[Krystyna]

   
Sanicula Europaea
Gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.
Występuje w Europie i Azji (Kaukaz, Zakaukazie, Iran, Turcja, Ałtaj)[2].
W Polsce roślina dość pospolita zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich.

Polskie nazwy regionalne:
Czarne ziele, czarnoglow, czarnogłów, międzypierśnik, łuszczak lekarski, rannik, sanikuła europejska, żankel, żankiel, żankiel lekarski
Nazwy rośliny w językach obcych:
ang.: European Sanicle
franc.: Sanicle d'Europe
niem.: Wald-Sanikiel

Bylina, do 50 cm wysokości, o grubym, czarnobrązowym kłączu i płożącym, kanciastym pędzie. Liście odziomkowe dłoniasto złożone z 5 listków, brzegiem ząbkowanych, długoogonkowe.
Kwiaty drobne, białe lub różowe, zebrane w baldachy na szczytach łodyg.
Kwitnie od maja do czerwca.
Owoc - rozłupka z haczykowatymi wyrostkami czepnymi.
Występowanie zioła w Polsce:
Cieniste i wilgotne lasy liściaste oraz mieszane.
Roślina miododajna, kwitnie od marca do czerwca.
Nasiona rozsiewane przez zwierzęta (zoochoria).
źródło
źródło
Roślina lecznicza.
Dawniej ziele i liście (Herba Saniculae) wykorzystywane były w medycynie ludowej.
Zawierają saponiny, garbniki, olejki eteryczne.
Stosowano je przeciwko krwawieniom i jako środek przyspieszający gojenie ran.

Odwar z ziela (jako płukanka) - w nieżytach jamy ustnej, gardła i krtani
Przymoczki nasączone odwarem z ziela są pomocne w leczeniu otwartych, trudno gojących się ran, owrzodzeń żylakowatych nóg, egzem, liszajów oraz w pielęgnacji cery tłustej, opanowanej trądzikiem i wypryskami
https://www.biolib.cz/en/taxon/id40375/
https://botany.cz/cs/sanicula-europaea/