[Krystyna]

   
   
Arctostaphylos- Mącznica
Rodzaj roślin należących do rodziny wrzosowatych (Ericaceae)
Należy tu 50–70 gatunków występujących w Ameryce Północnej i w Europie, z centrum zróżnicowania w południowo-zachodniej części Ameryki Północnej
Zawsze zielone krzewinki, krzewy, nawet małe drzewa.
Gatunek we florze Polski
Arctostaphylos Uva-Ursi (L.) Spreng.)
źródło
Bezpieczeństwo stosowania Mącznicy Lekarskiej
Wyciągi z Mącznicy Lekarskiej należy stosować pod kontrolą lekarza, przede wszystkim w czasie ciąży i karmienia.
Przyjmowanie dłuższe niż 14 dni może prowadzić do wymiotów i biegunek
więcej na ten temat tutaj...
źródło
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
   
Arctostaphylos Alpina
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

   
   
   
Arctostaphylos Bakeri
Krzew rosnący od jednego do trzech metrów wysokości.
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
   
Arctostaphylos Densiflora
Mały krzew rosnący w niskich, rozłożystych kępach poniżej jednego metra wysokości.
źródło

[Krystyna]

   
   
   
Arctostaphylos Edmundsii
Ten krzew jest endemiczny dla Kalifornii, gdzie rośnie na przybrzeżnych urwiskach hrabstwa Monterey
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Arctostaphylos Hookeri
Niski krzew, który ma zmienny wygląd i ma kilka podgatunków. 
Są to ogólnie rośliny matujące lub niskie krzewy z małymi zielonymi liśćmi, gęste kwiatostany o białych i różowych kwiatach i błyszczące jajkowate lub okrągłe czerwone pestki.
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
Arctostaphylos Glauca
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=24IHRo9lHJU

[Krystyna]

   
   
   
Arctostaphylos Uva-Urs-Mącznica lekarskai
Gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). 
Ma wiele nazw zwyczajowych: Chrościna, Mącznica Garbarska, Niedźwiedzie Grono.

Rodzimy obszar występowania to strefa arktyczna i umiarkowana półkuli północnej oraz Gwatemala, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie w innych rejonach świata. 
W Polsce jest pospolity na rozległych obszarach północnej części niżu, lokalnie bywa rzadki i bardzo rzadki. 
Przez Polskę przebiega południowa granica jego zasięgu, biegnie ona przez Dolny Śląsk, Nizinę Sląską, Wyżynę Śląską, Góry Świętokrzyskie, Nizinę Sandomierską i Roztocze. 
Poza tym obszarem zwartego zasięgu znajduje się kilka oderwanych, reliktowych stanowisk w Tatrach: Wielkie Koryciska, Małe Koryciska, Siwiańskie Turnie, Sarnia Skała, Hruby Regiel.

Krzewinka nie przekraczająca 10 cm wysokości o pokładających się pędach długości do 100 cm, łatwo się ukorzeniających.
Młode pędy są delikatnie owłosione, starsze pokryte są brunatną, łuszczącą się korą. 
Kwiaty drobne, krótkoszypułkowe, zebrane w małe, zwisłe grono wyrastające na końcach gałązek. 
Owocem jest czerwona, połyskująca jagoda, o mączystym miąższu. 

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. 
Została mocno przetrzebiona przez intensywne pozyskiwanie dla celów leczniczych.             
Wskutek tego wyginęła na wielu stanowiskach.
Liczne jej stanowiska zostały zajęte i zniszczone wskutek rozbudowy przemysłu. 
Wiele jej stanowisk znajduje się w parkach narodowych i rezerwatach przyrody.

