[Krystyna]

   
Mentha-Mięta
Rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.).
Należy do niego ponad 30 gatunków i mieszańców.
Występują głównie w Europie, Azji i Afryce.
Gatunkiem typowym jest Mentha Spicata L.
Wiecznie zielone, lub częściowo zielone byliny.
Ulistnienie naprzeciwległe, liście jajowate lub eliptyczne.
Kwiaty drobne.
Rośliny o silnym, charakterystycznym zapachu (nie zawsze "miętowym").
Zastosowanie  
Uprawiane są głównie ze względu na zapach i smak liści.
Z liści m.in. mięty pieprzowej (łac. Mentha piperita, ang. peppermint) pozyskiwany jest olejek miętowy zawierający mentol, wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym,            
farmaceutycznym, spożywczym (m.in. do wyrobu słodyczy i ciast) oraz tytoniowym.
Liście mięty zielonej (łac. Mentha spicata, ang. spearmint) używane są chętnie bezpośrednio jako przyprawa, a także stosowane są jako dodatek aromatyzujący do gumy do żucia i past do zębów.
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny lecznicze.
Niektóre gatunki są uprawiane jako rośliny ozdobne.

Ciekawostki  
Nazwa rodzaju Mentha pochodzi z greckiego od imienia nimfy Mintho (Mente, Menthe), zamieszkującej Podziemia i będącej kochanką Hadesa.
Ten chcąc ją uchronić przed zazdrością i prześladowaniami Persefony (żony) zamienił nimfę w roślinę 'miętę'.
W Rzymie Mente stała się boginią personifikującą ludzki rozum.
Zdaniem Pliniusza mięta pobudzała działalność mózgu, dlatego adepci filozofii w Rzymie nosili wianki ze świeżej mięty.

Najpopularniejsza u nas m. pieprzowa (m. lekarska) nie była znana w starożytności.
Rośliny z rodzaju mięta były używane już w starożytnych Chinach i Egipcie (po raz pierwszy wymieniona w papirusie Ebersa)
Egipcjanie oprócz właściwości leczniczych wykorzystywali miętę przy balsamowaniu zwłok.  
W medycynie Pliniusz zalecał napar z mięty jako łagodzący migrenę, skutecznie przeciwdziała małym niedyspozycjom układu pokarmowego (m.in. przy zaburzeniach trawienia, skurczach żołądka, kolce jelitowej, braku łaknienia, chorobach wątroby i dróg żółciowych).
Zapach mięty orzeźwia, ziele ma właściwości rozkurczowe i wiatropędne, a także dezynfekujące.
W okresie średniowiecza wykorzystywano miętę przede wszystkim wg zaleceń Awicenny.    
Mięcie przypisywane są właściwości magiczne.
Jej napary odgonić mają złe myśli, a zawiązana na supełki w jedwabiu i włożona do łóżka zapewnić ma wierność małżeńską.
źródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?time_conti...A8oHy2yqeg

[Krystyna]

   
   
   
   
Mentha Aquatica
Mięta Nadwodna
Mentha Aquatica, to kochający wilgoć rodzimy gatunek, który rośnie na bagnistych łąkach i innych słabo osuszonych obszarach.
Kwiaty w kształcie pomponów są ładne i bardzo atrakcyjne dla zapylaczy.
Dobra marginalna roślina do oczek wodnych
Roślina ta jest byliną, która należy do rodziny jasnowatych.
Mięta nadwodna może osiągać do 85 cm.
Lubi stanowiska w półcieniu, ewentualnie umiarkowane słońce.
Gatunek ten należy do roślin wieloletnich i mrozoodpornych.
Mentha Aquatica posiada charakterystyczny miętowy zapach (zbliżony do zapachu cytryny).
Przypomina zarówno wyglądem jak i zapachem miętę pieprzową.
Okres kwitnienia mięty wodnej przypada na miesiące od lipca do września.
Kwiaty mają barwę lekko różowawą, najczęściej umiejscowione na szczytach łodygi tworzą pięknie wyglądające kuliste kwiatostany. 
Liście Mięty Nadwodnej są w kształcie jajowatym i mają ząbkowane obrzeża.
Są dość długie - nawet do 6 cm.
Zazwyczaj są zielone ale gdy mają utrudniony dostęp do wody i rosną w słońcu przebarwiają się na czerwono.
Jak sama nazwa rośliny wskazuje rośnie ona na terenach podmokłych: wilgotne łąki, bagna, rowy, brzegi rzek a także innych zbiorników wodnych.
Ostatnio także często sadzona jest przy oczkach wodnych
Uniwersalna roślina wodna do każdego rodzaju zbiornika. 
Mięta jest niezwykle tolerancyjna na warunki, w jakich przychodzi jej rosnąć: może być rośliną podwodną (głębokość prawie do 1m), rosnąć na pływających wyspach lub stanowisku zaledwie wilgotnym; doskonale znosi nawet najmroźniejsze zimy – jest jedną z pierwszych roślin, które na przełomie zimy i wiosny podejmują wzrost. 
Dzięki bujnej wegetacji szybko zagospodaruje nowo założony staw; czyści wodę z nadmiaru związków pokarmowych.

