18-03-2018, 21:28
Znaczenie w kulturze, sztuce i symbolice
W starożytnej Grecji wierzono, iż Wawrzyn to boskie drzewko, własność Apollina (stąd wieńce laurowe dla zwycięzców zawodów olimpijskich).
Liście miały zabezpieczać budynek przed piorunami, a ludzi przed chorobami i czarami.
Z czasem Laur w postaci girland stał się często wykorzystywanym motywem architektonicznym.
Od bardzo dawna przypisywano mu moc oczyszczającą, oraz traktowano jako symbol pokuty.
Stąd też żołnierze wracający z pola bitew nieśli gałązki lub wieńce Laurowe, które miały ich oczyścić z przelanej tam krwi.
Później zaczęto je traktować jako symbol zwycięstwa i triumfu
W Nowym Testamencie i chrześcijańskiej sztuce sakralnej stał się wawrzyn symbolem życia wiecznego i zwycięstwa nad grzechem
Wyraz Wawrzyn przyszedł do Polski w średniowieczu przez Czechy.
Łacińskie laurus (a konkretnie lavrvs) przeszło u Czechów w lavr i potem w lavřín, jak można mniemać po historii imienia Wawrzyniec, które również dotarło do nas przez Czechy (kolejne przemiany: Laurentius → Lauryn → Ławrzyn → Wawrzyn → Wawrzyniec/Wawrzeniec);
z lawrzinu nastąpiła przemiana w ławrzyn, a następnie w wawrzyn.
Podobną historię ma nazwa "Liść Bobkowy"/bobkový list (po czesku bobek to grosz), która pochodzi od dziś już rzadko używanej w Polsce i w Czechach nazwy "Drzewo bobkowe"/"Bobkový strom", która z kolei pochodzi nazwy owoców Wawrzynu (łac. Bacca Laurea), zwanych potocznie bobkami.
Wieńce splecione z gałązek Lauru z jagodami przysługiwały uczonym, stąd uczony otrzymywał stopień naukowy baccalaureatus pochodzący od bacca laurea coronatus, od XIII w. uzyskiwany na uniwersytetach, jako najniższy stopień naukowy.
Stąd też polskie terminy bakałarz, bakalaureat czy laureat.
źródło
źródło
W starożytnej Grecji wierzono, iż Wawrzyn to boskie drzewko, własność Apollina (stąd wieńce laurowe dla zwycięzców zawodów olimpijskich).
Liście miały zabezpieczać budynek przed piorunami, a ludzi przed chorobami i czarami.
Z czasem Laur w postaci girland stał się często wykorzystywanym motywem architektonicznym.
Od bardzo dawna przypisywano mu moc oczyszczającą, oraz traktowano jako symbol pokuty.
Stąd też żołnierze wracający z pola bitew nieśli gałązki lub wieńce Laurowe, które miały ich oczyścić z przelanej tam krwi.
Później zaczęto je traktować jako symbol zwycięstwa i triumfu
W Nowym Testamencie i chrześcijańskiej sztuce sakralnej stał się wawrzyn symbolem życia wiecznego i zwycięstwa nad grzechem
Wyraz Wawrzyn przyszedł do Polski w średniowieczu przez Czechy.
Łacińskie laurus (a konkretnie lavrvs) przeszło u Czechów w lavr i potem w lavřín, jak można mniemać po historii imienia Wawrzyniec, które również dotarło do nas przez Czechy (kolejne przemiany: Laurentius → Lauryn → Ławrzyn → Wawrzyn → Wawrzyniec/Wawrzeniec);
z lawrzinu nastąpiła przemiana w ławrzyn, a następnie w wawrzyn.
Podobną historię ma nazwa "Liść Bobkowy"/bobkový list (po czesku bobek to grosz), która pochodzi od dziś już rzadko używanej w Polsce i w Czechach nazwy "Drzewo bobkowe"/"Bobkový strom", która z kolei pochodzi nazwy owoców Wawrzynu (łac. Bacca Laurea), zwanych potocznie bobkami.
Wieńce splecione z gałązek Lauru z jagodami przysługiwały uczonym, stąd uczony otrzymywał stopień naukowy baccalaureatus pochodzący od bacca laurea coronatus, od XIII w. uzyskiwany na uniwersytetach, jako najniższy stopień naukowy.
Stąd też polskie terminy bakałarz, bakalaureat czy laureat.
źródło
źródło