[Krystyna]

   
Po lewej: Kero, XVII wiek. Peru. Keczua. Drewno (Escallonia), intarsja z żywicy pigmentowanej, wys. 8 5/8 cala (21,9 cm). Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork, zapis Arthura M. Bullowy, 1993 (1994.35.26). 
Środek: Kero, koniec XVI wieku. Peru. Keczua. Drewno (Escallonia ?), intarsja z żywicy pigmentowanej, wys. 8 5/8 cala. Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork, zapis Arthura M. Bullowy, 1993. (1994.35.14). 
Po prawej: Kero, XVI wiek. Peru. Keczua. Drewno, intarsja z żywicy pigmentowanej, wys. 7 3/4 cala. Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork, zapis Arthura M. Bullowy, 1993 (1994.35.12)
W tym projekcie piękne naczynia do picia zwane qeros (lub keros ), produkowane zarówno przez starożytne kultury, jak i kolonialne ludy, takie jak Quechua, są przedmiotem międzymuzealnego badania technicznego, które wykorzystuje analizę dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) w celu identyfikacji materiałów krystalicznych, w tym pigmentów, takich jak Cinnabar. 
Cinnabar znaleziony na tych naczyniach mógł pierwotnie zostać pozyskany w Huancavelica w Peru, największej kopalni rtęci w obu Amerykach.
https://www.metmuseum.org/articles/cinnabar-vermilion