[Krystyna]

https://www.biolib.cz/IMG/GAL/2962.jpg
https://www.biolib.cz/IMG/GAL/74555.jpg
https://www.biolib.cz/IMG/GAL/102021.jpg
https://www.biolib.cz/IMG/GAL/299372.jpg
Origanum Vulgare- Lebiodka Pospolita
Zwana popularnie Oregano – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. 
Rośnie w Afryce Północnej, Europie i Azji.
W Polsce występuje na całym terytorium i jest pospolity.
Inna nazwa: dziki Majeranek.
Zastosowanie  
Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski : ziele (Origani Herba).
Głównym składnikiem jest olejek eteryczny zwany olejkiem tymolowym, zawierający tymol, karwakrol i seskwiterpeny.
Ponadto jako składniki czynne występują garbniki, flawonoidy (apigenina, luteolina), kwas kawowy i kwas ursolowy i fitosterole.
W owocach obecny śluz (ok. 6%).
Działanie : wykrztuśne, dezynfekujące, przeciwbiegunkowe, moczopędne, przeciwskurczowe, wiatropędne, odtruwające.
Zewnętrznie olejek tymolowy wykorzystuje się do płukania gardła, wzmacniających kąpieli oraz przy trudno gojących się ranach skóry i świądzie.
Napar z mieszanki Lebiody (zazwyczaj w mieszance z innymi ziołami) działa wiatropędnie i stosowany jest przy atonii jelit, nadmiernej fermentacji jelit, bębnicy, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, niedoczynności wątroby.
Zbiór i suszenie :
zbiera się ziele w okresie kwitnienia i suszy w przewiewnym miejscu (zawieszone w pęczkach).
Sztuka kulinarna:
Roślina przyprawowa w kuchni wielu narodów, głównie zachodnich.
Wchodzi m.in. w skład ziół prowansalskich.
Lebiodki używa się do sosów, pizzy, przyprawiania mięsa, sałatek.
Używana jest do przyprawiania niektórych wódek, wina wermut, likierów.
Wchodzi w skład niektórych kosmetyków, jest składnikiem płynów do kąpieli i do płukania ust.
Ciekawostki  
Jest jedną z najdawniej znanych roślin leczniczych.
Jej właściwości lecznicze znał już Hipokrates i Arystoteles.
Jej zielem farbowano dawniej tkaniny na czarno.
Kwiaty były doskonałej jakości pomarańczowym barwnikiem do wełny.
W średniowieczu ziele lebiodki zabezpieczać miało przed czarami.
Używano jej jako namiastki zamiast Herbaty i Tytoniu.
źródło

Oregano Greckie-Origanum Vulgare Hirtum
Szczep Hot & Spicy uważane jest za jedno z najlepszych i najbardziej uniwersalne do zastosowań kulinarnych.
Ma ciemniejsze i lekko owłosione liście, kwitnie na biało.
Jest wysoce aromatyczne o szczególnie ostrym smaku.
Ten gatunek zawiera następujące taksony infrpecyficzne 
Origanum vulgare subsp. glandulosum (Desf.) Ietsw.
Origanum vulgare subsp. gracile (K.Koch) Ietsw.
Origanum vulgare subsp. hirtum (Link) Ietsw.
Origanum vulgare subsp. virens (Hoffmanns. & Link) Ietsw.
Origanum vulgare subsp. viridulum (Martrin-Donos) Nyman
źródło
źródło


Species Origanum Vulgare
Subspecies Origanum Vulgare subsp. Hirtum
Subspecies Origanum Vulgare subsp. Viridulum
Subspecies Origanum Vulgare subsp. Vulgare
https://data.canadensys.net/vascan/name/...%20vulgare
https://de.wikipedia.org/wiki/Oregano

[Krystyna]

