[Krystyna]

   
Epilobium-Wierzbownica
Rodzaj roślin zielnych z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae).
Należy do niego sto kilkadziesiąt gatunków rodzimych dla strefy umiarkowanej i arktycznej obu półkul.
W Polsce występuje 14 gatunków.
Gatunkiem typowym jest Epilobium Hirsutum 
Liście
Przeważnie naprzeciwległe, rzadziej okółkowe, wyjątkowo skrętoległe u kilku gatunków, pojedyncze, jajowate do lancetowatych, często na brzegu gruczołowato piłkowane.
Kwiaty
Zwykle promieniste, czterokrotne, przeważnie różowe (różne odcienie), rzadziej u niektórych gatunków czerwone, białe, pomarańczowe lub wyjątkowo żółte.
Owoce
Torebka zawierająca dużą ilość niełupek zaopatrzonych w aparat lotny w postaci pęczka jedwabistych białych szczecinek

Większość to rośliny zielne (jednoroczne lub dwuletnie), niektóre są krzewinkami.
Są wiatrosiewne.
Wiele gatunków występuje na siedliskach inicjalnych, zarówno wilgotnych jaki i suchych.
Wiele gatunków, w tym większość europejskich ma tendencje do zajmowania siedlisk zaburzonych, inicjalnych, pod wpływem antropopresji
Gatunki Wierzbownic często tworzą mieszańce między sobą, zdarzają się też mieszańce wielokrotne.
Do rodzaju Wierzbownica Epilobium włączane są często w randze sekcji blisko spokrewnione rodzaje Chamerion (Wierzbówka), Boisduvalia, Pyrogennema i Zauschneria

Gatunki flory Polski
Epilobium Adenocaulon-Wierzbownica Gruczołowata
Epilobium Adnatum-Wierzbownica Czworoboczna
Epilobium Alpestre-Wierzbownica Okółkowa
Epilobium Alsinifolium-Wierzbownica Mokrzycowa
Epilobium Anagallidifolium-Wierzbownica Drobnolistna
Epilobium Collinum-Wierzbownica Wzgórzowa
Epilobium Hirsutum-Wierzbownica Kosmata
Epilobium Lamyi-Wierzbownica Lamy'ego
Epilobium Montanum-Wierzbownica Górska
Epilobium Nutans-Wierzbownica Zwieszona
Epilobium Obscurum-Wierzbownica Rózgowata
Epilobium Palustre-Wierzbownica Błotna
Epilobium Parviflorum-Wierzbownica Drobnokwiatowa
Epilobium Roseum-Wierzbownica Bladoróżowa
źródło

[Krystyna]

   
Herbatka z ziela Wierzbownicy  zawiera cenne flawonoidy, witaminy oraz sole mineralne. 
Zalecana jest dla mężczyzn po 40 roku życia. 
W literaturze zielarskiej Wierzbownica polecana jako skuteczny środek przy schorzeniach prostaty oraz schorzeniach układu moczowego.
Stosuje się w przypadku schorzeń gruczołu krokowego, ze stanami nowotworowymi włącznie.
Zaleca się także w stanach zapalnych pęcherza i nerek.
Wykorzystuje się ziele Wierzbownicy Drobnokwiatowej
Właściwości lecznicze posiada także Wierzbownica Bladoróżowa, Wzgórzowa, Błotna, Górska. 
Do celów leczniczych nie nadają się natomiast gatunki Wierzbownicy Kosmatej i Wierzbownicy Kiprzycy, różnią się od pozostałych wielkością kwiatów – są większe.
Wierzbownice najlepiej przygotować sobie samemu bardzo ciężko kupić ja w punktach aptecznych i sklepach zielarskich, zbieramy ją w trakcie kwitnięcia łamiąc w połowie łodygę i suszymy w przewiewnym miejscu. 
http://wildfoodsandmedicines.com/fireweed/
http://www.gabris.ru/gabris/health/herbs/ivan/
https://www.youtube.com/watch?v=E5DSREkQJl0#t=12

