[Krystyna]

   
Miód z Kasztanu Jadalnego 
Kasztanowiec należy do rodzaju Castanea, pochodzącego z umiarkowanych regionów półkuli północnej. 
Nazwa nawiązuje również do produkowanych przez nich jadalnych, smacznych orzechów. 
Kasztany należą do tej samej rodziny co dąb i buk.

Istnieją 4 główne gatunki: kasztany europejskie, azjatyckie (chińskie i japońskie) i amerykańskie.
• Gatunek europejski: Kasztan jadalny (Castanea sativa), znany w USA jako „kasztan hiszpański”, jest jedynym europejskim gatunkiem kasztana. 
Został z powodzeniem wprowadzony do Himalajów i innych umiarkowanych części Azji.
• Gatunki azjatyckie:  występuje tu kilka gatunków: C. renata, C. mollissima, C. davidii, C. henryi, C. seguinii.
• Gatunki amerykańskie : Należą do nich C. dentata (kasztan amerykański - stany wschodnie), C. pumila (chinkapin amerykański lub Allegheny, znany również jako „kasztan karłowaty” - stany wschodnie), C. alnifolia (stany południowe), C. ashei (Stany południowe), C. floridana (stany południowe) i C. paupispina (stany południowe).

Kasztany można łatwo pomylić z innym drzewem, do którego przypominają, na przykład:
Kasztanowiec zwyczajny (rodzaj Aesculus), NIE spokrewniony z Castanea, ale który wytwarza bardzo podobne orzechy. 

Jednak są one lekko trujące dla ludzi.
Kasztanowiec wodny (rodzina Cyperaceae), NIE spokrewniony z Castanea i są bulwami o podobnym smaku z wodnych roślin zielnych.
Dąb kasztanowy (Quercus prinus), w Chinach.
Buk amerykański (Fagus grandifolia).

Miód wytwarzany jest z następujących gatunków Castanea:
Kasztan jadalny (Castanea sativa) występujący głównie w Europie;
Allegheny Chinkapin (C. pumila) uprawiana we wschodnich Stanach Zjednoczonych daje mocny i gorzki miód;
 Kasztanowiec japoński (C. crenata) rosnący głównie w Korei Południowej;
-Kasztan chiński (C. mollissima), Henry Chinkapin (C. Henryi), Cekin (C. Seguiniii) wszystkie uprawiane w Chinach mogą być źródłami miodu.

Sensoryczne opis:
Intensywność koloru : ciemny bardzo ciemną
Barwa tonu : naturalnym kolorze miodu z czerwonawym odcieniem
Aromat : Woody, chemicznych, ciepłe i rozpuszczony
Intensywność zapachu : silne
Trwałość / posmak : długi
Inne postrzeganie usta : ściągająca
Intensywność zapachu : silne
Słodkość : słaby (Gorzkie miody, takie jak lipa i słodki kasztan, wydają się mniej słodkie niż miody o słabym smaku, jak akacja).
Goryczka : mocna. (Gorzki smak jest charakterystyczny dla miodów słodkich kasztanowych i lipowych i jest szczególną cechą najbardziej gorzkiego miodu na świecie, zbieranego we Włoszech z Arbutus.)
Kwasowość : słaba
Szybkość krystalizacji: niska. Dzięki dużej zawartości fruktozy i niskiej zawartości glukozy miód ten przez długi czas pozostaje w stanie płynnym.

Laboratoria klasyfikują miód kasztanowy jako miód kwiatowy w 84% z nich, a resztę uważa się za miód spadziowy. 
Drzewo jest rzeczywiście bardzo dobrym źródłem nektaru i pyłku, ale dostarcza również dużo spadzi, ze względu na atak niektórych owadów, takich jak: Rhynchota Homoptera: Lachnus roboris L. (Lachnidae), Myzocallis castanicola (Baker) (Callaphididae) , Parthenolecanium rufulum (Cockrell) (Coccidae). Pszczoły zbierają również spadź pozostawioną przez te owady na korze drzewa.
źródło
źródło
https://www.youtube.com/watch?v=Ww_KRoLhasA&t=20s

[Krystyna]

   
Kasztanowiec i jego kwiaty – źródło niezwykłego miodu
Wyrazisty miód kasztanowy
Pszczoły wytwarzają miód kasztanowy głównie z nektaru męskich kwiatostanów kasztana jadalnego i z kwiatów kasztanowca zwyczajnego.
Znoszą też nektar z kwiatów kasztanowca czerwonego, mniej znanego, który w Polsce sadzony jest jako drzewo alejowe i parkowe, dobrze znoszące warunki miejskie.

