25-06-2013, 15:35
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Ostrożeń łąkowy (Cirsium rivulare (Jacq.) All.)
Gatunek wieloletniej rośliny zielnej należący do rodziny astrowatych.
Gatunek o zasięgu środkowo-wschodnioeuropejskim.
W Polsce roślina pospolita w niższych położeniach górskich. Dochodzi pod regiel dolny, poza tym występuje w pasie wyżyn i wzdłuż granicy wschodniej.
Brak jej, lub na izolowanych stanowiskach pojawia się w części centralnej, północnej i zachodniej kraju
Bylina tworząca w pierwszym roku wegetacji różyczkę liści, w drugim łodygę z kwiatami i owocami
Łodyga wzniesiona i nierozgałęziona lub rozgałęziająca się u samej góry, w górnej części bez liści i kolców, pajęczynowato owłosiona, u dołu czerwonawa, pod koszyczkami bezlistna.
Osiąga wysokość od 30 do 120 cm.
Kwitnie od maja do lipca, jest owadopylna.
Rośnie na żyznych, wilgotnych i zmienno wilgotnych stanowiskach i w innych wilgotnych, otwartych miejscach, najczęściej na wilgotnych łąkach, torfowiskach, w zaroślach, źródliskach, nad brzegami potoków i rzek.
W starożytności rośliny z tego rodzaju wykorzystywano do leczenia żylaków – w języku greckim kirsos znaczy żylaki, skurczenie naczyń.
Nazwa łacińska rivulus, czyli strumyczek – jest odniesieniem do wilgotnych miejsc występowania rośliny.
źródło
źródło
Ostrożeń łąkowy (Cirsium rivulare (Jacq.) All.)
Gatunek wieloletniej rośliny zielnej należący do rodziny astrowatych.
Gatunek o zasięgu środkowo-wschodnioeuropejskim.
W Polsce roślina pospolita w niższych położeniach górskich. Dochodzi pod regiel dolny, poza tym występuje w pasie wyżyn i wzdłuż granicy wschodniej.
Brak jej, lub na izolowanych stanowiskach pojawia się w części centralnej, północnej i zachodniej kraju
Bylina tworząca w pierwszym roku wegetacji różyczkę liści, w drugim łodygę z kwiatami i owocami
Łodyga wzniesiona i nierozgałęziona lub rozgałęziająca się u samej góry, w górnej części bez liści i kolców, pajęczynowato owłosiona, u dołu czerwonawa, pod koszyczkami bezlistna.
Osiąga wysokość od 30 do 120 cm.
Kwitnie od maja do lipca, jest owadopylna.
Rośnie na żyznych, wilgotnych i zmienno wilgotnych stanowiskach i w innych wilgotnych, otwartych miejscach, najczęściej na wilgotnych łąkach, torfowiskach, w zaroślach, źródliskach, nad brzegami potoków i rzek.
W starożytności rośliny z tego rodzaju wykorzystywano do leczenia żylaków – w języku greckim kirsos znaczy żylaki, skurczenie naczyń.
Nazwa łacińska rivulus, czyli strumyczek – jest odniesieniem do wilgotnych miejsc występowania rośliny.
źródło
źródło