[Krystyna]

   

Sindoor, w kulturze hinduskiej

Pigment miesiąca: Vermilion
Cinnabar, znany również jako Vermilion był wart swojej wagi w złocie w starożytnym Rzymie. 
Należy zauważyć, że „cynober” odnosi się do minerału, podczas gdy „ Vermilion” to pigment. 
Dopóki czerwień kadmu nie została odkryta na początku XX wieku, cynober był najczęściej używanym „czerwonym” na świecie. 
Przez stulecia był używany w rytuałach i ceremoniach i był uważany za mający wielkie znaczenie i świętość.
Używano go w iluminowanych rękopisach w średniowieczu, sztuce w starożytnym Rzymie i malarstwie w okresie renesansu. 
Hinduski używają  Vermilion wzdłuż części włosów (zwanej Sindoor), aby wskazać, że są małżeństwem, a hinduscy mężczyźni i kobiety często noszą pigment na głowach podczas ceremonii religijnych.

Pigment, bardzo toksyczny z natury, jest siarczkiem rtęci, a ci, którzy się nim posługiwali, doświadczyli podobnych niefortunnych skutków ubocznych jak choroba Szalonego Kapelusznika, zaburzenie neurologiczne, które ostatecznie wpływa na cały centralny układ nerwowy. 
Mimo swojej toksyczności cynober był historycznie stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej.
Fraza „czerwony lakier” często odnosi się do Cynobru i jest szczególnie popularna w chińskich meblach i sztuce dekoracyjnej 
Chociaż toksyczne pierwiastki zostały uszczelnione i nie stanowią już zagrożenia dla naszych konserwatorów, obszary brakującego lakieru należało wymienić. 
(patrz praca konserwatorów)
Aby uniknąć tej toksyczności, nasi konserwatorzy zmieszali żywicę i pigmenty, aby stworzyć dokładne dopasowanie do obszarów strat.

Vermilion stał się tak popularny, że cena musiała zostać ustalona przez rząd rzymski, aby nie poniósł tego samego (drogiego) losu jak ultramaryna niebieska 
Pliniusz Starszy (rzymski pisarz, filozof i dowódca sił zbrojnych) powiedział kiedyś:
„Nic nie jest lepiej strzeżone. Zabrania się rozbijania lub udoskonalania cynobru na miejscu. Wysyłają go do Rzymu w stanie naturalnym, pod pieczęcią, do wysokości około dziesięciu tysięcy funtów rocznie. Cena sprzedaży jest ustalana przez prawo, aby nie stała się niemożliwie droga, a cena ustalona to siedemdziesiąt sestercji za funt. ”

Były różne procesy i metody tworzenia koloru, ale polegały one głównie na mieszaniu rtęci i siarki, dodawaniu ciepła, a następnie mieleniu substancji, aż do zmniejszenia jej wielkości do drobnych ziaren piasku. 
Wielokrotnie myto i mielono, aby wydobyć unikalny czerwony kolor, a następnie pozostawiono do osiadania i wyschnięcia na powietrzu. 
Proces był długi i żmudny, ale wynik był tego wart.
Obecnie czerwień kadmowa zastępuje cynober, podobny pod względem krycia i koloru, ponieważ jest zarówno syntetyczny, jak i nietoksyczny. 
Nadal można uzyskać prawdziwy pigment cynobrowy z Chin, chociaż należy go używać z dużą ostrożnością.
źródło

„China red” lub „Chinese red” to nazwa używana odcień cynobru stosowanego w chińskich lakierach.
Jedna wersja jest pokazana w polu koloru po prawej stronie; odcień może różnić się od ciemnego do jasnego w zależności od sposobu wytworzenia pigmentu i sposobu nałożenia lakieru. 
Chińska czerwień była pierwotnie wytwarzana ze sproszkowanego mineralnego cynobru, ale od około VIII wieku była wytwarzana częściej w procesie chemicznym łączącym rtęć i siarkę. 
Vermilion ma znaczenie w kulturze taoistycznej i jest uważany za kolor życia i wieczności.
Pierwsze zarejestrowane użycie chińskiej czerwieni jako nazwy koloru w jezyku angielskim miało miejsce w 1924 r. 
źródło