[Krystyna]

FREYA związana jest z runą FEHU
Córka WANÓW ze szczepu boga NJORD, najpierw była żoną swojego brata, potem rozeszła się z nim i żyła z ODEM [prawdopodobnie w innej formie ODYN]
Wędruje przez świat wozem zaprzężonym w koty
Symbolizuje miłość i żyzność
Tym czym FREY jest dla mężczyzn, tym FREYA jest dla kobiet.
Poświęcone jej są koty i sokoły.

Bóstwo FREYA, Freyja, Freia, Freiia - staroskandynawska bogini wojny i śmierci, córka boga Njorda, u germanów – bogini miłości i małżeństwa, porównywana z Wenus.
Władczyni pogody.
Uważano, że od ciągłego tkania, a tka ona zasłonę z chmur lub śniegu, jej stopy są bardzo duże.
Inni twierdzą, że ma ona łapy łabędzie /co przypomina o jej pochodzeniu od Walkirii.
Włada źródłem wiecznej młodości, z którego woda ma właściwości uzdrawiające i odmładzające.
Jako bogini śmierci odprowadza dusze zmarłych dzieci i rycerzy na swoją górę o nazwie Wenus.

W Turyngii, Hesji i Tyrolu czczona jako Holda, Hulda lub Pani Holle, zaś w Szwabii, Bawarii i Austrii jako Berta, Berht lub Perhata.
Piątek uznawano za jej dzień tygodnia, ślady czego możemy odnaleźć w niemieckiej i angielskiej nazwie, odpowiednio Freitag, Friday
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

Złote łzy
Freja polubiła boga Oda, ale ten ją porzucił.
Wszystkie łzy, które wypłakała z tęsknoty za nim, zmieniły się w złoto.
Freja w poszukiwaniu ukochanego przemierza niebo rydwanem zaprzęgniętym w koty

Mąż Freyi
Od lub Odur („światło słoneczne”) - As
Od (stisl. odhr - szał; poezja).
Ciągle nieobecny, wciąż podróżował po świecie, bardzo rzadko wracał do Asgardu.              
Tęskniąc za nim, Freya płakała złotymi łzami.
Prawdopodobnie jedna z hipostaz Odyna .

[Krystyna]

Freya (stisl. freyia - pani).
Stisl. przydomek Yanadis - albo oznacza jej przynależność do dis (Va-nadis - disa Wanów), albo należy go rozumieć dosłownie: "Bogini Pożądania"
Choć należała do WANÓW, FREJA podobała się również ASOM, którzy radowali się z tego, że piękna bogini mieszka z nimi w ASGARDZIE i tak często bywa...słomianą wdową....

Córka Njórda i olbrzymki Skadi.
Bliźniacza siostra Freya.
Żona Oda i matka dwóch córek: Hnos (Drogocenny Kamień) i Gersimi (Skarb), ktore nie odegrały w znanych opowieściach znaczącej roli.
Bogini miłości, płodności (rozumianej w aspekcie rolniczym i "ludzkim") i piękna.
Posiadała też atrybuty bogini wojny - miała prawo zabierać do swego pałacu, Folkwangu (Zgromadzenie Ludu) w Asgardzie, połowę einherjarów, którzy ucztowali tam w sali Sessyrymnir (Sala Wielu Miejsc).              
Uznawana była za pierwszą z walkirii, zaś u stołu wojowników w Walhalli miała miejsce równe Odynowi.

Wg niektórych badaczy zajmujących się epoką neolitu (np. Z. Krzak) Freya była uznawana przez przedindoeuropejskie skandynawskie ludy megalityczne za wcielenie Wielkiej Matki (i, oprócz wymienionych już aspektów: płodność, wojna, była też panią krainy zmarłych).
Znano ją jako kochankę wielu Asów, Wanów (w tym własnego brata) oraz ludzi i krasnoludów.
Połowę życia spędziła na chodzeniu po świecie w poszukiwaniu swego męża - wędrowcy.      
Tęskniąc za nim, płakała złotymi łzami.

