[Krystyna]

   
Prunus Spinosa-Śliwa Tarnina
Gatunek krzewu z rodziny różowatych (Rosaceae Juss).
Inne nazwy: Tarnina, Tarń, Tarka, Ciarki, Ciernie Czarne, Żarnośliwa, Korcipka, Wilżyna.
Występuje w Europie (poza północno-wschodnimi krańcami) i zachodniej Azji.
W Polsce pospolita na niżu i niższych położeniach górskich (do ok. 500 m n.p.m.).              
Przypuszcza się, że krzyżówka tego gatunku z ałyczą (Prunus cerasifera Ehrh.) wydała obecnie uprawianą śliwę domową (Prunus domestica L.).
To pospolity, mocno ciernisty krzew ok. 2-3 m wysokości.
Kwitnie w kwietniu a owocuje w październiku i listopadzie.
Owoce tarniny są bardzo cierpkie i kwaśne, chociaż podobno zawierają dużo cukru.
W zasadzie dziś nie są jedzone jako świeże owoce.
Dadzą się jeść dopiero po przemrożeniu.
Im później zbierane, tym lepsze.
Kwiaty i owoce tarniny zawierają flawonoidy, glikozydy, związki cukrowe, sole mineralne,    
garbniki, kwasy organiczne, glikozyd amigdalinę, antocjany i pektyny

Białe kwiaty tarniny, chociaż kwitną bardzo krotko, są cennym surowcem zielarskim.          
Herbata z suszonych kwiatow tarniny łagodzi między innymi kłopoty żołądkowe i stany zapalne gardła
Tarnina pobudza wytwarzanie moczu, znosi stany zapalne w moczu, łagodzi stany związane z kamica nerkową.
Poza tym tarnina uszczelnia ściany naczyń krwionośnych i jest uważna za naturalny lek "oczyszczający krew".
Tarnina niszczy bakterie w przewodzie pokarmowym, hamuje krwawienia. działa przeciwzapalnie.
We Francji stosuje się tarninę w leczeniu cukrzycy, astmy, reumatyzmu i gośćca.
https://healthyliving.natureloc.com/blac...-benefits/