Kasztanowiec - roślina miododajna
Kasztanowiec czerwony (Aesculus carnea Hayne) powstał w wyniku skrzyżowania kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum) z kasztanowcem krwistym (Aesculus pavia).
Jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych.
Kasztanowiec krwisty rośnie krzaczasto w Północnej Ameryce.
Jeden kwiat kasztanowca czerwonego produkuje w ciągu życia 1,9-4,3 mg nektaru o koncentracji cukrów 37-66,5 %.
Wydzielona przez kwiat ilość cukrów wynosi 0,7-2,9 mg.

Kasztanowiec zwyczajny- kasztanowiec biały, kasztanowiec pospolity (Aesculus hippocastanum L) jest częścią rodziny Sapindaceae – mydleńcowatych.
Ten kasztanowiec kwitnie w maju i powszechnie kojarzy się z okresem egzaminów maturalnych, które odbywają się w tym okresie.
Jest on cenioną rośliną pożytkową- dostarcza nektar i pyłek.
Co ciekawe, na 1 m2 znaleźć możemy aż 12 jednocześnie pracujących robotnic.
Jeśli warunki są sprzyjające jeden kwiat w ciągu życia może wyprodukować 1,7-2,6 mg nektaru, w którym koncentracja cukrów wynosi 33-76 %, a ich masa waha się od 0,3 do 3 mg.
Dominująca w nektarze jest sacharoza, która stanowi 92 % wszystkich cukrów.
Wydajność miodowa kasztanowca zwyczajnego wynosi 50-60 kg z 1 ha.

Pszczoły chętnie odwiedzają kwiaty kasztana, głównie męskie.
Dostarczają one nektaru i dużych ilości pyłku.
Oblot pszczół trwa praktycznie przez cały dzień.
Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40%, wśród nich dominuje fruktoza.
Jedno duże drzewo może dostarczyć ponad 1 kg miodu.

Kasztan jadalny (Castanea sativa Mill) jest w Polsce rzadko uprawiany, ze względu na wymarzanie w okresie zimowym.
Jest częścią rodziny Fagaceae – bukowate.
Na większą skalę uprawiany jest we Włoszech i we Francji, stamtąd pochodzą najczęściej miody kasztanowe.
Ustalono, że wydajność miodowa wynosi 30-100 kg na 1 ha.
W krajach cieplejszych może ona osiągnąć do 250 kg/ha.
Kasztan jadalny wykształca kwiaty męskie i żeńskie.
Co ciekawe, kwiaty żeńskie nie produkują nektaru.
Oblot kwiatów męskich trwa przez cały dzień.
Koncentracja cukrów w nektarze wynosi 20-40 %, przeważa fruktoza.

Miód kasztanowy – jak poznać?
Miód kasztanowy poznamy po barwie – od brązowej do ciemnobrunatnej.
Ma też wyrazisty, ziołowy zapach.
W smaku lekko gorzkawy, intensywny. Ze względu na przewagę glukozy wolno krystalizuje.
Ma też dużą zawartość pyłku kwiatowego.

W Polsce jest to rzadko pozyskiwany miód w czystej odmianie.
Częściej nektar kasztanowca znajdziemy w miodach wielkowiatowych i nektarowo-spadziowych.
Typowo odmianowy miód pozyskiwany jest we Francji, we Włoszech i w Hiszpanii, gdzie kasztan jadalny jest uprawiany w większych areałach.

Właściwości miodu kasztanowego
Miód kasztanowy jest bogaty w enzymy i inhibinę.
Substancje te mają właściwości hamujące i zwalczające szkodliwe bakterie.
Jest to lekkostrawny miód, który pomaga wzmocnić osłabiony organizm.
Podkreśla się, że poprawia krążenie i polepsza ukrwienie.
Dlatego wspomoże nas w walce z żylakami i nadciśnieniem.
Ze względu na działanie antyseptyczne poleca się stosować go także zewnętrznie - na rany, otarcia, oparzenia.
Jego wyrazisty smak dopełni także wiele słodkich i wytrawnych potraw i napojów.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Miód Kasztanowy i jego niezwykły, gorzki smak
Zaskakujące? 
A jednak. 
Smak Miodu Kasztanowego jest wyraziście gorzko-słodki. 
Posiada także fascynujący aromat -  trochę skóry, trochę dymu… 
Niektórzy twierdzą, że przypomina jesienne powietrze podczas spaceru przez las. 
Gotowi, by poznać jego tajemnicę?

