[Krystyna]

   
Daglezja, jedlica (Pseudotsuga Carriere)
Rodzaj daglezja obejmuje 5-8 gatunków. Dzieli się on na dwa podrodzaje: pacyficzny (wybrzeża) oraz górski (wewnętrzny).
Żaden gatunek nie występuje w Europie w stanie naturalnym, a jedynym uprawianym tu na większą skalę jest Daglezja Zielona (P. menziesii);
pozostałe - d. wielkoszyszkowa P. macrocarpa),
Daglezja Meksykańska (P. lindleyana),
Daglezja Chińska (P. sinensis)
Daglezja Japońska (P. japonica należą do prawdziwej rzadkości.
Gatunkiem typowym jest Daglezja Zielona (Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco subsp. menziesii) , która w Polsce jest gatunkiem introdukowanym.

Drzewa te tworzą regularną, szerokostożkowatą koronę.
Należą do najwyższych na świecie i osiągają wysokość ponad 100 m.
Jest uprawiana w parkach i ogrodach.
Jedlica zielona została wprowadzona w 1833 roku do uprawy w polskich lasach i jest uważana za jeden z najcenniejszych gatunków obcego pochodzenia.
W Polsce nie osiąga jednak tak imponujących rozmiarów i dorasta do 50 m wysokości

100 m od tablicy miejscowości Gradówek i 50 m od szosy w kierunku Gryfowa Śląskiego – w drzewostanie na skraju lasu rośnie pomnikowa Daglezja Zielona „Śmiała”.
Obwód drzewa w pierśnicy 310 cm, wiek ok. 100 lat.
http://pomniki-przyrody.odskok.pl/wp-con...24x768.jpg

[Krystyna]

   
       
Daglezja(jedlica) wielkoszyszkowa (Pseudotsuga macrocarpa (Vasey) Mayr)
- gatunek drzewa z rodziny sosnowatych.
Występuje w Kalifornii w USA. Rośnie tam na zboczach górskich do wysokości 2000 m n.p.m., głównie w pasmach Santa Ynez i San Bernardino.
Szyszki
Największe spośród jedlic długości nawet do 18 cm.
Trójzębne łuski wspierające są obecne, lecz stosunkowo niewielkie.
Nasiona uwalniane są pod koniec zimy.

[Krystyna]

       
   
Daglezja zielona, jedlica zielona, jedlica Douglasa, jedlica Menziesa, (Pseudotsuga menziesii Carriere)
– gatunek drzewa z rodziny sosnowatych.
Występuje w zachodniej części Ameryki Północnej.
Olbrzymie drzewo wyrastające do ok 45-40m.
 Charakterystyczna cechą jest cytrynowy zapach wyczuwalny przy pocieraniu gałązki z igłami.
 Lubi stanowiska słoneczne lub lekko zacienione.
Najlepiej rośnie na glebach żyznych, dostatecznie wilgotnych.

Gatunek geograficznie dzielony jest na dwa podgatunki P. menziesii subsp. menziesii i P. menziesii subsp. glauca.
W Polsce jest gatunkiem introdukowanym.
Opis dotyczy podstawowego podgatunku subsp. menziesii, subsp. glauca (jedlica sina) odróżnia się pokrojem, igłami i szyszkami.
Drzewo ma małą odporność na zanieczyszczenia w mieście.
źródło
źródło

[Krystyna]

       
   
Jedlica sina (Pseudotsuga menziesii subsp. glauca Franco) – podgatunek jedlicy zielonej, drzewa z rodziny sosnowatych.
 Występuje w Górach Skalistych, gdzie rośnie do 3000 m n.p.m.
Od podgatunku nominatywnego różni się pokrojem, igłami i szyszkami.
 Ma także większą odporność na mrozy.

[Krystyna]

   
   
Pseudotsuga japonica
źródło

[Krystyna]

   
Pseudotsuga lindleyana , powszechnie znana jako Meksykańska Daglezja 
Drzewo iglaste z rodzaju Pseudotsuga, które jest endemiczne dla Meksyku .
Dowody DNA i morfologiczne sugerują, że jest on najbardziej zbliżony do Rocky Mountain Douglas-fir ( P. menziesii var. Glauca ) i najlepiej można go traktować jako dodatkową odmianę w P. menziesii .
źródło