Po wojnie Asów z Wanami przebywała jakiś czas, jako zakładniczka, w Asgardzie.
Po okresie niewoli osiedliła się na stałe wśród Asów.
Miała zostać oddana za żonę olbrzymowi, który wzniósł mury Asgardu.
Miała być wydana za olbrzyma Thryma, w zamian za młot Thora.
Zmusiła wólwę Hyndlę do wyjawienia rodowodu swego kochanka, Ottara Szalonego.
Jako Wanirka znała przyszłość.
Posiadała moc zmieniania ludzi w dziki.
Składano jej krwawe ofiary na kamiennych ołtarzach.

Atrybuty:
złoty naszyjnik Brisingamen, wykuty przez krasnoludy z rodu Bri-singów.
złoty naszyjnik Hildiswin, wykuty przez dwa krasnoludy, Daina i Nabbiego.
szata z sokolich piór, umożliwiająca latanie.
powóz zaprzężony w uskrzydlone koty, umożliwiający latanie.

[Krystyna]

O bogini miłości też opowiada się sporo ciekawych rzeczy, głównie związanych z jej bujnym temperamentem.
Pewnego razu udała się do Svartalfheimu, gdzie ujrzała czterech braci Brisingów, krasnoludów, zajętych mozolną pracą nad jakimś cudem kunsztu złotniczego.
Z początku bracia nie chcieli pokazać Freyi nad czym pracują, ale w końcu dali się ubłagać.
Oczy bogini olśnił przecudnej roboty naszyjnik, zwany Brisingamen.
Równego mu urodą próżno by szukać na całym świecie.
Oczywiście, Freya zakochała się w klejnocie i zapragnęła go posiąść.
Brisingowie nawet nie chcieli słyszeć o sprzedaży, aż wreszcie jeden z nich wpadł na pomysł:
owszem, naszyjnik stanie się własnością bogini, jeśli spędzi noc z każdym z braci.
Freya opierała się, ale chęć posiadania Brisingamena zwyciężyła.
Odtąd Brisingowie, jako jedyni z krasnoludzkiego rodu, mogli się chwalić, że coś ich łączyło z najpiękniejszą Asynją.

Freya posiadała też drugi cudny naszyjnik, Hildiswin, wykuty przez dwóch braci - Daina i Nabbiego, sławnych krasnoludzkich złotników.
Nie wiadomo, jaką w tym przypadku zapłaciła cenę.

Mówiono, że Freya spała z każdym Asem, Wanem i Alfem, bywającym na ucztach u boga mórz, Aegira.
Przyłapano ją także, jak legała w łożu z własnym bratem, Freyem.
Oddawała się też niektórym ludziom - sławnym wojom.

Oto krótka opowieść o Freyi i Ottarze Szalonym.
Otóż ów Ottar utracił ojcowiznę i, aby ją odzyskać, musiał swemu przeciwnikowi, Angantyrowi, wyrecytować całą swą genealogię, aż po najdalszych przodków.
Nie znał jej, więc błaganiami ofiarnymi wezwał na pomoc swą dawną kochankę, Freyę.
Bogini zamieniła go w dzika i uniosła do Jótunnheimu, do wszystkowiedzącej wolwy Hyndli.
Obudziła olbrzymkę z wiecznego snu i zmusiła czarami do wyjawienia rodowodu Ottara.
Potem kazała jej przygotować magiczne piwo.
Dzięki temu napitkowi Ottar zapamiętał wymienioną przez wieszczkę setkę imion.
Wólwa, zła na Freyę za zakłócenie spokoju snu śmierci, zatruła piwo, jednak Freya poznała się na podstępie i czarami oczyściła napój.
W ten sposób pomogła jednemu ze swych kochanków w odzyskaniu ojcowizny.
Mitologia Germańska Artur Szrejter

[Krystyna]

Naszyjnik Brising, Brisingamen
Przepiękny, złoty naszyjnik podarowany Freyi przez czterech krasnoludów:
Alfrigga, Berlinga, Dvalina i Grerra.... w zamian za spędzenie z nimi czterech dni i nocy....

