Wilki
#1

[attachment=67307]
Fenrir w mitologii nordyckiej Fenrir jest ogromnym, potwornym Wilkiem. 
Narodził się ze związku Lokiego z olbrzymką Angrbodą. 
Fenrir jest wrogiem Bogów, którego przeznaczeniem jest zostać zabójcą Odyna. 
Z powodu przepowiedni o kłopotach, jakie miało przynieść, Wilk został uwięziony pod ziemią. 
Jego magiczne kajdany są tak silne, że Fenrir zerwie je dopiero przed końcem świata.

Kim jest Fenrir Wilk
Fenrir (Fenrir w języku staronordyckim, Fenrisúlfr) to gigantyczny potwór, Wilk w mitologii północy. 
Jest jednym z głównych wrogów ludzkości i Bogów.
 Fenrir jest jednym z dzieci Lokiego, boga oszustwa i kłamstwa, oraz Angrbody, olbrzymki, Jötuna. 
Para ta miała być również uważana za rodziców Węża Morskiego Jörmungandra i Bogini Hel. 
Te postacie w Mitologii Nordyckiej należały do najbardziej przerażających stworzeń. 
Mogli przeciwstawić się samym Bogom.
Jako syn Lokiego, Wilk Fenrir należy do chtonicznych potworów, które uosabiają dziką siłę natury i świata podziemnego. 
Takie postacie zwykle mają wielką moc i brakuje im kreatywności. 
Często działają jako niszczyciele i przeciwstawiają się Bogom, którzy strzegą porządku. 
Fenrir i Ragnarok są rzeczywiście nierozerwalnie związane w mitach. 
Niemal natychmiast po narodzinach Fenrira przepowiedziano, że zabije Odyna. 
W Ragnaröku straszliwy wilk i inni członkowie jego rodziny sprowadzają na świat zagładę.
Dawno, dawno temu Fenrir żył wśród Asów, którzy początkowo nie widzieli w nim żadnego zagrożenia. 
Jednak z czasem bogowie zdali sobie sprawę, jak ogromny i potężny stał się Wilk. 
Fenrir został więc zakuty w łańcuchy i uwięziony pod ziemią. 
Niektóre źródła podają, że został zabrany na wyspę Lingvi i przywiązany do ogromnej kamiennej płyty. 
Kajdany Fenrira wyglądają jak cienki, miękki łańcuch, ale w rzeczywistości są bardzo mocne. 
Tylko taki łańcuch może pomieścić moc gigantycznego wilka.
W "Wizjach Gulvi" (Edda Młodsza) czytamy:
Zawołali więc wilka, pokazali mu jedwabną wstęgę i pobili go, aby ją rozerwał, i powiedzieli, że jest mocniejsza, niż można by sądzić o jej grubości, i podali ją sobie nawzajem, i spróbowali siłą swoich rąk, ale nie pękła. "Ale", mówili, "Wilk rozerwie go na strzępy". 
Wtedy Wilk odpowiada: "Kiedy patrzę na tę wstęgę, nie zdobędę przez nią chwały, nawet gdybym ją rozerwał na strzępy. 
Jeśli jest w tym jakiś sekret lub sztuczka, nawet jeśli wydaje się mała, nie pozwól, by spadła mi na nogi!"

Narodziny Fenrira
Fenrir i kilka innych postaci potworów to dzieci Lokiego, boga przebiegłości, i Angrbody, olbrzymki. 
Ta olbrzymka z klanu Jötun była pierwszą żoną Lokiego. 
Mieszkał z nią przez trzy lata w Żelaznym Lesie między Jötunheim a Midgardem. 
Tam Angrboda przywiózł Lokiemu trójkę dzieci. 
Nazywali się Jörmungandr, Fenrir i Hel. 
Wszyscy byli potworami i wyglądali inaczej.
 Jörmungandr wyglądał jak ogromny Wąż, Fenrir był olbrzymim Wilkiem, a Hel była kobietą, której ciało było w połowie ciemne, a w połowie jasne. 
W niektórych legendach Angrboda wychowywała swoje dzieci w samym Jötunheim, krainie olbrzymów.

