[Krystyna]

Grupa Korundu
Określenie Korund spaja w sobie grupę minerałów o tej samej strukturze, podobnych właściwościach chemicznych i fizycznych. 
Nazwa pochodzi od sanskryckiego słowa „kuruivinda” lub „kauruntaka” i najprawdopodobniej związana jest z jego wielką twardością. 
Są to tlenki Glinu Al2O3, mają gęstość od 4,0 do 4,1 g/cm3, twardość w skali Mohsa wynoszącą 9. 
Cechują się brakiem łupliwości, dobrze widoczną dwubarwnością, małą dwójłomnością, odpornością na działanie kwasów.
Płomień palnika gazowego nie topi ich, są wyjątkowo odporne na pękanie nawet w agresywnych środowiskach. 
Zastosowanie w jubilerstwie mają odmiany barwne. 
Czerwona znana jest jako Rubiny, a Szafirami określa się okazy występujące głównie w niebieskim zabarwieniu, a także te w pozostałych barwach. Przezroczyste odmiany są nadzwyczaj czyste pod względem składu chemicznego. 
Domieszki Chromu nadają korundowi barwę czerwoną, dodatek Tytanu koloruje je na niebiesko, a Żelaza na żółto i brunatno aż do tonacji czarnej.
Korundy nie mające wartości jubilerskiej, wykorzystywane są jako materiał ścierny, tzw. Zzmergiel. 

Kamienie z efektem asteryzmu.

Niektóre odmiany szafiru i rubinu cięte szlifem kaboszonowym ujawniają efekt asteryzmu w kierunku głównej (pionowej) osi krystalograficznej. 
Przyjmuje on postać regularnej gwiazdy o sześciu lub dwunastu promieniach, które poruszają się po powierzchni kamienia, gdy się nim obraca.

Poza szlachetnymi odmianami tj. Rubinami i Szafirami wyróżnia się także;
Szafiry oraz Rubiny Gwiaździste,
Leukoszafir będący kryształami białymi lub bezbarwnymi,
Szafir Arbuzowy wyróżniający się dwubarwnością,
Ametyst Orientalny czyli kamienie fioletowe,
Padparadża okazy zabarwione na żółto lub pomarańczowo.
Barwne Korundy poza czerwonymi, szarymi oraz brunatnymi traktowane są jako odmiany Szafiru.

Największe złoża Korundu znane są z Rosji, Madagaskaru, Zimbabwe, RPA, Indii, Birmy, Sri Lanki, Grecji i Turcji.

Właściwości lecznicze Korundu  zależą głównie od ich koloru. 
Na przykład niebieski Korund pomaga w chorobach oczu, a także normalizuje ciśnienie krwi w oku. 
Czerwony poprawia krążenie krwi, stymuluje aktywność gruczołów wydzielania wewnętrznego i normalizuje metabolizm. 
Fioletowy może ułatwiać zwalczanie chorób psychicznych oraz różnego rodzaju nerwobóli, a także pomaga we wstrząśnięciu mózgu. 
Pomarańczowy poprawia trawienie i ma mieć właściwości odmładzające.

Korundy wymagają od swoich właścicieli ciągłego wysiłku, doskonale służą tym, którzy aspirują do zostania profesjonalistami w swojej pracy. 
Nie pozwalają dać się ponieść emocjom, wzmacniają kontrolę nad myślami i uczuciami. 
Korund będzie najlepszym pomocnikiem dla kogoś, kto wierzy w to, co robi i chce osiągnąć wysokie wyniki.
źródło

[Krystyna]

Korund − minerał będący tlenkiem Glinu Al2O3.
Nazwa minerału wywodzi się z sanskrytu (kurivinda znaczy „rubin”).
Do szlachetnych odmian należą:
Rubin (odmiana o barwie czerwonej)
Szafir (odmiana o barwie niebieskiej lub innej).
Inne:
Szafir oraz Rubin Gwiaździsty
Leukoszafir (biały i bezbarwny)
Szafir Arbuzowy (dwubarwny)
Ametyst Orientalny (fioletowy)
Padparadża (żółty lub pomarańczowy).
Wszystkie barwne Korundy – poza czerwonym, szarym i brunatnym – traktowane są jako odmiany Szafiru.

