[Krystyna]

       
   
Figowiec groniasty (Ficus racemosa L.) – gatunek rośliny z rodziny morwowatych.
Naturalnie rośnie w Chinach (prowincje Kuangsi, Kuejczou, Junnan), w Indiach, Nepalu, Pakistanie, Sri Lance, na Półwyspie Indochińskim, w Malezji i na Archipelagu Malajskim sięgając po Australię.
Jest też uprawiany w wielu innych krajach świata
Drzewo osiągające do 30 m wysokości

Zastosowania
Liście i owoce wykorzystywane są w medycynie ludowej w Indiach, szczególnie w rejonie Konkal.
Zwłaszcza w przeszłości leczono nimi choroby skóry.
Figi są jadalne
Drzewa tego gatunku często są sadzone na terenach rekreacyjno-parkowych i wzdłuż tras spacerowych

Znaczenie w hinduizmie
Figowiec groniasty zwany jest w sanskrycie udumbari.
Umieszcza się go w sadomandapie
W okresie dominowania wedyzmu ten gatunek fikusa uważano za drzewo zawierające esencje wszystkich innych drzew.
Znalazło to odbicie w praktycznych zastosowaniach.
Szczególnie wyróżniającym faktem jest, iż z tego drzewa przygotowywano święty słup ofiarny jupa dla ceremonii przeprowadzanych przez wedyjskich kapłanów
Doktryna nurtu dattasampradaja uważała udumbarę za drzewo szczególnie uświęcone z racji upodobania, jakie przypisuje się bóstwu tej tradycji – Dattatreji[8].
Literatura wedyjska uznaje to drzewo za jadźńawryksza, czyli za jeden z jedenastu gatunków drzew indyjskich odpowiednich do wyrobu przyrządów stosowanych w trakcie ceremonii ogniowych jadźńa
źródlo