Origanum Vulgare-Lebiodka pospolita
Oregano albo inaczej Lebiodka Pospolita lub też dziki Majeranek to bylina, występująca w Europie i Azji Zachodniej.
Botaniczna nazwa Origanum jak potoczna Oregano wywodzi się z greckich słów: "oros" - góra, "ganos" - radość, czyli „radość góry".
Żywe, różowato-fioletowe kwiaty porastają bujnie śródziemnomorskie wzgórza i tam uważane jest za symbol szczęścia.
Pierwsze wzmianki pochodzą z I wieku n.e. gdzie Grecki lekarz Dioskorides, wielki pasjonat ziołolecznictwa, opisywał rośliny zielne i ich działanie w swoim dziele "Peri hyles jatrikes" (rzeczach leczniczych)
Zastosowanie Oregano w kuchni:
Uważa się, że najlepsze jakościowo jest Oregano rosnące dziko na obszarach Grecji, gdzie jest zbierane przez pasterzy.
Stosuje się je głównie jako doskonałą przyprawę do wędlin, sałatek, sosów do ryb.             
Przyprawia się nim pieczone mięso, cielęcinę, wieprzowinę, jagnięcinę, zawiesiste zupy, pieczone ziemniaki.
Świeże ryby faszeruje się nadzieniem z bułki z dodatkiem drobno poszatkowanych liści Oregano.
Rzucone razem z mięsami na ruszt nadaje im delikatny aromat (np. kiełbaskom lub dziczyźnie).
Oregano świetnie pasuje do pizzy, zapiekanek, spaghetti, czyli do potraw kuchni włoskiej, przyprawiania potraw z owoców morza, do tartych serów.
Stosuje się je również w kuchni hiszpańskiej i meksykańskiej.
Oregano służy do przyprawiania warzyw (pomidory, groch, fasola, sałata), serów i owoców morza.
Oregano doskonale pasuje do Bazylii, Majeranku, Tymianku i Pieprzu, w połączeniu, z którym i doskonale harmonizuje jako mieszanka przyprawowa.
Mięso przyprawia się dopiero pod sam koniec gotowania aby nie utracić walorów smakowych.
Działanie lecznicze:
Właściwości Oregano to głównie olejki lotne (tymol i karwakol) oraz gorycze, garbniki i kwas rozmarynowy.
Stosowane jest jako lek przeciwskurczowy, dezynfekujący, moczopędny, antyseptyczny (np. w bólach zębów) i przeciwzapalny.
Może być pomocne w leczeniu zapalenia oskrzeli i zaburzeń trawienia.
Pomaga w leczeniu chorób dróg oddechowych, przy wzdęciach i zaburzeniach fermentacji.
Smak i aromat:
Oregano ma smak ostry i cierpki z silnym zapachem przypominającym Tymianek.
Oliwie z Oliwek można nadać smak Oregano umieszczając w niej kilka młodych gałązek tego zioła
Ciekawostki:
Kiedy Grecy widzieli zioło porastające grób, wierzyli, że znaczy to, że zmarły jest szczęśliwy po śmierci.
Zarówno na greckich jak i na rzymskich weselach, młoda para zakładała wieńce z Oregano na znak radosnego wydarzenia.
W czasach średniowiecznych zielarze przepisywali olej z Oregano na bóle zębów.

W XVI i XVII wieku zielarze rekomendowali użycie zioła wewnętrznie w celu łagodzenia problemów z trawieniem, jako środka moczopędnego, jak również jako antidotum na jadowite ugryzienia.
Stosowane zewnętrznie, Oregano łagodziło swędzenia.
Oliwie z Oliwek można nadać smak Oregano umieszczając w niej kilka młodych gałązek tego zioła.
http://www.cosdobrego.pl/news,43,65,3,Or...9Bcia.html
http://www.czytelniamedyczna.pl/2623,ore...tml]źródło

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Origanum Vulgare-Lebiodka Pospolita
Strażnik dobrego nastroju...
Polska nazwa tej rośliny to  Dziki Majeranek, Macierzanka Wysoka, Macierzyca, Macierza Duszka i najładniejsza chyba Macierduszka.
Każda z tych gwarowych nazw  związana jest starosłowiańską legendą, że roślina ta powstała z łez sieroty  aby ją pocieszyć po śmierci matki.
Od wieków  Lebiodka znana była  jako symbol szczęścia i nazywana strażnikiem dobrego nastroju.
Polska Dzika Lebiodka (włoskie Origano) - rośnie na terenie całego kraju, na suchych wzgórzach, brzegach lasów, słonecznych zboczach, na gruncie wapiennym.
Ta płożąca bylina  z rodziny wargowatych, pędy ma cienkie, sztywne, czerwonawe; 
liście drobne, owalne, delikatnie omszone kutnerem; 
w lipcu i sierpniu pojawiają się na roślince małe różowe lub białe kwiatki.
Lebiodka należy do tzw. „kwiatów świętojańskich”, które według starych wierzeń zrywane w dniu św. Jana chroniły przed chorobami ludzi i zwierzęta.
„Napar z listeczków Lebiodki nerwy wzmacnia, porusza humory, ostrożnie jednak z ich braniem postępować należy, gdyż nieco gorączki sprawują” - pouczał stary herbarz.

