Boldo (Boldyna)
Inne nazwy Boldo
Boldina, Boldinia; Angielski: Boldina, Baldina; Niemiecki: Boldoblätter; Francuski: Boldo
Boldea fragrans - Peumus boldus; Rodzina: Monimiaceae
Gdyby Andy było nieco bardziej dostępne, każdego dnia dodawalibyśmy liści Boldo do najprostszych potraw.
Biorąc pod uwagę niezwykłą popularność intensywnego posmaku Liści Bobkowych w światowej kuchni, Boldo mogłoby łatwo podbić zarówno nasze serca jak i podniebienia.
Boldo wywodzi się z nadbrzeżnych regionów Chile.
Liście o silnym, leśnym aromacie są używane w kuchni południowoamerykańskiej i stosuje się je w podobnej formie co Liście Bobkowe.
Dodawane są często do herbaty ziołowej, szczególnie w Chile i Argentynie, ale również w innych hiszpańskojęzycznych państwach oraz Brazylii.
Boldo jest używane w medycynie naturalnej, szczególnie do wzmocnienia pęcherzyka żółciowego, ale również jako środek wspomagający układ gastryczny.
W Brazylii wiele rodzin hoduje Boldo w domu, jednak bez trudu możne je znaleźć w każdym markecie.
W południowej części Brazylii widok Boldo rosnącego na podwórku wiejskiego lub podmiejskiego domku jednorodzinnego nie jest niecodzienny.
Roślina niezwykle łatwo poddaje się domowej hodowli.
Krzew Boldo wywodzi się oryginalnie z chilijskich i argentyńskich wyżyn, jednak próbne uprawy na innych terenach również dały obiecujące wyniki.
Szczególnie dobrze krzewy przyjęły się na obszarze śródziemnomorskim a kuchnia afrykańska zaczyna przyjmować Boldo jako substytut Liści Laurowych.
Opis Boldo - Boldyny
Boldo to zimozielony krzew osiągający 6-8 metrów wysokości produkujący małe owoce podobne do jagód.
Boldo jest rośliną dwupienną, różnopłciową - na jednym krzewie rosną kwiaty jednej płci, stąd powinno się zwrócić uwagę na sąsiedztwo odpowiednich osobników w celu pomnożenia hodowli.
Boldo rośnie naturalnie w chilijskiej i peruwiańskiej części Andów oraz w Maroko.
Jest również uprawiane we Włoszech, Brazylii i Północnej Afryce, skąd sprowadza się je do europejskich i kanadyjskich marketów, gdzie cieszy się wzrastającą popularnością ze względu na właściwości lecznicze liści.
Liść Boldo jest większy niż Liść Laurowy, czasami dwukrotnie dłuższy, chociaż nieco smuklejszy, przybiera dość nieregularne kształt.
W Chile drobne owoce Boldo są zbierane i suszone, żeby znaleźć zastosowanie podobne do Papryki; smak liści jest natomiast znacznie łagodniejszy.
Aromat przyprawy jest równie silny co zapach kalifornijskich Liści Laurowych, jednak z domieszką słodkiej, cynamonowej woni połączonej z paprykową nutą.
Świeże liście mogą wydzielać bardzo delikatny zapach nafty, który na szczęście znika po wysuszeniu lub ugotowaniu, kiedy wyłaniają się miętowe nuty.
Używanie i przechowywanie Boldo
Najlepszym sposobem spożycia Boldo jest zmiażdżenie kilku świeżych liści tłuczkiem, zmieszanie z wodą i wypicie – smak staje się wtedy gorzkawy, ale działanie jest najbardziej efektywne.
Ze względu na brak dostępu do świeżych liści poza Ameryką Południową jako alternatywy warto szukać ekstraktów ziołowych, Boldo wysuszonego lub pakowanego w torebki herbaciane.
Zastosowanie kulinarne Boldo
Kucharze docenią liście Boldo jako przyprawę do mięs, w tym szczególnie jagnięciny, rozmaitych pieczeni oraz sosów.
Są również dobrym substytutem Liści Laurowych dodawanych do północno indyjskiego kormas (Curry oparte na przyprawach i jogurcie) oraz składnikiem tradycyjnej mieszanki przyprawowej Garam Masala.
Ze względu na intensywny smak przyprawy należy dodawać ją do potraw oszczędnie.
W kuchni zachodniej Boldo jest używane podobnie do Liści Laurowych.
Stanowią doskonałe uzupełnienie potraw rybnych, wzbogacają również smak sosów i okrasy.
Jako przyprawa dodawana do grzybów przypomina nieco Cząber.
Ciekawy efekt smakowy można uzyskać, dodając Boldo do marynowanych warzyw.
Właściwości lecznicze Boldo
Odkąd pasterze andyjscy zauważyli, że kozy spożywające Liście Boldo nie chorowały na dolegliwości wątroby i żołądka, zaczęto odkrywać rozmaite zastosowania medyczne rośliny.
Badania prowadzone w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Brazylii, Turcji i Europie potwierdziły te spostrzeżenia wypracowane przez medycynę naturalną.
Odkryto, że Boldo ma właściwości antyseptyczne, znieczulające, moczopędne, przeciwgrzybiczne, antywirusowe i przeciwbakteryjne.
Boldo wspomaga również trawienie i łagodzi dolegliwości układu pokarmowego, reguluje wydzielanie kwasów żołądkowych, eliminuje nadmierne gazy, redukuje poziom cukru we krwi i wspomaga regularną menstruację (ma jednak działanie antykoncepcyjne i nie powinno być spożywane podczas ciąży).
Roślina jest dobrze znana jako lek na kaca, szczególnie w południowej Ameryce spożywa się ją powszechnie po długich, karnawałowych nocach.
Bezpośrednio wpływa na działanie wątroby i układu pokarmowego, łagodząc negatywny wpływ alkoholu.
Spożywane codziennie poprawia cerę i łagodzi efekt zmęczonej twarzy.
W Brazylii podczas karnawału kilka liści zwykle spożywa się przed snem.
W Chile Boldo jest używane jako lek eliminujący pasożyty wewnętrzne, natomiast tubylcze plemiona Peru używają go do wzmocnienia wątroby, wyeliminowania kamieni nerkowych i przyspieszenia trawienia.
W Europie, szczególnie w Grecji i Włoszech, znajduje zastosowanie jako lek stymulujący wątrobę i układ trawienny.
Boldo jest używane jako stymulator ociężałej wątroby, eliminuje również kamienie woreczka żółciowego.
W różnych częściach Europy było tradycyjnie używane do leczenia przeziębień, bólów ucha, żółtaczki, zatorów wątroby, zatwardzenia, wzdęć, zawrotów głowy, problemów żołądkowych i braku apetytu.
http://www.przyprawowy.pl/boldo-boldyna.html
