[Krystyna]

   
Bursztyn Dominikański 
Odmiana Retynitu (zawiera niewielkie ilości kwasu bursztynowego).
Narodowym skarbem Republiki Dominikańskiej jest Bursztyn.
Na Bursztynowym Wybrzeżu nad Oceanem Atlantyckim znajdują się największe na świecie złoża bursztynu i tylko na Dominikanie znaleźć można kopalnie Bursztynu niebieskiego, czerwonego i czarnego.
Na londyńskiej aukcji sprzedany został za 130 tys. dolarów pochodzący z Republiki Dominikańskiej Bursztyn z uwięzioną w środku, zachowaną w całości prehistoryczną jaszczurką.

Już starożytni Indianie zamieszkujący te tereny uważali bursztyn za amulet zapobiegający działaniu negatywnej energii.
Jednak zgodnie z tradycją magiczne właściwości bursztynu pozostają uśpione dopóki nie podaruje się go, jako prezent.

Posiada subtelną strukturę warstwową.
Jasnożółty do ciemnożółtego, pomarańczowy, miodowy, brązowy, rzadko czerwony, błękitny lub zielonawy.
Na ogół nie przezroczysty.
Mało spękany.
W ultrafiolecie fluoryzuje niebieskawo lub zielonawo.
Zawiera liczne inkluzje roślinne i zwierzęce.
Powstawał w lasach liściastych (nie znaleziono w nim żadnych inkluzji roślin nagonasiennych).
Jego drzewem macierzystym była jatoba (Hymenacea protera) z rzędu bobowców (Fabales).
Występuje we wkładkach węgla brunatnego w piaskowcach trzeciorzędu na wyspie Haiti (Dominikana).
Bursztyn Eoceński (40-33 mln lat) wydobywany jest w okolicy La Toca, Palo Quemado, La Bucara i Los Cacaos w rejonie górskim La Cumbre (pomiędzy Puerto Plata i Santiago).  
Z tamtejszych kopalń pochodzi większość pozyskiwanego w Dominikanie surowca bursztynowego.
Złoża Oligoceńskie (ok. 25 mln lat) występują w rejonie Palo Alt koło Santiago.
Bursztyn Mioceński (17-15 mln lat) i kopal pozyskuje się w rejonie Bayaguana w południowo-wschodniej części wyspy Haiti.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Błękitne Bursztyny.
Wszyscy znamy Bursztyn, złoto Bałtyku, organiczną skałę od kilkudziesięciu stuleci łączącą nasz region z bardziej zaawansowanym krajami, tajemnicze, miodowe bryłki, które można kupić w jubilerskich sklepach lub na stadionie X-lecia..  
To spolimeryzowana żywica drzew rosnących kilkadziesiąt milionów lat temu.
Bursztyn Bałtycki to produkt wymarłego gatunku sosny Pinus succinifera (choć są pewne kontrowersje na ten temat).
Najpospolitsze są Bursztyny o 'bursztynowym' kolorze - odcienie porównywalne z miodem, brązem kory drzew, o różnym stopniu przejrzystości, czasem urozmaicone zmętnieniami, rzadziej zawierające fascynujące wtręty - owady, jaszczurki, anatomiczne resztki mieszkańców ziemi sprzed wielu milionów lat.
Te okazy są najbardziej cenione przez zbieraczy i jubilerów, ale także przez biologów, jako że są czymś w rodzaju okna na dawno miniony świat, w którym nawet nie było jeszcze zapowiedzi człowieka.
W innych rejonach świata występują Bursztyny pochodzące od innych roślin.
Kiedy Kolumb wylądował na Hispanioli (obecnie wyspa Haiti), podarował miejscowemu  książęciu Taino sznur Bursztynów.
Na co otrzymał, ku swojemu zdumieniu, parę butów ozdobionych ślicznie Bursztynem Karaibskim.
Być może był to ten Bursztyn, który obecnie nosi nazwę Bursztynu błękitnego i występuje wyłącznie w Dominikanie (na wyspie Haiti).
Jest on bardzo wysoko ceniony przez kolekcjonerów, jubilerów i badaczy.
Bursztyn błękitny to spolimeryzowany żywiczny produkt drzewa Hymenaea protera, wymarłego już gatunku z rodziny strączkowych (jak nasz groch).
Jest nieco młodszy od Bałtyckich Bursztynów, bo liczy 'zaledwie' 30-40 milionów lat.            
Dlatego jest też miększy (1,5-2 w skali Moh'sa).
Odznacza się natomiast cechą, której nie mają żadne inne bursztyny świata - jest przejrzysty, a oglądany w silnym świetle ma wyraźnie błękitny odcień.
Przedstawiona obok fotografia bryłki bursztynu dominikańskiego wykonana była prawdopodobnie z użyciem lampy ultrafioletowej - wtedy bardzo pogłębia się niebieskość masy.
Nie wiadomo dokładnie co powoduje to zabarwienie.
Niektórzy sądzą, że są to pyły wulkaniczne zaabsorbowane przez miękką jeszcze masę żywiczną, a efekt barwny wywołany jest fluorescencją (niektóre substancje  absorbują promieniowanie ultrafioletowe niewidoczne dla oka, przechodzą w inny stan energetyczny i emitują światło o dłuższej fali, które widzimy jako niebieskie).
Chemia Bursztynu, jak i innych żywic współczesnych i kopalnych, jest bardzo skomplikowana i mało poznana, jak zresztą wszystkich polimerów, tak naturalnych jak i sztucznych.
źródło