Zastosowanie  
Roślina ozdobna: często stosowana do obsadzania oczek wodnych.
Roślina kosmetyczna.
Ze względu na zawartość olejków eterycznych i właściwości czyszczących stosowana jako jeden ze składników szamponów ziołowych, także stosowana w perfumach, np. Kenzo. 
Sztuka kulinarna.
Ze względu na swój zapach i aromatyczny smak jako przyprawa była używana już w średniowieczu
żródło
źródło
źródło
źródło
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_aquatica
https://www.gardenersworld.com/plants/mentha-aquatica/

[Krystyna]

   
       
Mentha Arvensis
Mięta Polna        
Występuje w całej niemal Europie (bez Islandii) i na znacznej części Azji (Azja Zachodnia i Środkowa, Syberia, Kaukaz)
W Polsce jest pospolity na całym obszarze.
Roślina wieloletnia, o aromatycznym zapachu.
Osiąga wysokość od 5 do 45 cm.
Posiada pełzające kłącze i podziemne rozłogi.
Bylina, hemikryptofit, chamefit.
Kwitnie od lipca do września, jest owadopylna.
Rośnie na podmokłych łąkach i na polach uprawnych jako chwast.

Po dodaniu do mleka przedłuża jego świeżość (zatrzymuje kwaśnienie).
Dawniej uprawiano ją głównie w tym celu
Roślina lecznicza, stosowana w zaburzeniach trawienia.
Ziele zawiera olejki eteryczne.

To pospolity rodzaj Mięty zarówno w Europie (także w Polsce) jak i w Azji.
Mięta Polna zwana też Miętą Dziką (łac. Mentha Arvensis) ma niezbyt duże (do 6 cm) jajowate liście podobne do nieco mniej powszechnej Mięty Nadwodnej.
Występuje w licznych odmianach, jedną z nich jest Mięta Japońska (łac. Mentha arvensis subsp. lapponica).
https://www.notatnikkuchenny.pl/mieta-po...-japonska/
źródło
źródło
https://www.onlyfoods.net/mentha-arvensis.html

[Krystyna]

   
Mentha Arvensis Banana
Mentha Arvensis Banana, to nisko rosnąca odmiana o zapachu i smaku zbliżonym do bananów.
Jak wszystkie miętówki, jest łatwa w uprawie, a będąc wieloletnią, będzie powracać rok po roku.

Mięta Bananowa to wytrzymałe wieloletnie zioło, ma niższą tendencję rosnącą i bardziej pełzającą niż większość innych Mięt
Ponieważ jest krótszy, może być stosowany jako okrywowa, a kolejnym plusem jest to, że jest mniej agresywny niż inne Mięty, dzięki czemu można go łatwiej kontrolować, gdy znajduje się w mieszanym otoczeniu.
Wzrasta tylko do 30 - 45 cm wysokości, a jej jasne limonkowo-zielone liście są silnie pachnące Miętą z charakterystycznym słodkim smakiem banana! 
W przeciwieństwie do większości innych Miętówek, które mają dość nieznaczne kwiaty, kwiaty mięty bananowej są szczególnie atrakcyjne,  które przyciągną wiele pszczół i motyli do ogrodu. 

Miętę najlepiej jest stosować świeżą, niegotowaną, aby zachować jej aromat i smak. 
Istnieje wiele zastosowań kulinarnych do wypróbowania.
Dodaj do letnich drinków i koktajli mlecznych.
Użyj jako dodatek do puddingów i deserów.
Dodaj drobno posiekane liście do sałatek, aby uzyskać słodki smak.
Kwiaty i drobno pokrojone liście stanowią niezwykły dodatek do świeżych sałatek owocowych.
Zrób specjalną butelkę wina musującego!
Na dnie każdego kieliszka wlewamy małą łyżeczkę brązowego cukru i 3 lub 4 pokruszone liście mięty bananowej. 
Uzupełnij schłodzonym, suchym winem musującym, aby uzyskać natychmiastowy koktajl.
źródło
http://www.hooksgreenherbs.com/mentha-ar...nt-online/
https://www.onlyfoods.net/mentha-arvensis.html
https://www.gardenersworld.com/plants/me...is-banana/

[Krystyna]

   
   
Mentha Asiatica
Mentha Asiatica ( Mentha Longifolia var. Asiatica) jest znana pod wspólną nazwą Asian Mint .
Jest to gatunek Mięty należący do rodzaju Mentha
Mięta Azjatycka to gatunek wieloletniego zioła, które zazwyczaj rośnie w pełnym słońcu, w półcieniu. 
Mięta Azjatycka preferuje wzrost wilgotności i wystarczającą wilgotność gleby przez cały rok. 
Wytwarza fioletowe, efektowne kwiaty, które są pachnące. 
W przeciwieństwie do innych roślin z rodziny Laminace, Mentha Asiatica wytwarza niezwykły kolor liści liści, które są wiecznie zielone i przeciwieństwa. 
Mentha Asiatica nadaje się do zimowania i dobrze radzi sobie z przeszczepami.
 Z nasion zwykle nie spełniają się, podobnie jak inne rodzaje Mięty Mentha, ponieważ nasiona Mięty są bardzo zmienne, a niektóre odmiany są sterylne. 
Łatwiejszym sposobem rozmnażania są sadzonki z korzenia, podziału, a nawet biegacze (rozłogi) z całkowicie wyhodowanych roślin. 
źródło

[Krystyna]

   
   
   
   
   
   
   
Mentha Australis
Pochodzi z wschodniej Australii, występuje w każdym stanie i terytorium z wyjątkiem Zachodniej Australii 
Jest również naturalizowany na Wyspie Północnej Nowej Zelandii
Mięta rzeczna-Mentha Australis, to wieloletnia roślina zielna z rodziny Lamiaceae.
Australijska roślina rodzima pochodzi ze wschodniej Australii i jest łatwa w uprawie w przydomowym ogrodzie.
Mentha Australis to rozłożyste, wieloletnie zioło o wysokości około 0,5 – 0,75 metra z miękkimi, aromatycznymi liśćmi o długości od 25 do 60 mm, lancetowatymi i zwężającymi się ku końcowi.
Brzegi liści są ząbkowane.
Małe białe lub liliowe kwiaty są widoczne w kątach górnych liści latem i jesienią.