Ziele Lebiodki zawierające olejki eteryczne gorycze, sole mineralne i witaminy, pobudza apetyt, działa przeciw biegunkowo i żółciopędnie, ułatwia trawienie.
Cała roślina ma przyjemny, korzenny zapach; nazywana bywa Dzikim Majerankiem z którym jest rzeczywiście spokrewniona, pachnie jednak intensywniej i ostrzej od niego.   
W kuchni używać można ziela zarówno świeżego jak i suszonego.
Kwiatostanów używa się tak jak liści.
Świeżą Lebiodkę najlepiej trzymać w zimnej wodzie  i zużyć w ciągu 4-5 dni.
Suszona jest bardziej ostra w smaku.
Mocny smak Lebiodki utożsamia się z pizzą i makaronem, to ona nadaje ciekawy smak wszystkim potrawom z pomidorami,  bakłażanami, można ją dodawać do sałatek z kartofli, cukinii i makaronu, zapiekanek, duszonego lub pieczonego mięsa, zup - szczególnie kartoflanki, sosów, past i chleba z masłem.

Listki Lebiodki utarte z Czosnkiem i Chilli znakomicie urozmaicą smak dań z jajek i serów; drobno posiekane nadadzą ciekawego smaku sosom majonezowym i śmietanowym.         
Dobrze łączy się z Majerankiem, Tymiankiem i Bazylią w sałatkach, i przy smażeniu i duszeniu mięs.
Świeże lub suszone listki dodane do tłustych potraw nie tylko wpływają korzystnie na smak, ale ułatwiają  ich strawienie.

We Włoszech dodawana jest najczęściej do pulpetów z siekanego mięsa, rizzotta, pizzy, makaronu; 
W Meksyku gdzie wchodzi w skład wielu mieszanek  - nie ma bez Lebiodki popularnej potrawy „chilli con carne”;
W Hiszpanii urozmaica wiele dań jednogarnkowych;
w  kuchniach środkowej Europy przyprawia się nią wiele tłustych potraw, a  także urozmaica smak klopsów, pieczeni rzymskiej.
W Skandynawii , szczególnie w Szwecji niezwykle popularna jest Lebiodkowa Herbatka, pomagająca na żołądkowe zaburzenia, działająca napotnie i moczopędnie.
Na piknikach, biwakach i wakacjach położone na żarzących się węglach łodygi lebiodki nadadzą pieczonemu na ruszcie mięsu delikatny smak i aromat.
A jeśli zaboli nas ząb to świeże listki pomogą nam się pozbyć bólu.
Hanna Szymanderska - potrawyregionalne.pl
źródło

[Krystyna]