W innych odmianach występuje asteryzm, zjawisko spowodowane obecnością drobnych wrostków:
w Rubinach są to drobne, igiełkowate kryształki Rutylu;
w Szafirach puste kanaliki, ułożone prawidłowo i przecinające się pod kątem 120 stopni (Rubiny i Szafiry Gwiaździste).
Bardzo rozpowszechnione są inkluzje cieczy, szczególnie w Korundach Cejlońskich.

Korund zawiera czasami niewielkie domieszki Chromu, Tytanu lub Żelaza.
Przezroczyste odmiany krystaliczne są wyjątkowo czyste pod względem składu chemicznego.
Znaczne ilości domieszek zawierają zbite odmiany drobnokrystaliczne.

Barwa Korundu zależy od domieszek chemicznych
Bardzo małe domieszki Chromu zabarwiają korund na czerwono, Tytanu na niebiesko, Żelaza na żółto i brunatno (aż do barwy czarnej).

Występowanie
Bywa spotykany w wielu skałach magmowych i metamorficznych oraz okruchowych. Jest minerałem pospolitym.
Miejsca występowania to głównie: Stany Zjednoczone (Karolina Północna), Madagaskar, Kanada, Ural, Birma (okolice Mogok, Mandalaj, Mjitkiny) i Tajlandia (okolice Bangkoku).
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku.

Zastosowanie
Bardzo cenny kamień, używany od dawna do zdobienia pierścieni, brosz, wisiorków i innych ozdób.
Jego wysoka twardość powoduje, że jest stosowany jako materiał ścierny oraz jako kamień łożyskowy w zegarkach.
Przezroczyste odmiany korundu są cennymi kamieniami szlachetnymi, od dawna używanymi do celów zdobniczych.
Drobnokrystaliczne, zbite, ziarniste odmiany Korundu są stosowane do celów przemysłowych jako materiał ścierny (szmergiel) i polerski.
źródło
źródło

[Krystyna]

   
Korund to minerał, tlenek glinu Al2O3 (krystaliczny tlenek glinu). 
Nazwa staroindyjskiego pochodzenia (prawdopodobnie z sanskryckiego "kauruntak" lub tamilskiego "kurundam" - ten minerał został nazwany w Indiach i na Cejlonie, być może z sanskryckiego "kuruvinda" - rubinu). 
Inne nazwy Korundu: Szafir Chloru, Leucosapphire, Szafir Almandynowy, Diament orientalny, Fiołek, Ametyst Bengalski, Orientalny Akwamaryn, Orientalny Szmaragd, Orientalny Topaz, Orientalny Chryzolit, Padparadja, Padparadżah. 
Czerwony Korund nazywany jest Rubinami, niebieski - Szafiry.
Kolor Korundu jest zazwyczaj niebieskawy lub żółtawoszary; czysty Korund jest biały, jest pomalowany na różne kolory (czerwony, czerwono-brązowy, fioletowy, niebieski lub niebieski, od żółtego do pomarańczowego, zielony) z domieszką chromoforów: Chromu, Żelaza, Tytanu lub Wanadu. 
Kolory są często czyste, jasne. 
Zwykły półprzezroczysty Korund, różnice w biżuterii są przezroczyste.
 Błyskotliwość od szkła do Diamentu ("diamentowy dźwigar" z wyraźnie widoczną separacją równoległą do podstawy kryształów). 
Twardość 9 (standardowa mineralna w skali Mohsa, druga tylko w stosunku do diamentu w twardości), gęstość 4. 
Skręcona od stożkowatej do nierównej. 
Syngony są trygonalne. 
Kryształy są bardzo charakterystyczne; zwykle mają kształt beczkowatości, tabelaryczny, kolumnowy (sześciokątny pryzmatyczny), krótko-kolumnowy, rzadziej bipiramidowy w kształcie stożka.