[Krystyna]

   
   
   
Epilobium Adenocaulon-Wierzbownica Gruczołowata
Epilobium Ciliatum, syn. Epilobium Adenocaulon
Bylina wysokości 15-100 cm, z podziemnym kłączem.
Łodyga rozgałęziona, rzadziej pojedyncza, dołem 4-kanciasta, wyżej obła, ulistniona, przylegająco owłosiona, czasem czerwono nabiegła, z 2-4 słabymi zbiegającymi liniami
Liście jajowate lub podługowatojajowate, zaostrzone, zaokrąglone u nasady, brzegiem nierówno piłkowane, o słabo wypukłych żyłkach; dolne naprzeciwległe, górna skrętoległe. Kwiaty drobne, różowoliliowe, o wąskich, głęboko wykrojonych płatkach; pączki jajowate, przylegająco owłosione i ogruczolone.
Owocem ogruczolona torebka.
Roślina rozmnaża się za pomocą prawie siedzących rozmnóżek na kłączu.
Występowanie:
Pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce od pocz. XX w., obecnie na całym obszarze.
Rośnie w miejscach ruderalnych, nad brzegami wód, rowów, na wilgotnych łąkach, polach, w źródliskach.
Kwitnienie: VII-IX
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin...uczolowata
https://en.wikipedia.org/wiki/Epilobium_ciliatum
https://botany.cz/cs/epilobium-adenocaulon/

[Krystyna]

   
   
   
   
Epilobium Alsinoides
Występowanie: Endemiczny dla Nowej Zelandii (wyspy północne, południowe, Stewart, Campbell i Chatham).
Ekologia: Rośnie na łąkach, pastwiskach, w korytach rzek, na siedliskach wilgotnych, ale przepuszczalnych. 
Od nizin po poziomy subalpejskie.
Opis Ddorasta do 1-35 cm wysokości, zwykle rozgałęzione, z licznymi pędami podstawowymi.
Pędy proste lub wznoszące się w górnej części, do 30 cm długości.
Liście naprzeciwległe, naprzemienne w górnej części pędów kwiatowych, krótko ogonkowe, blaszki jajowato-lancetowate, jajowate do lancetowatych, 5–20 × 1–15 mm, gładkie, z całym brzegiem lub z nielicznymi tępymi zębami. Kwiaty ok. 5 mm średnicy, końcówki kielichów jajowato-lancetowate, płatki dwupłatkowe, białe, po zapyleniu czasem różowe.
Owocem jest torebka o długości 2–4 cm, gładka lub puszysta, nasiona są brodawkowate.
https://botany.cz/cs/epilobium-alsinoides/
https://www.nzpcn.org.nz/flora/species/e...lsinoides/

[Krystyna]

   
   
       
Epilobium Alpestre-Wierzbownica Okółkowa
Bylina wysokości 30-100 cm, o łodydze wzniesionej, dołem nagiej, górą owłosionej.
Liście lancetowate, krótkoogonkowe, brzegiem ostro ząbkowane; dolne krótkoogonkowe, górne siedzące, w środkowej części łodygi po 3 w okółkach.
Kwiaty różowofioletowe, na szypułkach, wyrastające z przysadek, tworzące groniasty kwiatostan w górnej części łodygi.
Występowanie:
Góry środkowej i południowej Europy. W Polsce w Sudetach i Karpatach.
Rośnie od regla dolnego po piętro kosodrzewiny, w ziołoroślach, traworoślach, nad brzegami potoków, na obrzeżach lasów i zarośli.
Kwitnienie: VII-IX
https://botany.cz/cs/epilobium-alpestre/
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin...a_okolkowa

[Krystyna]

   
   