Według niektórych opowieści bogini jawi się jako rozwiązła, rozmiłowana w klejnotach rozpustnica.
Swój wspaniały naszyjnik Brisingamen otrzymała od czterech karłów, Alfrigga, Dwalina, Berlinga, Grera.
Po tym zdarzeniu zrozpaczony małżonek bogini, OD, opuścił Asgard i odszedł w nieznane, a przystrojona w klejnoty FREJA szukała go, płacząc złotymi łzami.
Ocierała je jednak, gdy trafiała na pobojowisko, miejsce, w którym stoczono krwawą bitwę.
Tam piękna bogini się rozpromieniała i zanim przybyły Walkirie, pomocnice ODYNA, zabierała ze sobą wielu poległych wojów.
Mało prawdopodobne jest, aby ci waleczni mężowie narzekali trafiając nie do WALHALLI, ale do FOLKWANGU, pałacu FREI, w którym razem z pięknymi dziewicami i wiernymi żonami ucztowali w tłumnej sali zwanej SESSYRYMNIR...
Na podstawie książki Ludy Skandynawskie wydana z serii Mitologie Świata

[Krystyna]

Żona Odyna Freyja lub Fraya , słynąca z pięknych naszyjników, jest boginią reprezentującą runę FEHU
W rydwanie ciągniętym przez koty, przez złotego dzika lub dzięki pelerynie z piór sokoła ta bogini podróżowała po niebie szybciej niż jakikolwiek inny nordycki bóg. Jej piękno i zdolności miłosne uczyniły z niej boginię płodności.

Freyja: bogini płodności
Bogini piękna i miłości pozostała w tradycjach ustnych na niektórych wiejskich obszarach Skandynawii jako bogini płodności, przyrody i upraw . 

Stąd jego skojarzenie z runą bogactwa.

[Krystyna]

     
L. Bogini Freya, Szwedzkie Muzeum Narodowe, H Iden w gminie Aska Vadshtena Östergötland ( Östergötland ) w Szwecji
P. Freya  Duńskie Narodowe Muzeum

Amulet Freyi
Freya jest staronordycką boginią miłości, piękna, płodności, zbiorów, a także złota, wojny i śmierci.
Jest właścicielką naszyjnika Brisingamen i jeździ na rydwanie zaprzężonym w dwa koty.
Ma płaszcz ze skrzydeł sokoła, którym lata, dzik Hildswini jej służy, a ona płacze złotymi łzami.
Freya ma wiele imion, w tym Vanadis (córka Vanowa), która nadała nazwę pierwiastkowi wanad.
Jest wymieniona w Eddzie i w całej mitologii skandynawskiej.
Wielu badaczy uważa, że Freya i Frigg (germańsko-skandynawska bogini) mają wspólnego przodka w postaci pragermańskiej bogini.
Bogini nadała imię Piątkowi w wielu językach germańskich.
Ale imię bogini Freyi jest charakterystyczne właśnie dla Skandynawii.
Jest nawet wymieniona w hymnie duńskim.
Z jednej strony kojarzy się z Kybele, z drugiej z Wenus

Freya jest także przywódcą krwawych Walkirii – ofiar wojny, zabitych wojowników, których zabiera do Walhalli.
Jej imię często pojawia się w skandynawskich nazwach miejscowości, zwłaszcza na południu Szwecji.
Wiele nazw roślin nosiło nazwę Freya, ale w okresie chrystianizacji zostały one zastąpione imieniem Matki Boskiej.
Mieszkający na wsi Skandynawowie zajmujący się rolnictwem czcili Freję aż do XIX wieku.
źródło
źródło

[Krystyna]

Najzdolniejszą przedstawicielką płci pięknej Asgardczyków, była wspaniała Freya. 
Trzeba powiedzieć, że pomimo tego, że była kobietą, spora część skandynawskich legend jest jej poświęcona. 
A jej czyny były tak szalone, że być może nie każdy mężczyzna zgodziłby się na coś takiego. 
W dzisiejszym artykule opowiemy Wam wszystkie szczegóły dotyczące życia tej Bogini i jej znaczenia w panteonie Asów.