Zarówno w Eddzie Starszej, jak i Młodszej jest powiedziane, że Asowie dowiedzieli się o przepowiedni dotyczącej dzieci Lokiego. 
Mieli oni przynieść światu wiele kłopotów i smutku. 
W mitologii wilk Fenrir zaatakuje Odyna i zabije go w dniu Ragnaröku. 
Sam potwór padnie z rąk syna Odyna, który mści się na ojcu. 
Słowa te zawarte są we Wróżbiarstwie Völuspá, które opisuje losy świata.
Dowiedziawszy się o tym niebezpieczeństwie, Odyn rozkazał zabrać dzieci Angrbody i przyprowadzić je do siebie. 
W rezultacie wszystkie trzy potwory zostały uwięzione w różnych miejscach, aby zapewnić bezpieczeństwo światu. 
W ten sposób bogini Hel stała się od tego czasu panią świata zmarłych zwanego Helheim. 
Prawie wszyscy zmarli i Bogowie wpadają w jej ręce. 
Rozdzielono również Wilka Fenrira i Węża Jörmungandra. 
Odyn wrzucił węża do oceanu, a tam Jörmungandr urósł do takich rozmiarów, że otoczył ziemię swoim ciałem. 
Fenrir został związany magicznym łańcuchem wykonanym przez Krasnoludy.

Podziemne uwięzienie Fenrira
Nordycki Wilk Fenrir nie został od razu uwięziony w podziemiu. 
Początkowo jednak Asowie nie uważali tego za niebezpieczne. Pozwolili Fenrirowi zamieszkać z nimi w ich mieście Asgardzie, a nawet traktowali go jak wilczę. 
Ale Wilk szybko rósł, a Asowie zaczęli się go bać. 
Tylko bóg Tyr, patron męstwa wojskowego, był na tyle odważny, by nakarmić Fenrira. 
W końcu mieszkańcy Asgardu zdecydowali, że syn Lokiego jest zbyt niebezpieczny, aby mogli dłużej żyć wśród Bogów. 
Musiał zostać zakuty w łańcuchy i uwięziony.
Pierwsze łańcuchy, które krępowały Fenrira, zostały wykonane przez samych Asów. 
Kajdany te nazywano Leding i Dromi. 
Kiedy łańcuchy były gotowe, bogowie zasugerowali, aby Fenrir spróbował je zerwać, a Wilk się zgodził. Czuł się wystarczająco silny, by to zrobić i chciał być sławny. 
Rzeczywiście, był w stanie zrzucić wszystkie kajdany i dość łatwo je zerwać.
Aby uczynić łańcuch Fenrira naprawdę mocnym, Asowie wysłali posłańca do Krasnoludów, które mieszkały na ziemiach Czarnych Alves. Nowy łańcuch, nazwany Gleipnir, był niezwykle mocny. 
Krasnoludki wykonały go z nietypowych materiałów, takich jak korzenie górskie, ptasia ślina i odgłos kocich kroków. 
Uważano, że zjawiska te zniknęły z Ziemi.
