Miodla indyjska, melia indyjska (Azadirachta indica, syn. Melia azadirachta L.) – gatunek drzewa z rodziny miodlowatych (Meliaceae).
Stanowi jeden z dwóch gatunków rodzaju Azadirachta.
Pochodzi z subkontynentu indyjskiego, rozprzestrzenił się również w innych krajach o klimacie podzwrotnikowym
Szybko rosnące drzewo o wysokości zazwyczaj ok. 20 m, ale może osiągać do 40 m.
W zasadzie jest rośliną wiecznie zieloną, jednak w warunkach dotkliwej suszy może zrzucać większość liści.
Korona o pokroju zbliżonym do kulistego, u starych drzew może osiągać nawet 15-20 m szerokości.
Ulistnienie naprzemianległe, liście pierzaste o piłkowanych listkach.
Młode listki o odcieniu czerwonawym.
Kwiaty: białe o przyjemnym zapachu, tworzące zwisające kiście o długości do 25 cm. Są 5-krotne, mają i słupek i 1o pręcików tworzących rurkę wokół słupka.
Miodla słynie z odporności na suszę.
Wytrzymuje wysokie temperatury, ale nie jest odporna na spadki temperatury poniżej 4 °C.
Doskonale nadaje się do zadrzewiania terenów półpustynnych, dając dużo cienia.
Uważana jest za gatunek inwazyjny na terenach, gdzie normalnie nie występuje.
Prawdopodobnie jest dobrym pochłaniaczem dwutlenku węgla
Zastosowanie
Medycyna: wszystkie części (nasiona, liście, kwiaty i kora) znajdują zastosowanie w indyjskiej medycynie tradycyjnej (
ajurwedzie) ze względu na swoje właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze, antywirusowe itd. stosowane zwłaszcza przy chorobach skórnych
Żywica stosowana jako zagęstnik w produktach dla diabetyków.
Roztwory wodne z liści również wykazują właściwości przeciwcukrzycowe, prawdopodobnie także mogą służyć przy zapobieganiu malarii (nie przeprowadzono jeszcze szeroko zakrojonych badań klinicznych).
Olejek wykorzystywany jest w sprayach przeciw pchłom dla psów i kotów.
Kosmetyka: jako składnik mydeł, szamponów, maści kremów, past do zębów itp.
Rolnictwo. Miodla jest źródłem przyjaznych dla środowiska naturalnych biopestycydów, nieszkodliwych dla motyli, pszczół i innych owadów zapylających
Jednocześnie dostarcza najsilniej działającej substancji owadobójczej pochodzenia roślinnego
Kulinaria
Młode pędy i kwiaty są spożywane w Indiach jako warzywo.
W
Tamil Nadu z kwiatów sporządza się zupę
veppampu rasam.
Spożywane również w Tajlandii (nazywane tam
sadao) i
Laosie (
kadao).
Znaczenie w hinduizmie
Kwiaty spożywane jako część świątecznego posiłku ugadi w Indiach południowych i gudhi padwa w stanie Maharasztra.
Roślina czczona od wieków w Indiach, liście są wykorzystywane podczas rytuałów
Liście miodli stanowią podarunek dla bogini Jellamma Dewi (Renuka) , od wyznawców przybywających z pielgrzymką do jej sanktuarium w Saundatti w stanie Karnataka
Drzewa vembu (nim) są obiektami kultu i intencjonalnych okrążeń (pielgrzymek) zwanych w hinduizmie aswattanarajanapradakszina przez pragnących potomstwa hindusów
Teksty tantry hinduistycznej, wymieniają drzewo Ashoka jonisha jako jedno z pięciu , które tradycyjnie wymagane są w munda sadhana ( miejscu wykonywania sadhany ).
Śri M. w Sri Sri Ramakryshna Kathamryta (ang. The Gospel of Sri Ramakrishna – antologii nauk Śri Ramakryszny Paramahansy) zamieścił pouczenie , że dopuszczalne jest zastąpienie drzewa aśoka właśnie przez przez drzewo nim – Miodlę indyjską
Na trasie religijnej pielgrzymki hinduistycznej pańćakroszi wokół Waranasi, drzewo miodli indyjskiej o znaczeniu kultowym znajduje się w obrębie murów świątyni Bhimaćandi Dewi w miejscowości Bhimachandi.
Jest poświęcone bogini patronującej tej świątyni[15].
Nimbarka Bhaskara nosi imię duchowe od indyjskiej nazwy tego drzewa (tj. Nim), w cieniu którego praktykował swoje medytacje.
źródło
źródło
źródło