Początki Freya 
Aby zrozumieć historię Freyi, trzeba cofnąć się o wiele wieków. 
Faktem jest, że w Mitologii Nordyckiej istnieją 2 klany walczących bogów, Asowie i Vanowie. 
A historia musi zacząć się od tego, jak Vanowie wysłali Asom kobietę Gullveig (w dosłownym tłumaczeniu "moc złota"), żywe ucieleśnienie chciwości. 
Legenda głosi, że Odyn trzy razy próbował ją zabić i trzy razy została wskrzeszona. 
Asowie uznali ten czyn Vanów za niehonorowy i obraźliwy. 
Z tego powodu wypowiedzieli im wojnę, która trwała przez wieki.

Jednak żadna wojna nie jest nieskończona, a tym bardziej Boska. 
Asowie i Vanowie byli zmęczeni walką i postanowili zawrzeć traktat pokojowy, wymianę przedstawicieli swoich ludów. 
Na przykład Asowie wysłali Henira i Mimira, aby zamieszkali z Vanami, a Vanowie wprowadzili do Asgardu, Njorda i jego dzieci, Freyi i Freyra – bliźniaków. 
Później postacie te odegrają ważną rolę w historii obu ludów, ale o tym porozmawiamy w poświęconych im artykułach, więc wróćmy najpierw do Freya. 
Początkowo mieszkała w Vanaheim. 
W rezultacie otrzymała doskonałe wykształcenie magiczne i posiadała umiejętności, które nie były dostępne nawet dla Wanów. 
Ale cokolwiek to było, los zmusił ją do opuszczenia ojczyzny i udania się do obozu dawnego wroga w celu nawiązania stosunków między dwoma narodami.

Freya w Asgardzie
Trzeba przyznać, że Freya była naprawdę piękna, do tego stopnia, że Asowie od razu byli oszołomieni jej urodą. 
Jednak Freya nie preferowała żadnego z nich. 
Również po rozmowie z nią Asowie natychmiast zaczęli wychwalać nie tylko jej urodę, ale także dobre i wrażliwe serce. 
Wierzono, że Freya jest w stanie wczuć się w każdą żywą istotę na ziemi. 
Nic więc dziwnego, że przedstawiciel Vanów natychmiast stał się znaczącym obiektem asgardzkich pragnień. 
Natychmiast przydzielili jej wiele zadań i mianowali Boginią. 
Wiadomo na przykład, że Freya była odpowiedzialna za płodność, zbiory i zbiory. 
Co więcej, wojownicy, którzy zginęli w wojnach, zostali podzieleni równo między Odyna i Freyę, ale wrócimy do tego później. 
Freya wolała jednak nie jednego z wielkich bogów Asgardu, lecz zwykłego śmiertelnika o imieniu Od. 
Wierzono jednak, że Od była ziemskim wcieleniem Odyna, więc w rzeczywistości była żoną Odyna. 
Niektóre legendy mówią, że Od był Bogiem Słońca, co częściowo potwierdza wersję wcielenia Odyna. 
Jednak tylko Odyn znał prawdę o swoich licznych przebraniach.

