[Krystyna]

   
Tamaryndowiec indyjski, tamarynd indyjski, powidlnik indyjski (Tamarindus indica L.)
Gatunek tropikalnego drzewa, pochodzący ze wschodniej Afryki.
Jedyny gatunek z rodzaju Tamarindus z plemienia Detarieae rodziny bobowatych.
Drzewo osiąga do 20 m wysokości i pozostaje wiecznie zielone na terenach gdzie nie występuje pora sucha.
Liście parzystopierzaste, kwiaty pachnące i zebrane w grona.
Składają się z 4-działkowego kielicha, 3 żółtobiałych płatków korony, 1 słupka i 3 pręcików.
Owoce to duże strąki zawierające w środku mięsistą pulpę i nasiona.
Zwane są także indyjskimi daktylami i są ulubionym pożywieniem małp

Owoce są jadalne na surowo, wykonuje się też z nich napoje chłodzące aguas frescas.
Miąższ owoców (młode owoce są bardzo kwaśne, starsze - słodsze) jest używany jako przyprawa w kuchni azjatyckiej oraz latynoamerykańskiej.
Jest ważnym składnikiem sosu Worcestershire i pani puri.

Pulpa otrzymywana z owoców jest używana do domowego farbowania odzieży, kocy, kilimów, a także do przebarwiania jedwabiu z koloru niebieskiego na zielony i do wybielania liści palmowych, z których następnie wytwarza się liczne przedmioty codziennego użytku.

Z nasion tamaryndowca wytwarzana jest biżuteria.
Otrzymanego z nich proszku używa się do utwardzania tkanin (ma podobne, ale lepsze własności, niż krochmal).
Oleju z nasion używa się jako pokostu.

Drewno tamaryndowca jest bardzo cenione ze względu na swoją piękną, żółtoczerwoną barwę.
Jest trwałe i bardzo twarde, odporne na szkodniki i gnicie.
Wykonuje się z niego posążki, meble i elementy wykończenia wnętrz.
Kije z tamaryndowca są znane ze względu na swoją niechlubną rolę, bowiem są używane do wykonywania kary chłosty.
źrodło
W krajach tropikalnych i subtropikalnych tamaryndowiec jest często sadzony wzdłuż dróg.