[Krystyna]

   
Aegir (lub Aege, Aegor, ale także Hler lub Gymir według źródeł) był uosobieniem Oceanu o potężnej i groźnej sile; mógł być życzliwy, ale najczęściej był zły.
Jest synem Olbrzymiego Fornjota i bratem Logi, Ognistego Olbrzyma i Kari, Boga wiatru.

Pojawia się na liście Gigantów, ale nie wdał się w konflikt z Asem, z którymi utrzymywał przyjazne stosunki.
Przedstawiany jest w postaci bardzo starego mężczyzny z długimi białymi włosami i zakrzywionymi palcami. 

Marynarze zatrzymali i czcili Aegira; złożyli mu złote ofiary, ponieważ Aegir mógł zabrać lub zniszczyć statki, ich ładunki, a nawet ich załogi.

Saksoni poświęcili zwierzęta i prawdopodobnie więźniów Aegirowi, topiąc je. 

Uważali zatem, że bezpieczniejsze jest przeprawienie się przez morze.

Jego długą białą brodę można zobaczyć jak pianę, gdy morze pęka na skałach, ale pianka przypomina również pianę piwa, dlatego też nazywano go „piwowarstwem”. 

Morze Północne, często padające ofiarą burz, nazywano „czajnikiem Aegir”.

Ożenił się z Ran (czasem uważanym za swoją siostrę), z którą miał Dziewięć Córek:

Bara

Blodughadda, Bylgja, Dufa, Hefring, Himinglaeva, Hrönn, Kolga Udr 

Wyglądały jak piana na szczycie fal, a ich nazwy wszystkie odzwierciedlają szczególny aspekt fal lub morza. 

Byłyby dziewięcioma dziewiczymi matkami Heimdall, ale tekst Hyndluljodh podaje inne imiona.

Mieszkali ze swoimi dwoma sługami Eldr (ogień) i Fimafeng (iskra) podwodnym pałacem w pobliżu wyspy Hlésey, skąd para prowadziła wirujące fale przez ich Dziewięć Córek.

Ocean był również nazywany krwią Ymir, Giganta, z którego stworzono ziemię, niebo i ocean.

źródło