[Krystyna]

Osmanthus-Wończa-Osmantus
Rodzaj krzewów i małych drzew należący do rodziny oliwkowatych.
Zalicza się do niego około 30-36 gatunków.
Występują one w południowo-wschodniej Azji (tylko w Chinach rosną 23 gatunki) oraz w Ameryce Północnej.
Wszystkie gatunki mają wonne kwiaty, a Wończa Pachnąca jest rośliną przyprawową
Zimozielone krzewy i niewielkie drzewa osiągające do 14 m wysokości
Kwiaty Wończy Pachnącej-Osmanthus fragrans wykorzystuje się w Azji Wschodniej do aromatyzowania m.in. herbaty, napojów alkoholowych i zup

Osmantus to roślina pochodząca z Azji, należąca do rodzaju obejmującego 15 gatunków wiecznie zielonych krzewów. Osmantus to krzew lub małe drzewo pochodzące z Azji Wschodniej, a w szczególności z Chin:
tutaj jest znane, doceniane i wykorzystywane ze względu na swoje walory aromatyczne i lecznicze od co najmniej 2000 lat.
Nazwa Osmanthus wywodzi się z języka greckiego i podkreśla jego szczególną cechę polegającą na cudownie pachnących kwiatach i liściach.
Od dawna znana jest we Włoszech i stała się powszechnie używanym krzewem, zwłaszcza na terenach o klimacie umiarkowanym, a więc w centrum-południe, na wybrzeżach i w pobliżu dużych jezior.
Liście Osmanthusa są przeciwległe i ząbkowane.
Jeśli chodzi o kwiaty: są małe, białe, zebrane w grona i pojawiają się zarówno w kątach liści, jak i na końcach gałązek.
Mówiąc o owocach tego gatunku są one jednak mięsiste i jajowate o niebieskawym kolorze.

Ogólna charakterystyka Osmantus
Rodzaj Osmanthus obejmuje około 50 gatunków krzewów lub drzew należących do rodziny Oleaceae, takich samych jak drzewo oliwne. Z ogrodniczego punktu widzenia charakterystycznymi cechami są trwałe liście, wiosenne i jesienne kwitnienie (nie zawsze efektowne) oraz silny aromat, który uwalnia w powietrze.

Istnieją odmiany mniej lub bardziej kompaktowe: ostateczne wymiary można poświadczyć od 40 cm do 4 metrów. Jest to zatem roślina, która dostosowuje się do wielu różnych zastosowań i lokalizacji.

Ogólnie jest dość odporny i przystosowany do potrzeb glebowych i wodnych. Niektóre gatunki są dość delikatne, jeśli chodzi o narażenie na niskie temperatury, dlatego dobrze jest dobrze ocenić ten aspekt przed wprowadzeniem jednego na naszą zieloną przestrzeń.

Krzew ten łatwo rozpoznać po trwałych, skórzastych i bardzo błyszczących liściach. Niektóre mają gładką krawędź, podczas gdy inne mają wcięcia i kolce, które bardzo przypominają ostrokrzew (który jednak ma je naprzemiennie). Kwiaty zebrane w pęczki lub wiechy pachowe lub wierzchołkowe są przeważnie białe lub pomarańczowe. Produkcja wiosenna odbywa się na gałęziach z poprzedniego roku, jesienna na gałęziach wyhodowanych w ciągu roku. Dojrzewanie owoców, również ozdobne, ma miejsce około października. Mają wygląd od purpurowych do brązowych jagód, podobnych do małych śliwek lub oliwek, z wewnętrznymi pestkami.
wykaz gatunków i inne informacje
źródło

[Krystyna]

Osmanthus Armatus
Znany również pod nazwą zwyczajową Devil Wood  lub chińską nazwą potoczną (Hóng bǐng mùxī) to gatunek z rodzaju Osmanthus z rodziny Oleaceae .
Pochodzi z Chin, w szczególności z zachodniego lub środkowego i południowo-wschodniego.
Gatunek został wprowadzony do Wielkiej Brytanii za pośrednictwem szkółek Veitch w 1902 roku przez Wilsona , który zebrał go podczas jednej ze swoich podróży do Chin.