Zastosowanie 
Roślina lecznicza 
Surowiec zielarski: Liść mącznicy – Folium Uvae-ursi. 
Zawierają do 20% garbników, glikozydy (arbutynę i metyloarbutynę), flawonid – izokwertycynę,
wolny hydrochinon, kwasy organiczne (elagowy, galusowy i chinowy) oraz śluzy. Zaw
Działanie: moczopędnie, ściągająco i antyseptycznie. 
Odwary stosuje się przy łagodnych zakażeniach dróg moczowych, a także przy kamicy nerkowej, przeroście gruczołu krokowego, moczeniu się nocnym, ropomoczu, białkomoczu i bezmoczu. 
Często stosowana jest do tego celu w mieszance ze skrzypem polnym. 
Do skutecznego działania niezbędny jest alkaliczny odczyn moczu, który uzyskuje się pijąc   podczas kuracji wodę mineralną lub roztwór sody. 
Ze względu na różne przeciwwskazania i możliwe skutki uboczne kurację
można przeprowadzać tylko pod kontrolą lekarza 
Zbiór i suszenie: 
Od kwietnia do września roślinę osmykuje się z liści, następnie suszy się je w miejscu cienistym i przewiewnym (zbrunatniałe listki powinno się usunąć z surowca)

Sztuka kulinarna:
Surowy owoc, o cierpko-kwaśnym smaku. 
Dawniej roślina wykorzystywana była w garbarstwie. 
Roślina ozdobna.
Jest uprawiana zwykle jako roślina okrywowa.
źródło
źródło
źródło
https://botany.cz/cs/arctostaphylos-uva-ursi/
https://www.plantarium.ru/page/image/id/57485.html
https://www.biolib.cz/en/taxon/id38970/

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Gatunek często bywa mylony z Borówką Brusznicą (Vaccinium Vitis-Idaea L.).
Jagody mącznicy w stanie surowym niemal pozbawione smaku, po ugotowaniu stają się słodsze. 
Były jadane przez wiele północnych ludów (europejskich, azjatyckich i północnoamerykańskich), surowe, suszone, smażone lub gotowane. 
Czasem, by zachowały świeżość, przechowywano je w zwierzęcym (np. niedźwiedzim lub foczym) tłuszczu. 
Niektóre plemiona jadły je mieszane z tłuszczem i rybią ikrą.
Liście bywały składnikiem mieszanek do palenia (w Ameryce mieszano je z tytoniem).        
Parzono z nich również rodzaj herbaty (w północno-wschodniej Europie). 
W Szwecji i Rosji używano ich do wyprawiania skór (ze względu na zawartość taniny), służyły również do barwienia tkanin, dając popielatoszary kolor.

Liście mącznicy bywały stosowane w kadzidłach i w amuletach, jako element wzmacniający koncentrację (usuwający rozproszenie). 
U niektórych plemion syberyjskich i północnoamerykańskich ich palenie bywało włączane w szkolenie szamańskie.
Uważa się, że roślina wzmacnia "moce psychiczne" - ze względu na to bywa zaszywana w noszonych przy sobie magicznych saszetkach. 
Mówi się, że noszenie takich saszetek może chronić przed złymi urokami rzucanymi przez czarownice. 
Można je jednak przygotowywać tylko dla siebie, dane komuś mają tracić działanie.             
Amulety zawierające mącznicę używane były również w magii zwierzęcej i miały wspierać zmiennokształtność. 
Umieszczenie mącznicy na ołtarzu lub ozdobienie jej gałązkami miejsca rytuału ma sprzyjać koncentracji.
Mącznicę stosuje się również w zaklęciach związanych ze sprawami prawnymi. 
W wieczór poprzedzający proces należało rozsypać proszek z jej liści we wszystkich kątach domostwa; miało to zapewnić powodzenie w sądzie.
Używano jej również w magii miłosnej. 
Obsypanie butów sproszkowanymi liśćmi miało zaprowadzić do ukochanej osoby.
Liście mącznicy, podobnie jak szałwii, palono w kadzidłach ku czci celtyckich bóstw oraz by ułatwić duszom zmarłych oderwanie się od "tu i teraz" i wędrówkę do Tamtego Świata.

