[Krystyna]

Historia Opalu
Już od najdawniejszych czasów kamienie szlachetne były symbolem bogactwa, początkowo w postaci surowej lub zgrubnie ociosanej, z czasem ludzie nauczyli się je szlifować.
Podobnie było też z Opalami.
Najstarsze znane okazy datuje się na ok. 4000 lat p. n. e.
Pochodzą one prawdopodobnie z Etiopii, a odkryto je w Kenii, w jaskini w Louis Leakley.
Pierwsze znane kopalnie pracowały na Węgrzech sprzedając cenny surowiec dla Europy i krajów Środkowego Wschodu, oraz w Meksyku, Peru i Hondurasie, które to zaopatrywały Amerykę Południową i Środkową.
Amerykański Opal do Europy przywieźli hiszpańscy konkwistadorzy w trakcie szesnastowiecznych wypraw.
Pod koniec XIX wieku, gdy odkryto Opale w Australii, kraj ten szybko zdominował światowe rynki i do dzisiaj produkuje ponad 90% tego surowca jubilerskiego.
Pozostałe 10% rozkłada się w głównej mierze na Meksyk, ale też Brazylię, USA, Indonezję, Etiopię, Honduras, Peru, Węgry, Słowację, Kanadę, Nową Zelandię, Gwatemalę, a także Polskę (te ostatnie produkują opal pospolity).

Kiedyś uważano, że nazwa Opal wywodzi się z sanskrytu, od wyrazu upala, co znaczy cenny kamień.
Obecnie jednak bardziej prawdopodobne jest pochodzenie od łacińskiego opalus i greckiego opallios, gdzie obydwa znaczą widzieć zmianę (w domyśle - koloru).

Dawniej ludzie przypisywali Opalowi właściwości magiczne i według tradycji miał on pomagać osobie go noszącej w widzeniu nieskończonej liczby możliwości.
Wierzono także, że kamień ten miał moc wyjaśniania trudnych sytuacji oraz wzmacniania i odzwierciedlania uczuć, jak również ukrytych emocji i pragnień.
Grekom Opal miał pomagać w zmniejszeniu zahamowań, a także dawać właścicielowi moc przewidywania i prorokowania.
Według Rzymian – był znakiem nadziei i czystości.
To właśnie oni stworzyli pierwszy rynek dla Opali.
Kamień, którego kolor zmieniał się z każdą zmianą światła, był rzadszy niż Perły czy Diamenty, dlatego stał się przedmiotem mitów i marzeń.
Marek Antoniusz tak zazdrościł senatorowi Noniuszowi Opalu, który ten posiadał, że wyrzucił go z senatu po tym, jak ten odmówił mu sprzedaży Opalu wielkości migdała. 
Kamień ów był wart podobno 2 000 000 sestercji (80 000$).
Legendy mówią, że pewien cesarz chciał oddać 1/3 Imperium Rzymskiego za jeden Opal.
Rzymianie wierzyli,  ze Opal pochodzi z Indii, gdy tymczasem tak pilnie poszukiwany przez nich kamień, najprawdopodobniej wydobywano w otwartych kopalniach na Węgrzech, które były usytuowane w pobliżu Cervenicy (tereny dzisiejszej Słowacji).
W średniowieczu ponad 300 górników pracowało w kopalniach Opalu na Węgrzech, które były jedynym źródłem tego surowca w Europie do czasu, gdy Hiszpanie wrócili z Nowego Świata z azteckim Opalem.

W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczu”, jako że miał być ważnym dla wzroku.
W niektórych kulturach jednak wierzono, że Opal może pozbawić noszącą go osobę widzenia.
Blondynki nosiły naszyjniki z Opalu, aby ich włosy nie straciły swojego koloru.
Opale były osadzone w koronie Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały czerwony Opal, zawierający niezwykłe czerwone przebłyski.
Kamień ten znany jest jako „Pożar Troi”.

Na przełomie XVIII i XIX wieku Opal zaczął tracić w oczach Europejczyków na wartości.
Błędnie przypisano mu przynoszenie pecha, związku z zarazą, głodem i upadkami królestw.
Królowa Wiktoria pomimo to była wielbicielką Opalu, miała jego znakomita prywatna kolekcję i nosiła Opale podczas swojego panowania.
Dzięki temu ponownie stały się one pożądane, ponieważ w tym okresie angielski dwór królewski był wyznacznikiem mody.

Zbiegło się to w czasie z odkryciem wysokiej jakości Opalu w Australii oraz spowodowało szybką jego ekspansję na cały świat.
Pierwsze pospolite Opale australijskie zostały odkryte w 1849 roku niedaleko Angston (Południowa Australia) przez niemieckiego geologa Johannesa Menge.
Pionierskie odkrycia szlachetnej jego odmiany były przypadkowe – „koń zahaczył o kamień”, „żona znalazła coś ładnego”.
Początkowo w celu oszlifowania kamienie wysyłano do Europy, jednak ze wzrostem wydobycia europejscy szlifierze zaczęli zjeżdżać do Australii.
Maszyny szlifierskie konstruowano wtedy wykorzystując części rowerowe oraz stare maszyny do szycia.
Pierwszym szlifierzem, o którym wiadomo (wzmianka z 1907 roku), był Charles Deane z Old Town (dzisiejsze Lightning Ridge).
Inny szlifierz, nazwiskiem Lorenz (pochodził z Niemiec), był jednym z pierwszych, którzy kupowali kamienie na karaty oraz wytwarzali dublety i biżuterię z Opalu.

Gdy zaczęła się dominacja Opalu australijskiego na europejskich rynkach, górnicy z Węgier rozpuszczali plotki, jakoby był on nieprawdziwy, gdyż nigdy dotąd nie widziano takiego „ognia” w kamieniu.
W 1932 roku ostatecznie upadły kopalnie europejski, a Australia przejęła pałeczkę głównego światowego producenta Opalu.
źródło

[Krystyna]

W jaskini w Kenii Louis Leakey, słynny antropolog, odkrył najwcześniejsze znane artefakty z Opalem. 
Pochodząc z około 4000 lat p.n.e., najprawdopodobniej pochodzili z Etiopii. 
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie opali przebiegały podobnie jak w przypadku produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów. 
Gdy wcześni ludzie znajdowali różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty. 
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.

W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras dostarczały kamień szlachetny swoim rodzimym imperiom. 
Konkwistadorzy sprowadzili do Hiszpanii Opal z Nowego Świata, kiedy powrócili z kamieniami na początku XVI wieku.

Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, stanowiąc ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji. 
Opal o różnych właściwościach występuje w ponad dwudziestu innych krajach, w tym w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.

Współczesna nazwa klejnotowego Opalu wywodzi się ze starożytnych źródeł: 
sanskrycka Upala – co oznacza „szlachetny kamień”; Opalu łaciński ; i greckim Opallios , które oba oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.

Wczesne rasy przypisywały Opalowi magiczne właściwości i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga swemu nosicielowi dostrzec nieograniczone możliwości. 
Uważano, że wyjaśnia się, wzmacniając i odzwierciedlając uczucia, ukryte emocje i pragnienia. 
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność. 
Wcześni Grecy wierzyli, że Opal nadawał właścicielowi moc przewidywania i proroctwa, podczas gdy w arabskim folklorze mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach pioruna. 
Dla Rzymian uważano to za znak nadziei i czystości.

Starożytni Rzymianie stanowili pierwszy prawdziwy rynek zbytu na Opal. 
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskiwali dochód rozporządzalny i zamiłowali do klejnotów. Opal, którego kolory zmieniały się z każdym przesunięciem światła, był rzadszy niż perły i diamenty i przeznaczony do bycia materiałem z mitów i snów.

Mark Antoniusz kochał Opal. 
Mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, który miał podobno wartość 2 000 000 sestercji. (80 000 USD) Mówi się, że Mark Antoniusz pożądał Opala dla swojej kochanki, Kleopatry. 
Legenda głosi, że jeden rzymski cesarz zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego ogromnego królestwa na jeden Opal.

Pisząc przed śmiercią w 79 roku ne, rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako:
 „ Posiadający świetlisty ogień Karbunku (Rubin lub Granat) , wspaniały fiolet Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszały się ze sobą. niesamowity sposób.”

Pliniusz uważał, że Opale pochodziły z Indii, ale klejnoty tak poszukiwane przez Rzym prawdopodobnie pochodziły z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych w pobliżu Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja). 
Został oszukany przez dilerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu. Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym kolorowym wyświetlaczem z ogniem szpilki. 
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn. 
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem Opalu europejskiego, dopóki Hiszpanie nie powrócili z Nowego Świata z Opalem azteckim.

W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczny” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku. 
Wiadomo, że blond kobiety nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru. 
Niektóre kultury uważały, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba nosząca będzie niewidzialna. 
Opale były osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały Czerwony pal zawierający jaskrawoczerwone błyski, zwany „Płonącą Troi”.

Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął tracić na popularności w Europie. 
Niesłusznie napiętnowano go jako przynoszący „pech” i kojarzono z zarazą, głodem i upadkiem monarchów. 
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę. 
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opali, utrzymywała piękną kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie. 
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy królowej Wiktorii w 1849 roku. 
Ten pierścionek z opalem był wcześniej własnością królowej Charlotte od około 1810 roku.

Przyjaciołom Królowej Wiktorii i jej pięciu córkom wręczono piękne Opale. 
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii. 
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i eksploatowano różne australijskie pola Opalowe.
źródło

Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali Pospolitych w Australii dokonał w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA) niemiecki geolog Johannes Menge. 
Zarówno pola Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach 80-tych XIX wieku. Produkcja szlachetnego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 roku, w Opalton (Qld) w 1896 roku oraz w Lightning Ridge (NSW) w 1905 roku.

Przed 1900 r. surowy Opal został wysłany z White Cliffs, wiodącego pola Opalowego Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i polerowania. 
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni krojacze. 
Zmontowali stare maszyny do szycia z pedałami lub rowery, projektując innowacyjne narzędzia do cięcia/polerowania. W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Lightning Ridge Opal Fields), pierwszym zarejestrowanym kutrem był Charles Deane. 
Kiedy w 1908 r. wybuchła inicjatywa 3-Mile, w Nettleton na 3-Mile Flat pracowały kutry. 
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech. 
Używał poziomych kółek z ręczną korbą i był ekspertem. 
Wyrabiał dublety, biżuterię, był jednym z pierwszych, którzy kupili Opal za karat. 
Wielu górników tnie swój własny Opal, często bardzo z grubsza.

Studium wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – końskie kopyto wykopało opalizujący kamień, żona jeźdźca granicznego odkryła ładny kamyk w korycie potoku, potrącono stado owiec przez piorun podczas ulewy i spływ burzowy odkryto opal w „Lightning Ridge”. 
Wiele lokalizacji w Queensland również znalazło się na swoim miejscu w latach kryzysu, kiedy mężczyźni bez pracy byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.

Kiedy w latach 90. XIX wieku na światowym rynku pojawiły się Australijskie Opale, Węgierskie kopalnie szerzyły przekonanie, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że wcześniej nie widziano klejnotów o tak wspaniałym ogniu. 
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przyjąć płaszcz czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi Lightning Ridge .

W Australii Południowej za Angastonem podążył Coober Pedy około 1912 roku, Andamooka około 1930 roku, a następnie Mintabie. 
Podczas kryzysu lat trzydziestych przemysł podupadał, aż do momentu, gdy nowe odkrycia w 1946 r. pobudziły górnictwo i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji. 
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
źródło

Historia opalu w Queensland
Historia opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasem sukcesu z niewiarygodnymi szansami.
Bogate w mity i legendy Queensland jest miejscem narodzin australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal został po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od dzisiejszego miasta Quilpie.
Jednymi z pierwszych górników byli Berkelman i Lambert, którzy pracowali na złożu Barcoo w latach 1872-1873 i których opal wzbudził duże zainteresowanie na Queensland Annexe na Międzynarodowej Wystawie Klejnotów w Londynie w 1873 roku.

Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku pojawiło się wiele wspaniałych znalezisk, a zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, który stał się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowany wysiłek, aby wprowadzić klejnot na rynek.
W ten sposób na zawsze zapisał się w annałach historii.
To dzięki jego czystej determinacji w przekonywaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotów, mamy teraz rentowny przemysł.

Żłobiarze Opalu w ubiegłym stuleciu byli głównie kombajnami i pracownikami stacji, którzy mieli niewielką lub żadną wiedzę geologiczną.
George Cragg, młody hodowca, odkrył północne pola Opalu w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie pole Opalton istnieje do dziś.

Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w pełni wykorzystując jego potencjał na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na niewielką skalę było kontynuowane, było stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, zaangażował się w Boulder Opal, nieświadomie dzięki swoim wysiłkom, pomógł ożywić przemysł.
W latach siedemdziesiątych wprowadził nowoczesne techniki wydobycia Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.

Boulder Opal i ludzie, którzy wydobywają i zajmują się Opalem, dostarczyli branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią dziedzictwa Australii.
Opal został odkryty w Queensland od południowych granic zachodniego Queensland do tak daleko na północ jak Kynuna, prawdopodobnie byłoby to największe znane pole Opalu, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.

Dziś górnictwo Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najbardziej wykwintny produkt, Queensland Boulder Opal.

Oś czasu-Historia wydobycia Opalu w Nowej Południowej Walii
1877-Rozpoczęto wydobycie cennego Opalu w skałach magmowych w Rocky Bridge Creek, dopływie rzeki Abercrombie w środkowo-zachodniej części kraju.
1881-Opal został odkryty w Milparinka, niedaleko Tibooburra na Dalekim Zachodzie.
1884-Opal został odkryty w skałach osadowych w White Cliffs na Dalekim Zachodzie.
1889-W White Cliffs odkryto cenny opal.
1880 lub 1891-Opal zostaje odkryty w skale osadowej w Lightning Ridge (Wallangulla) i innych miejscach w okolicy, ale jego wartość handlowa nie jest uznawana.
1890-w White Cliffs rozpoczęto wydobycie cennego Opalu (kontynuowane do 1915 roku, a następnie podupadające).
1896-Opal został odkryty w Purnanga i Grenville-Bunker Field.
Zjawiska te występują w pobliżu Białych Klifów i w ten sposób rozszerzają rozmiar tego Opalowonośnego obszaru.
1897-Opal został odkryty w skale magmowej w Tooraweenah, niedaleko Coonabarabran.
1901-Opal został odkryty w skale magmowej w Tintenbar na Dalekim Północnym Wybrzeżu.
1901-1905-Rozpoczęcie wydobycia opalu w Lightning Ridge.
Pierwszy szyb został wykopany około 1901 lub 1902 roku przez Jacka Murraya, jeźdźca granicznego, który mieszkał na pobliskiej posesji. Jakiś czas później, prawdopodobnie kilka miesięcy, przybył górnik z Bathurst o nazwisku Charlie Nettleton i rozpoczął głębienie szybu.
To on w 1903 roku sprzedał pierwszą paczkę klejnotów z pola za 30 dolarów, a nie pięćdziesiątą część ceny, którą można było uzyskać pięć lat później.
1908-Rozpoczęto wydobycie Opalu na Grawin-Sheepyard Field w rejonie Lightning Ridge, zwiększając znaczenie pól Opalowych w dystrykcie.
1919-W Tintenbar rozpoczęto wydobycie opalu, które trwało do 1922 roku.
1920-odkryto obszar opalowy Newfield.
1985-Przełomowa praca Służby Geologicznej Nowej Południowej Walii doprowadziła do lepszej, bardziej naukowo kontrolowanej eksploracji opali.
1989-w dzielnicy Lightning Ridge odkryto obszar opalu Coocoran.
1998-1999-Szacowana wartość produkcji opalu w stanie wynosi około 44 milionów dolarów.
Nowa Południowa Walia (i Australia) jest wiodącym światowym producentem Opali.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/

[Krystyna]

ssssss

[Krystyna]

Pisarze porównywali Opale do wulkanów, galaktyk i fajerwerków. 
Wielbiciele nadali Opalom niezwykłe poetyckie imiona, takie jak Pandora, Światło Świata i Cesarzowa. 
W starożytnym Rzymie ten klejnot symbolizował miłość i nadzieję. 
Rzymianie nadali mu nazwę – Opalus – która była synonimem „szlachetnego kamienia”.

W 75 roku ne rzymski uczony Pliniusz zauważył:
 „Niektóre opali noszą w sobie taką grę, że dorównują najgłębszym i najbogatszym kolorom malarzy.
 Inni… symulują płonący ogień płonącej siarki, a nawet jasny płomień płonącego oleju.” 
Dziwił się, że ten kalejdoskopowy klejnot zawiera czerwień Rubinu, zieleń Szmaragdu, żółć Topazów, błękit Szafiru i fiolet Ametystu.

Wiele kultur przypisuje Opalowi nadprzyrodzone pochodzenie i moce. 
Legendy arabskie mówią, że spada z nieba w błyskach pioruna. 
Starożytni Grecy wierzyli, że Opale dają ich właścicielom dar proroctwa i chronią ich przed chorobami. Europejczycy od dawna uważali klejnot za symbol nadziei, czystości i prawdy.

Opal jest uważany za kamień narodzin października. 
Niektórzy uważają, że noszenie opala przez kogoś urodzonego za kolejny miesiąc to pech. 
Ale ten konkretny przesąd pochodzi z powieści napisanej w XIX wieku ( Anne of GeiersteinSir Waltera Scotta), a nie z żadnego starożytnego wierzenia czy doświadczenia. 
W rzeczywistości przez większość historii Opal był uważany za najszczęśliwszy i najbardziej magiczny ze wszystkich klejnotów, ponieważ może pokazać wszystkie kolory. 
Kiedyś uważano, że ma moc utrwalania życia i koloru blond włosów.
źródło
źrodło

[Krystyna]

W 75 rne rzymski uczony Pliniusz porównał Opale do wulkanów i żywych obrazów, zauważając, że ich taneczna „gra” tęczowych kolorów może imitować odcienie dowolnego kamienia szlachetnego.

Opalowe kamienie otaczają wielowiekowe legendy.
W średniowieczu uważano, że opal przynosi szczęście noszącemu.
Jednak zmieniło się to na początku XIX wieku, kiedy opublikowano historię o zaczarowanej księżniczce, która nosiła Opal, który zmieniał kolory wraz z jej nastrojem.
Kilka kropel wody święconej zgasiło jednak magiczny ogień kamienia i kobieta wkrótce zmarła.

Odkrycia złóż Opalu w Australii ożywiły wizerunek opalu po 1850 roku.
Kraj zaczął wytwarzać 95 procent światowych zasobów kamieni opalowych i wiele z jego najlepszych okazów Opalowych.

Największy i najcenniejszy na świecie opal „Olympic Australis” pochodzi z Coober Pedy w Australii w 1956 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Melbourne.
Wyceniony na 2,5 miliona dolarów w 2005 roku, ten kamień ma 11 cali długości i waży 17 000 karatów (7,6 funta).

Po tym, jak naukowcy odkryli sferyczną krzemionkową strukturę Opalu w latach 60. XX wieku, w 1974 r. wymyślili, jak stworzyć syntetyczny Opal.

Od tego czasu kamienie Opalowe zyskały większą popularność dzięki niedawnym odkryciom w Etiopii.
Materiał wydobyty w prowincji Shewa w 1994 roku nie był pożądany, ponieważ był ciemny i miał skłonność do pękania. Złoża w prowincji Wollo, odkryte w 2008 r., wprowadziły na rynek Opali żywe, grające kolory.

