10-11-2011, 22:12
Okiem astrologa - Tajne szyfry znaku Wagi
Aby zrozumieć wibracje tego znaku, trzeba poznać znaczenie jego oryginalnej nazwy
W 331 roku p.n.e. młody król Aleksander na czele połączonych wojsk macedońskich i greckich
wyruszył na wschód z zamiarem pobicia Persów i zagarnięcia ich ogromnego państwa.
W ciągu kilku lat swój plan wykonał, ale, niestety, zmarł zbyt młodo, aby nacieszyć się panowaniem.
Podboje Aleksandra połączyły w jeden organizm Grecję i niektóre kraje Wschodu: Azję Mniejszą,
Syrię, Egipt, Fenicję, Mezopotamię...
Właśnie Mezopotamia, w starożytności zwana również Chaldeą, interesuje miłośników astrologii,
jako że tam narodziła się sztuka wróżenia z gwiazd.
Wkrótce do bogatych greckich miast zaczęli przybywać tajemniczy mędrcy znad Eufratu
(zupełnie jak dziś hinduscy guru do Ameryki...), i odwrotnie, greccy poszukiwacze wiedzy
udawali się na Wschód po nauki.
Ze stopu greckiego intelektu i chaldejskiej wiedzy tajemnej wyłoniła się astrologia taka, jaką dziś znamy.
Późniejsze wieki wzbogaciły ją tylko o szczegóły.
Dopiero w XX wieku astrologię zaczęto modernizować...
Ale to już inna historia.
Dziś będzie o nazwach.
Nazwy, zarówno planet, jak i znaków zodiaku, są pochodzenia grecko-chaldejskiego.
Z języka greckiego zostały przełożone na łacinę, z łaciny - na polski.
W takim łańcuszku tłumaczeń pewne szczegóły mogły się zatrzeć, prawda?
Tak właśnie było ze znakiem Wagi.
Kiedy sam się uczyłem astrologii, nazwa Waga wydała mi się zagadkowa.
Zauważyłem wtedy, że nazwy gwiazdozbiorów i znaków zodiaku nie są przypadkowe - przeciwnie,
ktoś dobrał je tak zręcznie, aby przypominały o charakterystycznych właściwościach znaków.
(Pamiętajmy, że w starożytności znak i gwiazdozbiór były tym samym obszarem nieba, dopiero potem
przestały się ze sobą pokrywać.)
Polska nazwa "Waga" to tłumaczenie łacińskiej nazwy tego znaku i gwiazdozbioru: Libra.
Libra oznacza wagę jako przyrząd pomiarowy i kojarzy się (w łacinie) z równowagą, wahaniem
i zajmowaniem wyważonej pozycji.
Tak więc w łacińskiej librze mogły zostać zaszyfrowane skojarzenia charakterystyczne dla znaku Wagi:
dążenie do kompromisu, równowagi i harmonii, połączone z wagowym niezdecydowaniem.
Jednakże łacińska nazwa tego znaku dość powierzchownie oddaje jego istotę.
Prawdziwe głębiny znaczeń można odkryć dopiero w oryginalnej, greckiej nazwie znaku Wagi.
Po grecku siódmy znak zodiaku nazywa się zygos.
Słowo to w zamierzchłej przeszłości, kiedy istniał wspólny dla wielu ludów język praindoeuropejski,
brzmiało jugos i oznaczało jarzmo na woły.
Dziś już mało kto wie, jak ten przyrząd wyglądał: była to mocna belka z wyżłobieniami, którą zakładano
wołom na karki, aby ciągnęły pług lub wóz.
Zapomniane dziś jarzmo było jednym z tych wynalazków, które, podobnie jak koło, kocioł czy miecz,
silnie zmieniły ludzką świadomość.
Jarzmo było bowiem wizualnym modelem łączenia się w pary i zgodnego współdziałania.
Stało się wręcz symbolem wspólnego losu dwóch istot!
Ślady owego prastarego słowa jugos znajdujemy w językach, które wyłoniły się z języka praindoeuropejskiego.
Pochodzi od niego sanskryckie słowo joga. Innym śladem jugos jest nasze słowo sojusz, rosyjskie sojuz
i litewskie sąjungos - wszystkie znaczące tyle, co związek.
Po grecku słowo zygos oznaczało nie tylko dwie szalki wagi, ale każde dwa połączone, tworzące
jedną całość przedmioty.
Od zygos utworzono słowo syzygion, czyli element od pary. Było to ulubione słowo Carla Gustawa Junga,
który takie syzygia, czyli bliźniacze postacie męskie i żeńskie, znajdował w snach swoich pacjentów.
Również słowo zygota, które oznacza zapłodnioną komórkę jajową, wywodzi się od zygos.
Kiedy zapamiętamy, że Waga to w istocie Jarzmo Na Woły, łatwiej będzie nam zrozumieć,
dlaczego astrologowie tak uporczywie kojarzą znak Wagi z małżeństwem, sojuszami, spółkami
i w ogóle z trwałym łączeniem się w pary.