Mącznica jest związana z Marsem i Plutonem, a także ze znakiem Barana. 
Symbolizuję skandynawską runę Hagl (Hagalaz) związaną z Heimdallem, w najprostszym rozumieniu oznaczającą nagłą zmianę w życiu, na gorsze lub lepsze- zmianę wnoszącą w życie nowe i dotychczas niespodziewane elementy, a także odcięcie się od rzeczy starych, 
do których się przywykło i zwrócenie się ku nowym celom i wartościom. 
Nie należy postrzegać takiej zmiany katastroficznie, a raczej widzieć w niej naturalny i zdrowy element rozwoju. 
Mącznica może zatem stanowić symbol zmiany jako nieodłącznego elementu życia, nawet jeśli wiąże się ona z bólem i utratą rzeczy dawniej znaczących.
na podstawie...

[Krystyna]

   
   
Herbata Ziołowa-Mącznica Lekarska 
Mącznica Lekarska Nazwa naukowa: Arctostaphylos uva-ursi
Można ją również spotkać pod nazwą Niedźwiedzi Gron. 
Największym powodzeniem cieszy się w medycynie naturalnej, a także u urologów. 
Mącznica Lekarska posiada mnóstwo właściwości lecznicy. 
Zobacz dlaczego warto sięgać po tą roślinę.
Co to za roślina?
Mącznica Lekarska należy do roślin z rodziny wrzosowatych. 
Można ją spotkać w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz Grenlandii. 
Rośnie na skrajach lasów sosnowych, zaroślach, wrzosowiskach oraz stokach gór. 
Liście Niedźwiedziego gronu są zielone i  skórzaste, natomiast jego kwiaty są białe, albo jasnoróżowe. 
Przypominają one dzbanuszki i tworzą grona. 
Z kolei owoce tej rośliny są czerwone, wyglądem przypominają owoce borówki brusznicy, natomiast w smaku podobne są do mąki. 
Stąd powstała więc nazwa Mącznicy Lekarskiej. 
Kwitnie ona w maju oraz czerwcu.
Leczące liście
Liście Mącznicy Lekarskiej są surowcem leczniczym. 
Powinny być zielonej barwy o gorzkawym smaku oraz bezzapachowe. 
Co ciekawe liście tej rośliny mogą zbierać wyłącznie osoby posiadające na to pozwolenie. 
W Polsce Mącznica jest gatunkiem zagrożonym i dlatego została objęta ochroną.
Skład Mącznicy Lekarskiej
Roślina ta stanowi bogate źródło glikozydów fenolowych, arbutyny, garbników, flawonoidów, kwasów polifenolowych, trójterpenów i soli mineralnych.
Bardzo ważne są tutaj arbutyna oraz garbniki, ponieważ w moczu ulegają hydrolizie. 
Powoduje to powstawanie związków bakteriobójczych. 
Jest to pomocne przy leczeniu schorzeń oraz infekcji układu moczowego.
Działanie
Nie bez powodu jest wykorzystywana w medycynie naturalnej. 
Mącznica Lekarska działa: przeciwzapalnie, moczopędnie, odkażająco, antyseptycznie, ściągająco, przeciwbakteryjnie, przeciwbiegunkowo, antyoksydacyjne, oczyszczająco
Leczenie
Preparaty z Mącznicy Lekarskiej są wykorzystywane przy leczeniu: rozmaitych stanów zapalnych i infekcji dróg, moczowych, zapaleniu nerek, kamicy nerkowej, schorzeń prostaty, białkomoczu, moczeniu nocnym, ropomoczu, biegunki, kolek jelitowych, wzdęć, zapaleniu miednicy, zapaleniu cewki moczowej, zakażeń bakteryjnych dróg moczowych
