Topola osika
#1

   
Liście osiki już przedtem lękliwie drżaly,
teraz trzęsą się, miotają niespokojnie - niby
motyle nitkami przywiązane za nogi.
Czy to nie dusze jakie, czarodziejsko więzione w drzewach?
(Adolf Dygasiński - "Gody Życia")

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz
#2

   
Topola osika, osika, topola drżąca (Populus tremula L.)
– gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych (Salicaceae).
Najpospolitszy gatunek topoli w Polsce.
Szeroko rozprzestrzeniony gatunek euro-azjatycki.
Występuje w północnej Afryce, całej Europie aż po 70° szer. płn. oraz w Azji Wschodniej
W Polsce jest pospolita na całym obszarze.
Drzewo o wysokości do 35 m i luźnej, stosunkowo niewielkiej koronie.
W pierśnicy osiąga ok. 1 m.
Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski – zebrane wczesną wiosną pączki (Gemmae Populi).
Zawierają glikozydy fenolowe ( m.in. salicyna, populina), olejki eteryczne,
garbniki, żywice, sole mineralne flawonoidy
Działanie: moczopędne, słabo napotne, przeciwgorączkowe.
Obniża poziom mocznika i innych szkodliwych metabolitów w organizmie.
Podobne działanie mają również pączki topoli białej, balsamicznej i czarnej
Drewno używane jest do wyrobu zapałek, celulozy, różnorodnych sprzętów gospodarstwa domowego.
Jako materiał opałowy ma średnią wartość energetyczną.
Używana jest do rekultywacji hałd i wyrobisk
Najgrubsza osika w lasach państwowych znajduje się w pobliżu miejscowości Jastew
w gminie Dębno w województwie małopolskim.
Ma wysokość 35 m i obwód 461 cm (2005 r.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Topola_osika
http://www.drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/t..._osika.php

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz
#3

                                       
Topola osika...
Podania i legendy
Z osiki wytwarzano legendarne husarskie kopie.
Z czasów Augusta II mamy szczegółowy opis kopii husarskiej: była blisko trzy sążnie długa, gruba u tuleii jak ramię, a lekka i składna.
Drzewco miała z młodej prostej osiki, wydrążone u spodu, żółto pokostowane

Osika owiana jest licznymi legendami. Wg legendy osika drży ze zgrozy od czasu, gdy Kain zabił Abla osikowym kołkiem.
Na jej drzewie według niektórych legend ukrzyżowano Chrystusa.
Zupełnie już dopełnił hańby tego drzewa fakt, że podobno na nim właśnie powiesił się Judasz.
Wampiry znane z legend i kultury można podobno unieszkodliwić wbiciem w serce kołka osikowego.
Dlatego też Rzędzian w powieści "Ogniem i mieczem" H. Sienkiewicza po zabiciu
Horpyny użył jeszcze osikowego kołka, aby na pewno nie wstała.
W południowo-wschodniej Polsce używano osikowych kołków do przybijana wieka trumny, co miało zapobiec wydostaniu się duchów zmarłych, które mogłyby w nocy nachodzić i straszyć ludzi.
W północno-wschodniej Polsce istniał, żywy jeszcze przed II wojną światową przesąd, że wyrwana osika zwiastuje wkrótce śmierć

Magiczne właściwości tej rośliny to min. ochrona przed czarami oraz wszelkimi złymi mocami.
Osika w wierzeniach Słowiańskich miała moc odpędzania duchów z tego powodu często używano jej do wiosennego majenia chat, razem z pokrzywą i paprocią miały odpędzać złe moce .
Chroniła ona także przed licznymi chorobami a przytulenie się do niej – wyciągało z człowieka złą energię
Znane są liczne magiczne zabiegi z użyciem tej rośliny , np. dzieci chore na przestrach należało kąpać w wodzie, w której gotowano trzy razy po dziewięć klinów wyciosanych z osiki
.Wodę potem wylewano do rzeki lub do wykopanego rowu, który potem zasypywano
Znany jest także przesąd mówiący jakoby wyrwana osika zapowiadała nagłą śmierć a włożony pod język jej liść obdarzał ponoć darem elokwencji
Osika to środek na zwalczanie wszelkich złych sił.
 Kołek z niej uczyniony i wbity w wampira czy martwego czarownika, na zawsze pozbawia możliwości powrotu do świata żywych .
 Wbity w tzw. Złe miejsce powoduje jego oczyszczenie i oddala grozbę wpływu zła
Liście i gałązki tego drzewa chronią przed działaniem złych duchów i oddalają groźbę klątwy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Topola_osika
http://zjawiskaparanormalne.pl/index.php...-si%C5%82/