Wyczerpujące się zapasy klasycznego Opalu w Australii wpłynęły na cenę tego wyjątkowo kalejdoskopowego kamienia szlachetnego.
Ponieważ migocząca gra kolorów może pasować do wielu zmieniających się nastrojów i gustów, Opal pozostaje bardzo poszukiwany.
źródło

[Krystyna]

Kiedy odkryto Opal
Dowody archeologiczne sugerują, że Opal został po raz pierwszy wydobyty w Virgin Valley w Ameryce Północnej ponad 10 000 lat temu i wykorzystany w artefaktach w Kenii 6 tysięcy lat temu. 
Dodatkowo historia sugeruje również, że Aztekowie w tym samym czasie wydobywali Opal w Ameryce Południowej i Środkowej. 
Opal odkryto w Australii w Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii pod koniec lat 80. XIX wieku, a pierwszy szyb wykopano w 1901 lub 1902 roku. 
Choć na światowym rynku pojawił się dopiero w latach 90. XIX wieku, dziś jest narodowym kamieniem tego kraju i 95% światowego rynku zaopatruje Australia.
 Przed pojawieniem się na rynku Opalu australijskiego Opal pochodził głównie z Węgier i Ameryki Południowej. 
W konsekwencji, podobno węgierscy górnicy Opali promowali ideę, że Opal australijski nie był autentyczny ze względu na wspaniałe kolory, które australijskie Opale porównały do innych krajów.
Australijscy Aborygeni rozumieli wyjątkową energię i piękno Opalu od czasów Śnienia. 
Nadali temu niezwykłemu klejnotowi nazwę „Tęczowy Wąż” i opisali jego powstanie: „Stwórca wziął kolory tęczy i umieścił je w kamieniu, aby zrobić opal”. 
Inna historia opowiada o Stwórcy podróżującym tęczową drogą, by szerzyć na ziemi orędzie pokoju. 
Z każdym krokiem kamienie pod stopami zamieniały się w malutkie, namacalne tęcze lub Opale. 

Historyczne wzmianki o Opalach
Jeśli spojrzysz wstecz na historię, przekonasz się, że Opale są wymieniane i noszone przez niektóre z najbardziej wpływowych postaci, które żyły. 
Na przykład starożytny Grek Teofrast (372-287 p.n.e.) zacytował swego przyjaciela Onomakrytusa: „delikatność Opalu przypomina mi kochające i piękne dziecko”.

Również w czasach rzymskich, kiedy Marek Antoniusz (83-30 p.n.e.) chciał podarować Kleopatrze pierścionek z Opalem, senator Noniusz raczej uciekł niż mu go oddał. 

Wreszcie, słynny autor i filozof przyrody, Pliniusz (23-79 n.e.), opisał swój zakup Opali: „mający płonący ogień Karbunkułu (ubinu lub Granatu), cudowną purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te mieniące się ze sobą kolory mieszają się w niesamowity sposób.”

Posuwając się do średniowiecza, święty cesarz rzymski umieszczał Opale w swojej koronie, a Szekspir (1564-1616) wspomniał o Opalu jako „cudzie” i słynnym dziś powiedzeniu „Królowa klejnotów”.
Królowa Wiktoria (1837-1901) nosiła opale przez całe życie i z radością prezentowała je swoim przyjaciołom i innym członkom rodziny królewskiej.

Opalowe mity i odniesienia kulturowe
W historii dowiesz się również, że wokół Opali krąży wiele mitów i tradycji kulturowych. 
W szczególności jeden mit dotyczy starożytnych bogów i Opali. 
Zeus, grecki król bogów, był tak szczęśliwy, gdy pokonał Tytanów, że płakał łzami, które po uderzeniu o ziemię zamieniały się w Opale. 
Również indyjska bogini tęczy była podobno tak piękna, że wielu męskich bogów szukało jej łaski. 
W końcu, w desperackim akcie ucieczki przed ich zalotami, zmieniła się w tęczowego Opala.

Starożytni Grecy wierzyli, że Opal obdarzył darem przewidywania i proroctwa, pomagając użytkownikowi w zmniejszeniu zahamowań i ujawnieniu prawdziwych uczuć. 
Arabowie wierzyli, że opale spadały z nieba w błyskach pioruna, co nadało im ogniste kolory, podczas gdy starożytni Rzymianie szukali Opali bardziej niż jakichkolwiek innych kamieni szlachetnych, ponieważ wierzyli, że przyniosą wielką fortunę. 
Przez całe średniowiecze (V-XIV wiek) Opal był znany jako „Ophthalmios”, co oznacza kamień do oczu, co wynikało z powszechnego przekonania, że jest on korzystny dla oczu. 
W tym czasie kobiety o blond włosach nosiły również naszyjniki z Opalem, aby chronić włosy przed utratą koloru.

Jednak pod koniec XVIII i XIX wieku w historii Opal popadł w niełaskę, ponieważ kojarzono go z zarazą, głodem i upadkiem monarchii. 
Podczas gdy Europa była nękana przez Czarną Śmierć, krążyły pogłoski, że Opal noszony przez pacjenta płonął kolorami aż do śmierci, a następnie stracił swój blask po śmierci noszącego.

Istnieje również opowieść o przeklętym Opalu, który istniał w XIX wieku w Hiszpanii. 
Król Hiszpanii Alfons XII otrzymał pierścień z Opalem od mściwej hrabiny, o którą wcześniej zabiegał. 
Po wręczeniu żonie pierścionka z Opalem zmarła niespodziewanie. 
Pierścień przeszedł przez rodzinę, a każdy nowy właściciel również zmarł w tajemniczych okolicznościach. 
Ostatecznie król postanowił sam go nosić i również zmarł w krótkim czasie. 
Chociaż cholera osiągnęła w tym czasie status epidemii, zabijając ponad 100 000 ludzi ze wszystkich klas, wielu nadal obwinia za śmierć przeklęty pierścień z Opalem. 
Nieznane są obecnie ataki na pierścieniu Opal.
źródło

[Krystyna]

Historia Opalu
Jaka jest historia Opalu?
Nazwa nadana Opalowi pochodzi ze starożytnej greki i łaciny. Greckie Opallios i łacińskie Opalus, które oba oznaczają „dostrzegać zmianę koloru”.
Pierwsze znane relikwie Opali znajdowały się w jaskini w Kenii.
Geolodzy uważają, że Opale te pochodziły z Etiopii około 4000 lat p.n.e.
Wieki później to zdumiewające, że dopiero w 1990 roku górnicy i konsumenci na nowo odkryli etiopskie Opale.
Podobnie jak wiele kamieni szlachetnych, Opale były używane do wyrobu biżuterii i amuletów typowo łączonych z innymi kamieniami szlachetnymi.
Podobnie jak dzisiaj, Opale pokazują piękno, status i bogactwo – trend w modzie, który nie zmienił się od wieków.

Węgierska historia Opalu
Węgry były jednym z głównych producentów Opali z dwoma lokalizacjami w Dubniku i Górach Tokaj, w pobliżu wsi Telkibánya. 
Wydobywano tu szlachetny Opal oraz specjalny przezroczysty żółto-pomarańczowy Opal pospolity zwany miodowym Opalem. 
Jednak od końca XVIII wieku produkcja z Węgier zwolniła i obecnie w większości nie istnieje.

Historia Opalu australijskiego
Na szczęście dla miłośników Opali w Australii odkryto wysokiej jakości Opale. 
Znaleziony czarny Opal był początkowo uważany za fałszywy lub traktowany, ponieważ Opal był znacznie jaśniejszy niż Opal Węgierski. 
Jednak gdy kupujący stali się bardziej komfortowi i wyprodukowano więcej Czarnego palu, Europejczycy, zwłaszcza Niemcy, stali się największymi nabywcami. 
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu z ponad 90% udziałem w rynku produkcji.

Starożytne cywilizacje wierzyły, że Opal może dać noszącym zdolność przewidywania, zdolność patrzenia w przyszłość. Jednym z najsłynniejszych był filozof z kamieni szlachetnych Gaius Plinius Secundus znany również jako Pliniusz Starszy

Opal Rynki
Pierwszym odnotowanym rynkiem Opalu byli Rzymianie. 
Jako bogate i potężne imperium wykorzystali swoje nowo znalezione bogactwo do wydawania pięknych przedmiotów, które ukazywały ich status.
 Opale, których kolory zmieniają się z każdym przesunięciem światła, były uważane za wyjątkowe w porównaniu z jednokolorowymi klejnotami, takimi jak Perły czy Diamenty. 
Wiadomo, że większość tych Opali pochodziła z Węgier, które produkowały Opale kryształowe.

Słynny rzymski generał Marek Antoniusz docenił Opal i oczywiście Kleopatrę. 
Uważa się, że pożądał opalu posiadanego przez innego senatora znanego jako Noniusz, ponieważ jasne światła przypominały mu noce spędzone z Kleopatrą. 
Senator odmówił sprzedaży kamienia rzekomo wartego 2 000 000 sestercji lub (80 000 dolarów amerykańskich) uciekł z Rzymu, zostawiając swój dom, ale zostawiając ze swoimi najcenniejszymi rzeczami głowę i Opal.

Bajka mówi również, że jeden cesarz rzymski przedstawił jedną trzecią swojego królestwa w zamian za jeden Opal. 
Opal był używany w koronie królów, w tym Francji, w rzeczywistości cesarz Napoleon zaoferował swojej cesarzowej Józefinie olśniewający czerwony opal otoczony promiennymi czerwonymi błyskami, zwany „Spalaniem Troi”. 
Królowa Wiktoria na nowo rozpaliła trend w czasach współczesnych, stając się wielbicielką Opali  i nosząca Opale podczas  całej swojej wodzy.
źródło

[Krystyna]

Historia Opalu
Opal wywodzi swoją nazwę od „Opalus”, co oznacza „zobaczyć zmianę koloru”. 
Onomacritus, starożytny grecki poeta, pisał „delikatny kolor i delikatność opalu przypominały mu kochające i piękne dziecko” .
 Jednak to Rzymianie spopularyzowali je ponad dwa tysiące lat temu. 
Uważa się, że Opale z tej epoki pochodziły z Cernowitz, górzystego regionu ówczesnego Węgier, a obecnie Słowacji. Jednak pierwsi Rzymianie wierzyli, że źródłem były Indie, co było błędnym przekonaniem promowanym przez kupców w celu ochrony ich interesów.

Pliniusz Starszy napisał pierwszą historię naturalną świata w pierwszym wieku naszej ery. 
W tej najważniejszej publikacji napisał, że Opal jest najcenniejszym i najcenniejszym kamieniem w Cesarstwie. 
Pliniusz pisał, że cena została ustalona „zgodnie z dekretem powszechnie ustalanym i wypowiadanym przez nasze miłe i drogie damy” !

Marek Antoniusz
Mark Antoniusz kochał Opal. 
Pliniusz napisał, że Antoniusz zapragnął Opalu należącego do senatora Noniusza i wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdałów, który był wart 20 000 sestercji (dziś setki tysięcy dolarów). 
Senator wolał zostać „wyrzucony z domu” niż rozstać się ze swoim Opalem. 
Według Koźmińskiego * pierścień został odkryty w grobie „stanowczego senatora” na początku XX wieku.

Opal był używany w koronach królów; klejnoty koronne Francji zawierały piękne okazy Opalu, a korona cesarza rzymskiego zawierała kamień Opalowy.
Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie „Spalenie Troi”, wspaniały Opal z jaskrawymi czerwonymi błyskami.

Królowa Wiktoria
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką opali i nosiła opale przez całe swoje panowanie. 
Jej przyjaciółki i jej pięć córek otrzymały piękne Opale. 
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.

Tętniący życiem przemysł opalowy w Australii rozpoczął się od pionierskich górników Opali, którzy pracowali (a czasem umierali) na odległym australijskim odludziu.

Tullie Cornthwaite Wollaston
https://adb.anu.edu.au/biography/wollast...waite-9169
Urodzony w Południowej Australii w 1863 roku, zmagała się z zagrażającymi życiu warunkami, aby pozyskać Opal od pierwszych górników z odległych, odludnych obszarów. 
To Tullie Wollaston przedstawił australijski Opal reszcie świata. 
Uważany jest za ojca przemysłu opalowego.

Podczas pracy w Adelajdzie Wollaston zainteresował się kamieniami szlachetnymi. 
W listopadzie 1888 roku, gdy usłyszał o nowym znalezisku Opali, Wollaston i dwaj towarzysze – Herbert Butterfield i aborygeński chłopiec o imieniu Tomtit – opuścili Adelaide na 1100-kilometrową wędrówkę do południowo-zachodniego Queensland.
Po odbyciu części podróży koleją mężczyźni wyruszyli dalej na wielbłądach przez pustynię Australii Południowej. 
Znosili palące temperatury, doznali udaru cieplnego i pili z zabrudzonego wodopoju, zgniłego od martwych i umierających zwierząt.
Podczas najgorętszego w historii lata szli przez trudny teren, aby oszczędzić swoim słabym, obolałym wielbłądom. 
Kiedy zapasy wody stały się niebezpiecznie niskie, Wollaston podążył za kilkoma małymi ptakami do wodopoju.
Ostatniego dnia podróży podróżnym doradzono, by podążali szlakami konnymi w celu odnalezienia kopalni Opalu Joe Bridle'a w Stony Creek. 
Ślady krążyły w kółko i beznadziejnie się zgubiły. 
Przez 17 godzin podążali tymi śladami, aż w końcu dotarli do celu.

Po zakupie opalu od lokalnych poszukiwaczy, Wollaston udał się z powrotem do Adelaide, pozostawiając Butterfield, aby zająć się ich nowymi przedsięwzięciami górniczymi. 
Następnego dnia Butterfield wyszedł schwytać wielbłądy. 
Po przejściu kilku kilometrów w upale upadł i umarł.

W 1889 roku Wollaston popłynął do Anglii z paczką opalu z Queensland.
Londyńscy kupcy klejnotów nie byli przyzwyczajeni do genialnych klejnotów z Queensland i odmówili ich zakupu. Wollaston wytrwał, dopóki firma Hasluck Bros z Hatton Garden nie zgodziła się wypróbować kamieni w Europie i Ameryce. 
Wkrótce australijski Opal został wprowadzony do słynnych domów jubilerskich, które zaczęły zawierać Opal w swoich projektach, w tym Tiffany, Lalique i Cartier. 
Wollaston stworzył wiele rynków zbytu na Opal australijski. 
Zmarł w 1931 jako zamożny człowiek.
Australia produkuje obecnie około 95 procent światowych dostaw Opali. 
Opale australijskie są cenione na całym świecie dzięki pionierskim wysiłkom Tullie Wollaston.
źródło

[Krystyna]

Szlachetny opal zawsze wyróżniał się w szeregu najsłynniejszych kamieni szlachetnych. Są tacy, którzy tak naprawdę nie lubią kamienia, ale są tacy, którzy mają bzika na punkcie tego przystojnego mężczyzny. Ale nikt nie jest obojętny. Przekonajmy się, jak nasz zbuntowany bohater ujarzmił serca starożytnych władców.

Legenda numer 1. Senator Nonniusz w starożytnym Rzymie
Być może najsłynniejsza legenda starożytnego Rzymu. Senator Nonniusz miał biały szlachetny pierścionek z opalu wielkości orzecha laskowego. Władca Marek Antoniusz widział kiedyś najpiękniejszą grę opalu w tym pierścieniu i natychmiast zapragnął kamienia. Ponieważ Marek Antoniusz nie chciał wsadzić szlachcica do więzienia, zaproponował senatorowi ugodę: albo odda pierścień natychmiast, albo straci status, majątek i majątek. Dobra oferta, prawda? Wygraj tylko jeden
Reakcja szanowanego senatora była uderzająca. Nonniusz wolał biedę, ale nie chciał rozstawać się ze swoim talizmanem.

