[Krystyna]

[attachment=665]
Węże, smoki i morskie potwory
Smoki w mitologii germańskiej
Smok - pierwotna nazwa germańska nieznana, formy: ang. dragon, niem. Drache, mają źródło w łacińskim
draco, draconis – wąż, smok; w stylistyce zachowała się  natomiast nazwa węża (w domyśle smoka) - orm, np, Midgarsorm.
Potwory, które do demonologii trafiły z mitologii w niemalże niezmienionej formie:
potrafiły latać, ziały ogniem lub duszącymi oparami, zbierały skarby, by potem ich pilnować, znały mowę zwierząt (ten, kto napił się ich krwi, osiągał tę samą umiejętność), były podstępne, nie dotrzymywały słowa.
Znały się na magii.
Stoor jest demonologiczną hipostazą znanego z mitologii Jormunganda lub Nidhogga.            
Przedstawiono go jako gigantycznego morskiego węża-skoma, który, wynurzając się z wody, zatapiał ogromne połacie lądu.
Jedynym sposobem przebłagania Stoora było składanie mu w darze dziewic.
Dalsza część legendy jednoznacznie wskazuje, że terenem jej powstania była Norwegia lub wyspy północnej części Szkocji.
Umierający potwór stracił zęby, które wpadły do morza, tworząc łańcuchy Orkadów, Wysp Owczych i Szetlandów.
Z ciała smoka utworzyła się Islandia, znana z wybuchów wulkanów (efekt ciągle wrzącego ognia w ciele Stoora).
Ostatnim uderzeniem ogona wąż oddzielił Norwegię od północnej Danii.
Źródło: Mitologia Germańska (Artur Szrejter
żródło
źródło

[Krystyna]

Grafwitnir  Wąż.
Ojciec węży: Goina, Moina, Grabaka, Grafwóllunda, Ofnira i Swafnira.
Był praojcem wszystkich węży, które umieścił w Niflheimie przy korzeniach Yggdrasilla - miały go wiecznie podgryzać, aby jesion się przewrócił.

[Krystyna]

Nidhógg (stisl. Nidhoggr - Straszliwy z Dołu lub Straszliwy-Gryzący).
Uskrzydlony smok-wąż.
Mieszkał w podziemiach Niflheimu, na górze Nidafjóll. 
Wysysał krew z ciał umarłych. 
Ogryzał korzenie Yggdrasilla, chcąc zniszczyć to drzewo, ale korzenie szybciej odrastały, niż on je zjadał. 
Przeżyje Ragnarók (nie będzie brał udziału w walce), a potem zaatakuje Gimleę i wtedy zostanie zabity

[Krystyna]

Jormungandr (stisl Jormungandhr - Olbrzymi Kij):
Midgardsorm (stisl. Midhgardhsormr) - Wąż Midgardu (Świata).
Olbrzymi wąż-smok.
Syn Lokiego i Angrbody. 
Brat Fenrira i Hel.
Żył w morzu, swym cielskiem opasywał cały świat. 
Thor podczas pobytu u Hymira złapał go na wędkę, ale przerażony Hymir przeciął żyłkę i Jórmungand z powrotem zanurzył się w morzu. 
Podczas Ragnaróku wynurzy się z morza i przemieni w smoka - będzie latał, ział ogniem i pluł jadem. 
Zostanie zabity przez Thora, ale sam też zatruje go swymi wyziewami.

Jormungand („Wielka Różdżka” lub „Wielka Magiczna Bestia”) to gigantyczny wąż morski i jeden z potomków Lokiego i Angerbody. 
Asowie wiedzieli, że Jormungand będzie niebezpieczny dla ludzkości, więc wrzucili go do wód otaczających Midgard. 
Jormungand urósł tak duży, że był w stanie okrążyć ziemię i ugryźć własny ogon. (patrz Uroboros).
Podczas Ragnarok Thor w końcu zabije Jormunganda, ale nie wcześniej niż Jormungand będzie mógł spryskać Thora trucizną i zabić go również.
https://odinsvolk.ca/new/gods-goddesses/jormungandr/