Jeżeli chcemy, aby leczenie było skuteczne warto zadbać o odpowiednie pH moczu, czyli na poziomie powyżej 7. 
Można to osiągnąć odpowiednią dietą bogatą w produkty mleczne oraz warzywa. 
Warto wtedy unikać cukrów oraz produktów mięsnych.
Przeciwwskazania
Pomimo swoich właściwości leczniczych, Mącznica Lekarska nie powinna być stosowana dłużej niż 7 dni pod rząd. Maksymalna ilość stosowania jej w ciągu roku to 5 razy.
Przedawkowanie grozi bólami brzucha, nudnościami, czy szumem w uszach. 
Mącznicy Lekarskiej powinny unikać kobiety w ciąży, matki karmiące oraz osoby z chorobami układu pokarmowego.
Odwar z Mącznicy Lekarskiej
Co kupić?
2 łyżki stołowe suszonych liści Mącznicy Lekarskiej
1 szklanka wody.
Przygotowanie:
Suszone liście Mącznicy należy zalać wodą i gotować przez kilkanaście minut. 
Następnie odcedzamy całość. 
Odwar pij dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem jednak nie dłużej niż przez 7 dni.
Mieszanka na bazie Mącznicy
Co kupić?
łyżka suszonej Mącznicy
łyżka dowolnego zioła ( Skrzyp Polny, Kwiat Lipy, Kwiat Brzozy, Rumiankiem i liśćmi Poziomki )
Przygotowanie:
Składniki zalej wodą i gotuj je przez kilka minut, następnie odcedź. 
 Pij dwa razy dziennie przez maksymalnie 7 dni.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
Arctostaphylos Columbiana
Zwany Hairy Manzanita.
Pochodzi z wybrzeży zachodniej części Ameryki Północnej, od północnej Kalifornii po południowo-zachodnią Kolumbię Brytyjską.
Ta duża Manzanita to krzew lub małe drzewo, zwykle o wysokości 1–5 metrów.
Rośnie w zaroślach (chaparral), na skrajach i ostępach borów i na skalniakach.
Opis:
Niski krzew lub drzewo o prostych lub rozłożystych gałęziach, 1–3(–5) m wysokości; stare gałęzie są koloru cynamonu, pędy są owłosione, z krótkimi, gęstymi i rzadkimi długimi włosami, a czasem z mieszanymi gruczołami.
Liście są naprzemienne, z ogonkiem o długości 4–10 mm; ostrze jest jajowate do lancetowatego, 4–6 cm długości i 2–3 cm szerokości, ciemnozielone, matowe, klinowate do zaokrąglonego u podstawy, całe, krótkie, gęsto owłosione, a czasem gruczołowe na powierzchni.
Kwiaty tworzą krótkie wiechy, zanikające przed kwitnieniem, gałęzie o długości 1,5–2,5 cm, z gęstymi krótkimi i rozproszonymi długimi włoskami; szypułki kwiatowe długości 2–4 mm, gruczołowate; kielich ma krótkie trójkątne płaty; korona bulwiasta do stożkowatej, długości 6–7 mm, biała lub różowa, 10 pręcików, ziarno gruczołowe.
Owocem jest ściśnięty kulisty, ciemnoczerwony do czarnego mączny pestkowiec o średnicy 8–11 mm.
Uwaga: 
Obecnie rodzaj Arctostaphylos obejmuje 75 gatunków, z których jeden rośnie w umiarkowanej i zimnej strefie całego Holarctis ( Arctostaphylos Uva-Ursi ), a inne występują – z niewielkimi nakładami – w regionie Madrean na Pacyfiku w Ameryce Północnej.
Tutaj roślinność krzewiasta (chaparral), na którą wpływają letnie mgły, przypominająca śródziemnomorską macchie, jest częścią tego obszaru.
https://botany.cz/cs/arctostaphylos-columbiana/