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz
#4

   
Gatunek pionierski razem z brzozą opanowuje opuszczone (zaniedbane rolniczo)tereny, pożarzyska.
Gatunek typowo leśny wchodzący w skład borów mieszanych, niezbyt dobrze notowany przez leśników,
ale dzięki właściwościom drewna wśród innych gatunków topoli, unikalny.
Pozostałe rosnące w Polsce rodzime gatunki topoli mają wyraźną twardziel, część pnia, której drewno trudno się nasyca, a u niektórych gatunków może być zabarwiona.
Przydatność tego gatunku dla leśnictwa - mamy nadzieję zostanie wkrótce doceniony jako najprzydatniejszy do rekultywacji gruntów, gdyż glebowe wymagania może mieć małe.
Drzewo owiane licznymi legendami, w których odwołują się ich twórcy do drżących liści osiki.
Tajemnica tego "drżenia" jest prosta - ogonek liściowy, po jednej stronie spłaszczony.          
Legendy dotyczące osiki sięgają czasów Adama i Ewy.
To kołkiem osikowym Kain zabił Abla - drzewo to ciągle drży ze zgrozy.
Legenda też głosi, że krzyż, który niósł Chrystus w drodze na Golgotę był z drewna osikowego.
I wreszcie dla dopełnienia hańby tego drzewa, gdy Judasz owładnięty wyrzutami sumienia postanowił zakończyć swe życie - powiesił się na osice.
To wieczne drżenie liści, szmer, który się słyszy w gaju osikowym wprowadza niepokój.      
Drzewo to związane jest ze złymi przesądami, oto Sienkiewicz pisze w "Ogniem i mieczem"  
jak to Rzędzian z Wąsoszy po zabiciu Horpyny posłużył się osikowym kołkiem aby upewnić się, że więcej nie wstanie.
W płd.-wsch. Polsce osikowe kołeczki użyte do przybicia trumny też dawały większą rękojmię, że zmarły nie wydostanie się na zewnątrz i nie będzie straszył po nocach (M. Zielińska).      
Przesąd na płn.-wsch. obszarach Polski, jakoby wyrwana osika zapowiadała nagłą śmierć, funkcjonował jeszcze przed II wojną światową. Inne wreszcie, nie tak ponure pożytki
z drzew osiki - to liście.
Głuszce, jak piszą liczni myśliwi i przyrodnicy, zjadają delikatne liście z wierzchołków osik- zwłaszcza po pierwszych mrozach.
Gałązki z listowiem - suszone i przesypane solą bydlęcą wraz z innymi gałązkami - to liściarka, cenna karma dla zwierzyny płowej.
M. Zielińska zwraca się z takim oto apelem:
"Osiki nie należy wprowadzać do drzew objętych ochroną przyrody, ale bądźmy dla niej życzliwi,
bo tak bardzo wrośnięta jest w nasz krajobraz, w naszą kulturę ludową - taka bardzo polska".
Opracowanie:
doc. dr inż. Stanisław Spława-Neyman
mgr inż. Zofia Owczarzak
http://www.itd.poznan.pl/pl/index.php?id=66

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz
#5

   
...miłego czytania....
http://www.thegoddesstree.com/trees/Aspen.htm

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz
#6

   
Przyporządkowana runie PERDO osika, to drzewo, które służyło kiedyś wojownikom do wyrabiania tarcz,
Symbolizuje waleczność i odpieranie ataków.
Uosabia ochronę, dodaje odwagi w obliczu trudności, pomaga też wyrazić ukryte na dnie duszy uczucia oraz pragnienia.
Legenda głosi, że to właśnie osika udzieliła schronienia Matce Bożej, gdy uciekała z dzieciątkiem Jezus przed żołdakami Heroda.
Osika opuściła do ziemi swe długie, okryte gąszczem liści, gałęzie.
Od tamtego czasu, przy najmniejszym powiewie leciutkiego choćby wiatru, cała drży...
Wycięta na gałązce osiki runa PERDO, zmienia wyroki losu i chroni przed negatywnymi myślami.
Jest talizmanem wróżbitów...
Medytacyjna Moc Run M. Piasecka

[Obrazek: attachment.php?aid=69226]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości