#2

   
   
   
Inula Britannica
Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych.
Rośnie dziko w Azji i Europie[
Jest pospolity na terenie całej Polski.
Bylina, do 60 cm wysokości.
Kłącze cienkie, pełzające. Łodyga prosta, wzniesiona, gałęzista, owłosiona.
Liście jajowate lub lancetowate, brzegiem drobno ząbkowane lub całe, skórzaste, połyskujące, dolne zwężające się w ogonek, górne obejmujące nasadą łodygę.
Koszyczki kwiatowe zebrane w baldchogrona.
Kwiaty żółte, kwitnie od lipca do września.
Owoc - niełupka.
Występowanie : Azja i Europa. W Polsce na całym obszarze, w górach w niższych położeniach.
Rośnie na wilgotnych łąkach, rowach, zaroślach, nad brzegami wód.
Zastosowanie lecznicze:
Przymoczki nasączone naparem z kwiatów - w schorzeniach skóry, trudno gojących się ranach, owrzodzeniach, czyrakach, egzemach, liszajach, stłuczeniach, obrzękach pourazowych, oparzeniach, odleżynach, owrzodzeniach żylakowatych nóg, po ukąszeniach przez owady
Okłady-kataplazmy z papki z kwiatów - w dolegliwościach reumatyczno-artretycznych
Kąpiele z dodatkiem odwaru z kwiatów - w chorobach skórnych, stłuczeniach, zwichnięciach, wysiękach, owrzodzeniach
źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz


Wiadomości w tym wątku



Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości