03-10-2021, 15:51
VI Kochankowie – cd.
Załatwianie spraw nieco się przedłużyło i Tomasz dotarł do Kamili nie w piątkowe popołudnie, lecz dopiero wieczorem. Poczuła jego podniecenie już w chwili, kiedy przestąpił próg. Niemal rzucił się na nią. Już w przedpokoju zaczął ją namiętnie całować, dotykać i rozbierać. Nie stawiała najmniejszego oporu, łatwo i z przyjemnością poddała się jego dłoniom, zachłannym ustom, odwzajemniając pieszczoty. Wylądowali w sypialni, zanim zdążyła zaparzyć kawę. I wyszli z niej dopiero przed północą, gdy obojgu doskwierał głód.
Kiedy jedli zapiekankę z cukinii, którą szybko przygrzała w piekarniku, usłyszała wibrację wyciszonego telefonu. Rzadko dostawała wiadomości w nocy. Poczuła niepokój, ale szybko odblokowała aparat i skonstatowała, że to od Artura.
Pewnie śpisz… A ja znów nie mogę zasnąć. Sąsiad z łóżka przy oknie chrapie jak smok, co pogłębia moje rozdrażnienie. I znowu ten natłok myśli. Myślę o przeszłości. I o Tobie... Pięknie wyglądałaś wczoraj w tej fioletowej bluzce. I miałaś oryginalny naszyjnik. Czy to był ametyst? Przykro mi, że widziałaś mnie w takim kiepskim stanie. Mam nadzieję, że jeszcze obie będziecie mnie mogły oglądać w lepszej formie. I że nastąpi to już niedługo. Dobrej nocy, Kami. Pojdę do dyżurki, żeby dali mi coś na sen. Całuję. A.
Poczuła zmieszanie. Zupełnie jakby została przyłapana na zdradzie. Przyłapana przez…. No właśnie, przez kogo?
- Czy coś się stało? – Zapytał Tomasz, który już odnosił pusty talerz do kuchni. – Musisz gasić jakiś rodzinny pożar?
- Nie – odpowiedziała. – Po prostu przyjaciółka nie może spać i dzieli się swoimi rozterkami, licząc na to, że może jeszcze nie śpię.
- No i nie pomyliła się. Nie śpisz – powiedział z szelmowskim uśmiechem. – I postaram się, żebyś szybko nie zasnęła. Chodźmy razem pod prysznic. Z przyjemnością cię umyję, a potem zrobię ci cudowny, relaksujący masaż. – Mówiąc to, wziął ją za rękę i ruszył w stronę łazienki.
Tym razem też się nie opierała, ale – choć ciało wciąż lgnęło do Tomasza – w jej głowie było już to „Kami”… Niemal słyszała, jak Artur ciepło wypowiada jej imię.
Załatwianie spraw nieco się przedłużyło i Tomasz dotarł do Kamili nie w piątkowe popołudnie, lecz dopiero wieczorem. Poczuła jego podniecenie już w chwili, kiedy przestąpił próg. Niemal rzucił się na nią. Już w przedpokoju zaczął ją namiętnie całować, dotykać i rozbierać. Nie stawiała najmniejszego oporu, łatwo i z przyjemnością poddała się jego dłoniom, zachłannym ustom, odwzajemniając pieszczoty. Wylądowali w sypialni, zanim zdążyła zaparzyć kawę. I wyszli z niej dopiero przed północą, gdy obojgu doskwierał głód.
Kiedy jedli zapiekankę z cukinii, którą szybko przygrzała w piekarniku, usłyszała wibrację wyciszonego telefonu. Rzadko dostawała wiadomości w nocy. Poczuła niepokój, ale szybko odblokowała aparat i skonstatowała, że to od Artura.
Pewnie śpisz… A ja znów nie mogę zasnąć. Sąsiad z łóżka przy oknie chrapie jak smok, co pogłębia moje rozdrażnienie. I znowu ten natłok myśli. Myślę o przeszłości. I o Tobie... Pięknie wyglądałaś wczoraj w tej fioletowej bluzce. I miałaś oryginalny naszyjnik. Czy to był ametyst? Przykro mi, że widziałaś mnie w takim kiepskim stanie. Mam nadzieję, że jeszcze obie będziecie mnie mogły oglądać w lepszej formie. I że nastąpi to już niedługo. Dobrej nocy, Kami. Pojdę do dyżurki, żeby dali mi coś na sen. Całuję. A.
Poczuła zmieszanie. Zupełnie jakby została przyłapana na zdradzie. Przyłapana przez…. No właśnie, przez kogo?
- Czy coś się stało? – Zapytał Tomasz, który już odnosił pusty talerz do kuchni. – Musisz gasić jakiś rodzinny pożar?
- Nie – odpowiedziała. – Po prostu przyjaciółka nie może spać i dzieli się swoimi rozterkami, licząc na to, że może jeszcze nie śpię.
- No i nie pomyliła się. Nie śpisz – powiedział z szelmowskim uśmiechem. – I postaram się, żebyś szybko nie zasnęła. Chodźmy razem pod prysznic. Z przyjemnością cię umyję, a potem zrobię ci cudowny, relaksujący masaż. – Mówiąc to, wziął ją za rękę i ruszył w stronę łazienki.
Tym razem też się nie opierała, ale – choć ciało wciąż lgnęło do Tomasza – w jej głowie było już to „Kami”… Niemal słyszała, jak Artur ciepło wypowiada jej imię.