Origanum Vulgare
https://botany.cz/foto/origanumherb2.jpg
Występowanie:
W Europie poza Islandią, w Skandynawii, Finlandii i Rosji do 65° szerokości geograficznej północnej.
Na południu zasięg rozciąga się na Azory, Wyspy Kanaryjskie, Afrykę Północną, Azję Mniejszą, na wschodzie przez Kaukaz, Bliski Wschód, Iran, do niższych Himalajów, do południowych Chin i na Tajwan.
Ekologia:
Roślina światłolubna rosnąca na skrajach lasów ( Origanetalia vulgaris ), w rzadkich zaroślach, zwłaszcza na nasłonecznionych zboczach ( Geranion sanguinei , Berberidion , Bromion erecti ), na stepach leśnych, na polanach, w jasnych lasach liściastych ( Quercetalia pubescenti – petraeae ) na płytkich, a nawet głębszych, suchych glebach gliniastych, bogatych w składniki pokarmowe i zasady, na podłożach zasadowych i słabo kwaśnych.
Opis:
Bylina dorastająca do 60 lub 90 cm wysokości, z zdrewniałymi poziomymi kłączami.
Łodyga jest prosta, czworokątna, zawsze inaczej owłosiona na 2 przeciwległych powierzchniach - zawsze owłosiona lub dodatkowo z przylegającymi włoskami.
Rozgałęzia się tylko w górnej części, ale często w kątach dolnych liści wyrastają krótkie sterylne gałęzie.
Na liściach, przylistkach i kielichu znajdują się półkuliste, siedzące, ciemno błyszczące gruczoły wydzielające olejki eteryczne.
Liście są petiolate (1-2 cm lub krótsze), z jajowatym ostrzem, długości 1-4 cm, szerokości do 2,5 cm, klinowate u nasady, zwykle całe, obustronnie gęsto owłosione.
Na szczycie głównej łodygi i górnych gałęzi wyrastają stłoczone krótkie kłoski i główki.
Kwiaty są obupłciowe lub rzadko ze skarłowaciałymi pręcikami, prawie siedzące, z dzwonowatym kielichem, długości 2,5–4,5 mm, pięcioramienne, gęsto owłosione.
Korona jest różowa do różowo-fioletowej, długości 4–7 mm, lekko dwuwargowe i lekko wystające z kielicha, owłosione.
Tylne pręciki są dłuższe niż przednie, mniej więcej wszystkie wystają z rurki.
Owoc jest podłużny, jajowaty, długości 0,9–1,3 mm, gładki, brązowawy.
Kwitnie od czerwca do września. Jest to gatunek bardzo zmienny, występujący głównie w południowej części obszaru.
Zastosowanie:
Suszona główka kwiatu ( Herba origami ) jest stosowana jako lek, rozgnieciona jako przyprawa.
Zawiera olejki eteryczne, garbniki i gorycze. Stosowany w kąpielach i jako płukanka przy zapaleniu dziąseł (dezynfekcja, działanie przeciwzapalne), wdychany podczas kaszlu. Wewnętrznie działa rozkurczowo i zwiększa wydzielanie żółci, reguluje pracę żołądka i wspomaga trawienie.
Kiedyś używano go do barwienia wełny (kolor czerwono-brązowy). Jest to ważna roślina nektaronośna.
Uwaga: Wyróżniamy podgatunki:
Origanum v. subsp. Vulgare 
*syn. Origanum Vulgare var. Genuinum Gaud- Lebiodka Pospolita Prawdziwa
 o kulistych uszach, rozpowszechniona w Czechach w cieplejszych rejonach całego kraju i marginalnie penetrujących tereny górskie;
 *v. subsp. Prismaticum (Gaud.) Arcangeli – Origanum Vulgare var. Prismaticum Gaud., Origanum Vulgare var. Megastachyum Koch)
 o wydłużonych, cylindrycznych kłoskach o długości 12–25 mm, rzadko rośnie na południowych Morawach w zbiorowiskach Geranion sanguinei ,Festucion valesiacae w stadium colina.
Jest szeroko rozpowszechniony w rejonie atlantyckim i sub-śródziemnomorskim, a rozmieszczenie jest niedostatecznie poznane.
Zawiera więcej olejków eterycznych, uprawiany jest jako „majeranek ozimy”, w naszym kraju może nawet rosnąć dziko.
Prawdopodobnie pochodzi z południowych Moraw (według siedlisk).
https://botany.cz/cs/origanum-vulgare/