[Krystyna]

   
   
   
   
Arctostaphylos Patula
Występowanie:
Rośnie w południowo-zachodniej części Ameryki Północnej, głównie w Górach Skalistych; obszar rozciąga się od stanu Waszyngton w USA do północnego Meksyku (Zatoka Kalifornijska), na wschodzie rozciąga się do Montany, Kolorado i Arizony.
Ekologia:
Gatunek głównie górski, rosnący głównie w roślinności karłowatej zwanej chaparral, charakteryzujący się łagodną, sprzyjającą opadom zimą i bardzo suchym latem (regularne mgły przynoszą większość letniej wilgoci na obszarach przybrzeżnych), także na polanach lasów sosnowych, górskich suchych stepach i w kanionowych dolinach, na wysokości od 400 do 3000 m.
Rośnie głównie na niezagospodarowanych lub słabo rozwiniętych glebach kamienistych, często także jako drzewo pionierskie, np. na strumieniach lawy.
Populacje kalifornijskie są przystosowane do częstych pożarów i dobrze regenerują się po spaleniu.
Kwitnie w maju i czerwcu.
Opis:
Wyprostowane lub bochenkowate krzewy o wysokości 1–3 m, starsze pnie z czerwono-brązową złuszczającą się korą, częściej bez muskulatury lub czasem z płaską, niewyraźną muskulaturą. 
Pędy gęsto krótkie gruczołowo owłosione, gruczoły złocistożółte, rzadsze krótkie owłosione bez gruczołów.
Liście z ogonkiem długości 7–15 mm, blaszka cała, płaska, jasnozielona, błyszcząca (czasami krótko owłosiona, a u młodych liści szarozielona), szeroko jajowata do zaokrąglonej, długości 2,5–6 cm, szerokości 1,5–4 cm, wierzchołek zaokrąglony do tępo spiczastego, podstawa zaokrąglona, ścięta lub niewyraźnie sercowata.
Kwiaty tworzą rzadką wiechę z 2–8 gałęziami, wrzeciona kwiatostanowe za młodu zwisają, ubrane podobnie jak pędy jednoroczne, pokryte łuskowatymi, trójkątnymi przylistkami o długości 4–6 mm; szypułki o długości 2–7 mm, nagie lub biało owłosione.
Korona zwykle różowa, odwróconego stożka do bulwiastego, jądro nagie lub białe owłosione.
Jagody kuliste do prawie półkulistych, nieco pomarszczone na wierzchołku, o średnicy 7–10 mm, nagie, dojrzałe brązowo-czerwone.
https://botany.cz/cs/arctostaphylos-patula/

[Krystyna]

   
   
   
   
   
Arctostaphylos Viscida Parry
Występowanie:
Rośnie na niewielkim obszarze w zachodnich Stanach Zjednoczonych
Jego środek ciężkości znajduje się w środkowej i północnej Kalifornii (na południu stanu są tylko pojedyncze lokalizacje) i nieco rozciąga się na sąsiednie Oregon i Nevadę.
Ponadto na tym obszarze wyróżnia się trzy podgatunki; wprowadzone rośliny odpowiadają subsp. lepkość .
Ekologia:
Siedlisko to najczęściej kalifornijski odpowiednik karłowatej macchie zwanej chaparral, występuje również w niezwiązanych ze sobą drzewostanach.
Wznosi się na wysokość 1400 m.
Opis:
Prosty, zimozielony krzew, dorasta do 1–3 m wysokości; gałązki nagie, rzadko krótkie owłosione lub gruczołowe.
Liście są naprzemienne; ogonek ma długość 5–12 mm; ostrze jest jajowate do prawie okrągłego, 2–5 cm długości i 2–4 cm szerokości, białe matowe, brodawkowate, szorstkie, nagie lub słabo owłosione, zaokrąglone lub ścięte u podstawy, całe, czasem orzęsione, spiczaste na wierzchołku.
Kwiaty pięcioramienne tworzą 4-7-krotnie rozgałęzione wiechy bez lub wznoszące się, gęsto gruczołowe gałązki; przylistki łuskowate, długości 3–4 mm; łodygi kwiatowe długości 6–10 mm, drobno gęsto gruczołowe; działki są trwałe; korona jest stożkowata do bulwiastej; kije to 10; jądro jest lepsze.
Owocem jest spłaszczona, kulista czerwona jagoda o średnicy 6–8 mm, naga lub w różnym stopniu gruczołowata, a czasem lepka.
Uwaga:
Przedstawiciele rodzaju Arctostaphylos należą do najbardziej typowych roślin kalifornijskiego chaparralu, który jest analogiczny do wiecznie zielonej roślinności liściastej w basenie Morza Śródziemnego, czyli Południowoafrykańskie formacje fynbos
Jest tu licznie reprezentowany – w samej Kalifornii występuje około 65 gatunków tego rodzaju, z których część jest endemiczna dla bardzo małych obszarów.
W pewnym stopniu przypomina różnorodność południowoafrykańskiego wrzosu.
https://botany.cz/cs/arctostaphylos-viscida/