[Krystyna]

   
Bursztyn Dominikański
Bursztyn występuje na całym świecie, ale tylko w dwóch obszarach złoża są rozległe - obszar Morza Bałtyckiego , jak powiedzieliśmy powyżej, oraz Republika Dominikańska.
Do lat 60. XX wieku powszechnie znany był tylko bursztyn bałtycki, a kiedy na rynek pojawił się bursztyn dominikański, wśród dealerów pojawił się opór i sceptycyzm oraz ostra konkurencja cenowa. 
Dominującym czynnikiem był Bursztyn Dominikański wchodzący po znacznie niższej cenie. 
Od dawna jednak wiadomo, że bursztyn dominikański jest prawdziwym bursztynem , a nowsze zmiany polityczne i gospodarcze zrównoważyły wartość rynkową. Cena bursztynu bałtyckiego znacznie spadła od czasu otwarcia złóż w Europie Wschodniej i wzrostu wartości bursztynu dominikańskiego.

Istnieją różnice między dwoma Bursztynami, które należy odnotować.
Bursztyn bałtycki był pochodzący z jednej sosny lub drzewa dziąseł (pochodzenie jest obecnie dyskutowana), natomiast bursztyn dominikański matka drzewo „s był strączkowych, Hymenaea. 
To i warunki środowiskowe podczas formowania powodują nieco inny wygląd dwóch bursztynów. 
Oba bursztyny przechodzą jednak te same procesy polimeryzacji i amberyzacji.
Co więcej, jeśli chodzi o region bałtycki, nie ma powszechnej opinii, gdzie drzewa rosły, co zrzucało żywicę do morza. 
Najbardziej prawdopodobne jest to, że 40-50 milionów lat temu, kiedy Półwysep Skandynawski był połączony ze wschodnim wybrzeżem Bałtyku, bursztynowe lasy rosły na wybrzeżu Morza Północnego, gdzie klimat przypominał klimat współczesnej Afryki. 
W subtropikalnych i tropikalnych lasach paleogenu rosła bujna zieleń: palmy, cyprysy, magnolie, dęby, jodły, kasztany, sosny, świerki. 
Miot tworzył różnorodne zioła, grzyby, mchy i paprocie.

Większość bursztynu bałtyckiego nie występuje w miejscu jego pochodzenia . 
W „bursztynowych lasach” żywica spływała po drzewach i jej gałęziach tworząc warstwy, bąble, czasem spadając po dnie lasu, tworząc stalaktyty, zbierając ziemię i gruz, a czasem nawet uwięzione latające i pełzające stworzenia.