[Krystyna]

https://botany.cz/foto/origanumviridherb2.jpg
https://botany.cz/foto/origanumvirid1.jpg
https://botany.cz/foto/origanumvirid2.jpg
https://botany.cz/foto/origanumviridherb1.jpg
https://www.images-flore-paris.net/image...1649-1.jpg
Origanum Vulgare subsp. Viridulom
Występowanie:
Podgatunek ten występuje od Francji przez Włochy, Bałkany i Turcję, Azję Południową i Środkową po wschodnie wybrzeże Chin i Tajwan.
Ekologia:
Rośnie na różnych, przeważnie suchszych siedliskach, w zagajnikach, borach sosnowych, ugorach, wzdłuż dróg lub na murach.
Opis:
Wieloletnia bylina dorastająca do 40 cm wysokości z zdrewniałymi kłączami.
Łodyga jest prosta, kwadratowa, krótko owłosiona, rozgałęziona w górnej części. Liście naprzeciwległe, krótkoogonkowe, z jajowatym ostrzem, długości do 4 cm, obustronnie słabo owłosione. Kwiatostan jest tworzony na szczycie łodygi przez stłoczone krótkie kłoski i główki.
Kwiaty są siedzące, z wąskim lejkowatym kielichem.
Korona jest dwuwargowa, czysto biała, dolna warga jest trójpłatkowa.
Pręciki są widoczne z rurki korony.
Owoce są twarde.
Kwitnie od lipca do września.
https://botany.cz/cs/origanum-vulgare-viridulum/

[Krystyna]

https://dryades.units.it/dryades/plants/...215520.jpg
Origanum Vulgare sub. Viridulum
Oregano pospolite to gatunek występujący w euroazjatyckiej i południowoeuropejskiej dystrybucji, z trzema podgatunkami, we wszystkich regionach Włoch;
podgatunek Viridulum , ten, który jest najczęściej uprawiany jako przyprawa, jest spontaniczny w południowych Włoszech, podczas gdy czasami wymyka się uprawom, zachowując się jak okazjonalna adventitia w północnych Włoszech.
Dystrybucja regionalna ogranicza się do okolic Triestu (Polazzo), w pobliżu miasta.
Rośnie w zaburzonych środowiskach w pobliżu ogrodów i domów.
Suszone liście, bogate w olejki eteryczne, są dobrze znane jako przyprawa w kuchni śródziemnomorskiej, we Włoszech, Grecji, ale także w Meksyku (chociaż oregano sprzedawane jako susz często otrzymuje się z różnych roślin, wśród których oprócz prawdziwych Oregano,i grasicy ); aromat jest zwykle znacznie bardziej intensywny w populacjach śródziemnomorskich Włoch, słabszy w północnych Włoszech.
Liście mają również różne właściwości lecznicze i są stosowane do dziś w medycynie ludowej.
Nazwa pochodzi od greckich słów „oros” (góra) i „ganos” (ozdoba); nazwa gatunku pochodzi od łacińskiego słowa „vúlgus” (wulgarny) i oznacza „powszechny, szeroko rozpowszechniony, częsty”. Forma biologiczna: scaposa hemicryptophyte.
Okres kwitnienia: czerwiec-wrzesień.
https://dryades.units.it/FVG/index.php?p...2&num=5816

[Krystyna]

https://www.biolib.cz/IMG/GAL/188088.jpg
https://www.biolib.cz/IMG/GAL/188087.jpg
Origanum Vulgare L. subsp. Hirtum
Jest endemicznym podgatunkiem Lebiodki występującym w rejonie basenu Morza Śródziemnego. 
Greckie Oregano dorasta do ok. 100 cm wysokości. 
Ma sztywną, silnie omszoną czterokanciastą, rozgałęziającą się ku górze łodygę. 
Liście ułożone naprzeciwlegle, jajowate lub owalne, o gładkim lub słabo ząbkowanym brzegu. 
Górna część blaszki liściowej ma barwę ciemnozieloną, dolna – szarawą. 
Zarówno blaszka liściowa jak i ogonek liściowe są mocno omszone. 
Drobne, białawe kwiaty Greckiego Oregano zebrane są po 5-25 sztuk w szczytowe podbaldachy. 
Kwiaty są grzbieciste, o dwuwargowej koronie. 
Działki kielicha osiągają długość do ok. 2,5 mm, płatki korony – do ok. 5 mm. 
Greckie Oregano kwitnie od lipca do września. 
Bogate w nektar kwiaty odwiedzane są licznie przez pszczoły, trzmiele i wiele gatunków motyli. 
Owocem jest rozłupnia, rozpadająca się na 4 rozłupki. 
Cała roślina wydziela silny, aromatyczny zapach. 
Surowcem zielarskim pozyskiwanym z greckiego oregano jest ziele czyli górne, ulistnione i niezdrewniałe części pędów. 
Surowiec ten zbiera się zwykle na początku kwitnienia roślin. 
W pierwszym roku wegetacji przeprowadzany jest jeden zbiór , a począwszy od drugiego roku ziele greckiego oregano ścina się także z drugiego (jesiennego) pokosu. 
Bezpośrednio po zbiorze, ziele powinno być wysuszone w warunkach naturalnych (w cieniu, przewiewie i przy niezbyt grubej warstwie surowca) lub w suszarni ogrzewanej, w temperaturze nieprzekraczającej 35°C.
http://pw.ihar.edu.pl/wp-content/uploads...rawowe.pdf