River Mint jest znana jako Mięta natywna, Mięta Dzika, Mięta Natywna i Mięta Australijska.
Roślina charakteryzuje się mniejszymi liśćmi niż Mięta Pospolita o ostrym i miętowym smaku i aromacie.
Podobnie jak inne Mięty, River Mint jest rośliną inwazyjną i najlepiej uprawiać ją w pojemniku, aby nie zawładnęła ogrodem.
Wieloletnia roślina zielna dorasta do około 30 cm wysokości i rozprzestrzenia się na około 100 cm szerokości, więc opłaca się sadzić ją w dużym pojemniku.

River Mint najlepiej uprawiać z ugruntowanej rośliny, którą później można podzielić na dodatkowe rośliny.
Australijskie rodzime zioło może być uprawiane w słońcu lub w cieniu, pod warunkiem, że jest dobrze podlewane.
Posadź go w wilgotnej, bogatej w kompost glebie i utrzymuj podlewanie, zwłaszcza w cieplejszych miesiącach.

River Mint ma smak i aromat skrzyżowania Mięty Pieprzowej i Zielonej z nutą pieprzu.
Może być stosowany jako zamiennik popularnych odmian Mięty, czy to w sałatkach, sosach, herbacie, deserach i oczywiście koktajlach.
Liście można stosować świeże lub suszone.
Rzeczna mięta w koktajlach
Jego kulinarna wszechstronność łatwo przekłada się na napoje.
River Mint można namoczyć w gorącej wodzie, aby przygotować orzeźwiającą herbatę.
Można go użyć do przygotowania syropu miętowego lub kordiału
Pachnące zioło można stosować w koktajlach zawierających miętę, takich jak Mojito lub Mint Julep , lub w tym łatwym do przygotowania koktajlu z Mięty Rzecznej .
Używając go jako dekoracji, uderz listkami mięty między dłońmi, aby uwolnić olejki i aromaty.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_australis
http://anpsa.org.au/m-aus.html
https://thegourmanticgarden.com/how-to-g...australis/
https://www.inaturalist.org/taxa/403857-...wse_photos

[Krystyna]

   
   
   
   
       
       
       
       
Mentha Canadensis
Mentha Canadensis to gatunek Mięty pochodzący z Ameryki Północnej (od Terytoriów Północno-Zachodnich po środkowy Meksyk ) i wschodniej części Azji (od Syberii po Jawę ). 
W Ameryce Północnej jest powszechnie znana jako Mięta Kanadyjska, Dzika Mięta Amerykańska, a w Azji jako Mięta Chińska, Mięta Sachalińska, Mięta Japońska i Dzika Mięta Wschodnioazjatycka
Kwiaty są niebieskawe lub mają lekko fioletowy odcień. 
Roślina jest wyprostowana, dorasta do około 4–18 cali (10–46 cm) wysokości. 
Liście rosną naprzeciw siebie, a w kątach górnych liści pojawiają się pęczki kwiatów. 
Mięta rośnie na terenach wilgotnych, ale nie bezpośrednio w wodzie, więc można ją znaleźć w pobliżu bagien oraz brzegów jezior i rzek. 
Rośliny kwitną od lipca do sierpnia w swoich rodzimych siedliskach.
Rośliny znalezione we wschodniej Azji zostały nazwane Mentha sachalinensis , między innymi synonimami.
Opis
Mentha Canadensis to wieloletnia roślina z podziemnym pełzającym kłączem i wyprostowanymi pędami. 
Może rosnąć do wysokości około 18 cali (460 mm). 
Ma owłosione łodygi z przeciwległymi parami liści. 
Każdy liść jest osadzony na krótkiej łodydze i ma podstawę w kształcie klina, jest lancetowaty lub jajowaty, z ząbkowanym brzegiem i owłosioną powierzchnią. 
Kwiaty zebrane są w kłosy na końcach pędów.
Kwiaty mogą być niebieskawe, różowe lub białe. 
Ułożone są spiralnie wokół kwiatostanu.
Każdy kwiat ma pięć działek, cztery płatki, cztery pręciki i górną zalążnię.
Owoce są suche i pękają, gdy są dojrzałe, uwalniając dwa nasiona. 

Taksonomia
Mentha Canadensis została po raz pierwszy opisana przez Carla Linnaeusa w 1753 r.  
Od tego czasu była opisywana pod wieloma synonimami, w tym jako odmiany lub podgatunki Mentha Arvensis , z których niektóre, takie jak Mentha Arvensis var. Sachalinensis Briq, zostały następnie podniesione do statusu pełnego gatunku. 
Tak więc Flora of China w tomie opublikowanym w 1994 r. wymienia Mentha Canadensis i Mentha Sachalinensis jako odrębne gatunki, rozróżniając je na podstawie cech, takich jak stopień rozgałęzienia, włochatość i kształt liści. 
Nowsze źródła traktują Mentha Canadensis jako pojedynczy gatunek zmienny z wieloma synonimami i szerokim rozmieszczeniem w Ameryce Północnej oraz wschodniej Azji o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. 

