[Krystyna]

   
GRABARKA ŚWIĘTA GÓRA
Około 15 km na wschód od Siemiatycz znajduje się wzniesienie przyciągające nie tylko prawosławnych pielgrzymów, ale też ludzi innych wyznań szukających uzdrowienia i inspiracji duchowych.

Było lato 1710 roku.
W okolicy panowała zaraza, prawdopodobnie cholera, która dziesiątkowała miejscową ludność.
Ludzie w popłochu opuszczali wioski i miasta.
Pewnemu człowiekowi przyśniło się, że jedynym ratunkiem jest przybycie na górę Grabarkę, znajdującą się na uroczysku Sumieńszczyzna.
Sen uznano za boskie objawienie.
W kronice parafii w pobliskich Siemiatyczach znalazł się zapis, że na górę przybyło aż dziesięć tysięcy osób.
Ustawiono tam krzyż i modlono się w intencji ocalenia.
Ludzie pili wodę z wypływającego u podnóża góry źródełka.
I stał się cud.
Zgromadzeni tam chorzy zaczęli zdrowieć, a zaraza ustąpiła.
Ocaleni zaraz po tym zdarzeniu zbudowali na wzniesieniu drewnianą kaplicę, a górę nazywano odtąd świętą.

Gdzie jest ikona?
Grabarka stała się znanym centrum kultu.
Jak podaje jedna z legend, niezwykłe właściwości góry miały zostać odkryte już w XIII w
Otóż w owym czasie w obawie przed zagrożeniem tatarskim miano tu przewieźć i ukryć cudowną ikonę Spasa Izbawnika z Mielnika.
Dalsze losy ikony nie są znane.
W każdym razie górę od dawien dawna łączono ze świętem Spasa (Zbawiciela) obchodzonym uroczyście 18 sierpnia (inna nazwa to święto Przemienienia Pańskiego).
Przybywający tu pielgrzymi przynosili drewniane krzyże, które ustawiano wokół kapliczki.
Potem zbudowano tu drewnianą cerkiew Przemienienia Pańskiego, która przetrwała aż do roku 1990, kiedy to doszczętnie spłonęła.
Stopiły się nawet dzwony.
W jej miejsce zbudowano cerkiew murowaną, ale oszalowaną drewnem.
W ten sposób ma nawiązywać swoim wyglądem do poprzedniczki.

Góra pełna krzyży
W 1947 r. powstał na górze Grabarce żeński monaster pod wezwaniem św. Marty i Marii.
Zamieszkały w nim siostry wypędzone z sowieckich klasztorów.
Dziś na świętą górę Grabarkę wierni przynoszą setki nowych krzyży – zarówno pokutnych, jak i dziękczynnych.
Tradycja pieszych pielgrzymek w to miejsce została reaktywowana w 1986 r.
Pielgrzymi obmywają chore miejsca zmoczonymi w strumyku chusteczkami, które pozostawiają na gałęziach drzew.
To rodzaj aktu oczyszczenia.
Następnie piją wodę źródlaną ze studni i udają się na górę, trzykrotnie obchodząc na kolanach cerkiew.
Pozostawiają przyniesione krzyże i modlą się.
Główne uroczystości, na które przybywa tysiące wiernych, rozpoczynają się nabożeństwem wieczornym 18 sierpnia i trwają całą noc i ranek.

Radiestezja w służbie cudu
Również badania radiestezyjne potwierdzają, że święta góra Grabarka jest niezwykle silnym miejscem mocy.
Przyczynia się do tego naturalny układ energii ziemskich i kosmicznych, sprzyjający człowiekowi zarówno na poziomie fizycznym i emocjonalnym, jak i duchowym.
Łatwiej tu o skupienie wewnętrzne i o otwarcie na wyższe przeżycia.
Promieniowanie mierzone metodami radiestezyjnymi przekracza 50000 jednostek Bovisa.
Na szczycie góry krzyżują się aż cztery strefy geomantyczne, które łączą Grabarkę z innymi obiektami sakralnymi.
Występuje tu również pozytywne promieniowanie cieków wznoszących.
Na górze dominuje promieniowanie odpowiadające kolorowi białemu, mającemu właściwości uzdrawiające.
Strumyk płynący u podnóża Grabarki rzeczywiście posiada podwyższoną biowitalność.
Jeszcze lepsze właściwości ma woda w pobliskiej studni.
MERLIN
Źródło