Drzewiasty, wiecznie zielony, który waha się od krzewu do małego drzewa, osiągając 8-15 stóp wysokości w momencie dojrzałości.
Chociaż młode liście są wyraźnie kolczaste, kolce są często całkowicie nieobecne w dojrzałych, dorosłych liściach.
Jesienią pojawiają się białe kwiaty w gronach pachowych.
źródło

[Krystyna]

Osmanthus Fragrans-Wończa pachnąca
Gatunek krzewów i małych drzew należący do rodziny oliwkowatych.
Występuje on w południowo-wschodniej Azji od Himalajów przez południowe Chiny (Kuejczou, Syczuan, Junnan), Kambodżę i Tajlandię po Tajwan i południową Japonię
Jest rośliną przyprawową
W Chinach kwiat jest symbolem miast Hangzhou, Suzhou i Guilin, w Japonii zaś drzewo Wończy Pachnącej jest symbolem miast Kitanagoya i Yoshitomi

Ze względu na kwiaty pachnące dojrzałymi brzoskwiniami i morelami Wończa Pachnąca jest uprawiana jako roślina ozdobna w ogrodach, m.in. w Azji, Europie i Ameryce Północnej.
Istnieją różne odmiany, o różnych kolorach kwiatów
W Japonii odmiany kwitnące na biało i pomarańczowo rozróżnia się jako Ginmokusei (jap. 銀木犀, „Srebrna Wończa”) i kinmokusei (jap. 金木犀, „złota wończa”).

Zastosowania
Kulinaria
W kuchni chińskiej używa się Wończy do aromatyzowania zielonej lub czarnej herbaty żeby uzyskać 桂花茶, guìhuāchá.
Z kwiatów produkuje się także dżem (chiń. 桂花酱, guìhuājiàng), ciastka (chiń. 桂花糕, guìhuāgāo), zupy i alkohole.
Dżem z Wończy jest dodatkiem do owsianki chátāng (chiń. 茶汤), robionej z sorgo lub jagłów.
Danie to jest kojarzone z miastem Tiencin, ale jest też popularne w Pekinie.
Wończa Pachnąca jest składnikiem wielu chińskich deserów, takich jak kluski Tong Yuan z wończą i syropem z wina ryżowego (chiń. 桂花酒釀湯圓)[15].

Repelent
W niektórych regionach północnych Indii, zwłaszcza w Uttarakhand, kwiaty Wończy Pachnącej są używane jako naturalny repelent stosowany na ubraniach

Medycyna
W tradycyjnej medycynie chińskiej wywar z Wończy Pachnącej był używany jako herbata ziołowa lecząca nieregularną menstruację.
Ekstrakt z suszonych kwiatów wykazał działanie neuroprotekcyjne i przeciwutleniające w doświadczeniach in vitro
źródło

Osmanthus Fragrans to najbardziej pachnący gatunek, używany w polu ozdobnym, pochodzący z Chin i Japonii, jest to niewielki krzew. 
Okrągły kształt odpowiedni do uprawy w doniczkach, o spiczasto-owalnych liściach, skórzastych i ząbkowanych. 
Kwiaty kremowobiałe, bardzo pachnące, kwitną w lipcu - sierpniu. 
Odmiana Aurantiacus ma pomarańczowe kwiaty, które są używane do perfumowania zielonej herbaty.

[Krystyna]

Osmanthus Delavayi
Gatunek kwitnącej rośliny z rodziny oliwkowatych Oleaceae.
Jest to wiecznie zielony krzew pochodzący z regionów Guizhou , Syczuanu i Yunnan w południowych Chinach , powszechnie uprawiany jako roślina ozdobna w strefach umiarkowanych i subtropikalnych gdzie indziej.

