[Krystyna]

   
Pigwowiec (Chaenomeles Lindl.)rodzaj roślin z rodziny różowatych.
Gatunkiem typowym jest Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach

Gatunki uprawiane w Polsce
pigwowiec okazały, p. chiński, p. właściwy (Chaenomeles speciosa (Sweet) Nakai)
pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica (Thunb.) Lindl. ex Spach)
pigwowiec pośredni (Chaenomeles ×superba (Frafm) Rehder.)
Inne gatunki
pigwowiec katajski Chaenomeles cathayensis (Hemsl.) C. K. Schneid.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pigwowiec

Pigwowiec jest niewielkim krzewem kolczastym o pięknych ceglastoczerwonych kwiatach.    
Nie ma zbyt dużych wymagań glebowych.
Nadaje się do sadzenia na skarpach, w ogródkach skalnych, jak też jako niski żywopłot.      
Przy mroźnych zimach, zdarza się, że jego pędy przemarzają.
Należy wówczas roślinę przyciąć.
Najczęściej uprawiane są pigwowce: okazały, japoński i pośredni.
Kwiaty pojawiają się na przełomie kwietnia i maja, zanim rozwiną się liście.
Zielonkawe owoce są cenionym aromatycznym dodatkiem do przetworów.
Przyrządza się z nich również domowe nalewki.

Pigwowce przez większość ludzi są mylone z pigwami, z którymi są zresztą dość blisko spokrewnione i kiedyś były nawet łączone w jeden rodzaj.
 Istnieją trzy gatunki pochodzące ze Wschodniej Azji, wszystkie z ciernistymi pędami, oraz kilka ich mieszańców.
Pigwowce były uprawiane amatorsko od dawna, ze względu na walory dekoracyjne w trakcie kwitnienia.
Także właściwości użytkowe ich owoców są powszechnie znane.
Jednak dopiero w ostatnich latach, głównie dzięki wyhodowaniu odmian o bezbronnych pędach, możliwa stała się ich uprawa towarowa.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
   
Pigwowiec Japoński     (Chaenomeles Japonica)
Pigwowiec japoński pochodzi z Chin i Japonii.
W Europie uprawiany jest od 1874 r.
Rośnie dobrze na każdej uprawnej glebie, najlepiej żyznej, przewiewnej i wapiennej.
Jest odpowiednią rośliną dla małych ogródków, na niskie rabaty, żywopłoty, na skalniaki, jako roślina okrywowa.
Jest dość ekspansywny, w dobrych warunkach rośnie szybko.
Należy go formować po kwitnieniu - usuwać pędy z okolic o nadmiernym zagęszczeniu,  usuwać bardzo silne gałęzie zagrażające pokrojowi krzewu, należy to robić ostrożnie ze względu na znajdujące sie na starszych pędach kolce.
Cięcie przeprowadzamy też po posadzeniu świeżo nabytych roślin, skracamy o połowę wszystkie gałązki  aby wywołać ich rozgałęzienie się.
Zbyt słabe pędy usuwamy u nasady.
Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych.
Jest odporny na suszę, dość odporny na mrozy, jednak wymaga miejsc osłoniętych od wiatrów bo w czasie mroźnych zim część pędów może przemarzać.
Ozdobą jego są duże, ceglastoczerwone kwiaty pojawiające się tuż przed rozwojem liści.
Kwitnie w kwietniu i w maju.
Osiąga wysokość ok. 1 m.

Jego owoce dojrzewające jesienią, są kwaśne i cierpkie ale o przyjemnym, intensywnym zapachu  ( mają zastosowanie jako dodatek zapachowy do przetworów z innych owoców).
Doskonałe są też przetwory z owoców pigwowca (galaretki, nalewki, marmolady).
Owoce, które pozostaną na zimę na krzewach są po przemarznięciu doskonałym pokarmem dla ptaków.
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Pigwowiec okazały (Chaenomeles speciosa (Sweet) Nakai)
Pigwowiec okazały- jest nie tylko krzewem dekoracyjnym, ale również owocowym.
Niezwykłą ozdobą krzewu są efektowne,  liczne i pięknie pachnące kwiaty, które rozwijają się od kwietnia do maja.
Półpełne lub pełne kwiaty w kolorze białym poprzez zielonkawy do kremowego obficie oblepiają pędy krzewu
Krzew dorasta do około 120cm wysokości.
Pędy ma pokryte cierniami.