Ostatecznie, po upadku drzew, pokryte żywicą kłody i stalaktyty wytworzone przez żywicę, plamy, uwięzione stworzenia zostały spuszczone w dół rzek i pływów do delt w regionach przybrzeżnych, gdzie zostały pochowane przez tysiące lat w osadowych osadach, pozwalając im przejść proces amberyzacji .. Dlatego najbardziej znanymi nagromadzeniami bursztynu są redepozycje - wynik aktywności geologicznej.

Bursztyn dominikański występuje w szerokiej gamie kolorów i ogólnie jest przezroczysty. 
Najczęściej są to żółcie, złoto, pomarańcze i brązowe odcienie. 
Rzadkie są czerwienie (spowodowane przez utlenianie powierzchniowe) oraz błękity i zielenie (z powodu naturalnej fluorescencji w bursztynie).
Należy pamiętać, że roczna „wydajność” najlepszego gatunku dominikańskiego niebieskiego bursztynu prawdopodobnie nie przekracza 30 kg rocznie; przyzwoite oceny prawdopodobnie nie przekraczają 150 kg; niskie oceny prawdopodobnie nie przekraczają 600 kg. 
Istnieje tylko kilka kopalń, które produkują wysokiej jakości materiały. 
Gorszy niebieski bursztyn z innych kopalni może zniknąć po kilku miesiącach, tracąc swój błękit.

Wtrącenia są bardziej powszechne w dominikanie niż w bursztynie bałtyckim , a ze względu na naturalną przezroczystość, ogólnie bardziej widoczne. 
Dopiero dzięki bursztynowi powstało około 3 tys. gatunków stawonogów (spośród 838 tys. Znanych nauce), żyjących w lesie 40 mln lat temu, a także około 200 gatunków roślin. 
Zwierzęta, zwłaszcza owady, są bardzo wrażliwe na warunki środowiskowe, więc w niektórych przypadkach są dobrym wskaźnikiem klimatu. 
Zatem organiczne pozostałości w bursztynie służą jako bezpośrednie źródło wiedzy o życiu na Ziemi wiele milionów lat temu.

Bursztyn bałtycki występuje również w szerokiej gamie kolorów, a ponadto jest często nieprzezroczysty lub częściowo nieprzezroczysty z powodu drobnych pęcherzyków w bursztynie. 
Nieprzezroczysty bursztyn może być poddany obróbce cieplnej i olejowej w celu usunięcia pęcherzyków, powodując efekt „spangles”, okrągłych pęknięć powstałych podczas zabiegu, co jest cechą identyfikującą bursztyn bałtycki. 
Obróbka cieplna w celu wzmocnienia koloru jest również powszechna w komercyjnie dostępnej biżuterii z bursztynu bałtyckiego , zwłaszcza w celu uzyskania „czerwonych” kolorów, produktu utleniania. 
Bursztyn dominikański na ogół nie jest wzmacniany przez obróbkę cieplną lub olejową .
źródlo

[Krystyna]

   
Ogromny zielony Bursztynowy wzór z Dominikany
Oligoceńskie 
kopalnie El Valle, Republika Dominikańska
Z kopalni Bursztynu we wschodnim regionie Dominikany pochodzi jeden z największych okazów zielonego bursztynu, który ma być wydobywany z tego kraju. 
Wyjątkowy eksponat muzealny jest w istocie ogromnym strumieniem żywicy z drzewa algarroba lasów deszczowych Dominikany. 
Widoczne zielone odcienie pianki morskiej reprezentują najlepsze elementy z tej ograniczonej miejscowości. 
Rzadki zielony bursztyn taki jak ten został wytworzony w wyniku intensywnego procesu z udziałem ciepła i ciśnienia, prawdopodobnie pochodzenia wulkanicznego, gdy wysokie góry Wielkich Antyli powstały miliony lat temu. 
Dalszym wyróżnikiem tego okazu są skręcone rośliny i małe pęcherzyki powietrza zawarte wewnątrz.
Wymiary 6 x 4 ¼ x 1 ½ cala, waży 300 gramów
źródło
źródło

