[Krystyna]

   
Ailanthus Triphysa
Ailanthus Triphysa (również Ailanthus malabarica ) to średnie lub wysokie wiecznie zielone drzewo lasów deszczowych, które pochodzi z Azji i Australii. 
Drewno jest wykorzystywane do produkcji drewna zapałczanego i sklejki. 
Drzewo to jest znane w Indiach jako Halmaddi , gdzie jego żywica, zwana również Halmaddi , może być używana w kadzidle 
Niewłaściwe metody ekstrakcji powodowały obumieranie drzew, dlatego w latach 90. indyjski departament leśnictwa zakazał ekstrakcji.

Dystrybucja
Ailanthus Triphysa występuje w Indiach, w tym na Wyspach Andamańskich, Sri Lance, Mjanmie, południowo-środkowych i południowo-wschodnich Chinach, Tajlandii, Laosie, Malezji, w tym na Półwyspie Malajskim, Sarawaku i Sabah, Kambodży, Wietnamie, Filipinach, Jawie, Kalimantanie, Sulawesi i Molukach w Indonezji oraz w Australii
W Australii Ailanthus triphysa występuje jako dwie izolowane populacje w Australii Zachodniej (nad rzeką Prince Regent i na przybrzeżnej Wyspie Koronacyjnej, w Kimberley) oraz od przylądka York w Queensland i aż po rezerwat przyrody Susan Island nad rzeką Clarence (Nowa Południowa Walia)

Opis
Ailanthus triphysa to średnio wysokie wiecznie zielone drzewo dorastające do 30 m i średnicy pnia 1,2 m
Pień nie jest podparty, ale raczej prosty i cylindryczny. 
Kora jest szara, nieco szorstka i przypominająca papier ścierny w dotyku. 
Łodygi są soczewkowate ; są jaskrawożółte z czerwonymi plamkami. 
Liście są pierzaste , zakrzywione i sierpowate, wyciągnięte do punktu i są szczególnie ukośne u nasady. 
Użyłkowanie jest widoczne, siatkowe żyłki są bardziej widoczne pod liściem. 
Kwiaty są kremowozielone, kwitną od listopada do stycznia w Australii. 
Owocem jest niełupki , często tworzące się po trzy.

Liście mają gałązki o średnicy 1 cm lub większej, a przylistki są bardzo małe. 
Blaszki listkowe są sierpowate, około 5-12 x 0,9–2 cm, bardzo nierówne, szczególnie u nasady. 
Żyłki boczne tworzą pętle dobrze wewnątrz brzegu blaszki. 
Nerw główny jest uniesiony w zagłębieniu na górnej powierzchni blaszki listkowej. 
Liczne, gęsto rozmieszczone punkty olejowe są widoczne za pomocą soczewki.

Kwiaty są poligamiczne i mają zielonkawożółty kolor. 
Kwiatostan jest pachowy w rozgałęzionej wiechowatej wiechcie, około 10–20 cm długości. 
Działki kielicha mają około 0,5–0,8 mm długości. 
Płatki mają około 3,5–4,5 x 2 mm, pręciki mają około 3–4 mm długości w kwiatach męskich, a słupki mają 2–4 mm (zwykle 3 mm) długości. 
Zalążki są jeden na słupek. 
Okres kwitnienia w Indiach trwa od grudnia do maja.

Owoce są zielone do zielonobrązowych, papierowe w fakturze. 
Skrzydła mają około 5-6 x 1–2 cm. 
Istnieje główna wiązka naczyniowa do nasienia połączona z żyłką wewnątrzbrzeżną na skrzydle.

Siedlisko
Na wyspie Yamdena , we wschodniej Indonezji, drzewo występuje w gęstym suchym lesie liściastym, rośnie w podszycie, osiąga wysokość ponad 4 m, a pierśnica jest mniejsza niż 30 cm. W koronach tych lasów dominują Ebenaceae (szczególnie Diospyros ) i Fabaceae . [ 6 ] Na Wyspie Koronacyjnej, u wybrzeży Kimberley, w Australii Zachodniej, drzewo rośnie w zaroślach winorośli (kieszenie lasów deszczowych monsunowych). Ze względu na ograniczoną i odizolowaną naturę populacji Australii Zachodniej, mają one znaczenie dla ochrony.

Zastosowania
Drewno jest żółtawe i kruche; oprócz tego, że jest doskonałym węglem drzewnym, i jest używane do produkcji drewna zapałczanego i sklejki.
Po nacięciu kory wydziela się lepka żywica, która staje się krucha po wyschnięciu; żywicę tę można stosować w celach leczniczych, a w szczególności, ze względu na jej aromatyczną naturę, można ją spalać jako kadzidło, bezpośrednio lub jako składnik kadzidełek. 
W Indiach żywicę kadzidlaną nazywa się Halmaddi, od lokalnej nazwy samego drzewa.
Ze względu na prymitywne metody ekstrakcji, które skutkowały obumieraniem drzew, w latach 90. XX wieku Departament Leśnictwa w Indiach zakazał ekstrakcji żywicy; 
Podniosło to cenę Halmaddi, a jej wykorzystanie w produkcji kadzideł spadło. 
W Kambodży żywica jest również stosowana jako kadzidło, podczas gdy kora jest stosowana w lokalnej medycynie ludowej przeciwko czerwonce i obrzękowi jelit.
Drewno zawiera różne alkaloidy i kwasynoidy, w tym beta -karbolinę  i było stosowane w leczeniu niestrawności, zapalenia oskrzeli, zapalenia oczu i ukąszeń węży.
https://en.wikipedia.org/wiki/Ailanthus_triphysa