08-02-2015, 18:32
Leczo, nie tylko węgierskie
Leczo (węg. lecsó) klasyczne węgierskie danie, przyrządzane także na Słowacji, Ukrainie, w Czechach, Austrii i w Izraelu.
Rodzaj potrawki z cebuli, pomidorów i świeżej papryki, duszonych na smalcu lub oleju z dodatkiem wędzonej słoniny, ostrej kiełbasy lub jajek, doprawionych na końcu papryką w proszku.
Leczo podaje się na Węgrzech jako samodzielną potrawę z haluszkami, białym chlebem lub bułeczkami – pogaczami albo jako dodatek do pieczonego schabu.
W Polsce leczo przyrządza się często z dodatkiem cukinii i bakłażanów, przez co zbliża się do prowansalskiego ratatouille.
W Tunezji i Izraelu leczo gotuje się na oleju, a pod koniec duszenia do potrawki dodaje się jajka.
Leczo z jajkami znane jest pod nazwą szakszuka, czyli bałagan.
Leczo świetnie nadaje się do wekowania. Nic tak nie przypomni pełni lata jak otworzony pod koniec listopada słoik leczo.
źródło
źródło
Leczo (węg. lecsó) klasyczne węgierskie danie, przyrządzane także na Słowacji, Ukrainie, w Czechach, Austrii i w Izraelu.
Rodzaj potrawki z cebuli, pomidorów i świeżej papryki, duszonych na smalcu lub oleju z dodatkiem wędzonej słoniny, ostrej kiełbasy lub jajek, doprawionych na końcu papryką w proszku.
Leczo podaje się na Węgrzech jako samodzielną potrawę z haluszkami, białym chlebem lub bułeczkami – pogaczami albo jako dodatek do pieczonego schabu.
W Polsce leczo przyrządza się często z dodatkiem cukinii i bakłażanów, przez co zbliża się do prowansalskiego ratatouille.
W Tunezji i Izraelu leczo gotuje się na oleju, a pod koniec duszenia do potrawki dodaje się jajka.
Leczo z jajkami znane jest pod nazwą szakszuka, czyli bałagan.
Leczo świetnie nadaje się do wekowania. Nic tak nie przypomni pełni lata jak otworzony pod koniec listopada słoik leczo.
źródło
źródło