Dystrybucja
Mentha Canadensis została uznana za rodzimy gatunek mięty na całym świecie. 
Poniżej znajduje się szczegółowa lista krajów i stanów, w których Mentha Canadensis jest uważana za rodzimą.
Azja (zarówno umiarkowana, jak i tropikalna)
Azja Wschodnia: Chiny; Japonia (Hokkaido, Honsiu, Kiusiu i Sikoku); Korea
Rosyjski Daleki Wschód: Federacja Rosyjska (Wyspy Kurylskie, Chabarowsk, Primorye, Amur i Sachalin)
Syberia: Federacja Rosyjska (Buriacja, Tuwa, Jakucja-Sacha, Krasnojarsk, Czita i Irkuck)
Subkontynent Indyjski: Indie; Nepal; Sri Lanka
Indochiny: Kambodża; Laos; Myanmar; Tajlandia; Wietnam
Malezja: Indonezja; Malezja; Filipiny
Ameryka Północna
Wschodnia Kanada: Kanada (Quebec, Nowa Szkocja, Ontario, Wyspa Księcia Edwarda, Nowy Brunszwik i Nowa Fundlandia)
Północno-środkowe Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Illinois, Iowa, Kansas, Minnesota, Missouri, Nebraska, Dakota Północna, Oklahoma, Dakota Południowa, Wisconsin)
Północno-wschodnie Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Connecticut, Indiana, Maine, Massachusetts, Michigan, New Hampshire, New Jersey, Nowy Jork, Ohio, Pensylwania, Rhode Island, Vermont i Wirginia Zachodnia)
Północno-zachodnie Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Kolorado, Idaho, Montana, Oregon, Waszyngton i Wyoming)
Południowo-środkowe Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Nowy Meksyk i Teksas)
Południowo-wschodnie Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Kentucky, Maryland, Karolina Północna, Tennessee i Wirginia)
Południowo-zachodnie Stany Zjednoczone: Stany Zjednoczone (Arizona, Kalifornia, Nevada, Utah)
Ameryka Subarktyczna: Kanada (Terytorium Północno-Zachodnie i Jukon); Stany Zjednoczone (Alaska)
Zachodnia Kanada: Kanada (Saskatchewan, Alberta, Manitoba i Kolumbia Brytyjska)

American Wild Mint (Mentha Canadensis)
Rodzimi miłośnicy roślin zawsze szukają alternatyw dla importu z zagranicy.
Mentha Canadensis pasuje do rodzimej mięty dla ogrodników z Ameryki Północnej.
Pochodzi z większości Stanów Zjednoczonych i Kanady.
W kuchni dodawany jest do cukierków, galaretek i herbat.
Tradycyjne zastosowania lecznicze sięgają od leczenia bólu zęba po leczenie czkawki.

Strefy USDA: od 4 do 10
Uprawiana jest na Węgrzech do produkcji olejku eterycznego i mentolu 
Zawiera również znaczną ilość pulegonu 
Liście mają wyraźny zapach Mięty Pieprzowej po zgnieceniu lub zgnieceniu, ponieważ roślina zawiera olejki aromatyczne Liście można zbierać w dowolnym momencie wzrostu roślin i można je suszyć. 
Używa się ich do robienia galaretki miętowej, herbaty miętowej i cukierków z liści Mięty. 
Mieszkańcy rdzennych narodów używają herbaty miętowej na nieświeży oddech, ból zęba lub czkawkę. 
Mięta może być również używana jako przynęta na lisa lub rysia. 
Wiadomo, że olejek eteryczny z Mięty jest skuteczny jako środek odstraszający owady, takie jak Drosophila melanogaster 

Zastosowania lecznicze
Jednym z najważniejszych olejków eterycznych stosowanych w medycynie jest olejek z Mięty Japońskiej. 
Mentha Canadensis jest bogata w naturalny mentol w porównaniu z innymi gatunkami Mięty, a mentol jest szeroko stosowany w wielu preparatach farmaceutycznych. 
W 1998 roku na świecie wyprodukowano około 4000 ton japońskiego olejku miętowego i 2000 ton mentolu. 
Głównymi krajami produkującymi są Brazylia, Paragwaj, Tajwan, Japonia, Chiny, Indie i Tajlandia. 

Dzika Mięta amerykańska (Mentha Canadensis lub Mentha Arvensis var. Canadensis) .
Znana również jako Mięta Polna.
Często możesz poczuć zapach tej rośliny, zanim jeszcze ją zobaczysz.
Ten jest dobry do herbat, mrożonej herbaty, galaretek miętowych, świeżego jedzenia, suszenia i używania liści do herbat. Dobry na rozstrój żołądka i nieświeży oddech.
Najprostszym sposobem na rozpoznanie tego są ciasne grupy kwiatów w całości wokół łodygi tuż nad kątami liści (tam, gdzie łodyga liścia styka się z czterostronną łodygą rośliny).
Kolor kwiatów waha się od biało-fioletowego do fioletowo-fioletowego

Rośliny znalezione we wschodniej Azji zostały nazwane Mentha Sachalinensis , między innymi synonimami.
Mentha Arvensis var Sachalinensis Briq jest synonimem Mentha Canadensis
galeria
https://wildfoodshomegarden.com/Mints.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_canadensis
http://flowers.la.coocan.jp/Lamiaceae/Me...densis.htm
https://www.inaturalist.org/observations?taxon_id=77991

[Krystyna]

