sztuki sepulkralnej (wcześniejsze i późniejsze grobowce sąsiadują ze ścianami i są od nich zależne)”. [36]

Sześć wielkich porfirowych sarkofagów znajduje się wzdłuż ścian ośmiokątnej Cappella dei Principi (Kaplicy Książąt), która została zbudowana jako jedna z dwóch kaplic w kompleksie architektonicznym Bazyliki San Lorenzo we Florencji we Włoszech dla rodziny de' Medici . 
Fioletowy Porphyry został również hojnie użyty w całej bogatej kaplicy, z okładziną z Marmurów, inkrustowaną innymi kolorowymi Marmurami i półszlachetnymi kamieniami, która całkowicie pokrywa ściany. 
Wyobrażony przez Cosima I, Wielkiego Księcia Toskanii (1537–1574), został zainicjowany przez Ferdynanda I de' Medici , zgodnie z projektem Matteo Nigettiego , który wygrał nieformalny konkurs zorganizowany w 1602 roku przez Don Giovanniego de' Medici (syna Cosima I), który został nieco zmieniony podczas realizacji przez Buontalentiego

Grobowiec Napoleona w Les Invalides w Paryżu, zaprojektowany przez architekta Louisa Viscontiego, skupia się wokół Sarkofagu zmarłego Cesarza, który często opisywano jako wykonany z czerwonego Porphyry, chociaż jest to nieprawda. 
Sarkofag Napoleona wykonany jest z Kwarcytu, jednak jego cokół z zielonego Porphyry Andezytowego z Wogezów
Sarkofag Arthura Wellesleya, 1. księcia Wellington w katedrze św. Pawła, został ukończony w 1858 roku i został wykonany z jednego kawałka Porphyry kornwalijskiego, typu zwanego luxullianitem, który znaleziono na polu w pobliżu Lostwithiel
https://en.wikipedia.org/wiki/Porphyry_(geology)