Wierzono, że jako bogini miłości, Freya była bardzo przywiązana do swojego męża i zawsze płakała złotymi łzami, ilekroć wyruszał w podróż. 
Z Ody Freya urodziła córki Khnos i Gersimi, których imiona oznaczają odpowiednio "Kamień Szlachetny" i "Skarb". 
Były równie piękne jak ich matka, która była uważana za pierwszą we wszystkim, po Frigga, oficjalnej żonie Odyna. 
Mimo całej swojej łagodności, Freya była dość silną kobietą. 
Widząc upodobania młodej Bogini, Odyn zaoferował jej pozycję najstarszej Valkirii, a także dał jej magiczne upierzenie sokoła, dając jej możliwość przemiany w ptaka, a także podróżowania do wszystkich 9 światów. 
Być może dlatego Odyn podzielił się swoimi wojownikami, a i tak trzeba było sprawdzić, czyja armia poległych jest silniejsza. 
Wojownicy zebrali się w Folkwang, tak jak wojownicy Odyna zebrali się w Walhalli. 
Co więcej, wierzono, że Freya osobiście wybrała wojowników dla siebie, a także wojowników, których wysłała do Odyna. 
Oprócz mężczyzn, Freya przyjmowała do Folkwang kobiety, aby mogły zadowolić swoich mężów po śmierci. 
Podobnie jak inni Vanowie, Freya używała magii seidr, której nauczyła Odyna, a także innych Asów, którzy chcieli ją nauczyć. 
Magia ta była uważana za kobiecą, ale była dość skuteczna, co niejednokrotnie pokazuje Mitologia Nordycka. 
Za użycie tej magii Loki drwi z Odyna więcej niż raz.

W czasach chrystianizacji część wizerunku Frei została przeniesiona na Marię Dziewicę, która odziedziczyła najlepsze cechy Bogini. 
Jego feministyczna część, wraz z resztą występków, przeszła na czarownice, które zaczęto palić na stosie. 
Biorąc pod uwagę jej skłonności, Freya stała się również Boginią Miłości. Ponadto wierzono, że kontroluje pogodę i żyzność ziemi. 
W Jej służbie były wszystkie wody świata, a także stworzenia, które je zamieszkują. 
Wpływ chrześcijaństwa dotknął przede wszystkim Freyę, ponieważ z jakiegoś powodu to ona zaczęła być uważana za czarownicę, a także zaczęła przypisywać jej wiele zbrodniczych czynów, za które w tamtych starożytnych czasach orzekano karę śmierci. 
Dlatego jej dziwne wizerunki to w połowie kobiece ubrania, a w połowie zbroje wojskowe.

Jeśli chodzi o wygląd bogini, historia przedstawia ją jako niezwykle piękną. 
Uważano, że Freya nie miała wysokiego wzrostu, ale była tak dobrze zbudowana, że wielu natychmiast uznało ją za najpiękniejszą. 
Jej włosy były również niesamowicie piękne, długie, proste i blond. 
Jej wygląd podkreślały również niebieskie oczy, które zdobiły jej młodą i piękną twarz, a długie rzęsy podkreślały oczy.
Podczas pobytu w Asgardzie Freya podróżuje wyłącznie rydwanem zaprzężonym w dwa dzikie koty- Bygul (golden bee) and Trjegul (golden amber tree).
Skandynawowie mają całą legendę o jej o dziku Hildisvíni, 
Również odwieczną towarzyszką Freyi była klacz, którą wszyscy znali jako "nocną klacz".
Источник: https://mifolog.com/frejja/

[Krystyna]