Do tworzenia Korundu niezbędne są warunki niedoboru krzemionki i wysoka zawartość tlenku glinu. 
Magmowe akcesoria Korundowe znajdują się w syenitach i sjenitach nefelinowych, w większych kryształach są obecne w pegmatytach alkalicznych. 
Czasami powstaje w wyniku odkamieniania (utraty kwarcu) pegmatytów granitowych występujących w skałach ultrazasadowych. 
Znany jako produkt metamorfizmu Boksytu i innych skał wysokoglinowych. 
Rozwija się ona w głęboko zmetamorfizowanych skałach, takich jak gnejsy, krystaliczne łupki, amfibolity granatowe, a także w marmurach. 
W strefie metamorfizmu kontaktowego skał osadowych wysokotlenku Glinu można formować Szmergurę - drobnoziarniste mieszaniny Korundu z Magnetytem, Hematytem, czasem z Spinelem, Diasporą, delikatnymi Mikami, Granatem i innymi minerałami.

Depozyty. 
Największe złoża Korundu znane są w Rosji (Uralu), za granicą - w Afryce (Republika Malgascy, Zimbabwe, RPA), Indiach, Birmie, w. Sri Lanka, w Grecji i Turcji. 
Właściwości lecznicze 
Litoteapapeuci uważają, że właściwości lecznicze Korundu zależą głównie od ich koloru. 
Na przykład niebieski Korund pomaga w chorobach oczu, a także normalizuje ciśnienie w oku. 
Czerwony Korund pomaga w zwiotczałym porażeniu, poprawia krążenie krwi, stymuluje aktywność gruczołów dokrewnych i normalizuje przemianę materii. 
Uważa się, że purpurowy Korund może ułatwić przepływ chorób psychicznych, różnego rodzaju nerwobóle, a także pomóc w wstrząśnie mózgu.
Folk healers czasami używają Korundu w osteochondrozy. 
Pomarańczowy Korund poprawia trawienie, wspomaga efekt odmłodzenia. 
Wpływ Korundu na czakry wynika również z barwy kamienia. 

Magiczne właściwości
Korund jest uważany za bardzo aktywny kamień. 
Wymaga on od swojego właściciela ciągłej pracy. 
Kamień Korundowy nie pozwala człowiekowi się zrelaksować, dać się ponieść czemuś, osłabić kontrolę nad myślami i uczuciami. 
Corundum będzie najlepszym pomocnikiem dla kogoś, kto wierzy w to, co robi i chce osiągnąć wysokie wyniki. 
Będzie doskonale służyć tym, którzy dążą do tego, aby stać się profesjonalistami w swojej pracy. 
Eksperci uważają, że Korundy muszą być noszone przez dzieci w wieku szkolnym i uczniów, ponieważ przyczyniają się do rozwoju wytrwałości i lepszego wchłaniania wiedzy. 
Jeśli nosisz produkt z Korundem na klatce piersiowej lub szyi, wyleczysz osobę z nieuzasadnionych lęków, niepokoju, drażliwości, częstych wybuchów gniewu, sprawisz, że każda, nawet najbardziej nudna praca zacznie przynosić przyjemność.

Korund w kolczykach sprawi, że człowiek pomyśli o sensie życia, będzie stale analizował wszystkie swoje działania i działania innych. 
Można powiedzieć, że kamień w ten sposób pomaga właścicielowi stworzyć harmonijne relacje ze światem zewnętrznym. 

Pierścień z Korundem należy nosić na środkowym palcu prawej ręki. 
Uważa się, że bycie tam Korundem pomoże przyspieszyć rozwój duchowy właściciela, ujawnić jego talenty i umiejętności. 
Astrologowie zalecają noszenie Korundu osobom urodzonym pod znakiem Raka. 
Wszystkie inne znaki mogą nosić Korund, ale nie powinny być noszone przez Barana poniżej czterdziestki. 
Korund jest absolutnie przeciwwskazany dla Koziorożca. 

