[Krystyna]

   
Granat jest też symbolem miłości, chrześcijańskiej miłości.
Najczęściej jest przedstawiony otwarty, co znaczy, że oddaje się innym.
Z granatu wyrasta krzyż, który jest symbolem miłości i wyzwolenia.
Już w zamierzchłych czasach ta roślina była rozpowszechniona na całym obszarze morza śródziemnego.
W zwyczajach Syryjczyków i Fenicjan owoc granatu odgrywał bardzo dużą rolę.
W mitologii greckiej uznawany jest za symbol płodności lub był przypisywany poszczególnym boginiom ( Demeter, Persefona, Afrodyta i Atena).
Ponoć sama Afrodyta zasadziła go na Cyprze, a Odyseusz znalazł go u fenickiego króla.
Płodność jest jednocześnie związana ze śmiercią, ponieważ niezliczone boginie matki są też czczone jako władczynie podziemi i boginie wojny.
Jak Persefona, córka bogini Ziemi , Demeter, mogła tylko okresowo opuszczać podziemia, po tym jak zjadła tam najpierw trzy ziarna granatu.
Jedna historia o owocu granatu pochodzi z okręgu orientalnych bóstw Dionizosa i Kybele, jest ona o Agolistisie, pewnym stworzeniu posiadającym cechy obojga płci.
Dionizos wykastrował Agolistisa, gdy ten akurat (pijany) spał. Z jego krwi wyrósło drzewo granatu, i jego owoc spowodował zajście w ciążę Nany z Attisem.
Rzymianie importowali owoce granatu w szczególności z fenickiej kolonii Kartagina w północnej Afryce, i przez to nazywali go albo fenickie jabłka (Malum punicum), albo od posiadania we wnętrzu ziaren, jabłkiem ziarnowym (Malum granatum).
Przymiotnik punicus dotyczy raczej fenicjan w Azji mniejszej, było jednak używane przez Rzymian dla Fenicjan z kolonii w Kartaginie w północnej Afryce.
Botaniczna nazwa gatunkowa" punica" jest żeńską formą tego przymiotnika.
Łaciński przymiotnik "puniceus" oznacza granatoczerwony.
W Rzymie owoc granatu w dłoni bogini Juno był symbolem małżeństwa.
Drzewo to, z powodu swoich ognistoczerwonych kwiatów, było wyobrażeniem miłości, małżeństwa i płodności.
Panny młode nosiły wianki z kwitnących gałązek granatu.
Persowie, późniejsi wyznawcy irańskiej religii założyciela Zarathusty, z gałęzi drzewa granatu robią święte miotły.
Także przy narodzinach i śmierci owoc ten ma swoje znaczenie.
Noworodkom daje się nić, która ma im towarzyszyć całe życie.
W czasie tej ceremonii rzuca się ziarnami granatu.
Natomiast na łożu śmierci umierającemu Persowi daje się do ust sok z owocu granatu.
Irańska Aredivi Sura Arahita bogini wody i płodności, jest przedstawiana z kwiatem granatu przy piersiach.
Również w Buddyźmie granat należy do świętych owoców.
W Alchemii uważany był za owoc przedłużający życie.
Dla przedstawicieli chińskiej alchemii ten jasny czerwonawy sok był "skoncentrowaną duszą" i przynosił długie życie lub nawet nieśmiertelność.
źródło