Mentha Cervina
Pochodzenie: Europa południowo-zachodnia, basen M. Śródziemnego
Pięknie pachnąca Mięta o podłużnych liściach (można wykorzystywać w kuchni). 
Niższa i nie tak intensywnie rosnąca jak Mięta Nadwodna – trzyma się raczej w kępie, nie wędruje. 
Przyda się do wysadzenia wokół sadzawki – rośnie gęsto, jest zwarta i niska, ładnie zaciera granicę między brzegiem i wodą. 
Kwitnie bardzo obficie i szczególnie na przełomie lata i jesieni wabi pszczoły, trzmiele, motyle.
W odróżnieniu od innych gatunków, Mięta Jelenia lubi dużo słońca. 
Gdy oddziałują na nią promienie słoneczne, wówczas ma ona najbardziej intensywny zapach. 
Preferuje stanowiska podmokłe i  częściowo zanurzone w wodzie. 
Akceptuje zanurzenie do około 15 cm.
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Crispata
Czym się różni Mięta Kędzierzawa od Mięty Zielonej lub Pieprzowej?
Liście Mięty Kędzierzawej w przeciwieństwie do liści Mięty Pieprzowej są karbowane na końcach. 
Mają też ciemniejszy kolor. 
Jasnoliliowe kwiaty skupione w kłosowate kwiatostany są dużo bardziej okazałe od białych i drobnych kwiatów Mięty Zielonej.

Zastosowanie Mięty Kędzierzawej
Mięta Kędzierzawa jest delikatniejsza od Mięty Pieprzowej. 
Podobnie jak Mięta Zielona może stać się podstawą naparów i herbat. 
Napar z liści korzystnie wpływa na układ pokarmowy. 
Wykazuje pewne działanie żółciopędne oraz pobudza apetyt. 
Stosowany jest przy dolegliwościach żołądkowych, biegunkach i skurczach. 
Wywar z Mięty stosowany być może jako okład łagodzący obrzęki. 
Zalecany jest między innymi na obrzęki piersi u karmiących matek.

Jako przyprawa dodawana jest przede wszystkim do potraw z roślin strączkowych, surówek warzywnych i potraw z papryki, a w niewielkich ilościach również do pieczeni rzymskiej, kotletów mielonych, pieczonego królika i drobiu. 
Jest niezastąpioną przyprawą do baraniny, jagnięciny i pieczonego kurczaka. 
Ze względu na intensywny zapach wskazany jest tu jednak umiar. 
Świeże, drobniutko posiekane listki mięty, wymieszane z twarogiem i odrobiną soli, to wspaniały dodatek do kanapek.

Uprawa Mięty Kędzierzawej
Wymagania Mięty Kędzierzawej nie różnią się zbytnio od innych odmian.
Roślina lubi stanowiska cieniste i półcieniste, uprawiana w doniczce wymaga podlewania.
Może być wysiewana z nasion lub z sadzonek liściowych.
Po umieszczeniu w szklance z wodą uszczypana gałązka sama wypuści korzenie.
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Cunninghamii
Mentha Cunninghamii, znana powszechnie jako Mięta Nowozelandzka lub Mięta Maorysów, jest gatunkiem z rodzaju Mentha (Mięta), endemicznym dla Nowej Zelandii
Roślina została nazwana na cześć angielskiego botanika Allana Cunninghama, który był znany ze swoich kolekcji roślin w Australii i Nowej Zelandii.
Oprócz nazw anglojęzycznych, potwierdzono również kilka nazw zwyczajowych rośliny w języku Maorysów, w tym: hīoi , moki i mokimoki
Ten ostatni termin jest również używany w odniesieniu do niespokrewnionych paproci Microsorum scandens i Doodia caudata 

Mentha cunninghamii ma wspólny zapach mięty z innymi gatunkami z rodzaju Mentha, ale z wyglądu bardzo różni się od wielu innych mięt. 
Sugerowano, że w rzeczywistości może być bliżej spokrewniony z przedstawicielami rodzaju Micromeria

Jest to smukła, żylasta, prostata wieloletnia roślina z pełzającym kłączem
Roślina jest silnie rozgałęziona, często splątana, z licznymi łodygami wyrastającymi z kłącza, rozgałęzionymi, owłosionymi, dorastającymi od dwóch do dwunastu cali długości.
Jego liście są krótkoogonkowe lub prawie siedzące, o długości od 1/6 do 1/2 cala, szeroko jajowate lub prawie kuliste , tępe, całe lub z niejasnym wycięciem z każdej strony i gruczołowo-kropkowane. 
Jej kwiaty są małe, białe, pachowe, zwykle pojedynczo, ale czasami po dwa do trzech w każdej pachwinie. 
Jego szypułki są smukłe i mają zmienną długość. 
Jego kielich ma około 1/8 cala długości, ma kształt dzwonkowaty, gęsto owłosiony, z kosmkowatymi zębami.
 Jego płaty korony są prawie równe, płaskie i rozłożyste, z górnym krótko rozdwojonym 
Jego pręciki wystają równo z koroną lub są lekko wysunięte.

Mentha Cunninghamii występuje endemicznie na czterech wyspach: North Island , South Island , Chatham Island i Stewart Island w Nowej Zelandii.
Występuje rzadko na trawiastych polach i ogólnie na otwartych terenach.
Zamieszkuje pasmo wysokości od wybrzeża do alpejskiego, w zakresie od poziomu morza do 4500 stóp (1371,6 m). Źródła różnie opisują jego okres kwitnienia jako rozpoczynający się na półkuli południowej we wrześniu lub listopadzie, kończący się w kwietniu.

Od 2018 r. Nowozelandzki system klasyfikacji zagrożeń (NZTCS) Departamentu Ochrony Nowej Zelandii ocenia stan ochrony Mentha Cunninghamii jako „Zagrożony: spada”. [1] System używa statusu Spadająca, aby wskazać populacje, które obecnie posiadają duże populacje, ale doświadczają spadków, które mogą ostatecznie doprowadzić do wpisania na listę jako „Zagrożone”. 