Kiedy Gleipnir była gotowa, Asowie pokazali Fenrirowi, jaka jest twarda. 
Pod spojrzeniem Wilka próbowali zerwać te kajdany. 
Ale Fenrir nie pozwolił się związać, dopóki jeden z Bogów nie włożył mu ręki do ust. 
Po raz kolejny Tyr był na tyle odważny, by to zrobić. 
Kiedy Wilk został związany, zaczął się łamać, ale łańcuch zaciskał się na nim coraz mocniej. 
Tyr w końcu stracił rękę.
Od tego czasu Fenrir leży przykuty łańcuchem. 
Gleipnir został przepuszczony przez kamienną płytę i przywiązany do innego kamienia. 
Zarówno płyta, jak i kamień zostały zakopane głęboko pod ziemią. 
Miecz zostaje wbity w usta Fenrira, opierając się o jego podniebienie. 
W ten sposób wilk nikogo nie ugryzie.
Legenda Tyra i Fenrira na tym się nie kończy. 
Wikingowie mieli eschatologiczne mity o końcu świata. 
W nich Tyr spotyka gigantycznego Psa o imieniu Garm w dniu Ragnaröku. 
Ten pies strzeże przejścia do królestwa umarłych. 
Tam zostaje przywiązany do skały, ale w dniu końca świata Garm będzie mógł się uwolnić, podobnie jak Fenrir. 
Wycie Garma jest jednym ze znaków zbliżającego się Ragnaröku. 
Ten pies i Tyr będą walczyć, dopóki się nie pozabijają. 
Czasami Garm i Fenrir byli uważani za tę samą postać.
W mitach dotyczących Ragnaroku i Wilka Fenrira, potworny Wilk w końcu zrywa swoje kajdany. 
Stanie się to w dniu końca świata. 
W skandynawskim eposie często pojawia się taki motyw. 
Potwór lub inny wróg Bogów jest gdzieś związany lub uwięziony. 
Kiedy Ragnarök przybywa, zostaje w końcu uwolniony. 
Jörmungandr również wynurza się z oceanu i czołga się na ziemię. 
Wszystkie dzieci Angrbody i Lokiego, w tym Hel, pani Helheimu, sprzeciwiają się Bogom.
Sam Fenrir zrodził jeszcze dwa chtoniczne stworzenia, również gigantyczne wilki (wargi):
Skoll to Wilk, który codziennie goni Słońce (boginię Sol)
Wierzono, że zaćmienie Słońca miało miejsce w momencie, gdy Sco znajdowało się blisko Słońca.
Hati to Wilk, który nieustannie goni Księżyc. 
Kiedy jest w pobliżu, następuje zaćmienie Księżyca.
Mityczne wilki Fenrir, Skoll i Hati wezmą udział razem w Ragnaroku. 
Wszyscy oni zwrócą się przeciwko bogom i znajdą się wśród tych, którzy poprowadzą świat do zagłady. 
Tak więc Skoll i Hati w końcu dogonią luminarzy. 
Połkną słońce i księżyc, powodując, że na ziemi zapadnie ciemność.