Wojciech Jóźwiak
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.gwiazdy.com.pl/component/content/article/4834-Okiem%20astrologa%20-%20Tajne%20szyfry%20znaku%20Wagi">http://www.gwiazdy.com.pl/component/con ... aku%20Wagi</a><!-- m -->
Aby zrozumieć wibracje tego znaku, trzeba poznać znaczenie jego oryginalnej nazwy
W 331 roku p.n.e. młody król Aleksander na czele połączonych wojsk macedońskich i greckich
wyruszył na wschód z zamiarem pobicia Persów i zagarnięcia ich ogromnego państwa.
W ciągu kilku lat swój plan wykonał, ale, niestety, zmarł zbyt młodo, aby nacieszyć się panowaniem.
Podboje Aleksandra połączyły w jeden organizm Grecję i niektóre kraje Wschodu: Azję Mniejszą,
Syrię, Egipt, Fenicję, Mezopotamię...
Właśnie Mezopotamia, w starożytności zwana również Chaldeą, interesuje miłośników astrologii,
jako że tam narodziła się sztuka wróżenia z gwiazd.
Wkrótce do bogatych greckich miast zaczęli przybywać tajemniczy mędrcy znad Eufratu
(zupełnie jak dziś hinduscy guru do Ameryki...), i odwrotnie, greccy poszukiwacze wiedzy
udawali się na Wschód po nauki.
Ze stopu greckiego intelektu i chaldejskiej wiedzy tajemnej wyłoniła się astrologia taka, jaką dziś znamy.
Późniejsze wieki wzbogaciły ją tylko o szczegóły.
Dopiero w XX wieku astrologię zaczęto modernizować...
Ale to już inna historia.
Dziś będzie o nazwach.
Nazwy, zarówno planet, jak i znaków zodiaku, są pochodzenia grecko-chaldejskiego.
Z języka greckiego zostały przełożone na łacinę, z łaciny - na polski.
W takim łańcuszku tłumaczeń pewne szczegóły mogły się zatrzeć, prawda?
Tak właśnie było ze znakiem Wagi.
Kiedy sam się uczyłem astrologii, nazwa Waga wydała mi się zagadkowa.
Zauważyłem wtedy, że nazwy gwiazdozbiorów i znaków zodiaku nie są przypadkowe - przeciwnie,
ktoś dobrał je tak zręcznie, aby przypominały o charakterystycznych właściwościach znaków.
(Pamiętajmy, że w starożytności znak i gwiazdozbiór były tym samym obszarem nieba, dopiero potem
przestały się ze sobą pokrywać.)
Polska nazwa "Waga" to tłumaczenie łacińskiej nazwy tego znaku i gwiazdozbioru: Libra.
Libra oznacza wagę jako przyrząd pomiarowy i kojarzy się (w łacinie) z równowagą, wahaniem
i zajmowaniem wyważonej pozycji.
Tak więc w łacińskiej librze mogły zostać zaszyfrowane skojarzenia charakterystyczne dla znaku Wagi:
dążenie do kompromisu, równowagi i harmonii, połączone z wagowym niezdecydowaniem.
Jednakże łacińska nazwa tego znaku dość powierzchownie oddaje jego istotę.
Prawdziwe głębiny znaczeń można odkryć dopiero w oryginalnej, greckiej nazwie znaku Wagi.
Po grecku siódmy znak zodiaku nazywa się zygos.
Słowo to w zamierzchłej przeszłości, kiedy istniał wspólny dla wielu ludów język praindoeuropejski,
brzmiało jugos i oznaczało jarzmo na woły.
Dziś już mało kto wie, jak ten przyrząd wyglądał: była to mocna belka z wyżłobieniami, którą zakładano
wołom na karki, aby ciągnęły pług lub wóz.
Zapomniane dziś jarzmo było jednym z tych wynalazków, które, podobnie jak koło, kocioł czy miecz,
silnie zmieniły ludzką świadomość.
Jarzmo było bowiem wizualnym modelem łączenia się w pary i zgodnego współdziałania.
Stało się wręcz symbolem wspólnego losu dwóch istot!
Ślady owego prastarego słowa jugos znajdujemy w językach, które wyłoniły się z języka praindoeuropejskiego.
Pochodzi od niego sanskryckie słowo joga. Innym śladem jugos jest nasze słowo sojusz, rosyjskie sojuz
i litewskie sąjungos - wszystkie znaczące tyle, co związek.
Po grecku słowo zygos oznaczało nie tylko dwie szalki wagi, ale każde dwa połączone, tworzące
jedną całość przedmioty.
Od zygos utworzono słowo syzygion, czyli element od pary. Było to ulubione słowo Carla Gustawa Junga,
który takie syzygia, czyli bliźniacze postacie męskie i żeńskie, znajdował w snach swoich pacjentów.
Również słowo zygota, które oznacza zapłodnioną komórkę jajową, wywodzi się od zygos.
Kiedy zapamiętamy, że Waga to w istocie Jarzmo Na Woły, łatwiej będzie nam zrozumieć,
dlaczego astrologowie tak uporczywie kojarzą znak Wagi z małżeństwem, sojuszami, spółkami
i w ogóle z trwałym łączeniem się w pary.
Wojciech Jóźwiak
<!-- m --><a class="postlink" href="http://www.gwiazdy.com.pl/component/content/article/4834-Okiem%20astrologa%20-%20Tajne%20szyfry%20znaku%20Wagi">http://www.gwiazdy.com.pl/component/con ... aku%20Wagi</a><!-- m -->