09-10-2011, 18:54
Clinochlore
Grupa kryształów Clinochlore, od laminarnych do tabelarycznych, dobrze zdefiniowana, doskonała zieleń, bardzo jasne i na matrycy.
Kolor i blask są naprawdę wyjątkowe.
Saranovskii Mine, Saranovskaya (Sarany), Gornozavodskii, Permskaya Oblast ', Middle Urals, Urals Region Russia
źródło
Clinochlore jest magnezem, żelazem i glinokrzemianem.
Jego kryształy mają charakter tabelaryczny, chociaż ten minerał występuje także w masywnych, foliowanych, łuszczących się, ziarnistych lub ziemistych nawykach.
W tych minerałach występuje znaczna różnorodność chemiczna, do której należą Serafinite, Cookeit i Kammererite.
Clinochlore jest najczęściej zielony, chociaż może być biały, żółty, bezbarwny lub purpurowy.
Clinochlore można znaleźć w Austrii, Włoszech, Szwajcarii, Hiszpanii, Szkocji, Turcji, Rosji i USA.
Serafinite jest odmianą Clinochlore i jest uwodnionym magnezem, żelazem, glinokrzemianem.
Jego system krystaliczny jest monokliniczny.
Seraphinite występuje tylko w regionie Bajkału na Syberii w Rosji.
Charakteryzuje się ciemnozielonym kolorem, który jest spleciony z połyskującymi wzorami srebra poruszającymi się ze zmieniającymi się kątami odbicia światła.
Serafinite wywodzi swoją nazwę od jej postrzeganego związku z Serafinami, najwyższą klasą aniołów, ze względu na inkluzje pióropodobne miki w kamieniu.
Nazwa pochodzi od zlozenia greckich slow klinos – ukosny, i khloros – zielony.
Opisany w 1851 r. Przez W.P.Blade’a.
Przedrostka „klino” czesto stosuje sie w nazewnictwie mineralow jednoskosnych.
Barwa
czarna, ciemnozielona, żółta, różowaczerwona (klinochlor chromowy), biała lecz w kolorze zielonym jest najbardziej znany...
Wystepowanie
W Polsce:
Karkonosze – Szklarska Poreba-Huta, Michalowice, Karpacz, Kowary; Rudawy Janowickie – Miedzianka; Dolny Ślask – Tapadla (kāmmertyt),
Naslawice k. Sobotki, Jordanow, Szklary k. Zabkowic, Strzegom, Grabina, Żolkiewka, Zimnik, Borow, Kostrza k. Strzegomia, Czernica, Paszowice k. Jawora (strzegomit), Zloty Stok, Gebczyce k. Strzelina.
W swiecie:
Wlochy – dolina Aosty w Piemoncie, Val Malenco i Liguria; Austria – Pfitsch, Zillertal, Tyrol; Szwajcaria; Rosja- Achmatowsk k.. Zlatousti na Uralu; USA – Brewster w stanie Nowy Jork, West Chester i Unionville w Pensylwanii.
Zastosowanie
Znaczenie naukowe
Znaczenie kolekcjonerskie
Jako kamien ozdobny do wyrobu bizuterii
źródło