[Krystyna]

   
Sekwoja (Sequoia Endl.)
Rodzaj olbrzymich drzew z rodziny cyprysowatych obejmujący obecnie tylko jeden gatunek:
sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens).
Kiedyś do tego rodzaju zaliczano także mamutowca (Sequoiodendron).
Czasem mianem tym określa się również metasekwoję chińską (Metasequoia glyptostroboides), znacznie jednak mniejszą (do 35 m), występującą współcześnie jedynie w środkowych Chinach i charakteryzującą się opadającymi na zimę szpilkami.
Sekwoje rosną w Kalifornii aż po granicę z Oregonem, a także w mniejszych skupiskach w lasach Brazylii, sporadycznie także w Meksyku i pospolicie uważane są za największe rośliny na świecie, co jest stwierdzeniem nieprecyzyjnym, gdyż istnieją rośliny o większej masie.  
Niewątpliwie sekwoje są jednymi z najwyższych roślin lądowych, mają okazy przekraczające 100 m wysokości.
Najwyższe trzy znane rośliny na Ziemi (2006) to sekwoje wiecznie zielone (Sequoia sempervivens) rosnące w kalifornijskim parku narodowym Redwood.
Mierzą 115,2 m, 114,7 m i 113,14 m.
Zostały nazwane Hyperion, Helios i Icarus
Są potomkami drzew, które rosły na Ziemi przed milionami lat i przetrwały plejstocen na obszarach nie objętych zlodowaceniem.
Tworzyły lasy trzeciorzędowe razem z metasekwojami, magnoliami, miłorzębami, tulipanowcami.
Są jednymi z najstarszych organizmów na Ziemi.
Wiek niektórych określa się na ponad dwa tysiące lat (ok. 2200 lat).
Z tego powodu odgrywają bardzo istotną rolę w dendrochronologii Nowego Świata.
Nazwa
Nazwa drzew, nadana przez Stephena Endlichera, pochodzi od imienia Sekwoi (Sequoyah, w języku północnoamerykańskich Indian z plemienia Czirokezów „świńska stopa”, „racica”) członka tego plemienia (Metysa), twórcy pisma sylabicznego, uznanego w 1821 roku za oficjalny alfabet Narodu Czirokezów (i używanego do dziś).
Sens nazwy dobrze oddaje zarazem charakterystyczny dla tych drzew kształt pnia,
rozszerzającego się u podstawy.
Gatunki
sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens)
– gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych, spokrewniony z mamutowcem (Sequoiadendron).
Pochodzi z nadbrzeżnych gór Oregonu i Kalifornii.
Żyje do ok. 2 tysięcy lat.
Jest rośliną chronioną.
Sadzona jako roślina ozdobna w cieplejszych rejonach Europy.
źródło
źródło
http://dinoanimals.pl/rosliny/sekwoja-se...pervirens/

[Krystyna]

