Poudretteite to niezwykle rzadki minerał, o którym niewielu gemologów kiedykolwiek widziało lub nawet słyszało.
Po raz pierwszy odkryto go w połowie lat 60. XX wieku w Mont St. Hilaire w Quebecu w Kanadzie.
Odkopano tylko siedem kryształów, ale nie zostały one rozpoznane i zarejestrowane jako nowy gatunek aż do 1986 roku.
Nazwa minerału pochodzi od rodziny Poudrette, która prowadziła kamieniołom w rejonie Mont St. Hilaire, gdzie odkryto pierwsze okazy.
Jedyne inne zgłoszone źródło poudretteite znajduje się w regionie Mogok w stanie Shan w północnej Birmie, a dokładniej w miejscu zwanym Pyant Gyi, około 6 mil na wschód od Mogok, w pobliżu wioski Pein Pyit.
Dolina Mogok w stanie Shan w górnej Myanmar (Birma) to region o bogatej historii, tradycji i kamieni szlachetnych.
Jest powszechnie określany jako główne źródło rubinu, szafiru, spinelu, perydotu i jadeitu.
Podobnie jak w regionie Mont Saint-Hilaire, złożona geochemia szlaku kamiennego Mogok jest odpowiedzialna za wzrost rzadkich i niezwykłych minerałów.
Wiadomo, że kontakt i regionalny metamorfizm w rejonie Mogok zapewniły procesy geologiczne niezbędne do tworzenia i wzrostu różnorodnych materiałów kamieni szlachetnych, w tym Ametystu, Andaluzytu, Danburitu, Granatu, Goszenitu, Skapolit, Topaz, Turmalin, i Cyrkonią.
Obszar ten wyprodukował również wiele bardzo rzadkich klejnotów, takich jak Sinhalit, bezbarwny Chryzoberyl, Taofeit, Painit, Serendibit, Poudretteite i Alexandryt.
W listopadzie 2000 r. Włoski dealer kupujący w Mogok kupił nieznany kamień szlachetny. Ten kamień szlachetny został przesłany do Gubelin Gem Lab w celu zbadania i identyfikacji i okazał się pierwszym udokumentowanym okazem rzadkiego Borokrzemianu, Poudretteitu, o jakości klejnotu.
Wyniki zostały również przekazane R. Schlusselowi, który później włączył Poudretteite do swojej książki o Mogoku.
Ta niezwykle rzadka próbka pozwoliła na pierwszy kompleksowy opis gemologiczny tego materiału przy użyciu różnych technik, które wcześniej nie były dostępne.
Szczegółowy raport gemologiczny o tym wyjątkowym okazie znajduje się w wydaniu Gems and Gemology wiosną 2003 roku.
Wcześniej kryształy z Mont St. Hilaire były jedynymi okazami Poudretteitu. wiadomo, że istnieje.
Kryształy te występowały w marmurowych ksenolitach w nefelinowej brekcji sjenitowej, związanej z Pektolitem, Apofilitem i Aegiryną.
Opisywano je jako bezbarwne do bardzo jasnoróżowych, z grubsza równo-wymiarowe, głęboko trawione, sześciokątne graniastosłupy w kształcie beczki, mierzące do 5 mm w najdłuższym wymiarze.
Analiza chemiczna wykazała wzór KNa 2 B 3 Si 12 O 30 .
Poudretteite był określany jako nowy członek grupy Osumilite.
Sam Osumilit został po raz pierwszy opisany w 1956 r.
Ponieważ Milarit jest minerałem prototypowym dla dużej grupy strukturalnej obejmującej Osumilit, z powodów historycznych niektórzy mineralogowie preferowali termin milarit.
Obie nazwy grup są obecnie używane w terminologii mineralogicznej, a Gems i Gemology opisują Poudretteite jako należące do grupy Osumilit / Milarite.
W grupie Osumilitu / Milaritu znajduje się 17 minerałów.
Spośród nich tylko Sugilit jest znany większości gemologów.
Sogdianit, inny minerał z tej grupy, również, choć rzadko, występuje w jakości klejnotów.
Mangan jest podstawowym pierwiastkiem powodującym zabarwienie w Poudretteicie, o czym świadczy znaczna zmienność stężenia Mn mierzona pomiędzy obszarami prawie bezbarwnymi i silnie nasyconymi Poudretteitem.
Zastąpienie kationów dwuwartościowymi i trójwartościowymi jonami metali przejściowych jest najczęstszą przyczyną zabarwienia krzemianów.
Mangan jest częstą przyczyną różowego do czerwonego i fioletowego zabarwienia wielu innych materiałów krzemianowych o jakości klejnotów, takich jak Czerwony Beryl i Turmalin, a także Rodochrozyt węglanowy.
Jednak inne pierwiastki śladowe lub ewentualnie centra kolorów mogą również mieć wpływ na wytwarzanie intensywnego fioletowego zabarwienia poudretteitu.
Jest prawdopodobne, że niewielu gemologów kiedykolwiek spotka się z fasetowanym Poudretteitem.
Połączenie koloru, współczynników załamania światła i ciężaru właściwego z łatwością oddzieli go od Ametystu, który jest prawdopodobnie jedynym głównym materiałem klejnotu dostępnym na rynku, z którym można go pomylić.
Poudretteite można też pomylić z Sugilitem.
Chociaż kolor tych dwóch materiałów jest nieco podobny, Poudretteit jest minerałem przezroczystym, a Sugilit, nawet w swojej najlepszej jakości, jest półprzezroczysty.
Ponadto współczynnik załamania światła (około 1,60) i ciężar właściwy (2-74 do 2,78) Sugilitu są znacznie wyższe niż Poudretteitu.
źródłó
źródło