Epilobium Alsinifolium-Wierzbownica Mokrzycowa
Występowanie: Północna Europa od Islandii przez Wyspy Owcze, Szetlandy i Hebrydy do północnej części Wielkiej Brytanii, następnie do Skandynawii, Finlandii i północnej części europejskiej części Rosji. 
Występuje również w wyższych górach Europy Środkowej i Południowej (Sierra Morena, Góry Kantabryjskie, Pireneje, Francuski Masyw Centralny, północna część Apeninów, Alpy, Jura, Wogez, Schwarzwald, Karpaty i wyższe góry Bałkanów). 
Występowanie na Grenlandii jest niejasne. 
Tutaj w najwyższych górach granicznych (w Rudawach, Karkonoszach, Kralickim Śnieżniku, Wysokim Jesioniku i Szumawie).
Ekologia: Rośnie na górskich źródłach, na brzegach górskich potoków, rzadziej na mokrych piargach, wilgotnych polanach leśnych i leśnych źródłach od poziomu górskiego do subalpejskiego. 
Poszukuje gleb wilgotnych do mokrych o odczynie obojętnym do lekko kwaśnego. 
Kwitnie od lipca do września.
Opis: Wieloletnia roślina zielna o długim kłączu z wypustkami. 
Łodyga łukowato wygięta od podstawy do prostej, do 30 cm wysokości, prosta, rzadko z kilkoma gałęziami, naga, zwykle tylko z dwoma niewyraźnymi puchowymi liniami zbiegającymi się z liśćmi, wierzchołek łodygi opada przed kwitnieniem i często podczas kwitnienia. 
Liście są przeciwne, górne naprzemiennie, dolne często mniejsze niż górne, spiczaste, całe lub środkowe i górne liście po obu stronach z 6-10 małymi zębami. 
Kwiatostan jest słaby, opadający przed kwitnieniem, kwiaty są stosunkowo duże, działki podobne do rurki hipantium rzadko i nieco dalej gruczołowate lub nagie, często czerwonawe, płatki korony są głęboko ścięte, bladofioletowe, pylniki najczęściej długości 0,7–1 mm, bliznowacieją jest cała lub ledwo wyraźnie karbowana na wierzchołku, dwa razy krótsza od czubka. Kapsułki najczęściej o długości 4–6 cm,

Wymiany: podobna i rosnąca na tych samych siedliskach Epilobium Anagallidifolium różni się mniejszymi kwiatami, tępymi liśćmi, krótszymi pylnikami, krótszymi torebkami i występami nadziemnymi. 
Oba gatunki mogą rosnąć razem z Epilobium Nutans, który jednak ma nasiona i torebki pokryte przylegającymi, niegruczołowymi włoskami.
https://botany.cz/cs/epilobium-alsinifolium/
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin...zycolistna

[Krystyna]

   
   
   
   