Jesienią ozdobę stanowią duże, żółte, jabłkokształtne owoce, które zawierają spore ilości witaminy C.
Wykorzystywane są na przetwory, nalewki i syropy.
Owoce nadają się także jako dodatek do herbaty, wspaniale zastępują cytrynę, na surowo lub w postaci syropu
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Pigwowiec pośredni (Chaenomeles x superba )
Jest to mieszaniec pigwowców japońskiego i chińskiego
Jest to dzieło ogrodników hodowców.
W zależności od odmiany od 120 cm do 2 m.
Kwitnie w maju, ale posadzone w zacisznym miejscu, np. pod murem może zakwitnąć wcześniej.

Kolor kwiatu w różnych odcieniach różu i czerwieni.
Dla przykładu można wymienić:
Cardinalis’ – kwiaty ciemnopurpurowe,
Crimson and Gold’ – kwiaty żywo czerwone z dużymi, żółtymi pylnikami,
‘Pink Lady’ – kwiaty ciemnoróżowe.
Są też odmiany biało kwitnące (‘Nivalis’) i odmiany o kwiatach barwy bladego koralu.

Pigwowiec jest średnim krzewem, lecz rozrasta się dość szeroko na boki dzięki odrostom korzeniowym. Na pędach znajdują się ostre ciernie długości około l cm.
Liście ma jajowate, wyraźnie piłkowane, ciemnozielone, nieco skórzaste, na zimę opadają nie zmieniając barwy.
Charakterystyczną cechą są przylistki  - małe, półkoliste utwory u nasady liści.
Największym walorem zdobniczym pigwowca są kwiaty – podobne do kwiatów jabłoni, lecz grające bardzo żywymi barwami.
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Owoce pigwowca, osadzone na bardzo krótkich  szypułkach,  przypominają niewielkie jabłka.
Skórkę mają cytrynowożółtą, miejscami rdzawo omszoną.
Są bardzo twarde i kwaskowate, toteż nie spożywa się ich na surowo, lecz używa na przetwory (konfitury, dżemy), które odznaczają się niepowtarzalnym aromatem i dużą zawartością witaminy C.
Z drobno pokrajanych owoców można sporządzać aromatyczny syrop (surowe owoce zasypuje się cukrem), oryginalny smak ma też nalewka

Lubią słońce, a więc nie należy ich umieszczać od północnej strony domu i pod drzewami.
Krzewy te mogą rosnąć na każdej przeciętnej glebie, jednak dobrze kwitną i owocują tylko na żyznej, dość wilgotnej i szybko się nagrzewającej, gdyż korzenie mają słabo rozwinięte.
Nie powinno się ich sadzić na glebach podmokłych, zadarnionych i zachwaszczonych.
Cięcie krzewów na ogół nie jest potrzebne. Jedynie krzewy rozpinane na ścianach i podporach  wymagają wycinania niektórych starszych pędów.
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

   

   
Pigwowiec katajski Chaenomeles cathayensis (Hemsl.) C. K. Schneid.
Pigwowiec naturalnie występujący w Japonii.
Charakteryzuje sie ogromnymi kolcami oraz dużymi jadalnymi owocami .
Wzrost raczej silny, przypomina bardziej z krztałtu drzewko głogu jednoszyjkowego anie znanego nam pigwowca, czasem z wyraznym pniem i koroną.
[ATTACHMENT NOT FOUND]
Owoce krągłe lekko podłużne zielono żółte, na surowo twarde i trudne do konsumpcji.
Po gotowaniu ,lekkiej obrubce termicznej nadają sie do wielu przetworów, sokow, galaretek, i innych. Walorem ozdobnym są także kwiaty lekko różowe duże i pachnące.
Zastosowanie:
ogrody przydomowe, wspaniała roślina dla miłośników nietypowych owoców.
Prosimy jednak pamietać iż ilość i wielkość rozbudowanych kolców stwarza duże niebezpieczeństwo bezpośredniego kontaktu z tym pigwowcem.
Ciekawostki :
owoce i przetwory owocowe tego pigwowca mogą być lekiem na choroby reumatyczne, nudności i biegunki.
źródło

[Krystyna]

   
Porównanie. Od lewej strony: owoc pigwy, średniej wielkości jabłko i owoc pigwowca.