[Krystyna]

Bursztyn to skamieniała żywica drzewna używana do wyrobu biżuterii, dekoracji, medycyny i perfum.
Okazy z inkluzjami owadów i roślin mają duże znaczenie naukowe i są wysoko cenione przez kolekcjonerów.
Bursztyn ma zwykle barwę od żółtej do brązowej, a niektóre okazy mają barwę od czerwonej do brązowawo-czerwonej lub czerwonawo-brązowej.
Bursztyn niebieski jest rzadko spotykany, występuje głównie na Dominikanie, z pewną produkcją z Indonezji i Meksyku.
Odmiana ta pochodzi z żywicy wymarłego gatunku drzewa Hymenaea protera (Iturralde-Vinent i MacPhee, 1996; Poinar i Poinar, 1999) .
Według Iturralde-Vinent i MacPhee (1996) większość Bursztynu dominikańskiego występuje w dwóch strefach: na północ od Santiago de los Caballeros („obszar północny”) i na północny wschód od Santo Domingo („obszar wschodni”).

Chociaż istnieją żywicity w różnym wieku, dostępne dane biostratygraficzne i paleogeograficzne wskazują, że główne złoża Bursztynu na Dominikanie (w tym te słynące z inkluzji biologicznych) powstały w jednym basenie sedymentacyjnym w okresie od późnego wczesnego miocenu do wczesnego środkowego miocenu (15-15 20 milionów lat temu).
Istnieje niewiele dowodów na rozległą przeróbkę lub ponowne osadzanie Bursztynów.
Przed badaniami Iturralde-Vinent i MacPhee (1996) uważano, że Bursztyn z obszaru północnego powstał w okresie od wczesnego eocenu do wczesnego miocenu (Baroni-Urbani i Saunders, 1982; Lambert i in., 1985; Poinar i Cannatella , 1987; Grimaldi, 1996), podczas gdy opublikowane szacunki dotyczące obszaru wschodniego obejmowały okres od kredy do holocenu(Burleigh i Whalley, 1983; Poinar i Cannatella, 1987; Grimaldi, 1996) .

Niebieski bursztyn
Bursztyn niebieski to Bursztyn wykazujący rzadkie zabarwienie.
Najczęściej występuje w kopalniach Bursztynu w pasmach górskich wokół Santiago na Dominikanie, ale także we wschodnich częściach Dominikany.
Chociaż mało znany ze względu na swoją rzadkość, istnieje od czasu odkrycia Bursztynu Dominikańskiego.

Przyczyny przebarwień
Kiedy naturalne światło pada na białą powierzchnię z niebieskim Bursztynem, przechodzi przez nią i załamuje się na białej powierzchni.
Rezultatem jest lekko niebieski odcień niebieskiego Bursztynu.
Kiedy to samo naturalne światło pada na Bursztyn na czarnej powierzchni, światło nie jest załamywane przez czarną powierzchnię, ale przez sam Bursztyn.
Węglowodory w niebieskim Bursztynie obniżają częstotliwość promieniowania ultrafioletowego Słońca, co powoduje poświatę niebieskiego Bursztynu.

Efekt ten jest możliwy tylko w przypadku niektórych okazów z kategorii Bursztynu Dominikańskiego, niektórych Bursztynów Meksykańskich z Chiapas i niektórych Bursztynów z Indonezji.
Żaden inny Bursztyn (taki jak Bursztyn Bałtycki) nie wykaże tego zjawiska, ponieważ jego oryginalna żywica nie pochodzi z drzewa Hymenaea Protera.

Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, wytwarzane w procesie pirolitycznym inicjowanym przez napromieniowanie, odprężają się do stanu podstawowego, pochłaniają wysokoenergetyczne fotony ultrafioletowe i ponownie emitują je jako fotony widzialne o niższej energii, zgodnie z krzywą absorbancji konkretnego fluoroforu.

