[Krystyna]

   
Jeżówka wąskolistna (Echinacea angustifolia DC.)
Jeżówka pochodzi z Ameryki Północnej.
W Europie jest znana jako roślina ozdobna, a ostatnio uprawiana na plantacjach zielarskich.
Ma charakterystyczne, kolczaste dno kwiatowe i stąd nazwa rośliny - greckie słowo echinos oznacza jeża.
Od wieków Indianie stosowali rozdrobnioną na papkę jeżówkę do leczenia trudno gojących się ran, stanów zapalnych i ukąszeń węży
Właściwości te szybko docenili biali osadnicy.
Na początku XX wieku jej sława przywędrowała także do Europy, gdzie zaczęli stosować ją przede wszystkim homeopaci.
Obecnie surowcem zielarskim jest zarówno ziele jeżówki, jak i jej korzenie.
Wyciągi z jeżówki podnoszą ogólną odporność organizmu, leczą infekcje bakteryjne i wirusowe, zmniejszając lub likwidując skłonności do przeziębień, kataru, grypy, zapalenia gardła i oskrzeli oraz jamy ustnej i dziąseł.
Są również pomocne w schorzeniach przewodu pokarmowego i gruczołu krokowego.
Likwidują także stany zapalne w chorobach reumatycznych.
Zewnętrznie używa się ich w leczeniu trudno gojących się ran, żylaków, uporczywych egzem, odmrożeń i odleżyn, a także łuszczycy i półpaśca
źródło
źródło