[Krystyna]

   
Mentha-Mięta
Rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.).
Należy do niego ponad 30 gatunków i mieszańców.
Występują głównie w Europie, Azji i Afryce.
Gatunkiem typowym jest Mentha Spicata L.
Wiecznie zielone, lub częściowo zielone byliny.
Ulistnienie naprzeciwległe, liście jajowate lub eliptyczne.
Kwiaty drobne.
Rośliny o silnym, charakterystycznym zapachu (nie zawsze "miętowym").
Zastosowanie  
Uprawiane są głównie ze względu na zapach i smak liści.
Z liści m.in. mięty pieprzowej (łac. Mentha piperita, ang. peppermint) pozyskiwany jest olejek miętowy zawierający mentol, wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym,            
farmaceutycznym, spożywczym (m.in. do wyrobu słodyczy i ciast) oraz tytoniowym.
Liście mięty zielonej (łac. Mentha spicata, ang. spearmint) używane są chętnie bezpośrednio jako przyprawa, a także stosowane są jako dodatek aromatyzujący do gumy do żucia i past do zębów.
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny lecznicze.
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne.

Ciekawostki  
Nazwa rodzaju Mentha pochodzi z greckiego od imienia nimfy Mintho (Mente, Menthe), zamieszkującej Podziemia i będącej kochanką Hadesa.
Ten chcąc ją uchronić przed zazdrością i prześladowaniami Persefony (żony) zamienił nimfę w roślinę 'miętę'.
W Rzymie Mente stała się boginią personifikującą ludzki rozum.
Zdaniem Pliniusza mięta pobudzała działalność mózgu, dlatego adepci filozofii w Rzymie nosili wianki ze świeżej mięty.

Najpopularniejsza u nas m. pieprzowa (m. lekarska) nie była znana w starożytności.
Rośliny z rodzaju mięta były używane już w starożytnych Chinach i Egipcie (po raz pierwszy wymieniona w papirusie Ebersa)
Egipcjanie oprócz właściwości leczniczych wykorzystywali miętę przy balsamowaniu zwłok.  
W medycynie Pliniusz zalecał napar z mięty jako łagodzący migrenę, skutecznie przeciwdziała małym niedyspozycjom układu pokarmowego (m.in. przy zaburzeniach trawienia, skurczach żołądka, kolce jelitowej, braku łaknienia, chorobach wątroby i dróg żółciowych).
Zapach mięty orzeźwia, ziele ma właściwości rozkurczowe i wiatropędne, a także dezynfekujące.
W okresie średniowiecza wykorzystywano miętę przede wszystkim wg zaleceń Awicenny.    
Mięcie przypisywane są właściwości magiczne.
Jej napary odgonić mają złe myśli, a zawiązana na supełki w jedwabiu i włożona do łóżka zapewnić ma wierność małżeńską.
źródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?time_conti...A8oHy2yqeg