[Krystyna]

   
Początkowo Bursztyn był przedmiotem wymiany handlowej, w której pośrednikami byli Celtowie.
Pierwsze zorganizowane wyprawy po Elektron odbywały się w V w. p.n.e.
Nie docierały one jednak do wybrzeży Bałtyku dokonując transakcji z celtyckimi pośrednikami
Dopiero po podboju terenów nad środkowym Dunajem, Rzymianie rozwinęli od I wieku n.e. handel Bursztynem na dużą skalę, organizując kilkoma drogami wyprawy
z Panonii nad Bałtyk, szczególnie do Sambii.
Szczytowy rozwój tego handlu przypada na III w. a od połowy IV w. wymiana stopniowo zamierała.
Głównym ośrodkiem handlu Bursztynem na terenie imperium rzymskiego była Akwileja.

Przebieg szlaku
Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony.
Uznaje się, że zaczynał się on w Akwilei nad Adriatykiem, jednym z rzymskich centrów rzemieślniczych (obecnie na liście UNESCO).
Wiadomo, że szlak wiódł początkowo przez Bramę Morawską, następnie skręcał na północ i przez Śląsk, wschodnią Wielkopolskę oraz Kujawy (brodem przez Wisłę w Otłoczynie koło Torunia) prowadził nad Bałtyk.
Z dużym prawdopodobieństwem można zaryzykować twierdzenie, że główna nitka szlaku, poczynając od przełomu tysiącleci biegła z Wiednia (Vindobony) przez Brno, Kłodzko, Wrocław, Kalisz (Calisię/Kalisię), Konin (Setidavę) , Bydgoszcz i Świecie do Gdańska
Warianty przebiegu szlaku rekonstruowane są na podstawie wzmianek starożytnych pisarzy, ale głównie dzięki wynikom badań archeologicznych.
Szlak znaczą znaleziska rzymskich monet, wyroby z brązu, ceramika rzymska (terra sigillata) i skarby Bursztynu.
Na szlaku leżał z pewnością dzisiejszy Wrocław.
Na terenie jego osiedla Partynice znaleziono w XIX w. duży skarb Bursztynu pochodzący z I w. naszej ery, ważący około 5 kilogramów.
źródło
źródło