Epilobium Anagallidifolium-Wierzbownica Drobnolistna
Epilobium anagallidifolium to gatunek znany pod nazwami zwyczajowymi Pimpernel Willowherb and Alpine Willowherb.
Ta niewielka kwitnąca roślina ma rozmieszczenie prawie okrężne i można ją znaleźć w pasmach górskich położonych dalej na południe, gdzie rośnie w klimacie alpejskim .
Jest to bylina występująca w niskich kępach, rzadko przekraczająca 20 centymetrów wysokości.
Występowanie: Gatunek rozprzestrzeniony prawie okołobiegunowo, ale o stosunkowo rozproszonym zasięgu – arktyczny alpejski.
Występuje w Europie Północnej, w tym na Islandii, Wyspach Owczych i Hebrydach, w wyższych górach Europy Środkowej i Południowej, na Bałkanach, na wschodzie Kaukazu i w wysokich górach Azji (Tianszan, Ałtaj lub Sajan) , występuje także na Kamczatce i Czukotce.
Rośnie również w północnej i zachodniej części Ameryki Północnej, na Grenlandii.
W Czechach tylko na Szumawie, w Karkonoszach i Wysokim Jesioniku, na poziomie nadgórskim i alpejskim, czasami spływa na poziom górski.
Ekologia: Rośnie na górskich źródłach łąkowych, brzegach i rozlewiskach potoków górskich oraz szczelinach podmokłych skał na siedliskach niezacienionych, głównie powyżej górnej granicy lasu, na wysokościach do 1500 m, ale na niektórych obszarach dorasta do 4000 m.
Kwitnie od lipca do września.
Opis: Wieloletnia roślina zielna o długim kłączu.
Pędy liczne, rzadziej pojedyncze, wznoszące się do prawie prostych, (2–)5–15(–20) cm wys., cienkie, zawsze proste, często czerwonawe.
Liście są przeciwne, tylko górny naprzemienny, długości 5–25 mm, tępy, dolny odwrotnie jajowaty, często gęsto zgrupowany i wysuszony, środkowy i górny podłużny, jajowaty do jajowato-eliptycznego, zwężony u podstawy w krótki ogonek.
Wszystkie liście są nagie, bladozielone, całe lub najwyższe, z pięciominutowymi ząbkami po każdej stronie.
Kwiatostan 1–3(–5)kwiatowy, siedzące, nagie, kwiaty 4-klapowe, działki wąsko eliptyczne, 2–2,5 mm długości, korona płytko i szeroko ścięta, 3–5 mm długości, różowoczerwony do różowofioletowego, pylniki 0,5 mm długości, całe piętno, tak długo, jak końcówki.
Owocem jest torebka o długości 2-4 cm i szerokości 1 mm.
Zagrożenie i ochrona: Gatunek sklasyfikowany jako krytycznie zagrożony (C2r) w Czechach , podobnie jak w amerykańskim stanie Maine.
https://botany.cz/cs/epilobium-anagallidifolium/
https://en.wikipedia.org/wiki/Epilobium_...lidifolium

[Krystyna]

   
   
   
   
       
Epilobium Collinum-Wierzbownica Wzgórzowa
Gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych. 
Występuje w całej Europie, w Polsce pospolity.
Kwiaty różowoczerwone o średnicy 4 – 6 mm, kielich i owoce przylegające owłosione.
https://atlas.roslin.pl/plant/6916

[Krystyna]

       
   
   
Epilobium Hirsutum-Wierzbownica Kosmata
Występowanie : Rośnie prawie w całej Europie, zasięg występowania kończy się na północy Fennoskandii, prawdopodobnie pochodzi również z Makaronezji (Wyspy Kanaryjskie, ale najwyraźniej został wprowadzony tylko na Wyspy Zielonego Przylądka).
Występuje również w Azji Zachodniej i Środkowej, w Japonii oraz w Afryce Północnej, Wschodniej i Południowej.
Został również sprowadzony do Ameryki Północnej.
W Czechach rośnie dość obficie na całym terytorium, z wyjątkiem wyższych gór.
Również na Słowacji.
Ekologia: Rośnie na glebach mokrych i zalanych, w rowach, w pobliżu zbiorników wodnych iw zruderalizowanych miejscach podmokłych. Kwitnie od lipca do sierpnia.
Opis: Bylina o prostej łodydze, o wysokości (30–)60–150(–180) cm.
Łodyga jest często rozgałęziona w górnej części, gęsto porośnięta włoskami gruczołowymi i niegruczołowymi.
Liście są lancetowate, do 12 cm długości, do 3 cm szerokości, ostro ząbkowane na obwodzie.
Pojedyncze kwiaty wyrastają w kątach górnych liści, korona ma kolor różowoczerwony do purpurowego, płatki do 1,8 cm długości i są płytko ścięte, blizna czteropłatkowa.
Nasiona są otoczone drobnym kłaczkiem.
Gatunek jest bardzo zmienny, różnice przejawiają się głównie w ubiorze gruczołowym.
Często krzyżuje się też z niektórymi innymi przedstawicielami rodzaju.
https://botany.cz/cs/epilobium-hirsutum/
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin...ca_kosmata
https://chwilezachwycone.blogspot.com/20...smata.html
https://chwilezachwycone.blogspot.com/20...iatow.html

[Krystyna]

   
   
       
       