Mentha Cunninghamii była używana przez Maorysów z Nowej Zelandii jako środek napotny (mający na celu wywołanie pocenia ). 
Liście są również używane ze względu na ich zapach, w tym do gotowania.
Jest opisywana jako łatwa do uprawy w wielu ogrodach. 
źródło
https://www.biodiversity4all.org/taxa/40...wse_photos
https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_cunninghamii

[Krystyna]

Mentha Dahurica
Pochodzi z Syberii, rosyjskiego Dalekiego Wschodu, Japonii i północno-wschodnich Chin.
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Diemenica
Znana jest pod wspólną nazwą smukłej Mięty
Gatunek pochodzi od Ziemi Van Diemena, która nazywa się teraz Tasmanią
Jest to gatunek Mięty należący do rodzaju Mentha, pochodzący nie tylko z Tasmanii, ale także z Queensland,Nowej Południowej  Victorii i Australii Południowej
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Gattefossei
Ten gatunek o niskim zagrożeniu występuje tylko w Maroku.
Wieloletnia roślina zielna.
Mniej lub bardziej wydłużone, pełzające kłącza tworzą się w czasie kwitnienia 
Proste do lekko rozgałęzionych pędy mają wysokość od 20 do 30 centymetrów, u podstawy czasami krótko leżące i ukorzenione, następnie stojące pionowo i bogato liściaste 
Jest białawy i włochaty tylko w węzłach, ale ma osadzone, sferyczne gruczoły. 
Została po raz pierwszy opisana  w 1922 roku przez René Charles Maire
źródło

[Krystyna]

Mentha Haplocalyx 
źródło

[Krystyna]

Mentha Japonica
Japońska Mięta - wieloletnia, która rośnie wyłącznie na wyspach Honsiu i Hokkaido, w wilgotnych i bagiennych lasach.
Maksymalna wysokość rośliny wynosi 40 cm, pędy są pnące lub wyprostowane, wielkość drobnych liści wynosi tylko 1,5-2 cm.
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Laxiflora
Leśna Mięta, pochodzi z wilgotnych lasów we wschodniej Australii (Victoria, Nowa Południowa Walia, Australijskie Terytorium Społeczne)
źródlo
źródło

[Krystyna]

Mentha Longifolia
Mięta Buddleia,
Jest tak nazywana ze względu na długie, fioletowe, bogate w nektar kwiaty i piękne srebrzyste liście.
Najlepiej uprawia się ją jako roślinę ozdobną, a nie kulinarną, chociaż liście mają zapach stęchłej Mięty.
Występuje w stanie dzikim w Afryce, południowej i środkowej Europie, w Azji.
W Polsce pospolicie na całym obszarze.
Roślina wieloletnia o mało przyjemnym zapachu.
Osiąga 30-100 cm wysokości.
Jest owłosiona włoskami prostymi, lub co najwyżej słabo tylko zagiętymi.
Kwiaty różowe lub czerwonawoliliowe w kłosokształtnych kwiatostanach, o długości od 3 do 10 cm.
Podczas owocowania dzwonkowaty kielich jest górą przewężony.
Bylina, hemikryptofit.
Kwitnie od lipca do września.
Siedlisko: wilgotne łąki, brzegi cieków wodnych, rowy, wilgotne pola i polne drogi.
Rośnie przede wszystkim na glebach zawierających wapń i azot
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Pulegium
Gatunek roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.).
Występuje w Afryce Północnej, na wyspach Kanaryjskich, Azorach, Maderze, większości obszaru Europy (bez Skandynawii) oraz w Azji Zachodniej, na Kaukazie i w Turkmenistanie.
Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Australii, Nowej Zelandii, w Ameryce Północnej i Południowej, oraz na niektórych wyspach Pacyfiku (Hawaje).
W Polsce raczej rzadki i występuje głównie na południu
Roślina lecznicza, stosowana przy przeziębieniach, rozdrażnieniach, chorobach skóry oraz dolegliwościach ze strony układu pokarmowego (mdłości, niestrawność)

Mentha Pulegium, to tradycyjna roślina ogrodowa z rodziny miętowych.
Zwykle występuje na glebach podmokłych, rowach i wokół brzegów stawów, jest rośliną kochającą wilgoć i najlepiej rośnie w wilgotnych warunkach.
Jej ciemnozielone liście mają silny aromat Mięty Pieprzowej i uwalniają swój zapach po potarciu lub zgnieceniu pod stopami. 
Pennyroyal, rozprzestrzeniając się przez przypadkowe korzenie, szybko pokryje ziemię, co czyni go doskonałą alternatywą dla tradycyjnego trawnika, szczególnie w wilgotnych, zacienionych ogrodach. 
Pozwól roślinom rozlewać się po ścieżkach, abyś podczas spaceru uwalniał ich upojny aromat.
Od połowy do późnego lata na mocnych łodygach pojawiają się ładne liliowo-niebieskie kwiaty, które przyciągają pszczoły i inne owady zapylające.
Pomimo swoich tradycyjnych zastosowań jako lekarstwo i zioło kulinarne (często używany jako przyprawa do potraw wieprzowych), Pennyroyal jest dziś rzadko używany jako taki. 
Jego smak jest uważany za zbyt mocny dla naszych podniebień. 
Jednak liście można zaparzyć w gorącej wodzie, aby przygotować mocną herbatę
źródło
źródło
źródło
https://www.gardenersworld.com/plants/mentha-pulegium/

