[Krystyna]

Rubus-Jeżyna
Rodzaj roślin z rodziny różowatych.
Część przedstawicieli określana jest zwyczajowo w języku polskim malinami (gatunki o różnej przynależności w obrębie podrodzajów, które łączy czerwona barwa owoców i odpadanie ich od dna kwiatowego po dojrzeniu).

Z wyjątkiem nielicznych w naszej florze przedstawicieli rozmnażających się płciowo (np. Malina Moroszka i Malina Właściwa), pozostałe gatunki reprezentują podrodzaj Rubus reprezentowany w Europie Środkowej wyłącznie przez apomikty pochodzenia mieszańcowego.
Z powodu apomiksji, hybrydyzacji i rozszczepiania cech mieszańców powstaje wielka różnorodność form Jeżyn.
Utrudnia to ich klasyfikację.
W przypadku apomiktów kryterium wyodrębniania gatunku jest sztuczne i związane jest z rozległością zasięgu (krańcowe stanowiska powinny być oddalone o minimum 20 km).
Wyodrębniające się morfologicznie Jeżyny zajmujące mniejszy areał uważane są za biotypy lokalne.

Liczba gatunków jest różna w zależności od ujęcia systematycznego.
Niektórzy autorzy podają 300–400 gatunków diploidalnych
Index Kewensis podaje 72 gatunki.
Z Polski podano od 50 do 90 gatunków (w zależności od ujęcia systematycznego).
Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski z 2002 roku zawiera wykaz 89 gatunków.

Złożona systematyka tego rodzaju wymaga często od zajmujących się nim taksonomów wąskiej specjalizacji.
Specjalizację taką wyodrębnia się i określa mianem batologii – nauki o Jeżynach.

Morfologia
Pokrój
Krzewy lub rzadziej rośliny zielne.
Pędy są zazwyczaj łukowato wygięte lub ścielą się po ziemi (po dosięgnięciu gleby u wielu gatunków szybko się ukorzeniają).
Niektóre gatunki mają pędy wyprostowane, sztywne (zwłaszcza amerykańskie).
Pędy uzbrojone są zwykle w kolce (proste lub hakowate, wygięte do dołu, różnej wielkości).
Pod ziemią tworzą podziemne kłącza i rozłogi, dzięki którym się rozprzestrzeniają.
Liście
Dłoniastodzielne (rzadziej, głównie w sekcji Idaeobatus liście są podzielone pierzasto), prawie zawsze z kolcami na ogonkach i głównych nerwach.
Zwykle piłkowane i klapowane. Liście u różnych gatunków są zarówno sezonowe, półzimozielone jak i zimozielone.
Kwiaty
Z reguły 5-krotne, obupłciowe (u maliny moroszki dwupienne), zebrane w grona lub wiechy.
W większości białe lub różowe (u kilku gatunków amerykańskich czerwone).
Pręciki i słupki są liczne, wolne.
Owoce
1-nasienne pestkowce, połączone w niby owoce, wewnątrz wypełnione rozrośniętym dnem kwiatowym.
W sekcjach Anoplobatus, Chamaemorus, Cyclactis, Idaeobatus (w większości zaliczanych do malin), owoce opadają bez dna kwiatowego.
„Owoce” od kwaśnych do słodkich, zależnie od gatunku, wszystkie jadalne.
Barwy czerwonej (u malin), ciemnofioletowej do czarnej, rzadko żółtej.

Biologia i ekologia
Rośliny wieloletnie – krzewy i byliny.
Gatunki europejskie mają kwiaty raczej bez zapachu, owadopylne.
Rosną zarówno na stanowiskach zacienionych jak i słonecznych (na drugich znacznie lepiej kwitną i owocują).
Zajmują bardzo różne siedliska, suche, świeże i wilgotne, większość gatunków preferuje siedliska żyzne, zwykle związane z lasami, ich okrajkami i zaroślami.

Dla zainteresowanych, tutaj można poczytać, że w obrębie rodzaju Rubus wyróżnia się 13 podrodzajów, z których największy Rubus (Eubatus) dzielony jest dalej na 12 sekcji:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Je%C5%BCyna
https://en.wikipedia.org/wiki/Rubus

[Krystyna]

Malina , znana botanicznie jako Rubus Idaeus, krzew owocowy występujący dziko w Wielkiej Brytanii oraz w lasach całej Europy, Afryki Północnej oraz północnej i zachodniej Azji.
Malina była znana klasycznym pisarzom, a Pliniusz wspomina ją jako jedną z dzikich jeżyn znanych Grekom jako Idea , z góry Ida w Azji Mniejszej, na której rosła.
Parkinson ( Paradisus , 1629) mówi o odmianach czerwonych, białych i pozbawionych kolców jako odpowiednich dla klimatu angielskiego, a Gerarde ( Ziołowy, 1597) przedstawia i opisuje krzak Raspis lub Framboise jako jeden z czterech rodzajów Jeżyn.