Udział w Ragnarök
Światowy Wilk Fenrir jest jednym z głównych przeciwników Asów. 
W legendach jest przedstawiany jako potężny potwór, którego boją się nawet sami Bogowie. 
We Wróżbiarstwie Völuspá ujawnia się jego rola w Ragnaröku. 
W Mitologii Nordyckiej było to imię dnia, w którym zginie cały świat. 
Przetrwa tylko kilku bogów i dwóch ludzi. 
Świat odrodzi się na nowo, a pozostali przy życiu mężczyźni i kobiety dadzą początek nowemu rodzajowi ludzi.
Tego dnia Fenrir zerwie więzy. 
Wraz ze swoim bratem, Wężem świata Jormungandrem, wyruszy na równinę, gdzie rozegrają się główne bitwy między Bogami a potworami. 
Otwarta paszcza bestii dotrze zarówno do nieba, jak i do ziemi. 
Tam Fenrir zabił Odyna i zginął z rąk Vidara, syna Odyna, mszczącego się na swoim ojcu. 
Bogini Hel, siostra Wilka i Węża świata, jest również wrogiem bogów podczas Ragnaröku, podobnie jak Loki.

Czasami wspomina się, że Fenrir również połknie słońce. 
Jednak we Wróżbi z Gulvi jest powiedziane, że Słońce zostanie pożarte przez Skolla, jedno z dzieci Fenrira. 
Skoll był również ogromnym Wilkiem i do końca świata wiecznie gonił Słońce po niebie. 
Istnieją jednak sugestie, że Fenrir i Skoll byli pierwotnie tą samą postacią.
Jednak w Mowie Vaftrudnira (Starszej Eddy) Fenrir pożera Słońce, powodując, że ciemność zapada na ziemię. 
Zanim to się stanie Sol zdąży urodzić córkę, zanim umrze. 
Stanie się nowym światłem, które będzie kontynuowało matczyną ścieżkę przez niebiosa.
https://mifi-skandinavii.ru/fenrir/
https://odinsvolk.ca/new/gods-goddesses/fenrir/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#2

[attachment=67305][attachment=67306]
Fenrir ,Fenris 
(Fenrisulfr - Wilk Fenris); przydomek Hrodwitnir (Pustoszyciel).
Olbrzymi wilk.
Syn Lokiego i olbrzymki Angerbody.
Żywił się ciałami umarłych.
Bogowie tak bardzo obawiali się jego siły i dzikości, że postanowili go spętać.
Jako poręki, że bogowie tylko wypróbowują jego siłę, a nie chcą go obezwładnić, Fenrir zażądał, by Tyr wsadził swą prawicę do jego paszczy.
Pierwsze dwa łańcuchy (Laeding i Dromi) Fenrir rozerwał, dopiero nie poradził sobie z wykonanym przez krasnoludy Gleipnirem.
Mimo swego wyglądu była ona jednak nie do zerwania.
Składało się na nią 6 elementów: trop kota; korzenie góry; kobieca broda; oddech ryby; ścięgna niedźwiedzia i ślina ptaka.
W końcu, udało się Fenrira uwięzić
Zrozumiawszy, że został oszukany, odgryzł Tyrowi rękę.
Pętające go okowy pękną na początku Ragnaróku.
Wsiądzie wtedy razem z Lokim i olbrzymami na Naglfara.
Według jednej z wersji to on pożre Słońce.
W czasie walki "zbluzga Asgard krwią".
Zagryzie Odyna, ale sam zostanie zabity przez Widara.
http://norse-mythology.org/gods-and-crea...ts/fenrir/
http://nordicwiccan.blogspot.com/2013/02/wolf.html
http://nordicwiccan.blogspot.com/2013/05/fenrir.html
Geri i Freki w mitologii nordyckiej (mifi-skandinavii.ru)

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#3

[attachment=67304]
Zanim Bogowie, rozprawili się z Fenrirem, odrażajacy stwór z olbrzymką GYGUR spłodził Skol i Hati, Wilki, które pożrą Słońce i Księżyc, gdy przyjdzie dzień Ragnarok

Skóll                
Syn Fenrira i "Starej" (Gygur), brat Hatiego.
Jego zadaniem jest ciągła pogoń za Słońcem, które w końcu pożre w czasie Ragnaróku

Hati
Managarmr (Niszczyciel Księżyca).
Syn Fenrira i "Starej" (Gygur), brat Skólla.
Okrążał Słońce w swym biegu po niebiosach.
Ścigał także Księżyc (stąd Managarmr), który pożre w czasie Ragnaróku.

Skoll jest synem Fenrira, gigantycznego Wilka. 
Sam Fenrir narodził się ze związku Lokiego i olbrzymki Angrbody. 
Chociaż Fenrir początkowo mieszkał z Asami, w końcu przestraszyli się mocy wilka i uwięzili go. 
Wielka bestia będzie mogła się uwolnić dopiero wraz z natarciem Ragnaröku.
Fenrir i Olbrzymka mieli dwóch synów, którzy również byli Wilkami. 
W niektórych źródłach, na przykład w "Wizji Gulvi", mówi się, że stara Olbrzymka miała wielu synów. 
Wszyscy byli Olbrzymami, którzy wyglądali jak Wilki. 
Wśród nich był jeden szczególnie silny Wilk. 
On był bratem Skollya, który miał na imię Hati („nienawidzący”).