Osmanthus Delavayi został odkryty przez jezuickiego misjonarza-botanika ks. Pierre Jean Marie Delavay w górach niedaleko Lan-kongu w prowincji Yunnan w Chinach w 1890 roku.
Wysłał nasiona do francuskiego szkółkarza Vilmorina .
Chociaż Maurice de Vilmorin rozprowadzał ziarno wśród różnych korespondentów, wykiełkowało tylko jedno ziarno. Wszystkie O. Delavayi z europejskich ogrodów zostały sklonowane z tego jednego źródła, dopóki George Forrest nie uzyskał dalszych dostaw nasion w Chinach po I wojnie światowej.

Przez kilka tygodni, od późnej zimy do wiosny, Osmanthus Delavayi wydaje pachnące kwiaty, które są bardziej widoczne, ale mniej pachnące niż Osmanthus Fragrans , ale zastępują O. Fragrans w mniej nawilżonych ogrodach.
Krzew posiada obecnie Nagrodę Zasługi Ogrodniczej Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego , którą po raz pierwszy otrzymał w 1923 r. i został doceniony przez brytyjskich pisarzy ogrodniczych.
Jest podstawą ogrodu na wschodnim wybrzeżu Australii aż po Tasmanię
Jego Strefa USDA zasięg wynosi 7-9 (może przetrwać -15C), co sprawia, że jest odporny na osłonięte miejsca, tak daleko na północ, jak wybrzeże Nowego Jorku i na północno-zachodnim Pacyfiku.
Jest to średniej wielkości krzew, osiągający ostatecznie do 4 m (13 stóp) wysokości i szeroki, choć może to potrwać do 20 lat, ponieważ roślina rośnie stosunkowo wolno.
źródło

[Krystyna]

Osmanthus Heterophyllus
( chiński : t 柊樹, s 柊树, p  zhōngshù ; japoński :柊, Hiiragi ), różnie znany jako ostrokrzew , ostrokrzew , ostrokrzew , ifałszywy ostrokrzew , jest gatunkiem kwitnącej rośliny z rodziny oliwek Oleaceae, pochodzącej z Azja wschodnia w środkowej i południowej Japonii ( Honsiu , Kius , Sikoku i wyspy Riukyu ) oraz Tajwan

Jest to wiecznie zielony krzew lub małe drzewo dorastające do 2–8 m (7–26 stóp) wysokości.
Kora jest brązowa do szarej lub czarnawa, pęka na małe płytki na starych roślinach .
Liście są przeciwległe, 3–7 cm długości i 1,5–4 cm szerokości, o grubej, skórzastej teksturze, u góry błyszczące ciemnozielone, poniżej jaśniejsze żółtozielone; margines jest cały lub z jednym do czterech dużych, zakończonych kolcami zębów z każdej strony.
Na małych, młodych roślinach przeważają kolczaste liście (adaptacja do odstraszania żerujących zwierząt), natomiast na większych, dojrzałych roślinach, poza zasięgiem zwierząt, przeważają całe liście.
Kwiaty są bardzo pachnące, białe , z czteropłatkową koroną, rurka koronowa o długości 1–2 mm i płaty o długości 2,5–5 mm; są dwupienne , kwitną jesienią.
Owocem jest jajowaty , ciemnofioletowy pestkowiec o długości 1,5 cm i średnicy 1 cm, dojrzewający następnego lata po około 9 miesiącach od kwitnienia.

