23-06-2022, 19:59
Szafran, Krokus (Crocus L.)
Rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych. Należy do niego około 250 gatunków[4]. Występują one w południowej i środkowej Europie, w krajach basenu Morza Śródziemnego oraz w Zachodniej Azji sięgając na wschodzie po zachodnie Chiny
Do flory Polski należy jeden gatunek rodzimy, opisywany tu zwykle jako Szafran Spiski lub Krokus Spiski C. Scepusiensis, ale w bazach taksonomicznych traktowany jako podgatunek Spiski Szafranu Heuffela C. Heuffelianus subsp. Scepusiensis
Poza tym w Polsce rośnie jako gatunek dziczejący i już zadomowiony Szafran wiosenny (C. Vernus)
Bardzo liczne gatunki, ich mieszańce i odmiany uprawiane są jako rośliny ozdobne.
Szafran uprawny Crocus. Sativus jest źródłem Szafranu – przyprawy
Zastosowanie
Roślina ozdobna:
Uprawianych jest około 30 gatunków.
Nadają się do ogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat.
Mogą być również uprawiane w kępach na trawniku i pędzone w szklarni.
Roślina przyprawowa:
Od wieków też hoduje się szafran uprawny (Crocus Sativus).
Wysuszone znamiona szafranu uprawnego używane są jako przyprawa.
Ten żółty proszek jest najdroższą przyprawą na świecie.
Na zebranie 1 kg znamion potrzeba 150 tys. kwiatów Szafranu uprawnego.
Sztuka kulinarna:
Szafran barwi potrawy na żółto.
Zbyt duża ilość Szafranu sprawia, że potrawa staje się gorzka.
Szafran najczęściej stosuje się do przyprawiania ryżu, owoców morza, zup i ciast.
Dobrze komponuje się z Bazylią i Oregano.
W Polsce sławne były ongiś tzw. „baby szafranowe”, czyli puszyste ciasta drożdżowe, zabarwione na żółto Szafranem.
Jako afrodyzjak stosowany był przez Asyryjczyków, Fenicjan, Greków, Arabów, a nawet Brytyjczyków, którzy od XIV w. hodowali go w Saffron Walden.
Jako barwnik organiczny stosowany już w starożytnej Grecji i Rzymie, także w Chinach.
Obecność w kulturze i symbolice
Według mitologii greckiej Krokos (Crocus) był młodzieńcem, który został zamieniony w Szafran (Krokus)
Krokus jest też symbolem trzeźwości (abstynencji)
źródło
Rodzaj roślin z rodziny kosaćcowatych. Należy do niego około 250 gatunków[4]. Występują one w południowej i środkowej Europie, w krajach basenu Morza Śródziemnego oraz w Zachodniej Azji sięgając na wschodzie po zachodnie Chiny
Do flory Polski należy jeden gatunek rodzimy, opisywany tu zwykle jako Szafran Spiski lub Krokus Spiski C. Scepusiensis, ale w bazach taksonomicznych traktowany jako podgatunek Spiski Szafranu Heuffela C. Heuffelianus subsp. Scepusiensis
Poza tym w Polsce rośnie jako gatunek dziczejący i już zadomowiony Szafran wiosenny (C. Vernus)
Bardzo liczne gatunki, ich mieszańce i odmiany uprawiane są jako rośliny ozdobne.
Szafran uprawny Crocus. Sativus jest źródłem Szafranu – przyprawy
Zastosowanie
Roślina ozdobna:
Uprawianych jest około 30 gatunków.
Nadają się do ogródków skalnych, na rabaty i obrzeża rabat.
Mogą być również uprawiane w kępach na trawniku i pędzone w szklarni.
Roślina przyprawowa:
Od wieków też hoduje się szafran uprawny (Crocus Sativus).
Wysuszone znamiona szafranu uprawnego używane są jako przyprawa.
Ten żółty proszek jest najdroższą przyprawą na świecie.
Na zebranie 1 kg znamion potrzeba 150 tys. kwiatów Szafranu uprawnego.
Sztuka kulinarna:
Szafran barwi potrawy na żółto.
Zbyt duża ilość Szafranu sprawia, że potrawa staje się gorzka.
Szafran najczęściej stosuje się do przyprawiania ryżu, owoców morza, zup i ciast.
Dobrze komponuje się z Bazylią i Oregano.
W Polsce sławne były ongiś tzw. „baby szafranowe”, czyli puszyste ciasta drożdżowe, zabarwione na żółto Szafranem.
Jako afrodyzjak stosowany był przez Asyryjczyków, Fenicjan, Greków, Arabów, a nawet Brytyjczyków, którzy od XIV w. hodowali go w Saffron Walden.
Jako barwnik organiczny stosowany już w starożytnej Grecji i Rzymie, także w Chinach.
Obecność w kulturze i symbolice
Według mitologii greckiej Krokos (Crocus) był młodzieńcem, który został zamieniony w Szafran (Krokus)
Krokus jest też symbolem trzeźwości (abstynencji)
źródło