[Krystyna]

Mentha Requienii
Pochodzi z Korsyki , Sardynii, Francji i kontynentalnych Włoch .
Dorasta do 3-10 cm wysokości, z małymi  liśćmi  07/02 mm.
Roślina ta jest również stosowana w kuchni, najbardziej znany jako środki aromatyzujący w crème de Menthe
Czasem mówi się, że zapach podobny do Pennyroyal .
Mięta Korsykańska jest jednym z najmniejszych przedstawicieli rodziny miętowych .
Dorasta do 3–10 cm wysokości, z małymi owalnymi liśćmi o długości 2–7 mm i drobnymi fiołkoworóżowymi kwiatami w lipcu i sierpniu, które są zapylane przez owady.
Posiada silny aromat mięty pieprzowej.
Fantastycznie pachnące!
Ta nisko rosnąca, urocza jak guzik miętówka tworzy uroczą, nadającą się do stepowania okrywę gruntową do sadzenia między kostkami brukowymi.
Rośnie mniej niż 6 cali i rozprzestrzenia się tak daleko, jak na to pozwolisz.
Oficjalna mięta Creme De Menthe - jej odurzający zapach podobno odstrasza niektóre szkodniki, dzięki czemu jest użytecznym dodatkiem do ogrodów warzywnych.
Aby dobrze się rozwijać, potrzebuje dobrego drenażu - dlatego jest doskonałym wyborem do ogrodów skalnych, gleby piaszczystej lub pojemników.
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Satureioides 
Popularnie nazywana rodzimą pennyroyal lub Pełzającą Miętą, jest gatunkiem  zielnej byliny pochodzącej z południowej i wschodniej Australii
Został po raz pierwszy opisany przez płodnego botanika Roberta Browna w 1810 roku.
źrodło
źródło

[Krystyna]

               
Mentha Suaveolens
Mięta Jabłkowa
Mięta Jabłkowa to szybko rosnący członek rodziny mięty, który dobrze nadaje się do wilgotnych miejsc i może być używany na różne sposoby w kuchni.
Mięta Jabłkowa-Mentha Suaveolens jest typową Miętą Owocową wraz z Miętą Truskawkową-Mentha 'Strawberry 
i Miętą Cytrynową-Mentha x Gentilis var Citrata
Charakteryzują się niską zawartością mentolu i świeżym, owocowym zapachem.
Ten gatunek robi pyszną herbatę.
Mięta Jabłkowa jest jednym z około trzydziestu gatunków Mięty, które tworzą rodzaj mięty Mentha, który jest częścią rodziny Lamiaceae.
Pochodzi z Wielkiej Brytanii i czasami można go znaleźć naturalnie rosnącego na obszarach przybrzeżnych i w pobliżu rzek.
Mięta Jabłkowa, podobnie jak wszystkie Mięty, jest byliną liściastą, która rozmnaża się przez rozłogi kłącza. 
Jest to mała roślina miętowa, która dorasta do wysokości od 30 do 60 cm. 
Wzmacnia to jego tendencję do rozprzestrzeniania się i może szybko zająć całe grządki, jeśli nie zapobiegnie mu na przykład bariera korzeniowa.

Mentha Suaveolens jest również znana jako Mięta Okrągłolistna ze względu na pomarszczone, miękkie liście. 
Po dotknięciu wydzielają lekko słodki zapach przypominający zielone jabłka. 
Jasnofioletowe kwiaty Mięty jabłkowej kwitną od lipca do sierpnia. 
Są niepozorne i niezwykle atrakcyjne dla owadów, a mimo to zawierają mało nektaru.

Odmiany Mięty Jabłkowej
Istnieją odmiany Mięty Jabłkowej o egzotycznych aromatach, takie jak Mięta Ananasowa i Mięta Grejpfrutowa. 
Jednak istnieją również pewne różnice w oryginalnym gatunku Mentha Suaveolens 
Na przykład dziko rosnąca Mięta Jabłkowa nie zawsze pachnie tak przyjemnie. 
Ale nie martw się, większość dostępnych na rynku odmian jest cudownie aromatyczna i smaczna.

Mięta Ananasowa
Mentha Suaveolens 'Variegata' to stara odmiana pochodząca z Anglii. 
Mięta Ananasowa ma silnie pachnące, jaskrawo pstrokate liście z kremowymi brzegami i pięknie prezentuje się w wiszących koszach. 
Rośnie nieco wyższy (70 do 80 cm), ale rozprzestrzenia się mniej niż Mięta Jabłkowa. 
Posadź miętę ananasową w słonecznym miejscu, ponieważ będzie miała problemy w półcieniu. 
Jasnofioletowe kwiaty Mięty Ananasowej są uderzająco podobne do kwiatów Mięty Jabłkowej i pojawiają się mniej więcej w tym samym czasie.
Aromat mięty ananasowej jest opisywany jako od słodkiego i owocowego, przypominającego dojrzałego ananasa, po gorzki i cytrusowy. 
Dzięki temu Miętę Ananasową można wykorzystać na wiele różnych sposobów. 
Na przykład istnieją przepisy, które wykorzystują Miętę Ananasową w letnich koktajlach i lemoniadach, a także w ziołowych nacierach do pieczenia mięsa i w obfitych daniach. 
Mięta Ananasowa dzięki niskiej zawartości mentolu może być również używana do zaparzania łagodnych, owocowych herbat.