[Krystyna]

http://navigate.botanicgardens.org/Plant..._SZ336.jpg
http://navigate.botanicgardens.org/Plant..._SZ336.jpg
http://navigate.botanicgardens.org/Plant..._SZ336.jpg
Origanum Vulgare subsp. Hirtum
Greek Oregano, Winter Marjoram
Origanum Vulgare Hirtum-szczep Hot & Spicy uważane jest za jedno z najlepszych i najbardziej uniwersalne do zastosowań kulinarnych.
Ma ciemniejsze i lekko owłosione liście, kwitnie na biało.
Jest wysoce aromatyczne o szczególnie ostrym smaku.

Oriaganum heracleoticum
Greckie oregano, po łacinie Orus ganus, co oznacza radość z góry, to nazwa, którą nadajemy naszemu rodzimemu majerankowi zimowemu.
Ta pochodząca z greckich gór roślina jest ziołem preferującym miejsca suche, wapienne i nasłonecznione.
Posiada łagodny, ale przyjemnie korzenny aromat.
Ziele wykorzystywane jest do przyrządzania kiełbas, ale doskonale komponuje się również np. z fasolką szparagową, daniami ziemniaczanymi, kapustą kiszoną, mięsem mielonym i sosem pomidorowym
https://www.missouribotanicalgarden.org/...ile=0&cv=5
http://navigate.botanicgardens.org/weboi...tartpage=1
https://commons.wikimedia.org/wiki/Categ...uselang=de

[Krystyna]

   
Herbata Ziołowa-Oregano
Oregano to popularna roślina zielna powszechnie stosowana w kuchni, szczególnie w potrawach śródziemnomorskich. 
Posiada ono jednak niesamowicie silne właściwości lecznicze i pielęgnacyjne, z których można korzystać na wiele różnych sposobów. 
Herbata z Oregano lub napar można stosować na takie dolegliwości jak stany zapalne, problemy trawienne czy wzmocnienie układu odpornościowego. 
Oregano znane jest pod wieloma nazwami zwyczajowymi i stanowi także ceniony składnik wielu kosmetyków pielęgnacyjnych. 

Zastosowanie Herbaty z Oregano
Oregano ma pieprzny i lekko gorzki smak, a przygotowana z niego herbata ma silnie aromatyczny aromat. 
Jednak większość osób pije ją bardziej ze względu na walory zdrowotne niż smakowe. 
Tradycyjnie poleca się stosować napar z oregano w celu złagodzenia różnych problemów zdrowotnych, m.in. takich jak:
ból gardła, kaszel, nudności, problemy trawienne i niestrawność, zespół jelita drażliwego
Ze względu na potencjalne właściwości moczopędne Herbata z Oregano polecana jest również w celu łagodzenia wzdęć i obrzęków.

Czy Herbata z Oregano może powodować jakieś skutki uboczne?
Oregano ma długą historię bezpiecznego stosowania w kuchni i produktach spożywczych. 
Większość ludzi nie odczuwa skutków ubocznych spożywania przygotowywanych z niego herbat i naparów. 
Jeśli jednak wypije się ich zbyt dużo, powiedzmy więcej niż 4 filiżanki dziennie, może rozwinąć się niestrawność.
W rzadkich przypadkach niektóre osoby mogą również dotykać reakcje alergiczne na oregano. 

Jeśli jest się uczulonym na jakąkolwiek Miętę, warto unikać picia herbaty i naparu z Oregano, ponieważ można doświadczyć nieprzyjemnych objawów uczulenia.
źródło
źródło