Epilobium Lamyi-Wierzbownica Lamy'ego
Epilobium lamyi to gatunek zioła z rodziny Onagraceae 
Pochodzą z Borneo 
Mają proste , szerokie liście.
https://www.gbif.org/occurrence/2808235592

[Krystyna]

   
   
   
   
   
   
   
   
       
       
Epilobium Montanum-Wierzbownica Górska
Gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae), jeden z kilkunastu występujących w Polsce.
Występuje w Azji i Europie
W Polsce pospolity na terenie całego kraju
Bylina, hemikryptofit.
Siedlisko: zarośla, lasy liściaste i ich skraje, zręby, przydroża.
Występuje na niżu i w górach po piętro subalpejskie.
Lubi stanowiska prześwietlone.
Roślina żywicielska motyla postojaka wiesiołkowca.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Epilobio-Geranicetum robertiani.
Kwitnie lipiec–sierpień.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzbownica_g%C3%B3rska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzbownica_g%C3%B3rska

[Krystyna]

Epilobium Nutans-Wierzbownica Zwieszona
Występuje w górach Europy Środkowej: w Alpach, górach Półwyspu Bałkańskiego, Karpatach, Pirenejach, Masywie Centralnym, Wogezach.
W Polsce dość często występuje w Sudetach, rzadziej w Karpatach.
W Karpatach spotykany jest w Beskidzie Śląskim na Palenicy i bardzo rzadko w Beskidzie Żywieckim na stokach Pilska, Hali Cebulowej i w rezerwacie przyrody pod Rysianką.
W latach 2003-2004 odkryto w Beskidzie Śląskim kilkanaście stanowisk na stokach Baraniej Góry, Magurki Radziechowskiej i w dolinie Olzy w miejscowości Istebna. Pojedyncze stanowiska podano także w Brennej-Podskalu, na Beskidku i na polanach pod Gromniczkiem, Ślepa Dobka i Walaszne

[Krystyna]

   
   
       
Epilobium Obscurum-Wierzbownica Rózgowata
Występowanie : Rośnie prawie w całej Europie z wyjątkiem najbardziej wysuniętych na północ części, dociera także do Afryki Północnej, Maroka i Algierii, Madery, Azorów i Wysp Kanaryjskich, Azji Mniejszej i Kaukazu.
Wtórne występowanie odnotowano również w Chile, Tasmanii i Nowej Zelandii. W Czechach i na Słowacji występuje rozproszony od wyższych wzgórz po góry, bardzo rzadko na nizinach.
Ekologia: Towarzyszy łąkom lub półcienistym źródliskom leśnym, brzegom strumieni i rzadziej innym typom siedlisk podmokłych.
Opis: Wieloletnia roślina zielna; łodygi są proste, (15–)20–80(–100) cm wys., czasami rozgałęzione w dolnej połowie, w górnej części krótko owłosione; podczas kwitnienia lub częściej po kwitnieniu tworzą cienkie lub przypominające liny wypustki z odległymi parami łuskowatych liści u podstawy łodyg.
Liście są przeważnie nagie na twarzy, dolne przeciwległe, górne naprzemienne, siedzące lub krótko ogonkowe, jajowate, lancetowate do lancetowatych, 2–7(–8) cm długości i 0,8–1,8 cm szerokości, ciemnozielone i często czerwono- zabarwione, zaokrąglone u podstawy, drobno ząbkowane do piłowatych na krawędzi.
Kwiatostan przypomina winogrono; kwiaty są poczwórne; działki długości 3–4 mm, szpiczaste, szaro owłosione; płatki długości (4–)5–7 mm, różowofioletowe, płytko dwupłatkowe; kije to 8; blizna ma kształt maczugi.
Owoce to kapsułki o długości 4–6 (–7) cm, krótkie, szare, owłosione z niegruczołowymi włoskami przeplatanymi krótkimi gruczołami;
https://botany.cz/cs/epilobium-obscurum/

[Krystyna]

   
   
   
   
       
       
Epilobium Palustre-Wierzbownica Błotna 
Występuje w Azji, Ameryce Północnej i w Europie.
W Polsce pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich
Biologia i ekologia[edytuj]
Bylina, rośnie w rowach, na podmokłych łąkach, torfowiskach, brzegach wód.
Kwitnie lipiec-sierpień. 
Roślina żywicielska motyla postojaka wiesiołkowca
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
       
       
Epilobium Parviflorum-Wierzbownica Drobnokwiatowa
Występowanie : Występuje w Makaronezji (Madera, Wyspy Kanaryjskie, wątpliwe na Azorach), w północno-zachodniej Afryce (Maroko, Algieria, Tunezja), w całej Europie z wyjątkiem regionów północnych – po południową Skandynawię, a także w Azji Mniejszej, na Kaukazie, w Iranie, Pakistanie i Indiach, od wyspiarskich po środkowe Chiny. 
Według flory chińskiej występuje aż po Japonię (co nie jest wykluczone, przynajmniej wtórnie), introdukowany do Ameryki Północnej i Nowej Zelandii. 
W naszym kraju występuje obficie od nizin po pogórze do wysokości około 800-900 m n.p.m. m, wyższa rzadka.
Ekologia: Gatunek kochający wilgoć, rośnie na brzegach strumieni, mokradłach, podmokłych pastwiskach, w trzcinowiskach, rowach i podobnych, czasowo zalanych lub podmokłych siedliskach, na gliniastych i gliniastych glebach od nizin po pogórze, rzadko na poziomach górskich . 
Preferuje węglany na wyższych wysokościach. Kwitnie od czerwca do września.
Opis: Bylina zielna bez pnączy, po kwitnieniu z początkowo siedzącymi, później krótko łodyżkowymi, zimującymi rozetami liści. Może mieć do 80 cm wysokości, proste lub wznoszące się, proste do słabo rozgałęzionych, okrągłe, puszyste do krzaczastych, mniej lub bardziej gęsto gruczołowe w kwiatostanie. 
Liście podłużne do jajowato-lancetowatych, wielkości 2,5–7(–10) × 0,5–3 cm, siedzące, z daleka lekko ząbkowane, miękko owłosione lub owłosione, zwłaszcza na odwrotnej stronie. 
Kwiaty średniej wielkości, działki jajowate, lancetowate, mniej lub bardziej tępe, długości 2–5 mm. 
Liście korony są odwrócone w kształcie serca, długości 4–8 mm, bladofioletowe. 
Blizna 4-częściowa z bezpośrednio wystającymi płatami, później później zakrzywiona. 
Hypanthium o długości 6–8 cm, z dłuższymi prostymi i przeplatanymi krótszymi, gruczołowymi włoskami, zawsze nagie na brzegach.
Zagrożenie i ochrona: W Republice Czeskiej wierzba drobnokwiatowa jest sklasyfikowana jako gatunek zagrożony (C3)
 https://botany.cz/cs/epilobium-parviflorum/
https://www.dreamstime.com/photos-images...lorum.html

[Krystyna]

   
   
   
   
   
   
Epilobium Roseum-Wierzbownica Bladoróżowa
Występuje w Azji (Iran, Libia, Turcja, Azerbejdżan, Chiny) i prawie całej Europie.
W Polsce niezbyt pospolity.
Kwiaty wyrastają na długich szypułkach w górnej części łodygi tworząc luźne grono.
Przed rozkwitnięciem są zwieszone.
Mają początkowo białe, później różowe, silnie na szczytach wycięte płatki korony o długości 5-6 mm.
Słupek o pałeczkowatym, niepodzielonym znamieniu
Bylina, kwitnie od lipca do września
źródło
https://atlas.roslin.pl/plant/6922
https://flora.nhm-wien.ac.at/Seiten-Arte...roseum.htm

[Krystyna]

Epilobium Angustifolium
http://dobrytarot.pl/showthread.php?tid=3208
tutaj opisana

[Krystyna]

   
   
   
   
   
       
