Leszczyna pospolita (Corylus avellana)
jest krzewem występującym pospolicie w całej Polsce.
W rzadkich lasach liściastych stanowi najwyższą część podszytu, występuje również w zaroślach śródpolnych, zaroślach nadwodnych oraz na suchych stokach.
Nie ma specjalnych wymagań, poza nietolerancją gleb zbyt podmokłych.
Rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i w półcieniu.
Jest najwcześniej kwitnącą na terenie Polski rośliną drzewiastą; zakwitnięcie już w lutym jej zwisających, żółtych kotek męskich wyznacza umowny początek przedwiośnia.
Jej pyłkiem karmią się przebudzone pszczoły.
Potem gęste krzewy leszczyny dają schronienie ptakom, ocieniają glebę, dają wartościową ściółkę.
Na początku jesieni zaś dostarcza owoców, z których chętnie korzystają ptaki i gryzonie.
To wszystko sprawia, że uważana jest za tzw. domieszkę biocenotyczna, czyli jest gatunkiem, który umożliwia bytowanie w lesie wielu zwierząt oraz utrzymanie bądź poprawienie zdrowotności i naturalnej odporności lasu.
Szlachetne odmiany uprawne leszczyny są bardziej wymagające, lubią gleby wapienne, głębokie i w miarę ciepłe.
Ich zaletą jest to, że dają większe owoce.
Istnieją też odmiany ozdobne, z liśćmi przebarwionymi (np. czerwonymi) lub z poskręcanymi fantazyjnie gałązkami, które mnie kojarzą się z różdżkami z "Harrego Pottera"
To skojarzenie z czarami nie jest niczym niezwykłym w stosunku do leszczyny.
Przed wiekami, w wielu kulturach, była ona uważana za drzewo mądrości, jej samowolne ścięcie surowo karano.
Leszczynowych gałązek używano jako różdżek do odnajdywania żył złota i skarbów.
Do dziś za ich pomocą wyszukuje się podziemne źródła wody.
Leszczyny miały też znaczenie ochronne: miały bronić ludzi przed jadowitymi ukąszeniami, złymi duchami i wampirami; okręty przed burzą, a zwierzęta domowe przed czarami.
Jako krzew owocowy leszczynę uprawiano już w starożytności.
Jej gałąź obsypaną orzechami uważano za symbol obfitości, a wetknięta w drzwi domu była dobrą wróżbą na przyszły rok.
Orzechy laskowe były symbolem płodności, miłości i małżeństwa, a także znakiem mądrości, stałości i cierpliwości.
Nic dziwnego, owoce leszczyny to prawdziwy skarb.
Wysokie wartości odżywcze orzechów laskowych znane są od najdawniejszych czasów.
Orzechy laskowe zawierają dużo dobrze przyswajalnego przez organizm ludzki białka, błonnik, witaminy A, B1, B2, C, PP oraz E – określoną mianem witaminy młodości oraz cenne pierwiastki, m.in. fosfor, magnez, potas,sód, wapń, żelazo, cynk, miedź, mangan.
Zawierają też tłuszcze bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe, takie jak kwas oleinowy oraz kwas linolowy, których nasz organizm nie potrafi zsyntetyzować i musi otrzymać w pokarmie.
Kwas linolowy spełnia doniosłą rolę w przemianie tłuszczów i cholesterolu oraz w istotnym stopniu zmniejsza skłonności do tworzenia się zakrzepów krwi.
Orzech laskowy ze względu na wysokie wartości odżywcze oraz właściwości dietetyczno-lecznicze kwalifikuje się do stosowania w żywieniu ludzi chorych i osłabionych.
Zaleca się je dla ludzi chorych na nerki, cukrzycę, owrzodzenie żołądka, dzieciom osłabionym, wymagającym intensywnego żywienia, a także cierpiącym na anemię.
Pomaga ludziom wyczerpanym nerwowo, pracującym intensywnie (także umysłowo – poprawia pracę mózgu) i osobom starszym - zapobiega przedwczesnemu występowaniu sklerozy.
Należy tylko pamiętać, że 100 g orzechów laskowych to 650 kalorii
źródło
do poczytania
Orzechy leszczyny
Amisze, którzy od XVI wieku żyją w odizolowanych od cywilizacji wspólnotach religijnych, kilka razy w roku stosują terapię orzechową, której celem jest wzmacnianie pamięci.
Przez cały tydzień jedz orzechy.
Zacznij od sześciu, następnie każdego kolejnego dnia jedz o jeden orzech więcej.