Hati i Skoll byli dwoma vargami (bardzo dużymi Wilkami) w Mitologii Nordyckiej.
Pełniły one podobne funkcje. 
Obaj polowali na luminarzy, próbując ich połknąć. 
Podczas gdy Skoll gonił Słońce, Hati próbowała dogonić Księżyc. 
Księżyc został ucieleśniony przez boga Mani, brata bogini słońca Sol. 
Chociaż Hati również nie jest w stanie dogonić Maniego i go skrzywdzić, czasami jest bardzo blisko. 
Starożytni Skandynawowie wierzyli, że właśnie w takich momentach dochodzi do zaćmienia Księżyca. 
Kiedy Ragnarök przybędzie, Hati osiągnie swój cel. 
Księżyc zostanie połknięty, podobnie jak Słońce, a świat pogrąży się w ciemności. 
Z powodu Hati całe niebo i powietrze będą przesiąknięte krwią.

Hati i Skoll są opisani w przemówieniach Grimnira:
Skoll to imię Wilka,
Biegnie za słońcami
aż do lasu;
A Hati jest inna,
Syn Hrodvitniry,
poprzedza słońce.
W związku z tym te trzy wilki – wilk Fenrir Skoll i Hati – należą do najniebezpieczniejszych chtonicznych potworów. 
W dniu Ragnaröku przyniosą wiele śmierci, kłopotów i zniszczenia. 
W niektórych źródłach jest napisane, że to nie Skoll i Hati dogonią luminarzy. 
W szczególności w Przemówieniach Vaftrudnira, Jötun Vaftrudnir mówi, że Słońce połknie Fenrira. 
Zanim to jednak nastąpi, Sol zdąży urodzić córkę. 
Nadal będzie odgrywać rolę Słońca po śmierci matki od zębów wilka.
Skoll powiedział: (mifi-skandinavii.ru)
[url=http://shadowlight.gydja.com/fenrir.html][/url]

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#4

[attachment=67308]
Geri i Freki w Mitologii Nordyckiej to dwa Wilki, które towarzyszą Odynowi. 
Według naukowców zwierzęta te uosabiają fizyczną moc bóstwa. 
Podobnie jak Kruki Odyna, Geri i Freki mogą przybyć na pole bitwy i pożreć poległych wojowników. 
Teksty mówią również o tym, jak najwyższy As karmi ich ze stołu. 
Geri i Freki są obecne w Eddzie Starszej i Młodszej.

Wilki Geri i Freki to jedne z mitycznych stworzeń towarzyszących Bogom. 
Te wilki należą do Odyna i prawie stale są u jego boku. 
To, czego mity nie mówią, to to, że robią coś konkretnego dla Odyna. 
Albo znajdują się w pobliżu Najwyższego Asa, albo wędrują po polach bitew. 
W Eddzie Młodszej poszukują poległych wojowników, chcąc ich pożreć.
Wilki Odyna jako padlinożercy są wspomniane w Pierwszej Pieśni Helgi, Pogromczyni Hunding:
13 Żołnierze się spieszą
Do zbierania mieczy,
Postanowili być nią,
na zboczach Logafjöll;
Świat Frodiego dobiegł końca
Grasowanie po wyspie
Psy Vidrira,
Zwłok.
Geri i Freki są podobni do innych zwierząt towarzyszących Odynowi. 
Były to Kruki Hugin i Munin, które najprawdopodobniej uosabiały pamięć i umysł najwyższego Asa. 
Według naukowców mityczne Wilki Gary i Freki mogły być fizyczną siłą Odyna. 
W kulturach europejskich często spotyka się Wilki, które kojarzą się z Bogami i Herosami.
Geri i Freki pojawiają się w Eddzie Starszej i Młodszej. 
Nie ma o nich praktycznie żadnych legend. 
Również imiona Wilków są często używane w poezji Skaldów. 
Tam stają się powszechnie znanymi nazwami lub są używane w kenningach (poetyckich opisach).

Pochodzenie nazw
Imiona Wilków oznaczały:
Geri (Stary Scand. Geri) oznacza "chciwy" lub "drapieżny". 
Według Bruce'a Lincolna nazwa może również pochodzić od rdzenia gher-. 
Od niej pochodzi imię Wilka Garm, który strzeże Helheim i zaatakuje Asów w dniu Ragnaröku.
Freki (staroskancki. Freki) oznacza również "chciwy". 
Odnosi się również do słów "żarłoczny" i "bezczelny" z różnych języków, które pochodzą od tego samego pragermańskiego przymiotnika.

Wilki Geri i Freki w "Mowach Grimnira" Starszej Eddy
The Speeches of Grimnir opowiada o uwięzieniu Odyna przez króla Geirröda. 
Odyn początkowo nie ujawnia swojej tożsamości i przedstawia się jako Grimnir. Agnar, syn Geirröda, okazuje się milszy od ojca i daje Odynowi pić. 
Jedna z nich opowiada młodzieńcowi o wszechświecie, o miejscu różnych istot w każdym z dziewięciu światów.
Odyn opowiada również o swoich towarzyszach. 
Według niego "Ratei Ojciec" (czyli sam Odyn) karmi Wilki jedzeniem ze swojego stołu. 
A sam Odyn nie je, tylko pije wino.
Oto jak jest to opisane w Przemówieniach Grimnira:
19 Gehry i Freki
Karmi wojowniczych
Ojciec;
ale sam je
tylko wino,
Lśniący zbroją.
Geri i Freki w "Pierwszej pieśni Helgi, morderczyni z Hunding" (Starsza Edda)
Poemat "Pierwsza pieśń Helgi, mordercy z Hunding" jest dedykowany bohaterowi Helgi, Konungowi. 
Częściowo odzwierciedla wydarzenia historyczne z tamtych czasów. 
Pojawiają się również motywy mitologiczne, na przykład Helgi pomaga Valkirii.
W wersecie 13 Geri i Freki są określani jako "psy Vidrira", które polują na zwłoki. 
Vidrir to jedno z imion Odyna. 
Wilki w tym fragmencie przygotowują się do pożarcia wojowników, którzy polegli w bitwie.
W tekstach Eddy Młodszej
Historia Odyna karmiącego Geri i Freki znajduje się w Wizji Gulvi autorstwa Eddy Młodszej. 
Król Gulvi w Asgardzie trzech mężczyzn o porządek świata – Wysokiego, Równego i Trzeciego. 
Ci ludzie są inkarnacjami Odyna i dzielą się swoją mądrością z Gulvi.
Tall opowiada o tym, jak Odyn karmi swoje wilki. 
Jego słowa w dużej mierze pokrywają się z tekstem Mów Grimnira, z którego pochodzi cytat. 
Tall mówi również, że Odyn nie potrzebuje jedzenia – wino służy mu jako mięso i napój.
W "Języku poezji" Geri i Freki są obecne na liście Wilków i Wargów. 
Ich imiona są wymienione jako nazwy domowe Wilków. 
Imiona są również zawarte w kenningach dla krwi i padliny.
Teorie badaczy
Istnieje wiele teorii na temat tego, co kryje się za wizerunkami Wilków Gehry'ego i Freki. 
Na przykład mogą być spokrewnieni z "Wilczymi wojownikami" Odyna – berserkerami. 
Ci wojownicy byli silni i nieustraszeni, walczyli jak bestie. 
Również Skandynawowie mieli imiona, które miały w sobie element "Wilk".
Geri i Freki w mitologii nordyckiej (mifi-skandinavii.ru)
https://i1.kwejk.pl/k/obrazki/2015/08/fd...a52c8b.jpg
https://i1.kwejk.pl/k/obrazki/2015/08/30...e9affc.jpg

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#5

yyyyy
[url=https://mifi-skandinavii.ru/geri-i-freki/][/url]

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 3 gości