Mięta Grejpfrutowa
Mięta grejpfrutowa (Mentha Suaveolens xPiperita ) to hybryda Mięty Jabłkowej i Mięty Pieprzowej-Mentha xPiperita
 Jest mniejsza od Mięty Jabłkowej na około 50 cm i jest wyraźnie mniej energiczna. 
Kwiaty rośliny są bladofioletowe.
Ta Mięta jest idealna do herbat i innych napojów orzeźwiających, ponieważ ma również niską zawartość mentolu i ma świeży, pikantny zapach. 
Mięta Grejpfrutowa jest używana do deserów, takich jak sałatki owocowe, ale dodaje również smaku kuchniom azjatyckim i sałatkom.
https://plantura.garden/uk/herbs/mint/apple-mint
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

Mentha Spicata
Mentha Spicata syn-Mentha Crispa-Mentha Viridis
Inne  Nazwy...Mięta Kłosowa
Mięta Zielona jest ziołem należącym do rodziny jasnotowatych.
Jest to roślina wieloletnia.
Zioło to pochodzi z obszarów Europy oraz południowo-zachodniej Azji, chociaż jego naturalny, właściwy zasięg jest trudny do określenia z powodu wczesnej, zakrojonej na szeroką skalę uprawy.
Mięta Zielona rośnie na glebach wilgotnych.
Jest rośliną inwazyjną na przykład w rejonach Wielkich Jezior (Ameryka Północna), gdzie po raz pierwszy zauważono ją w 1843 roku.
Mięta Zielona osiąga wysokość od 30 cm do 100 cm.
Jej liście oraz łodyga są porośnięte drobnymi włoskami.
Korzeń Mięty Zielonej jest szeroko rozrośnięty oraz mięsisty.
Liście Mięty Zielonej są długości od 5 cm do 9 cm, spiczaste ku końcom oraz szerokości 1.5 cm do 3 cm.
Kwiaty mięty zielonej są koloru białego lub różowego, szerokie oraz osiągające długość 2.5 mm do 3 mm.
Pojawiają się one w połowie lata.

Mięta Zielona posiada charakterystyczny miętowy aromat, z niewielkim dodatkiem zapachu kminku, który przez to różni ją nieco od Mięty Pieprzowej.
Mięta Zielona jest znaną nam wszystkim rośliną leczniczą.

Mięta Zielona posiada bardziej owocowy oraz ostry smak niż inne rodzaje mięt, np. Mięta Pieprzowa.
Wyciągi z Mięty Zielonej są głównie używane jako przyprawy do deserów, napojów, gum do żucia, stosuje się je do wyrobu pasty do zębów oraz wszelkiego rodzaju płukanek jamy ustnej, jak również jako środka leczniczego stosowanego głównie w przypadkach problemów z układem trawiennym.
Mięta Zielona jest popularnym ziołem, które możemy dodać do lemoniady (napój z dodatkiem soku cytrynowego) w upalne dni letnie.
Liście Mięty Zielonej są tradycyjnie wykorzystywane do sporządzania galaretek miętowych,  z którymi podaje się dania z pieczonej baraniny.

Ostatnie badania naukowe pokazały, że herbata z Mięty Zielonej może być stosowana jako środek leczniczy w przypadku nadmiernego owłosienia u kobiet(np. owłosienia na twarzy, brzuchu czy piersiach).
Jej przeciw maskulinizujące właściwości redukują poziom wolnego testosteronu we krwi, podczas, gdy pozostawiają całkowity poziom testosteronu oraz dehydroepiandrosteronu (DHEA) nie naruszony.
Dla wyjaśnienia DHEA jest naturalnym hormonem sterydowym, który jest produkowany z cholesterolu przez warstwę siateczkową kory nadnerczy.

Mięta Zielona to powszechnie stosowany domowy środek leczniczy.
Herbatka przyrządzona z liści Mięty Zielonej tradycyjnie jest stosowana w leczeniu gorączki, bólów głowy, chorób układu pokarmowego, jak również mniejszych innych dolegliwości zdrowotnych.
Mięta Zielona posiada następujące właściwości lecznicze: przeciwdrgawkowe, moczopędne, pobudzające, wiatropędne, przeciwwymiotne, żołądkowe.
Łodygi Mięty Zielonej są macerowane i używane jako okłady na siniaki.
Olejek aromatyczny znajdujący się w liściach zioła posiada właściwości antyseptyczne, aczkolwiek jest uważany za toksyczny w dużych dawkach.
W tradycyjnej medycynie ludowej zarówno olejek z Mięty Zielonej, jak również jej łodygi są używane na raka.
Mówi się, że okład przygotowany z liści Mięty Zielonej jest lekarstwem na guzy, nacieki.

Herbatki ziołowe można sporządzać z liści Mięty Zielonej i stosować je u dzieci, które cierpią na kolki.
Napój taki uspokoi płaczące dziecko, a co za tym idzie przyniesie również ulgę zmęczonej mamie.

Mięta zielona lub Mięta Włóczni-Mentha Spicata
Bardzo ładny liść do robienia herbatek, spożywania na świeżo lub jako dodatek do wypieków.
chłodzi i zdaje się gasić pragnienie.
Jest również pomocna jako herbata na rozstrój żołądka.
Ma cienkie, długie różowe lub białe skupiska kwiatów na szczycie łodyg, podczas gdy Mięta Pieprzowa ma kuliste skupiska kwiatów.
W tym przypadku łodygi są zielone, podczas gdy łodygi Mięty Pieprzowej są czerwone.
Liście Mięty Pieprzowej są ciemniejsze niż Mentha Spicata
https://www.gardenersworld.com/plants/mentha-spicata/
https://wildfoodshomegarden.com/Mints.html
źródło
źródło
źródło
źródło