18-04-2019, 23:40
Jacobus Theodorus Abels (1803-1866)
Piękne słowa i obrazy
18-04-2019, 23:44
W srebrzyste pola chciałbym z Tobą iść
I marzyć cicho o nieznanym bycie,
W którym byś była moją samotnością,
I w noc tę prześnić całe moje życie.
Stanisław Ignacy Witkiewicz (z książki Szewcy)
I marzyć cicho o nieznanym bycie,
W którym byś była moją samotnością,
I w noc tę prześnić całe moje życie.
Stanisław Ignacy Witkiewicz (z książki Szewcy)
18-04-2019, 23:50
Zastanawialiście się kiedyś nad wszystkimi wieczorami waszego życia, których nie potraficie sobie przypomnieć?
Tak prozaicznymi, że mózg nie zadał sobie trudu, by je zarejestrować.
Setki, może tysiące wieczorów rozpoczęło się i zakończyło, nie pozostawiając żadnego śladu w pamięci.
Czy to was nie przeraża?
A co, jeśli wasz umysł zapamiętuje te niewłaściwe wieczory?
Matthew Quick (z książki Wybacz mi, Leonardzie)
Tak prozaicznymi, że mózg nie zadał sobie trudu, by je zarejestrować.
Setki, może tysiące wieczorów rozpoczęło się i zakończyło, nie pozostawiając żadnego śladu w pamięci.
Czy to was nie przeraża?
A co, jeśli wasz umysł zapamiętuje te niewłaściwe wieczory?
Matthew Quick (z książki Wybacz mi, Leonardzie)
18-04-2019, 23:57
Lubię nocną porę...sprzyja to refleksji.
W samotności można znaleźć ukojenie, spełnienie swym pragnień, ale i trosk.
Samotna wędrówka przez życie, choć niebezpieczna, to jednak jest taka prosta i niewymagająca.
Bo któż z ludzi mnie lepiej zrozumie, jak nie ja sam?
Mam już dość tego wszystkiego, co mnie otacza.
Chcę się zamknąć w swym świecie i z niego nie wychodzić...
Pragnę stworzyć swój mały światek, wysepkę, na której Faust chciał zbudować utopijną krainę.
Nuży mnie to ciągłe zabieganie o marność dnia, nuży mnie to wszystko, gdy wiem, że nie zostało mi być może zbyt wiele od życia.
Sam.
Tak, jestem sam.
Nie mam komu powiedzieć o swych problemach, nie mam nikogo, z kim mógłbym tak po prostu po przebywać, zmarnować nasz cenny czas na chwilę śmiechu i radości.
Czym jest to wszystko, gdy ja sam nie wiem, kim jestem.
Człowiekiem?
Każdy z nas nim jest.
Dariusz Okoń (z książki Brudnopis z życia)
W samotności można znaleźć ukojenie, spełnienie swym pragnień, ale i trosk.
Samotna wędrówka przez życie, choć niebezpieczna, to jednak jest taka prosta i niewymagająca.
Bo któż z ludzi mnie lepiej zrozumie, jak nie ja sam?
Mam już dość tego wszystkiego, co mnie otacza.
Chcę się zamknąć w swym świecie i z niego nie wychodzić...
Pragnę stworzyć swój mały światek, wysepkę, na której Faust chciał zbudować utopijną krainę.
Nuży mnie to ciągłe zabieganie o marność dnia, nuży mnie to wszystko, gdy wiem, że nie zostało mi być może zbyt wiele od życia.
Sam.
Tak, jestem sam.
Nie mam komu powiedzieć o swych problemach, nie mam nikogo, z kim mógłbym tak po prostu po przebywać, zmarnować nasz cenny czas na chwilę śmiechu i radości.
Czym jest to wszystko, gdy ja sam nie wiem, kim jestem.
Człowiekiem?
Każdy z nas nim jest.
Dariusz Okoń (z książki Brudnopis z życia)
19-04-2019, 00:02
Uważam, że wszystko to, co człowiek pomyśli sobie, nie mogąc zasnąć, nie powinno nigdy zostać pomyślane.
To są myśli zbędne, odpady dziennego myślenia, coś, czego nasz aktywny umysł nie chciał pomyśleć w dzień, a teraz, mając tyle czasu do dyspozycji, czuje się w obowiązku wykorzystać.
Nie wiem: ta myśl przyszła mi do głowy pewnej bezsennej nocy, a więc pewnie też jest do wyrzucenia.
Rodrigo Muñoz Avia (z książki O psychiatrach, psychologach i innych psycholach)
To są myśli zbędne, odpady dziennego myślenia, coś, czego nasz aktywny umysł nie chciał pomyśleć w dzień, a teraz, mając tyle czasu do dyspozycji, czuje się w obowiązku wykorzystać.
Nie wiem: ta myśl przyszła mi do głowy pewnej bezsennej nocy, a więc pewnie też jest do wyrzucenia.
Rodrigo Muñoz Avia (z książki O psychiatrach, psychologach i innych psycholach)
19-04-2019, 00:06
...bo człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
Paulo Coelho (z książki Jedenaście minut)
Paulo Coelho (z książki Jedenaście minut)
19-04-2019, 00:11
Dopiero późną nocą, przy szczelnie zasłoniętych oknach, gryziemy z bólu ręce, umieramy z miłości.
Małgorzata Hillar
Małgorzata Hillar
19-04-2019, 00:17
Ciemność obdarza nas jakimś dziwnym rodzajem wolności, sprawia, że pozwalamy sobie na bezbronność w najmniej właściwym momencie.
Dajemy się jej zwieść, sądząc, że dochowa tajemnicy.
Zapominamy, że czerń to nie zasłona, a wkrótce wzejdzie słońce.
Na chwilę stajemy się dostatecznie odważni, żeby mówić rzeczy, których nigdy nie powiedzielibyśmy w świetle dnia.
Tahereh Mafi (z książki Dar Julii)
Dajemy się jej zwieść, sądząc, że dochowa tajemnicy.
Zapominamy, że czerń to nie zasłona, a wkrótce wzejdzie słońce.
Na chwilę stajemy się dostatecznie odważni, żeby mówić rzeczy, których nigdy nie powiedzielibyśmy w świetle dnia.
Tahereh Mafi (z książki Dar Julii)
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 5 gości