[Krystyna]

   
Nostrzyk żółty, nostrzyk lekarski (Melilotus officinalis)
Gatunek rośliny należący do rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl., dawna nazwa: motylkowate).
Nazwa łacińska wywodzi się od słów- mel- słodycz lub miód i lotos-koniczyna.
Rodzimy obszar jego występowania to Azja i Europa, ale rozprzestrzenił się także w Nowej Zelandii i Ameryce Północnej.
We florze Polski jest pospolitym na obszarze całego kraju archeofitem.

Roślina jednoroczna lub dwuletnia
Roślina ruderalna rosnąca na suchych glebach.
Często na wyższych miejscach w dolinach rzek, na usypiskach żwiru, na przydrożach, suchych zboczach, pastwiskach, czasami w uprawach rolnych jako chwast.
Kwitnie od lipca do października.
Roślina miododajna, zapylany przez owady.
Cała roślina wydziela przyjemny zapach świeżego siana.
Roślina trująca: Zawiera dwukumarol (pochodna kumaryny), który obniża krzepliwość krwi.
Duże ilości tej rośliny spożyte doustnie powodują wewnętrzne krwawienia, uszkodzenia wątroby i nerek, oszołomienie.

Nostrzyk żółty jest rośliną zielarską, znany już w starożytności, opisywany przez Hipokratesa i Dioskuridesa.
Posiada właściwości przeciwobrzękowe , przeciwzapalne, uspakajające i ułatwia trawienie.
Zmniejsza krzepliwość krwi. W medycynie ludowej stosowano go w schorzeniach skóry, leczeniu guzów odbytu , jąder i macicy.
Obecnie stosowany jest głównie zewnętrznie jako środek likwidujący zakrzepy i przyśpiesza gojenie ran, wrzodów, trądzika.

4.Używa się go do aromatyzowania tytoniu, wyrobów kosmetycznych i do produkcji wódek.

Roślina miododajna.
Może dać do 280 kg/ha bardzo dobrego miodu z naturalnych stanowisk, a przy uprawie polowej nawet 600 kg z jednego ha.
Roślina używana jest do aromatyzowania niektórych papierosów, do odstraszania moli i stosowana jako poplon.
źródło
źródło
źródło