Wzmianki historyczne
Jest dwukrotnie wymieniony w Kojiki , najstarszym zachowanym historycznym zapisie Japonii.
Pierwsza wzmianka, pod nazwą hihiragi , wiąże się z imieniem kami , Hihiragi-no-sono-hana-madzumi-no-kami  (przetłumaczone przez Chamberlaina jako „ Bóstwo czekające na zobaczenie -the-Flowers-of-the-Holly ” ), przy czym słowo madzumi ( rzadko widywane ) jest używane do opisania charakterystycznych cech rośliny polegającej na rzadkim kwitnieniu kwiatów, zgodnie z interpretacją uczonego Tominobu.
Jego druga wzmianka pojawia się podczas fragmentu odnoszącego się do tego, jak włócznia z drewna ostrokrzewu, wykonana z materiału z drzewa i rozciągająca się na „osiem sążni długości”, została podarowana księciu Yamato-take przez cesarza przed wysłaniem go w celu podporządkowania sobie. wschód.
Jej kłujące i nie kłujące odmiany są czasami opisywane jako odpowiednio „męskie” i „żeńskie”, chociaż nie ma to związku z płcią
źródło
źródło

[Krystyna]

   
   

Herbata Ziołowa-Osmanthus Fragrans-Wończa Pachnąca
Osmanthus, żółto-złoty kwiat uprawiany w południowych Chinach, ma wyjątkowo słodki i maślany zapach, który sprawia, że jest pyszny nie tylko do picia jako czysta herbata lub jako część mieszanki herbat, ale także świetnie nadaje się do tworzenia słodkich deserów.
Jego zawartość melaniny i wysokie stężenia przeciwutleniaczy mogą również służyć do spowolnienia starzenia i brązowienia żywności.

Korzyści z Herbaty Osmantusowej
W Tradycyjnej Medycynie Chińskiej (TCM) Osmantus jest dobrze znanym ziołem, które może poprawić stan skóry, odtruć organizm, zmniejszyć gęstą ślinę w gardle i poprawić zdrowie płuc.
W praktyce Herbatę Osmantusową często spożywa się, gdy ktoś cierpi na suchą skórę lub chrypkę.
W końcu ten narodowy kwiat jest również popularny wśród chińskich seniorów ze słabą funkcją przewodu pokarmowego.

Niektóre z najbardziej pożądanych korzyści Herbaty Osmantusowej obejmują jej zdolność do poprawiania cery pijącego, a także pomagania organizmowi w pozbyciu się nadmiaru tlenku azotu.
Tradycyjna medycyna chińska twierdzi, że usunięcie nadmiaru tlenku azotu z organizmu może pomóc zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka i cukrzycę, dzięki czemu jest to popularny napój.

Ze względu na niską liczbę pyłków tych kwiatów powinny być odpowiednie dla większości osób pijących, z niewielkim ryzykiem wystąpienia alergii, chociaż jak zawsze, w przypadku pojawienia się jakichkolwiek objawów, przed rozpoczęciem jakiegokolwiek leczenia ziołowego z użyciem tego kwiatu należy zwrócić się o pomoc lekarską i konsultację .

Ponieważ nie zawiera kofeiny, czystą Herbatę z Kwiatu Osmantusa można spożywać o każdej porze dnia i wieczoru bez problemów z zaśnięciem.

Jak Zrobić Herbatę Osmantusową?
Musisz wziąć 100 gramów suszonych kwiatów Osmantusa i włożyć je do litrowego słoika;
Następnie dodaj 1200 ml wrzącej wody, aby całkowicie przykryć kwiaty;
Przykryj słoik i zaparzaj przez 3-5 minut;
Odcedź i wypij. Możesz pić na ciepło lub na zimno.

Jeśli chcesz zrobić napar z Herbaty Osmantusowej o lepszym smaku, możesz dodać trochę miodu lub cukru.
Ogólnie napar z Herbaty Osmantusowej ma działanie łagodzące zmęczenie, obniżające ciśnienie krwi, zapobiegające chorobom układu krążenia, poprawiające myślenie i pamięć, upiększające skórę, eliminujące zgagę i łagodzące kaszel.
Chociaż Herbata Osmantusowa ma piękny wygląd i zapach, smakuje dość nijako.
Ma jasnożółty kolor i smakuje jak miód o silnym zapachu orchidei.
W naparze z herbaty Osmantusowej nie ma kofeiny.
Herbata Osmanthus wytrzyma nawet rok, jeśli będzie przechowywana w chłodnym, suchym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.
źródło
źródlo