Naszyjnik Brisingamen
Sama piękna, Freya bardzo ceniła sobie piękne rzeczy. 
Pewnego dnia natknęła się na jaskinię, w której mieścił się warsztat Krasnoludzkich mistrzów. 
Było ich 4 – Dvalin, Berling, Grer i Alfrigg. 
Los obrócił się przeciwko Freyi, bo gdy tylko weszła do środka, zobaczyła, jak Krasnoludy kończą wykuwać Brisingamen. 
Freya nie mogła się oprzeć bezprecedensowemu pięknu produktu i zaczęła błagać o niego Krasnoludy, obiecując im wszelkie prezenty i skarby, o które poproszą. 
W tym czasie była już żoną Oda. 
Ale przebiegłe Krasnoludy nie chciały innej nagrody niż posiadanie pięknej Bogini. 
Powiedzieli, że Freya będzie w stanie odzyskać naszyjnik, jeśli spędzi 1 noc z każdym z nich. 
Pokusa była wielka i Freya nie mogła się jej oprzeć. 
Legenda głosi, że to właśnie po tej zdradzie Od opuścił Freyę (według innej legendy po prostu zniknął, a Freya skorzystała z okazji, by ogłosić się wdową).

Tak czy inaczej, sztuczka Bogini stała się znana wszystkim dzięki Lokiemu, który podążył za nią. 
Na doniosłym święcie Aegira nadal "wtyka nos" bogini za niewierność, co bardzo ją boli, ale to już inna historia. 
W międzyczasie mówi tylko o niewierności Freyi wobec Odyna, który wysyła tego samego Lokiego, aby zabrał naszyjnik. 
Legenda głosi, że Loki podszedł do sprawy bardziej niż odpowiedzialnie. 
Zamienił się w muchę, zaczął latać wokół Bogini i boleśnie ją gryźć. 
To zmusiło ją do położenia się na plecach, po czym Lokiemu udało się zabrać naszyjnik i dać go Odynowi. 
Zdając sobie sprawę z tego, co naprawdę się stało, Freya udała się do Odyna, wiedziała (jak nikt inny w 9 królestwach), że Od był Midgardzką inkarnacją Odyna. 
Trzeba przyznać Odynowi, że surowo zbeształ Boginię za jej niewłaściwe zachowanie. 
Ale jednooki władca Asgardu nie mógł oprzeć się prośbom piękności. 
Obiecał jednak, że da Freyi naszyjnik tylko pod warunkiem, że będzie w stanie rozpętać wojnę między narodami, które jej wskaże. 
Freya spełniła żądania Odyna i odzyskała naszyjnik. 
Jeśli chodzi o Oda, jego zniknięcie naprawdę zszokowało boginię, ponieważ mimo wszystko naprawdę go kochała. 
Legenda głosi, że przez wiele lat Freya była niepocieszona, chodząc po świecie i płacząc łzami ze złota i bursztynu. 
Jest to bardziej starożytna i realistyczna legenda, która mówi, że Od po prostu zniknoł pewnego dnia.
Источник: https://mifolog.com/frejja/

[Krystyna]

https://mifolog.com/wp-content/uploads/2...age-14.png
Freya i Odyn
Najstarsze Legendy Nordyckie wspominają, że Freya i Odyn byli w jakiś sposób spokrewnieni. 
Szczególny nacisk kładziony jest na fakt, że Freya nauczyła Odyna magii Vanów.
 Istnieje jednak legenda, która mówi, co następuje. 
Freya, widząc, że Odyn wykorzystuje nabyte umiejętności nie w dobrym celu, ale w imię własnych kaprysów i nie zawsze sprawiedliwie, po prostu odmawia dalszego uczenia go, dlatego często się kłócą. 
Jeśli przyjmiemy za podstawę opisaną powyżej legendę, to jest prawdopodobne, że Odyn, chociaż dał Freyi naszyjnik, nie wybaczył jej zdrady własnego Midgardzkiego wcielenia.
Jakkolwiek by nie było, legenda głosi, że Odyn surowo ukarał Freyę. 
Przeklął ją w taki sposób, że została zmuszona do opuszczenia Asgardu na zawsze i osiedlenia się w Midgardzie. 
Co więcej, Odyn odebrał Freyi sokole skrzydła, które pozwalają jej podróżować między światami. 
A co najważniejsze, Odyn zabronił Freyi być Valkirią, co więcej, Odyn zabronił jej doświadczać czegokolwiek innego niż dobroć i współczucie.
Источник: https://mifolog.com/frejja/