Malina jest jadalnym owocem wielu gatunków roślin z rodzaju Rubus z rodziny róż, z których większość należy do podrodzaju Idaeobatus .
Nazwa odnosi się również do samych tych roślin.
Maliny są byliną i mają zdrewniałe łodygi
Malina jest owocem zbiorczym, rozwijającym się z licznych odrębnych słupków pojedynczego kwiatu.
Tym, co odróżnia Malinę od jej krewnych Jeżyn, jest to, czy torus ( naczynie lub łodyga) „dziura” (tzn. pozostaje z) owocem, czy też nie .
Podczas zbierania owoców Jeżyny torus pozostaje z owocem.
W przypadku maliny torus pozostaje na roślinie, pozostawiając pusty rdzeń w owocu maliny.

Maliny uprawiane są na rynek świeżych owoców oraz do komercyjnego przetwarzania na indywidualnie szybko mrożone (IQF) owoce, przeciery, soki lub suszone owoce stosowane w różnych produktach spożywczych, takich jak ciasto malinowe .
Do optymalnego rozwoju maliny potrzebują dużo słońca i wody.
Maliny rosną na dobrze przepuszczalnej glebie o pH od 6 do 7 z dużą ilością materii organicznej, która pomaga w zatrzymywaniu wody.
Wilgoć jest niezbędna, ale wilgotne i ciężkie gleby lub nadmierne nawadnianie mogą spowodować zakażenie. zgnilizna korzeni, która jest jednym z najpoważniejszych problemów szkodników maliny czerwonej.
Jako roślina uprawna w wilgotnych, umiarkowanych regionach jest łatwa w uprawie i ma tendencję do rozprzestrzeniania się, chyba że zostanie przycięta.
Uciekające maliny często pojawiają się jako chwasty ogrodowe, przenoszone przez nasiona znajdujące się w ptasich odchodach.

Pojedyncza malina waży 3–5 g (0,11–0,18 uncji) i składa się z około 100 pestek , z których każda składa się z soczystego miąższu i pojedynczego centralnego nasionka .
Krzew malin może wydać kilkaset jagód rocznie.

Malina wywodzi swoją nazwę od Raspise , „słodkiego różowego wina” (połowa XV w.), od anglo-łacińskiego vinum raspeys lub od raspoie , czyli „gąszcz”, pochodzenia germańskiego.
Na nazwę mógł mieć wpływ jej wygląd jako szorstkiej powierzchni, nawiązujący do staroangielskiego zgrzytu lub „szorstkiej jagody”.
https://en.wikipedia.org/wiki/Raspberry
https://en.wikisource.org/wiki/1911_Ency.../Raspberry

[Krystyna]

Malina-Rubus
Grupa gatunków z rodzaju Rubus wyróżniana zwyczajowo ze względu na czerwoną barwę owoców i łatwość ich odpadania od dna kwiatowego (pozostałe gatunki noszą zwyczajową nazwę rodzajową jeżyna).
U różnych odmian uprawnych owoce mogą być koloru od czarnego i purpurowego, przez czerwony, żółty, do białawego.
Grupa ta nie jest wyróżniana w randze taksonu w klasyfikacji biologicznej.

Gatunki
Do malin należą wybrani przedstawiciele podrodzajów Ideobatus (liście pierzastodzielne), Cylastis (liście trójdzielne) i Chamaemorus (pojedyncze, najczęściej klapowane liście, pędy bezkolcowe).

Spośród gatunków rodzimych w Polsce do malin zaliczane są
Rubus Saxatilis,
Rubus Chamaemorus
Rubus Arcticus,
Rubus Idaeus.
Spośród gatunków spoza Polski do Malin należą:
Rubus Strigosus,
Rubus Occidentalis.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Malina_(ro%C5%9Blina)

[Krystyna]

   
Herbata Ziołowa-Malina, Liście
Malina właściwa (Rubus Idaeus) jest jednym z najpopularniejszych krzewów owocowych w Polsce.
Wszystkim są znane słodkie, ciemno różowe owoce tej rośliny, jednak niewiele osób wie, że również jej liście mają liczne właściwości lecznicze i szerokie zastosowanie.
Z tej części rośliny można przyrządzić aromatyczny, rozgrzewający napar.

Herbata z Liści Malin — właściwości prozdrowotne
Herbatka z Liści Malin wykazuje właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe i napotne. 
Jest ona polecana w przypadku przeziębienia i grypy. 
Substancje czynne zawarte w liściach Maliny (np. elagotaniny) mogą działać przeciwnowotworowo, co stwierdzono w badaniach nad białaczką, rakiem jelita grubego i krtani. 
Warto zatem włączyć je do swojej diety profilaktycznie lub zastosować wspomagająco w leczeniu chorób nowotworowych.
Potwierdzono również rozkurczające działanie ekstraktu z liści Malin na mięśnie przewodu pokarmowego. 
Herbatka przyrządzona z suszu sprawdzi się zatem podczas biegunek oraz zaburzeń pracy układu trawiennego. 
Ponadto, napar ze wspomnianej części krzewu można stosować wspomagająco w leczeniu wrzodów. 
Ziołowy napój wspomaga wątrobę, a tym samym oczyszcza organizm z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii.
Związki czynne zawarte w liściach tej rośliny wykazują też działanie przeciwbakteryjne m.in. wobec bakteri Escherichia coli, Pseudomonas Aeruginosa i Staphylococcus Aureus. 
Napar z liści Malin można stosować zatem jako płukankę łagodzącą stany zapalne jamy ustnej i gardła. 
Ekstrakt z ziela Maliny właściwej można też znaleźć w kosmetykach do pielęgnacji ze względu na właściwości nawilżające.