Jak powstaje miód kasztanowy?
Kasztanowiec należy do tej samej rodziny drzew, co Buki i Dęby. 
Do Europy przywieziony został przez starożytnych Rzymian z królestwa Lidii, które znajdowało na obszarze dzisiejszej Turcji. 
Obecnie rośnie głównie w południowej Europie, Azji i na Kaukazie. 
Odmianę Kasztana Amerykańskiego znajdziemy w Ameryce Północnej na wybrzeżu Atlantyku.
Miód Kasztanowy to szczególny rodzaj Miodu Mieszanego. 
Pozyskuje się go z dwóch gatunków Kasztanowca: Zwyczajnego i Kasztana Jadalnego. 
Wykorzystywana jest zarówno jego Spadź jak i Nektar.

Najlepsze kasztany nie tylko na Placu Pigalle
Za ojczyznę wyjątkowego Miodu Kasztanowego uznaje się Włochy i Francję. 
Jest on tutaj produkowany w ekologicznych pasiekach, a cały proces odbywa się według ściśle określonych norm jakościowych.
Starożytna rzymska legenda mówi, że nimfa Nea, towarzyszka bogini Diany, próbując uniknąć natrętnych zalotów boga Jowisza targnęła się na swoje życie. 
Zasmucony Jowisz zamienił jej martwe ciało w piękne drzewo o bujnym liściach, pięknych kwiatach i niezwykle smacznych owocach, ukrytych w kłujących kolcach.
Przez tysiące lat Kasztany były głównym źródłem pożywienia, są bowiem nie tylko smaczne, ale i wartościowe. Zawierają ponad 10% cukru i 60% skrobi.
We Francji, a przede wszystkim we Włoszech, na początku jesieni, można spotkać wiele targów i festiwali poświęconych Kasztanowcowi. 
Podczas włoskich festiwali można cieszyć się degustacją Kasztanów w zupach, makaronach, farszach, sałatkach, gulaszach i deserach. 
Możemy np. skosztować ravioli z mąki kasztanowej czy kasztanowe ciasteczka biscottini di marroni, ale przede wszystkim niezwykłego Miodu Kasztanowego!

Właściwości smakowe i odżywcze
W smaku Miód Kasztanowy jest bardzo wyrazisty, gorzkawy, ostro ziołowy, przez co trudno pomylić go z innymi Miodami. 
Można określić go jako balans słodyczy i goryczy. 
Cechuje go również intensywny zapach Kwiatu Kasztanowca. 
Posiada ciemny kolor, od brunatnego do prawie czarnego, czasem z bursztynowymi odcieniami.
Podobnie jak inne Miody spadziowe krystalizuje bardzo powoli, na długo zachowując swoje naturalne właściwości. Posiada niski indeks glikemiczny, dlatego podobnie jak Tupelo i Miód Akacjowy to Miód odpowiedni dla diabetyków.
Zawiera dużą ilość soli mineralnych, takich jak mangan, miedź, żelazo, taniny, witaminy B i C oraz wysoką zawartość fruktozy, która jest odporna na krystalizację i wpływa na stosunkowo niską kwasowość tego Miodu.

Warto sięgnąć po Miód Kasztanowy
Miód Kasztanowy korzystnie wpływa na układ sercowo-naczyniowy. 
Jest pomocny w walce z żylakami, a jego regularne spożywanie pomaga uregulować ciśnienie krwi.
Ma doskonałe działanie antyseptyczne. 
Może być z powodzeniem stosowany w leczeniu ran, skaleczeń, otarć i oparzeń. 
Podobnie jak większość ciemnych Miodów ma silne właściwości przeciwutleniające. 
Skutecznie pomaga także w nerwicach oraz bezsenności.

W kuchni tę odmianę Miodu najbardziej doceniają Włosi, Francuzi, ale także Grecy i Szwajcarzy. 
Doskonale sprawdza się w przypadku dojrzałych serów lub serów pleśniowych oraz dań mięsnych.
Miód Kasztanowy to ponadto obowiązkowy element prawdziwego włoskiego śniadania. 
Mieszkaniec Parmy łączy go najczęściej z ricottą, strachchino i innymi dojrzałymi serami. 
W Toskanii podawany jest natomiast z ciężkimi daniami mięsnymi lub kawałkami pecorino toscano oraz świeżymi gruszkami. 
Dla Piemontu najlepsze połączenie to Miód Kasztanowy z ostrym serem pleśniowym, np. gorgonzolą.
Miód Kasztanowy nadaje się także doskonale do pieczenia oraz kremowych i jogurtowych deserów. 
Włoskie gospodynie chętnie dodają go do lodów.
https://miodymanuka.pl/Manuka-miod-kasztanowy#miod