Talizmany i amulety
Corundum jest maskotką nauczycieli, psychologów, narkologów i wszystkich kobiet po czterdziestu latach. 
Najnowszy minerał ułatwi przechodzenie menopauzy.
 
Zastosowanie 
Piękne, przezroczyste lub przeświecające naturalne kryształy (czerwony - rubinowy, niebieski - szafirowy, bezbarwny - leucosapphire itp.) od czasów starożytnych są wykorzystywane jako pierwszorzędne kamienie szlachetne . 
Ziarnistego kruszywa z nieprzezroczystego Korundu używa się jako materiału ściernego do wytwarzania proszków do szlifowania, polerowania (do szlifowania i cięcia metalu, twardych kamieni, szkła itp.) oraz jako materiału ogniotrwałego.

Czerwone Korundy, pomalowane domieszką Chromu, nazywane są Rubinami, niebieskie, malowane domieszką Żelaza i częściowo Tytanu, nazywane są Szafirami. 
Są również przezroczyste Korundy o innych kolorach (z wyjątkiem czerwonego), w tym bezbarwny Korund - Leucosapphire. 
Niektóre gatunki Szafirów i Rubinów traktowane kaboszonem wykazują efekt asteryzmu w kierunku głównej (pionowej) osi krystalograficznej: pojawia się w nich postać regularnej gwiazdy sześcioramiennej lub dwunastolatkowej, której promienie poruszają się po powierzchni kamienia, gdy się obraca. 
Takie kamienie - gwiezdne Szafiry i gwiezdne Rubiny - nazywane są Asteriasami i są bardzo cenione.

Ze względu na wysoką twardość Korund jest od dawna używany jako materiał ścierny, ale obecnie do tego celu stosuje się głównie Korund sztuczny. 
Syntetyczny korund bez dodatków (Leucosapphire) stosowany jest w przemyśle elektronicznym.
źródło

[Krystyna]

Korund z rzeki Umba (Dolina Umba), Tanzania

[Krystyna]

Yahont
Obecnie nazwa „Yahont” wyszła z użycia przez Jubilerów i mineralogów. 
Jednak wcześniej w Rosji nazwa „Yakhont” była bardzo dobrze znana. 
I przez ten klejnot rozumiano Korund , głównie odmiany czerwone i niebieskie.
Słowo „Yahont” pochodzi od perskiego „Jakuta”.
 A perski „Jakut” pochodzi najprawdopodobniej od greckiego słowa „Yakintos” - czyli „Hiacynt”.
Na przykład w dawnych czasach Rubin nazywano „czerwonym YaHontem”, Szafir - „niebieskim Yahontem” lub „Lazurowym Yahontem”, a Hiacynt nazywano czasem „Żółtym Yahontem”.
Teraz słowo "yahont" jest rzadko używane przez jubilerów i specjalistów od kamieni szlachetnych, można je znaleźć tylko w fikcji.
źródło
źródło

[Krystyna]

rrrrrrrrrrrrrrrrrr

[Krystyna]

Złoża Korundów na Madagaskarze  
Marek Łodziński  
Pierwsze informacje o wystąpieniach Korundów (Szafirów i Rubinów) na Madagaskarze pochodzą z zapisków francuskiego podróżnika Flancourta, z 1658 roku.
Na początku XX wieku zaczęto interesować się Korundami malgaskimi pod kątem wykorzystania w jubilerstwie, a od lat 60-tych XX wieku skały Korundowe znalazły zastosowanie w przemyśle materiałów ogniotrwałych.
Stosunkowo niedawno (lata 90-te XX wieku) Madagaskar stał się potęgą w skali świata, jeśli chodzi o wydobycie jubilerskich odmian Szafirów i Rubinów, będąc w czołówce obok takich krajów jak Sri Lanka, Indie, Birma, Tajlandia, Australia, Kenia i Tanzania.
Dla przykładu miesięczne wydobycie tylko jednej kopalni Szafirów w okręgu Ilakaka zaspokaja roczne zapotrzebowanie przemysłu jubilerskiego w Szwajcarii na ten kamień.
wiecej  tutaj...
źródło