Opal Ludwika XVIII
W 1849 roku niemiecki geolog Johann Menge dokonał pierwszego odkrycia cennego opalu w Australii, a odkrycie to otworzyło nową kartę w historii tego kamienia. Wielka sława australijskiego opalu sprawiła, że dawne legendy przygasły, ale istniały już wcześniej opale, które pozostawiły ślad w historii i otrzymały własne nazwy.
W 1818 roku król francuski Ludwik XVIII kupił od Węgier cenny biały opal o owalnym kształcie i wadze 77 karatów.
W pobliżu węgierskiego miasta Cervenica – obecnie Słowacja, ale wtedy Słowacja była częścią Węgier – znajdowało się jedyne znane wówczas w Starym Świecie złoże cennego opalu.
Być może rozwinął się w czasach Cesarstwa Rzymskiego.
Nie wiadomo, w jaki sposób sam Ludwik wykorzystał swój nabytek, ale jego brat i następca Karol X nakazał wsadzić opal w zapięcie swojego płaszcza koronacyjnego, który miał na sobie podczas bezprecedensowo okazałej i luksusowej ceremonii koronacyjnej w 1825 roku.
Teraz opal Ludwika XVIII w innej oprawie – jest to broszka z 48 małymi diamentami, która została wykonana dla cesarzowej Eugenii, żony Napoleona III.
Eugenia jednak nigdy nie nosiła opali, choć je uwielbiała – w tamtych czasach panował powszechny przesąd przypisując opalowi zdolność przyciągania nieszczęścia.
W 1887 roku Wielki Opal Ludwika XVIII, wraz z wieloma innymi francuskimi klejnotami koronnymi, został sprzedany na aukcji „Francuskich Diamentów Koronnych” zorganizowanej przez rząd III RP .
Było to wydarzenie o charakterze politycznym: republika była zdeterminowana zerwać wszelkie więzi z monarchią.
Wiele sprzedanych wówczas klejnotów i biżuterii pozostaje niedostępnych dla ogółu społeczeństwa, ale opal królewski został później odkupiony i obecnie znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.
https://stiletto.blog/post/znamenitye-opaly-proshlogo
