Echium Vulgare
Gatunek rośliny z rodziny ogórecznikowatych.
Swoją nazwę zawdzięcza wystającym z korony pręcikom, przypominającym język żmii, oraz temu, że w przeszłości używany był przeciw ukąszeniom żmii
Występuje w Europie i Azji.
W polskiej florze archeofit dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich
Roślina dwuletnia, ciepłolubny hemikryptofit.
Kwitnie od czerwca do października, kwiaty zapylane są przez błonkówki.
Siedlisko: suche wzgórza, miejsca kamieniste, miejsca ruderalne – na glebach lekkich, piaszczystych lub kamienistych.
Roślina trująca.
Zawiera trujące alkaloidy i nie jest zjadana przez zwierzęta.
Jest rośliną żywicielską larw motyla rusałki osetnik[7].
Zastosowanie
Bywa uprawiany jako roślina ozdobna.
Najlepiej prezentuje się na mieszanych rabatach kwiatowych.
Oprócz typowej formy uprawiane są odmiany o kwiatach białych, różowych, purpurowych i granatowych, a także odmiany karłowe Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na glebie raczej suchej i niezbyt wilgotnej (na glebie żyznej i wilgotnej rośnie zbyt bujnie i kwitnie słabiej).
Po przekwitnięciu roślinę delikatnie przycina się.
Rozmnaża się przez sadzonki lub wysiew nasion wiosną. Nadaje się do stref 7-10)
Dawniej używany był jako trutka na szczury
Z nasion wytłaczano dawniej olej.
Był dawniej stosowany w leczeniu padaczki, a także w lecznictwie ludowym jako środek przeciwbólowy i środek przeciw ukąszeniom żmii
źródło
źródło