Ostatnio doniesiono o pomiarach absorpcji optycznej, fluorescencji i fluorescencji czasowo-rozdzielczej w Bursztynach Dominikańskich.
Badania te pokazują, że odmiana „niebieska” wykazuje intensywną emisję fluorescencji w zakresie długości fal widzialnych, między 430 a 530 nm, z cechami widmowymi typowymi dla węglowodorów aromatycznych.
Wręcz przeciwnie, Dominikańskie odmiany Bursztynu „Czerwony” i „Żółty” mają znacznie słabszą i pozbawioną cech emisję, choć nadal wykazują pewną fluorescencję.
Proces w niebieskim Bursztynie jest zaskakująco podobny do luminoforu.

Chociaż istnieje kilka teorii na temat pochodzenia Bursztynu Błękitnego Dominikańskiego, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zawdzięcza on swoje istnienie składnikom takim jak antracen w wyniku „niecałkowitego spalania” w wyniku pożarów lasów wśród wymarłych gatunków drzew Hymenaea Protera ok. 40 milionów lat temu.


Vittorio Bellani i Enrico Giulotto z Uniwersytetu w Pawii we Włoszech zbadali kilka okazów Bursztynu za pomocą absorpcji optycznej, spektroskopii fluorescencyjnej i pomiarów fluorescencji rozdzielczej w czasie.
Wynikowa analiza spektralna wykazała, że ​​widma węglowodorów mają bardzo podobny kształt do widm rozcieńczonych roztworów antracenu, perylenu i tetracenu i sugerują, że fluorescencyjny węglowodór odpowiedzialny za niebieski kolor to najprawdopodobniej perylen.

Wygląd
W sztucznym świetle Bursztyn wygląda jak zwykły Bursztyn, ale w świetle słonecznym ma intensywną fluorescencyjną niebieską poświatę.
Trzymany pod słońce będzie wyglądał jak zwykły bursztyn, a w świetle ultrafioletowym będzie świecił jasnym mleczno-niebieskim kolorem.
Efekt ten można porównać do oceanu, który, choć przezroczysty, może wyglądać od jasnoniebieskiego przez ciemnoniebieski do czarnego, w zależności od głębokości, masy, zasolenia itp.

Bursztyn Niebieski wydziela bardzo przyjemny zapach (cząsteczki aromatyczne), który różni się od zwykłego Bursztynu podczas szlifowania i polerowania.
Read more : https://www.geologypage.com/2016/05/blue...z7zkEwXqfW

[Krystyna]

https://rockchasing.com/wp-content/uploa...-amber.jpg
Bursztyn Dominikański powstaje z żywicy prehistorycznych drzew Hymenaea protera 
Jest znany ze swojej niezwykłej przejrzystości i bogatej gamy kolorów, od bladożółtego do głębokiego, prawie czerwonawego odcienia.
Niektóre elementy mają nawet rzadki niebieski lub zielony odcień, szczególnie gdy ogląda się je w świetle słonecznym.
Zwykle Bursztyn Dominikański charakteryzuje się dużą liczbą wtrąceń kopalnych. 
Często są one niezwykle dobrze zachowane. 
Dzięki temu każdy egzemplarz stanowi maleńkie muzeum przyrody.
Mimo to jest na ogół młodszy od innych gatunków Bursztynu, np. Bursztynu Bałtyckiego. 
Większość Bursztynu Dominikańskiego ma około 16 do 25 milionów lat, czyli jest dość młoda pod względem geologicznym.
Jego wartość wynika z piękna, rzadkości i historii w nim uwięzionych.

Gdzie można znaleźć Bursztyn Dominikański
Bursztyn Dominikański występuje głównie na Dominikanie, zwłaszcza w północnych regionach, takich jak Santiago i Puerto Plata
Obszary te były kiedyś pokryte starożytnymi lasami tropikalnymi i charakteryzują się ciepłym, wilgotnym klimatem i gęstą roślinnością.
https://rockchasing.com/types-of-amber/