Czym różni się pigwa od pigwowca?
Pigwa i pigwowiec mają podobne nazwy, ale to nie jest ta sama roślina.
Pigwa to biało kwitnące nieduże drzewo, pigwowiec zaś to krzew obsypany najczęściej czerwonymi kwiatami.

1) Wyglądem.
Pigwa ma owoce duże, wielkości gruszki, mocno pachnące.
Skórka pigwy polskiej zazwyczaj jest lekko woskowata, lepiąca.
Nie dotyczy to pigw importowanych.
Dojrzałe owoce nie są zbyt twarde.  
Pigwowiec ma owoce  małe, okrągłe, twarde.
Skórka jest bardzo gładka w dotyku.

2) Smakiem.  
Dojrzałe pigwy są dość neutralne w smaku, bardzo aromatyczne.
Pigwowiec również ładnie pachnie, jednak jest dużo bardziej kwaskowaty – przygotowując potrawy z jego rodzajem trzeba brać to pod uwagę!

3)Zachowaniem w gotowaniu.  
Pigwowiec zawiera więcej  pektyn (substancji żelujących) od pigwy, ma ostry, zdecydowany smak.
Pigwa również zawiera pektyny (ale mniej), pod wpływem długiego gotowania z dodatkiem cukru zmienia kolor na czerwony (więcej możecie poczytać w poście o pigwie).
Rozpada się szybciej niż pigwowiec.

4) Dostępnością.
W handlu zazwyczaj spotykane są pigwy polskie, tureckie, greckie.
Pigwowce pochodzą zazwyczaj z Polski (to dość popularny, przydomowy krzew).

Pigwę nie zawsze można zastąpić pigwowcem.

Czy zamiast pigwy można stosować pigwowca?
To zależy.
Jeśli weźmiecie przepis na pigwę i zrobicie go z pigwowca, nie dodając większej ilości cukru, wszystko wyjdzie po prostu kwaśne.
Pigwowce najlepiej smakują po przymrozkach.

Przechowywanie pigwy i pigwowca.
Zarówno pigwy jak i pigwowce długo się przechowują.
Jeśli nie są poobijane, stłoczone, są przechowywane luźno w chłodnym miejscu wytrzymają nawet kilka miesięcy.
Szczególnie dobrze przechowuje się pigwowiec:
u nas w domu do grudnia po prostu zostawiamy go na krzaku i zbieramy w razie potrzeby.
źródło

[Krystyna]

   
Pigwa bywa mylona z pigwowcem i na odwrót. Czym się różnią?
Pigwa to drzewo, o dużych owocach, które wyglądem przypominają jabłko w połączeniu z gruszką.
Pigwowiec jest małym krzewem i jego owoce są również małe, okrągłe, wielkości orzecha włoskiego, do tego bardziej twarde i kwaśne, choć bardziej aromatyczne i łatwiej dostępne.
Mimo że są to dwie zupełnie różne rośliny, skład i działanie mają podobne, dlatego można ich używać zamiennie. Pigwowiec jest tylko kwaśniejszy, dlatego jeśli chcemy korzystać z niego w kuchni, musimy pamiętać o tym, by do przetworów dodać więcej cukru.

Owoce Pigwowca w syropie idealne do herbaty lub wody
Umyte i oczyszczone owoce, pokrojone w plasterki przesypujemy w czystym i wyparzonym słoiku cukrem.
Słoik zakręcamy i odstawiamy na kilka dni aż owoce puszczą sok a cukier się rozpuści .
Zwykle wystarczą dwa, trzy dni.
Ważne by owoce były całkiem przykryte syropem ( jeśli tak nie jest dosypujemy cukru).
Powstały w ten sposób sok/ syrop ma być dość słodki, zatem cukru nie żałujemy - na 1 kg owoców należy zużyć tyle samo cukru.
Przechowujemy w lodówce razem z owocami lub zlewamy do butelek tylko sam syrop ( powinno wytrzymać ok. pół roku ale mnie się zdarzyło, że zawartość dużo wcześniej sfermentowała)  lub pasteryzujemy, by móc je dłużej przechować.

Pigwowiec suszony do herbaty zamiast cytryny, jako dodatek do kompotu z suszu
 Owoce pigwowca kroimy na cienkie plasterki, usuwamy pestki i suszymy ,, na chrupko,, na słońcu, ciepłym grzejniku, w piekarniku lub suszarce do owoców i warzyw.
 Przechowujemy w szczelnym słoiku.