[Krystyna]

       
Klon polny, paklon (Acer campestre L.)
– gatunek drzewa z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae).
Występuje w południowej i środkowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej.
W Polsce rozpowszechniony na Pogórzu Karpackim, w dolinie Wisły, na Śląsku Górnym i Dolnym, w Wielkopolsce i Kujawach.
Status gatunku na Pomorzu niepewny – prawdopodobnie jest tu tylko zawleczony, podobnie jak na pojedynczych stanowiskach w Polsce północno-wschodniej
Drzewo wysokości 15 – 20 m.
W mniej sprzyjających warunkach glebowych rośnie jako wielopniowy, duży krzew.
Na żyznych glebach w lasach łęgowych przekracza 15 m wysokości.
Na Kaukazie spotykane są osobniki osiągające wysokość 25 m.
Posiada płytki system korzeniowy.
Zastosowanie
Ze względu na wolny wzrost i tworzenie zwartych koron bardzo dobry gatunek do obsadzania wąskich ulic.
Od wieków używany na formowane żywopłoty (podobnie jak lipa).
Istnieją odmiany ozdobne o barwnych liściach, które uprawiane są jako rośliny ozdobne.
Bardzo twarde, jasne drewno o ładnym rysunku słojów wykorzystuje się w stolarstwie, tokarstwie i na forniry.
Ciekawostki
W Polsce niezbyt często spotykane są stare osobniki tego gatunku. O objęcie ochroną dorodnych paklonów w rejonie góry Tuł u podnóży Beskidu Śląskiego występował po raz pierwszy już w 1933 r.
Kazimierz Simm, profesor w ówczesnej Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Cieszynie
Warto odnotować, że część z wspominanych wówczas osobników jeszcze do dziś cieszy się niezłym zdrowiem.
Najstarsze drzewo tego gatunku rośnie w zabytkowym parku przy Muzeum: zespół pałacowo-parkowy w Dobrzycy.
Pochodzi ono prawdopodobnie z końca XVII wieku.
źródło