[Krystyna]

Freya i Od-Ottar
Legenda ta charakteryzuje boginię również z nie do końca pochlebnej strony. 
Ottar-Od to kolejny śmiertelnik, który zasłynął z zalotów do bogiń zarówno Asów, jak i Vanów. 
Jednak jego miejsce w historii przyniosła szczególna cześć Bogini Freya, dla której udało mu się własnoręcznie wznieść piękny ołtarz, a później sprowadzić tam wiele ofiar i przysiąg. 
O dziwo, to wystarczyło, aby podbić młodą Boginię. 
Zstąpiła do Niego z nieba i oddała Mu siebie. 
Jednak stosunki między Bogami a ludźmi nie były powodem do dumy. 
Dlatego Asowie zaczęli polować na Ottara-Oda 
Mając nadzieję na schronienie swojego kochanka, Freya zamieniła go w potężnego Dzika, którego nazwała Hildisvini i który stał się jej wiecznym towarzyszem. 
Niektórzy uczeni uważają, że Ottar jest jednym z możliwych wariantów imienia Oda. 
I w tym przypadku naprawdę wiele się układa.
 I zniknięcie męża Freyi, i jej rozgoryczenie (bo wiedziała, co się z nim dzieje, ale nie mogła go uratować) i zemsta Asów. 
Jednak historia przedstawia te 2 legendy jako zupełnie inne.
Источник: https://mifolog.com/frejja/
Óttar (mitologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

[Krystyna]

https://mifolog.com/wp-content/uploads/2...-g-gj.jpeg
Fólkvangr
Niektóre źródła zaprzeczają, że Freya była przywódczynią Valkirii, ale wspominają również, że wzięła dla siebie połowę poległych wojowników w Folkvangr
To, co zrobili z Boginią, pozostawimy wyobraźni, ale według legendy wojownicy ci zostali wezwani, aby zadowolić Boginie miłości i namiętności w każdy możliwy sposób. 
Ponadto nierzadko zdarzało się, że Freya zabierała żony zmarłych do Folkvangr, więc przetrzymywano je tam dla nich. Trzeba przyznać, że pałac Freyi był naprawdę pięknym miejscem. 
Co więcej, Sessrumnir (główna sala Folkvangr) została uznana za najpiękniejsze i niemal bajeczne miejsce. 
I to nie tylko w Asgardzie, ale we wszystkich 9 światach.
Taka właśnie jest, Bogini ziemi i płodności, miłości, pożądania, rozpusty, a jednocześnie wierności, czystości i małżeństwa. 
To niesamowite, jak tak różne cechy mogą współistnieć w jednej postaci, ale po to jest Mitologia, że wie, jak wszystko ze sobą połączyć.
Источник: https://mifolog.com/frejja/

Folkvangr pozostaje fascynującą zagadką w mitologii nordyckiej. 
Pomimo ograniczonej liczby pisemnych dowodów, jasne jest, że koncepcja życia pozagrobowego oddzielonego od Valhalli była ważna dla starożytnych Norwegów. 
Folkvangr oferował spokojne miejsce spoczynku dla tych, którzy prowadzili szlachetne i chwalebne życie, w tym kobiet, które zginęły poza walką.
Chociaż jego pochodzenie i prawdziwa symbolika mogą być owiane tajemnicą, nie można zaprzeczyć urokowi Pola Gospodarza Freyji i jej Sali Siedzeń-Sessrúmnir
To świadectwo trwałej mocy Mitologii Nordyckiej, że nawet wieki później wciąż jesteśmy urzeczeni jej tajemnicami i symbolami.
Folkvangr - Pole poległych Freyji (mitologia nordycka) (avareurgente.com)
Fólkvangr - Wikipedia
Fólkvangr – Mitologia (mythopedia.com)