Herbata/napar
W celu przygotowania naparu należy zalać 1-2 łyżeczki surowca szklanką wrzątku, przykryć i odstawić na około 10 minut.
Po tym czasie należy odcedzić ziele bądź wcześniej przyrządzić napar w specjalnym dzbanku z zaparzaczem.
Zaleca się picie około 200 ml herbaty maksymalnie dwa razy na dobę.
Nie powinno się przekraczać dziennej zalecanej dawki naparu zalecanej przez lekarza i producenta.

Domowy napar z Liści Malin
Jeżeli w swoim ogrodzie bądź na działce uprawia się krzewy Maliny właściwej, warto skorzystać nie tylko z prozdrowotnych właściwości ich owoców, ale również liści.
Ze względu na smak, aromat i zawartość substancji czynnych, ziele należy zbierać wczesną wiosną, zanim na gałązkach pojawią się kwiaty oraz owoce.
Do zbiorów najlepiej nadają się jasnozielone, młode listki, które nie mają żadnych oznak choroby bądź obecności owadów.
Nie wolno także korzystać z ziela, jeżeli wcześniej było ono pryskane bądź nawożone chemicznymi preparatami.
źródło

[Krystyna]

   
   
Herbata Ziołowa-Jeżyna (Rubus Fruticosus)
Liście Jeżyny, które zbiera się od maja do końca września, można wykorzystać do przygotowania naparu na biegunkę i problemy z trawieniem, ale można też dodać kilka liści do mieszanki herbaty z owocami dzikich jagód.
I nie zapomnij dodać do herbaty kilku dojrzałych Jeżyn, ale dopiero po ostygnięciu.
Liście Jeżyny mają wiele korzystnych właściwości: łagodzi stany zapalne, działa ściągająco, pomaga radzić sobie z nadwagą, obniża poziom cukru i cholesterolu, pomaga radzić sobie z przeziębieniem, chorobami wirusowymi, poprawia sen i ogólne samopoczucie.

Przeciw biegunce
2 łyżeczki zmiażdżonych liści jeżyny zalać 250 ml wrzącej wody i parzyć przez 10 minut.
Herbatę pije się na ciepło dwa razy dziennie.
W przypadku niestrawności liście maliny i mięty można dodać do herbaty Jeżynowej w równych ilościach.
Jeżyna dobrze komponuje się z głogiem, Lipą, Podbiałem, Miętą.
Osoby cierpiące na krwawiące dziąsła mogą po prostu codziennie żuć świeże liście.

Przygotowanie herbaty
1 łyżeczka suszonych owoców lub liści
1 szklanka wody
Owoce lub liście wlać do szklanki wrzącej wody i pozostawić pod przykryciem na około 5 minut.
W razie potrzeby przefiltruj i dosłodź odrobiną miodu.
Liście mogą być świeże lub sfermentowane .
Tę herbatę można pić przeciw biegunce.

Herbatka odtruwająca
Mieszamy wysuszone liście, owoce i kwiaty jeżyny.
Łyżeczkę mieszanki parzymy kwadrans w szklance wrzątku.
Pijemy 2 razy dziennie po 200 ml przez 3 tygodnie.
Napar odtruwa i oczyszcza krew, drogi moczowe, wątrobę i jelita.
źródło
źródlo
źródło
herbatka

[Krystyna]

   
Herbata Ziołowa-Liście Maliny 
Herbata Liściasta Malinowa jest najczęściej stosowana przez kobiety w ciąży w celu skrócenia porodu.
Chociaż picie tej herbaty jest w większości przypadków uważane za bezpieczne, potrzebne są dalsze badania, aby zobaczyć, czy rzeczywiście pomaga i jak jest bezpieczna

Herbata Liściasta Malinowa
Na podstawie aktualnych porad / informacji Denise Tiran (położnej, wykładowcy i terapeuty uzupełniającego).
Nie możemy być pewni korzyści płynących z herbaty liściastej Maliny, ponieważ badań nad nią jest tak niewiele. 
Herbata Liściasta Malinowa to ziołowy środek, którego nie należy mylić z herbatą owocową Malinową.

Co to jest Herbata Liściasta z Malin?
Herbata z liści Malin to ziołowy środek, który, jak się uważa, wzmacnia mięśnie macicy (macicy), aby pomóc jej działać podczas porodu. 
Chodzi nie tyle o przyspieszenie porodu, ile o pomoc w jego postępach w stałym tempie.
źródło
źródło
źródło