   
Park Narodowy Sequoia and Kings Canyon  znajduje się w górach Sierra Nevada w południowej Kalifornii.
Składa się z dwóch przylegających do siebie części:
północnej (Kings Canyon National Park) z Królewskim Kanionem
i południowej (Sequoia National Park) z zagajnikami sekwoi mamucich.
Kiedy intensywny wyrąb ogromnych sekwoi na zboczach Kanionu Kings zaniepokoił mieszkańców
pobliskiej doliny San Joaquin, George Stewart – wydawca lokalnej gazety w Visalii – od 1878 roku
podjął zdecydowaną walkę o ochronę unikatowej przyrody gór.
W latach 1916–1920 rząd wykupił z prywatnych rąk prawie wszystkie parcele położone na obszarzeowego rezerwatu – całkowita ochrona drzew stała się faktem.
Mamuty z kredy rodem
O Parku Narodowym Sekwoi można wyrażać się jedynie w kategorii superlatywów, jego największymi, niepodważalnymi atutami są: najwyższe partie gór Sierra Nevada, sekwoje mamucie oraz Kanion Kings.
Sierra Nevada charakteryzują się urozmaiconą rzeźbą terenu (deniwelacja wynosi aż 3900 metrów!), na którą składają się ostre szczyty górskie (Mt Whitney, 4417 m), kotły polodowcowe, liczne jeziora (np. Tulainyo, najwyżej położone jezioro w USA, 3902 m n.p.m.) i najgłębszy w USA Kanion Kings. Mt Whitney jest najwyższym szczytem w Stanach Zjednoczonych pomiędzy Kanadą a Meksykiem.
Park obejmuje ochroną rozległe kompleksy starych, naturalnych drzewostanów, wśród których światową sławę zyskały sekwoje mamucie – największe drzewa świata pod względem objętości i masy.
Sekwoje pokrywały znaczną część północnej półkuli już w epoce kredowej, jednak do obecnych czasów
przetrwały w Ameryce tylko dwie odmiany: sekwoje czerwone i sekwoje mamucie.
Trzecia odmiana, mało atrakcyjna, rośnie w centralnych Chinach.
Sekwoje mamucie rosną tylko i wyłącznie na zachodnich zboczach gór Sierra Nevada w Kalifornii, na wysokości 1500–2100 metrów w 75 mniejszych lub większych zagajnikach.  
Dochodzą do 95 metrów wysokości i 12 metrów średnicy pnia.
Sekwoje potrzebują do życia ogromnych zasobów wody, dostarczanych w Sierra Nevada  przez obfite – do 7500 milimetrów – opady śniegu, który topniejąc, zasila podłoże na suche zazwyczaj lato.
Autor: Andrzej Kulka
Źródła: Poznaj Świat
http://followtheview.com/pl/sekwoje/
https://www.tropimy.com/sekwoje-12-ciekawostek/
https://www.youtube.com/watch?v=yxuL5CHbHXA
https://www.youtube.com/watch?v=zHS2Fqj3gKE

[Krystyna]

   
Sekwoja „General Sherman” 
Największy olbrzym w parku. Mierzy 84 metry wysokości a średnica jego pnia przy ziemi wynosi 11 metrów.
Gdy w 1978 roku odpadła jedna z jego gałęzi, mierzyła 43 metry i ważyła, bagatela, 22 tony.

[Krystyna]

   
Sekwoja „General Grant” 
Drugi największy olbrzym świata znajduje się niedaleko tego pierwszego, ok. 20 minut jazdy samochodem, w sąsiednim Parku Narodowym Kings Canyon.
Ten ma „jedynie” 81,5 m i około 1650 lat.
Jest to również największa na świecie choinka – w 1926 roku prezydent Calvin Coolidge obwołał je „Narodowym Drzewkiem Świątecznym”.
Co roku w drugą niedzielę grudnia odbywa się świąteczny marsz „Trek to the Tree”.

[Krystyna]

   
http://www.eioba.org/files/user77914/a24...509531.jpg
Hyperion – 115.61 m, najwyższe drzewo świata!
Gatunek: Sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens)
Lokalizacja:Redwood National and State Parks, Kalifornia, USA
Wysokość: 115.61m
Hyperion odkryty zostało w 2006 przez Chrisa Atkinsa i Michaela Taylora , wcześniej drzewo odnalezione zostało w roku 1978 w Kalifornii przez dwóch mieszkańców USA.
 Mierzy ponad 115 m wysokości, a masa wynosi tyle, co 15 płetwali błękitnych, czyli największych zwierząt na naszej planecie.
źródło

[Krystyna]

   
Icarus – 113.14 m
Gatunek: Sekwoja wieczniezielona (Sequoia sempervirens)
Lokalizacja:Redwood National and State Parks, Kalifornia, USA
Wysokość: 113.14 m
źródło

[Krystyna]

   
miłego czytania
https://gemasdobrasil.blogspot.com/2017/...maior.html