Ulmus Laevis
Gatunek drzewa należący do rodziny Wiązowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
Europa środkowa, wschodnia i południowo-wschodnia aż po Kaukaz, na wschód od Uralu.
Nie występuje w Anglii i nie przekracza granicy Bałtyku i Morza Północnego.
W Europie Zachodniej jest dość rzadki, w południowo-wschodniej zaś jest bardziej Pospolity od Wiązu Polnego.
W całej Polsce jest dość pospolity.
Drzewo o szerokiej, kopulastej lub pucharowato rozszerzonej ku górze koronie i o wysokości do 35-40m.
Obwodowe, drobne gałęzie często zwisają.
Pień o średnicy do 1,5 m jest prosty, u drzew wolno stojących często bywa nisko rozdzielony na kilka odnóg o dość sporych rozmiarach.
Korowina na pniu młodych drzew u podstawy łuszczy się cienkimi płatami.
Bardzo charakterystyczne dla tego gatunku są deskowato rozszerzone nasady głównych korzeni.
Natomiast u drzew starszych nasada pnia jest przez to rozszerzona i wzmocniona poprzez potężne wsporniki.
Drewno
Dość twarde i ciężkie, wodoodporne.
Jest pierścieniowonaczyniowe i ma jasnożółtawą i brunatną twardziel.
Promienie drzewne są bardzo wąskie i widoczne jedynie na przekroju promieniowym jako krótkie i połyskujące odcinki wstęg.
Na pozostałych przekrojach są niewidoczne. Słoje roczne na przekroju poprzecznym są dobrze widoczne, gdyż wytwarza pierścień dużych naczyń we wczesnej strefie słoja.
Siedlisko i wymagania
Rośnie w lasach łęgowych wraz z topolami i wierzbami oraz w wilgotnych lasach na żyznych, głębokich glebach.
W górach dochodzi do wysokości 1200 m n.p.m. i rośnie głównie nad potokami.
Jest wymagający w stosunku do gleby – przeważnie rośnie na żyznych glebach.
Dobrze znosi długotrwałe (do 20 dni) zalewy.
Jest odporny na mrozy i dobrze znosi zacienienie (gatunek cienioznośny).
Zbiorowiska roślinne
Nie tworzy czystych drzewostanów, lecz występuje jako domieszka w lasach liściastych
Zastosowania
Roślina ozdobna.
Sadzony w parkach.
Odporny na naczyniową chorobę wiązów.
Drewno jest mniej cenne, niż u wiązu polnego i górskiego.
Znajduje zastosowanie w budownictwie wodnym i meblarstwie (m.in. do wyrobu sklejek).
Ciekawostki
Najstarszy Wiąz Szypułkowy w Polsce rośnie w Komorowie (gminie Gubin, woj. lubuskie).
Obwód 887 cm, średnica pierśnicy 282 cm i wysokość 35,5 m, wiek 445 lat
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C4%85z_szypu%C5%82kowy