       
Epilobium Tetragonum-Wierzbownica Czworoboczna
Gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae), jeden z kilkunastu przedstawicieli tego rodzaju występujących w Polsce.
Gatunek pionierski, częsty na obszarze całego kraju.
Roślina trwała, od 30 do 80 cm wysokości.
Rozłogi krótkie, zakończone różyczką liśc

Zmienność
W obrębie gatunku wyróżnia się dwa taksony w randze podgatunków, czasem podnoszone są one do rangi samodzielnych gatunków (szczególnie w środkowoeuropejskich florach):
*Wierzbownica Czworoboczna typowa-.Epilobium Tetragonum, subsp. Tetragonum, syn. Epilobium Adnatum Griseb.,
Epilobium Tetragonum L. s. str.
*Wierzbownica Czworoboczna Lamy'ego-Epilobium Tetragonum. subsp. Lamyi (F.W. Schultz) Nyman, Epilobium Lamyi F.W. Schultz
Tworzy mieszańce z Epilobium Hirsutum, Epilobium Parviflorum, Epilobium Montanum, Epilobium Palustre, Epilobium Obscurum
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzbownica_czworoboczna
https://chwilezachwycone.blogspot.com/20...orozowa.ht

[Krystyna]

   
   
   
       
Epilobium Dodonaei
Chamaenerion Palustre, syn. Chamaenerion Angustissimum, syn. Epilobium Dodonaei
Rośnie głównie w wyższych górach Europy (Pireneje, Alpy, Apeniny, Karpaty). 
Występuje w Turcji, na Kaukazie iw basenie Morza Śródziemnego. 
Występuje wtórnie na odpowiednich siedliskach w cieplejszych częściach Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej.
Na Słowacji najwięcej stanowisk naturalnego występowania znajduje się w dorzeczu Wagu, gdzie występuje od podnóża Tatr Zachodnich w głąb Równiny Dunajskiej. 
Występuje w pobliżu rzek Orawa i Kysuca. 
Odosobnione stanowiska znajdują się w aluwiach Dunajca, Popradu i Laborca wraz z ich dopływami. 
Kilka odizolowanych miejsc znajduje się we wschodniej części wschodniej Słowacji. 
W Czechach rzadko występuje na Morawach (Ostrawa, Ołomuniec, Morawska Brama, Pogórze Beskidzkie), w Czechach tylko w południowo-zachodnich okolicach Pragi i u podnóża niektórych czeskich gór; większość miejsc ma charakter drugorzędny.
Ekologia: Rośnie głównie na żwirze i aluwium kamienistym, wzdłuż strumieni, na kamienistych rumowiskach i zboczach. Występuje wtórnie jako roślina pionierska na terenach dotkniętych działalnością antropogeniczną, głównie w kamieniołomach, nasypach i hałdach. 
Rośnie od nizin do poziomu gór.
Opis: Roślina (20–)30–100 cm wysokości, bylina do półkrzewu, z krótkim, zwykle rozgałęzionym, wielogłowym kłączem, podziemnymi pnączami, mięsista, gruba, czerwonawa. 
Łodyga jest prosta, twarda, zdrewniała, dość gęsto przylegająca, srebrzysto owłosiona powyżej, z brachyblastami lub dłuższymi gałęziami w kątach liści. 
Liście naprzemianległe, sztywne, grube, liniowo do liniowo lancetowate, od krótkiego do krótkiego u góry, szablasto zakrzywione, siedzące, zwinięte na krawędzi, szarozielone po obu stronach. Kwiaty są duże, szeroko otwarte, wzniesione. 
Działki liniowo-lancetowate, czerwonawe. 
Płatki korony wąsko odwrócone jajowate, u góry zaokrąglone jasnoróżowe. 
Sztanga jest lekko zakrzywiona, z częściami z białego filcu. 
Kapsułki zwykle czerwonawe, młode gęsto sprasowane białawo owłosione.
Zagrożenie i ochrona: Na Węgrzech jest prawnie chroniony 
https://botany.cz/cs/epilobium-dodonaei/
https://botany.cz/cs/epilobium-dodonaei/