Legenda numer 2. Inkwizycja
W okresie prosperity Świętego Cesarstwa Rzymskiego cesarz Konstantyn miał w koronie inkrustowany dużym opalem. Władca stwierdził, że dzięki cudownym urokom kamienia chroni go przed chorobami, przejęciem władzy, ostrzega przed niebezpieczeństwem, zwiększając swój blask dzień wcześniej, a w razie potrzeby czyni go niewidzialnym.
W rezultacie sława tego kamienia spodobała się wszystkim rabusiom. A miejscowa szlachta wolała zacząć pozbywać się tego niebezpiecznego kamienia. Ale po pewnym czasie Inkwizycja nazwała opal „kamień wiedźmy” i rozpoczęła prześladowania właścicieli tego „zła”)).

Legenda numer 3. Piękno uratuje wszystkich
Dziewczyny pomogły przywrócić dawną świetność opalom. Na początku XVI wieku zakorzeniła się opinia, że ​​to opale pomagały jasnowłosym dziewczętom zachować piękno włosów.
Później, już w XIX wieku, sama Józefina doświadczyła szczególnej pasji do tego wspaniałego kamienia. Miała m.in. podarunki od Napoleona, okazały opalowy parure.

Dla królowej Wiktorii, która posiada własne kopalnie opalu w Australii (jej kolonia), opal był najpiękniejszym kamieniem szlachetnym i zawsze dawała córkom biżuterię z tym kamieniem na swój ślub.

Nr 4. Sekret szczególnej miłości do opali
Tajemnica wielkiej czci tego kamienia na przestrzeni wieków tkwi w jego istocie. W końcu, jeśli się nad tym zastanowić: kamień ma średnią twardość (5,5-6 w 10-stopniowej skali), jest prawie całkowicie nieprzezroczysty i często może wyglądać nijako.

Jednak do tej pory szlachetny opal jest klasyfikowany jako kamień szlachetny drugiego rzędu, przewyższając w klasyfikacji turmaliny, granaty i niektóre beryle.
Powodem szczególnego nastawienia jest unikalna właściwość kamienia do „opalizowania” , tj. baw się wszystkimi odcieniami tęczy. Ze względu na swój skład wody (opal może zawierać do 30% wody) przejawia się ta właściwość opalizacji. Co więcej, w szlachetnych białych, czarnych australijskich lub meksykańskich opalach ta opalizacja objawia się na swój sposób i daje właścicielowi prawdziwe święto.
https://zen.yandex.ru/media/gemstones/op...00ae0dbc3f
http://gemstones.su/opal-blagorodnyj/329...-i-legendy

[Krystyna]

Historia
Pliniusz Starszy pisał o indyjskich kopalniach Opalu w swojej Historii Naturalnej Świata w 77 r. n.e.
Pliniusz użył terminu opalus, co tłumaczy się jako "kamień szlachetny". Pierwsze prawdziwe opale znaleziono na terenach dzisiejszych Czech, północnych Węgier, Słowacji, Rumunii i Polski. W 1597 r. koncesję górniczą wydano kopalniom opalu w Dubniku we wschodniej Słowacji. W Nowym Świecie Bernardino de Sahagún napisał, że Aztekowie wydobywali opal w połowie XVI wieku. W języku nahuatl opal był znany jako vitziziltecpatl, co tłumaczy się jako "kamień kolibra". W 16 roku niemiecki geolog Johannes Menge odkrył pierwszy australijski opal w pobliżu Angacton w Australii Południowej, około 1849 mil od Adelajdy. W 43 roku opal został znaleziony na stacji Listowel Downs w Queensland. Kopalnia Hayricks w pobliżu Quilpie była jedynym producentem opalu w Queensland w latach 1869-1900. Kiedy popyt wzrósł na początku lat siedemdziesiątych, produkcja opalu w rejonie Queensland wzrosła do końca lat osiemdziesiątych. Opal został znaleziony w White Cliffs w Nowej Południowej Walii w 1957 roku. W 1970 roku opal został odkryty w Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii, a opal czarny został odkryty w tym miejscu w 1980 roku. Opal został znaleziony w Coober Pedy w 1889 roku. W 1901 roku opal został znaleziony w Andamooka w Australii Południowej. Opal został po raz pierwszy znaleziony w Mintabie w 1902 roku, a komercyjne wydobycie rozpoczęło się w 1915 roku, w tym samym roku, w którym w okolicy znaleziono czarny opal. Opal został znaleziony na polu Lambina Opal w 1930 roku. Opale etiopskie z Yita Ridge w prowincji Shewa w Etiopii zostały po raz pierwszy wprowadzone na rynek kamieni szlachetnych w 1920 roku. W 1978 roku w pobliżu Wegal Tena w prowincji Wollo znaleziono białe, pomarańczowe do brązowych i fasetowane opale. Czarne opale znaleziono w prowincji Wollo w 1930 roku.
https://www.gemstones.com/gemopedia/opal