14-03-2023, 09:57
To drzewo pojednania.
Niegdyś - gdy dwa zwaśnione rody dochodziły do zgody, sadziły Lipę na granicy swych posiadłości,
by pilnowała pokoju.
W okolicy jeziora Miedwie dziś jeszcze można podziwiać "Wieniec Zgody" - rząd Lip wspólnie zasadzony przez rajców Szczecina i Starogardu w dniu zawarcia przymierza po kilkuletnim zatargu między obydwoma miastami.
Natomiast na granicy Warmii i Mazur znana jest miejscowość Święta Lipka, która jeszcze w czasach przedchrześcijańskich była miejscem kultu Bałtosłowian.
Miejscowa ludność szczególnie czciła jedno z drzew, które było bardzo stare i urodziwe.
Takich drzew nigdy nie można było ściąć.
Zauważono, że rzadko w drzewa Lipowe uderzą pioruny.
Poprzez lipę ma objawiać się boska dobroć i łagodność.
Lipa uchodziła za ulubione drzewo tajemniczych bóstw.
Drzewo to chroniło znajdująca się przy niej studnie i święte źródło.
W Słowenii opisywano jeszcze w XVII w.
Zwyczaj całowania drzew Lipowych i składania pod nimi ofiar.
Lipa była postrzegana jako drzewo miłosierne, dlatego wytwarzano z niej zarówno sprzęty domowe, jak łyżki i kołyski, gdyż wierzono w jej korzystne oddziaływanie.
Kwiaty Lipowe stosuje się jako środek napotny i przeciwgorączkowy.
Ceniony był też miód Lipowy, dlatego w pobliżu Lip ustawiano często barcie.
Energia Lipy zapewnia zdrowy odpoczynek, sprowadza sny prorocze, a także... łagodzi obyczaje, życzliwie nastawia do świata.
Zaleca się ją szczególnie malkontentom, osobom mającym "wszystko za złe", ustawicznie doszukującym się w swym otoczeniu wrogów.
Pomaga nawet cierpiącym na manię prześladowczą.
Dawne lipy kultowe Słowian po wprowadzeniu chrześcijaństwa na ziemiach polskich stały się drzewami
Matki Boskiej, przyczepiano do niej wizerunki madonny, a w dziuplach urządzano kapliczki
http://www.swiatowid.phpnet.us/moc_drzew.html
Niegdyś - gdy dwa zwaśnione rody dochodziły do zgody, sadziły Lipę na granicy swych posiadłości,
by pilnowała pokoju.
W okolicy jeziora Miedwie dziś jeszcze można podziwiać "Wieniec Zgody" - rząd Lip wspólnie zasadzony przez rajców Szczecina i Starogardu w dniu zawarcia przymierza po kilkuletnim zatargu między obydwoma miastami.
Natomiast na granicy Warmii i Mazur znana jest miejscowość Święta Lipka, która jeszcze w czasach przedchrześcijańskich była miejscem kultu Bałtosłowian.
Miejscowa ludność szczególnie czciła jedno z drzew, które było bardzo stare i urodziwe.
Takich drzew nigdy nie można było ściąć.
Zauważono, że rzadko w drzewa Lipowe uderzą pioruny.
Poprzez lipę ma objawiać się boska dobroć i łagodność.
Lipa uchodziła za ulubione drzewo tajemniczych bóstw.
Drzewo to chroniło znajdująca się przy niej studnie i święte źródło.
W Słowenii opisywano jeszcze w XVII w.
Zwyczaj całowania drzew Lipowych i składania pod nimi ofiar.
Lipa była postrzegana jako drzewo miłosierne, dlatego wytwarzano z niej zarówno sprzęty domowe, jak łyżki i kołyski, gdyż wierzono w jej korzystne oddziaływanie.
Kwiaty Lipowe stosuje się jako środek napotny i przeciwgorączkowy.
Ceniony był też miód Lipowy, dlatego w pobliżu Lip ustawiano często barcie.
Energia Lipy zapewnia zdrowy odpoczynek, sprowadza sny prorocze, a także... łagodzi obyczaje, życzliwie nastawia do świata.
Zaleca się ją szczególnie malkontentom, osobom mającym "wszystko za złe", ustawicznie doszukującym się w swym otoczeniu wrogów.
Pomaga nawet cierpiącym na manię prześladowczą.
Dawne lipy kultowe Słowian po wprowadzeniu chrześcijaństwa na ziemiach polskich stały się drzewami
Matki Boskiej, przyczepiano do niej wizerunki madonny, a w dziuplach urządzano kapliczki
http://www.swiatowid.phpnet.us/moc_drzew.html